:: ::

                     Ο Οικονομικός Πόλεμος του Ελληνισμού

Ο οικονομικός παράγων είναι στην ημερήσια διάταξη του Ιερού Πολέμου του Ελληνισμού μαζί με τον φυλετικό, πολιτιστικό, πολιτικό και θρησκευτικό παράγοντα.

Η καθημερινή οικονομική συμπεριφορά του Έλληνος έναντι των εχθρών του καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το αποτέλεσμα του Ιερού Πολέμου.

Η εκπαίδευση του Έλληνος στον Ιερό Πόλεμο συμπεριλαμβάνει την συμπεριφορά του στην κατανάλωση, στην αγορά προϊόντων, στην διανομή πλούτου και εργασίας, στην παραγωγή, στους μισθούς, στην σύνδεση των Ελληνικών επιχειρήσεων μεταξύ τους.

Η σημερινή οικονομική εξαθλίωση του Έλληνος προέρχεται από το γεγονός ότι δεν μαθαίνει από τους εχθρούς του. Προέρχεται από το γεγονός ότι οι αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι έχουν κηρύξει ανελέητο πόλεμο εναντίον του και ο Έλλην δεν προβαίνει σε αντίποινα.

Ακόμη χειρότερα, οι Έλληνες άγονται και φέρονται από τις οικονομικές απόψεις των ναζωραίων, ούτε μελετούν τα δόγματα του Ελληνισμού πάνω σε οικονομικά θέματα. Το αποτέλεσμα είναι η αρπαγή του Ελληνικού πλούτου από τους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους.  

Οι κάτωθι θεματικές ενότητες αποτελούν θέατρα καθημερινού οικονομικού πολέμου:

Ενότητες: 1-3, 4-6, 7-10, 11-14

4. Ο εμπορικός πόλεμος κατά του φασισμού

4.1 Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι

Η εισβολή κινεζικών προϊόντων στην Ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά οφείλεται κυρίως στην βοήθεια που παρέχουν στο κινεζικό τυραννικό κράτος οι ναζωραίοι κατακτητές και όχι τόσο στην ικανότητα των κινέζων ηγετών. Οι ναζωραίοι κατακτητές διαδίδουν διαλυτικές και αντιευρωπαϊκές ιδέες που βοηθούν τους κινέζους εμπορικούς εισβολείς να εγκαθιδρύσουν το μονοπώλιό τους.

Για να συγκαλύψουν την ενοχή τους, οι ναζωραίοι κατακτητές προβάλλουν ως βασική δικαιολογία για την κινεζική εισβολή το χαμηλό κινεζικό ημερομίσθιο. Και συνεχώς μας υποδεικνύουν ότι πρέπει να μειώσουμε τα ημερομίσθια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι οι ναζωραίοι θέλουν κινεζοποίηση της Ελλάδος και της Ευρώπης. Αντί να πιέσουν για να αυξηθεί το ημερομίσθιο του κινέζου προσπαθούν να μειώσουν το ημερομίσθιο του ευρωπαίου. Αυτό αποτελεί επιδότηση του φασισμού. Αποτελεί προστατευτική πολιτική της εκμεταλλεύσεως και της κτηνωδίας κατά των κινέζων εργατών. Αποτελεί πολιτική υπέρ των ανθρωποβόρων μονοπωλίων.

Το χαμηλό ημερομίσθιο που αναφέρουν οι ναζωραίοι ως δήθεν βασικό στοιχείο της χαμηλής τιμής των κινεζικών προϊόντων αποκαλύπτει πλήρως το σαθρόν ιδεολόγημα περί «ελεύθερης αγοράς». Διότι το χαμηλό ημερομίσθιο των κινέζων εργατών αποτελεί επιδότηση της κινεζικής κυβερνήσεως προς τις κινεζικές επιχειρήσεις, και η επιδότηση αυτή γίνεται δια της βίας. Εκτός των άλλων κρατικών επιδοτήσεων που δίδονται για να εμφανίζεται φθηνό το κινεζικό προϊόν, το χαμηλό ημερομίσθιο δεν είναι αποτέλεσμα της «ελεύθερης αγοράς», αλλά της απολύτου βίας.

Επιπλέον το λεγόμενο χαμηλό ημερομίσθιο επιτυγχάνεται επειδή η κινεζική κυβέρνηση δεν εκτιμά την ανθρώπινη ζωή. Με 1.3 δις κινέζους δεν την ενδιαφέρει αν πεθάνουν έστω και 100 εκατομμύρια κινέζοι από τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Όμως οι Έλληνες είναι τόσο λίγοι που δεν επιτρέπεται να χαθεί ούτε ένας. Άρα το λεγόμενο χαμηλό ημερομίσθιο προέρχεται από πληθώρα και απαξίωση του κινεζικού ανθρωπίνου δυναμικού και όχι από την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα.

Βασικό Ελληνικό Πολεμικό Δόγμα αποτελεί το ότι ποτέ δεν θα δώσουμε μάχη στο πεδίο, στην ώρα και με τα όπλα που θέλει ο αντίπαλος στρατηγός. Ο κινέζος εμπορικός στρατηγός χρησιμοποιεί τους κινέζους στρατιώτες-εργάτες ως αναλώσιμα είδη. Δεν τον ενδιαφέρει αν πεθάνουν. Ο Έλλην στρατηγός θα είναι ηλίθιος και προδότης αν δώσει την εμπορική μάχη στο πεδίο του εργατικού μισθού ή αν χρησιμοποιεί τους Έλληνες στρατιώτες-εργαζομένους ως αναλώσιμα είδη. Ο Έλλην στρατηγός θα επιτεθεί σε άλλα σημεία. Θα αποκλείσει τα κινεζικά προϊόντα από τα δίκτυα διανομής, θα επιβάλλει υψηλούς δασμούς, θα προκαλέσει απεργίες μέσα στην Κίνα κλπ για να τσακίσει τον φασισμό και να απελευθερώσει τον κινεζικό λαό από την καταπίεση και την τυραννία.  

Οι ναζωραίοι κατακτητές προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες και τους ευρωπαίους να δώσουν την εμπορική μάχη εκεί που θέλει ο κινέζος τύραννος, στο πεδίο του εργατικού μισθού. Προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες και τους ευρωπαίους ότι τα κινεζικά προϊόντα είναι φθηνά και ότι δήθεν τα Ελληνικά και τα ευρωπαϊκά προϊόντα υστερούν, γι’ αυτό μειώνονται οι πωλήσεις των, και ότι αυτά έχει ο «ελεύθερος ανταγωνισμός». Πρόκειται για ασύστολα ψεύδη.   

Για να διαδίδουν επιτυχώς τα ψεύδη των οι ναζωραίοι κατακτητές αποσιωπούν τρία πράγματα. Πρώτον ότι η κινεζική κυβέρνηση κρατά την κινεζική αγορά κλειστή στα ξένα προϊόντα. Άρα δεν τίθεται ζήτημα «ελεύθερης αγοράς» από την πλευρά της Κίνας, μόνον οι προδότες ναζωραίοι κρατούν ορθάνοικτη την ευρωπαϊκή αγορά στον κινεζικό φασισμό. Δεύτερον, το κινεζικό προϊόν εμφανίζεται φθηνό εξ αιτίας της επιδοτήσεώς του από το κινεζικό κράτος σε όλα τα στάδια παραγωγής και διανομής και εξ αιτίας του αθεμίτου ανταγωνισμού που χρησιμοποιεί το κινεζικό κράτος, και όχι εξ αιτίας του «ελεύθερου ανταγωνισμού». Τρίτον, οι ναζωραίοι επικεντρώνονται αποκλειστικώς στην στιγμή ανταλλαγής χρήματος με εμπόρευμα, ενώ αποσιωπούν πλήρως το τί προηγείται και τί έπεται μετά την πώληση κινεζικού προϊόντος και τί συνέπειες έχει ο Έλλην πολίτης. Τον οποίον συνεχώς αντιμετωπίζουν μόνον ως καταναλωτή, ποτέ ως παραγωγό, εργαζόμενο ή έμπορο. Αυτές τις ιδιότητες τις φυλάνε για τον κινέζο εισβολέα.  

Οι ναζωραίοι απ’ όλη την διαδικασία παραγωγής και διανομής προϊόντων απομονώνουν σαν φωτογραφία την στιγμή της ανταλλαγής ελληνικού χρήματος με κινεζικό προϊόν και προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες ότι οι «καταναλωτές κερδίζουν από το φθηνό κινεζικό προϊόν». 

Οι ναζωραίοι κατακτητές αποσιωπούν όλες τις ιδιότητες του Έλληνος, πχ του παραγωγού, του εργαζομένου, του οικογενειάρχου. Επιπλέον ο Έλλην είναι εθνικό και πολιτιστικό ον, που σημαίνει ότι ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις που έχουν οι πράξεις του στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας. Αν κάποιος Έλλην αγοράσει ένα κινεζικό προϊόν που για αυτόν θα φανεί φθηνό, η υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία-οικονομία θα χάσει εισόδημα, και μελλοντικά οι Έλληνες θα χάσουν τις εργασίες των. Άρα υπάρχει δόλος στο ότι οι ναζωραίοι κατακτητές προσπαθούν να ενσταλάξουν αποκλειστικώς την ιδιότητα του καταναλωτού στον Έλληνα, ενώ αποσιωπούν την ιδιότητά του ως παραγωγού και εργαζομένου.     

Επιπλέον οι ναζωραίοι δημαγωγοί για να παρουσιάσουν το κινέζικο προϊόν ως φθηνό σε σχέση με ένα Ελληνικό προϊόν αποσιωπούν βασικά στοιχεία οικονομικής αναλύσεως. Το αν ένα προϊόν είναι φθηνό αυτό καθορίζεται πάντα με ένα κλάσμα και ποτέ με έναν απλό αριθμό. Δεν μπορείς να πεις ότι ένα κινεζικό παντελόνι κοστίζει 10 ευρώ και ένα Ελληνικό παντελόνι κοστίζει 30 ευρώ, άρα το κινεζικό είναι πιό φθηνό. Αυτό είναι ανοησία, την οποία εσκεμμένως διαδίδει η μισελληνική προπαγάνδα των ναζωραίων κατακτητών.

Για να εξακριβώσουμε αν ένα προϊόν είναι φθηνό πρέπει να σχηματίσουμε ένα κλάσμα με διάφορες παραμέτρους στον παρονομαστή, όπως ποιότητα, ασφάλεια, διάρκεια ζωής του προϊόντος κλπ, και την τιμή του προϊόντος στον αριθμητή. Αν για παράδειγμα ένα κινεζικό παντελόνι τύπου μπλου-τζην πωλείται 10 ευρώ και αντέξει για 8 μήνες και μετά διαλυθεί στο πλυντήριο, ενώ το ελληνικό μπλου-τζην πωλείται 30 ευρώ και αντέξει 3 χρόνια, τότε η σωστή τιμή είναι 10ευρώ/8 μήνες=1.25 ευρώ/μήνα για το κινεζικό παντελόνι, και 30ευρώ/36μήνες=0.84ευρώ/μήνα για το ελληνικό παντελόνι. Είναι πιά μαθηματικώς αποδεδειγμένο ότι το κινεζικό παντελόνι είναι πιό ΑΚΡΙΒΟ από το ελληνικό, παρά την ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ χαμηλή τιμή του.

Το ίδιο ισχύει αν συγκρίνουμε με την χρήση κλασμάτων άλλες παραμέτρους όπως ποιότητα κατασκευής και ασφάλεια. Αν για παράδειγμα ένα κινεζικό ηλεκτρικό σίδερο κοστίζει 50 ευρώ ενώ ένα Ελληνικό κοστίζει 100 ευρώ, αυτό δεν αρκεί για να πούμε ότι το κινεζικό σίδερο είναι φθηνό. Διότι αν το κινεζικό ηλεκτρικό σίδερο δεν έχει γείωση και άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά ασφαλείας, τότε εκτός ότι θα στείλει τον Έλληνα αγοραστή του στον άλλο κόσμο, το προϊόν είναι πιό ακριβό αν σχηματίσουμε το κλάσμα τιμή προς ασφάλεια. Και επειδή η ασφάλεια που έχουν τα κινεζικά ηλεκτρικά σίδερα είναι μηδενική, τότε η τιμή τους είναι άπειρη...

Ποτέ λοιπόν δεν συγκρίνουμε τιμές προϊόντων. Πάντοτε συγκρίνουμε κλάσματα, πχ τιμή προς ποιότητα, τιμή προς ασφάλεια, τιμή προς διάρκεια ζωής του προϊόντος, εγχώρια προστιθεμένη αξία προς τιμή, πολιτιστική αξία προς τιμή, κ.α. Διότι αλλιώς συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα.

Μπορούμε να σχηματίσουμε κλάσματα όπως «τιμή προς διάρκεια ζωής του προϊόντος» ή «διάρκεια ζωής του προϊόντος προς τιμή». Στην πρώτη περίπτωση εξετάζεις το πόσο φθηνό είναι ένα προϊόν, στην δεύτερη περίπτωση εξετάζεις το πόσο ανθεκτικό είναι ένα προϊόν. Στην πρώτη περίπτωση εξετάζεις πόσα χρήματα πληρώνεις ανά μονάδα χρόνου, και στην δεύτερη περίπτωση εξετάζεις πόσο χρόνο αγοράζεις ανά μονάδα χρήματος.

Ας πάρουμε το κλάσμα εγχώρια προστιθεμένη αξία προς τιμή. Αν ένα κινεζικό προϊόν κοστίζει 100 ευρώ και ένα Ελληνικό προϊόν κοστίζει 200 ευρώ και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά(διάρκεια ζωής, ασφάλεια, ποιότητα κλπ) είναι τα ίδια, δεν έπεται ότι το κινεζικό προϊόν είναι φθηνότερο από το Ελληνικό. Η τιμή ενός προϊόντος δεν είναι ανεξάρτητη του επιχειρηματικού περιβάλλοντος όπως και η οικονομική δραστηριότητα ενός ατόμου δεν είναι ανεξάρτητη της συνολικής οικονομίας. Υπάρχει αλληλεπίδραση.

Το Ελληνικό προϊόν δίνει εργασία σε εκατοντάδες ή χιλιάδες Έλληνες εργαζομένους που εργάζονται σε επιχειρήσεις που συνδέονται με την παραγωγή του εν λόγω προϊόντος. Επιπλέον απασχολούνται μηχανικοί, λογιστές, μεταφορείς, δικηγόροι, διαφημιστές, κλπ στην Ελληνική παραγωγή. Όλοι αυτοί θα υποαπασχοληθούν ή θα μείνουν άνεργοι αν δεν πωληθεί το Ελληνικό προϊόν έναντι του κινεζικού. Αυτό θα σημάνει μείωση κερδών, ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων. Αυτό σημαίνει ο όρος εγχώρια προστιθεμένη αξία, δηλαδή ότι το Ελληνικό προϊόν περνά μέσα από Ελληνικές παραγωγικές αλυσίδες και στην διαδρομή του αφήνει κέρδη και εργασία σε Ελληνικές οικογένειες. Αν λοιπόν σχηματίσουμε το κλάσμα εγχώρια προστιθεμένη αξία προς τιμή, τότε η εγχώρια προστιθεμένη αξία του κινεζικού προϊόντος ανά μονάδα χρήματος, είναι μηδενική. Ενώ η εγχώρια προστιθεμένη αξία του Ελληνικού προϊόντος είναι 100(υποθέτουμε ότι το Ελληνικό προϊόν κατασκευάζεται εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και το κινεζικό εξ ολοκλήρου στην Κίνα). Άρα ο Έλλην αγοράζει περισσότερη αξία ανά μονάδα χρήματος με την αγορά Ελληνικού προϊόντος. Διότι δεν έχει νόημα να αγοράζει ένα κινεζικό προϊόν και μετά 3 μήνες να μείνει άνεργος.

Δεν επιτρέπεται οι Έλληνες να αναπαράγουν τις δημαγωγικές ανοησίες των ναζωραίων κατακτητών περί φθήνιας των κινεζικών προϊόντων. Τα κινεζικά προϊόντα είναι πανάκριβα σε σχέση με τα Ελληνικά προϊόντα αν χρησιμοποιήσουμε κλάσματα και αν συνδέσουμε την αγορά κινεζικών προϊόντων με τις επιπτώσεις στην συνολική Ελληνική οικονομία σε θέματα ανεργίας, φόρων κλπ. Δεν έχει νόημα να αγοράζεις ένα δήθεν φθηνό κινεζικό προϊόν και μετά μερικούς μήνες να αναγκαστείς να πληρώσεις υψηλότερους φόρους εξ αιτίας της συρρικνωμένης φορολογικής βάσεως. Η ανεργία και το κλείσιμο επιχειρήσεων θα φορτώσει τα αυξημένα φορολογικά βάρη σε όλο και λιγώτερους φορολογουμένους.

Οι ναζωραίοι κατακτητές κυρίως αποσιωπούν από τον Ελληνικό Λαό ότι η κινεζική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τεχνικές ντάμπινγκ(dumping γράφεται στα αγγλικά), δηλαδή τακτικές πωλήσεως προϊόντων σε αλλοδαπή αγορά σε τιμές κάτω του κόστους, με κύριο σκοπό να διαλυθεί η εγχώρια παραγωγή της ξένης χώρας. Αυτό γίνεται κυρίως με την δημιουργία ολιγοπωλίων με την συμμετοχή κυβερνήσεων, τραπεζών και μεγάλων παραγωγικών ομίλων οι οποίοι καταστρώνουν μακροχρόνιο σχέδιο καταστροφής των ξένων ανταγωνιστών με την πώληση ειδών κάτω του κόστους. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει μία επιχείρηση μόνη για πολύ καιρό αλλά μπορεί να το κάνει ένας κρατικός μηχανισμός για πολλά έτη. Αυτό ακριβώς πράττει η κινεζική κυβέρνηση σε Ευρώπη και Αμερική. Και αντί οι ναζωραίοι κατακτητές να εφαρμόσουν αυστηρούς αντι-ντάμπινγκ νόμους, κοροϊδεύουν τους Έλληνες και ευρωπαίους πολίτες ότι τάχα έτσι λειτουργεί η «ελεύθερη αγορά». Τις τεχνικές ντάμπινγκ του κινεζικού φασισμού τις βαπτίζουν «ελεύθερη αγορά».

Ένα άλλο στοιχείο που αποσιωπούν οι ναζωραίοι είναι ότι τα κινεζικά προϊόντα εμφανίζονται φθηνά(ενώ είναι πανάκριβα), διότι απλούστατα δεν πληρώνουν κανένα φόρο και κανένα τέλος σε όλα τα στάδια εμπορίας των. Πρώτον βαπτίζονται ευρωπαϊκά στα λιμάνια της Ιταλίας, ύστερα διανέμονται από κινέζους εμπόρους που αποκτούν παρανόμως άδεια εμπόρου με την βοήθεια της κινεζικής μαφίας, στα καταστήματα που ανοίγουν το ενοίκιο το πληρώνουν τα κινεζικά τράστ που διεξάγουν τον εμπορικό πόλεμο, και οι κινέζοι έμποροι δεν πληρώνουν φόρους, τέλη, ασφάλεια κλπ. Φυσικό είναι λοιπόν μετά τέτοια σωρεία παρανομιών να εμφανίζωνται «φθηνά» τα κινεζικά προϊόντα. Και αυτό το καταφέρνουν οι κινέζοι εισβολείς όχι με την ανοχή αλλά με την ενεργό βοήθεια των ναζωραίων μισελλήνων κατακτητών.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι αποσιωπούν ότι το κινεζικό προϊόν εμφανίζεται φθηνότερο, ενώ δεν είναι, διότι επιδοτείται σε όλα τα στάδια παραγωγής καθώς και σε όλα τα στάδια εισαγωγής και διανομής διότι δεν πληρώνει φόρους, τέλη κλπ. Με αποτέλεσμα αυτό να αποτελεί εκβιαστική επιδότηση της χώρας υποδοχής των κινεζικών προϊόντων.

Ο Ελληνικός Λαός εκβιάζεται από το χριστιανικό ψευδοκράτος να επιδοτεί τα κινεζικά προϊόντα, για να του παρουσιάζωνται «φθηνά». Τα κινεζικά προϊόντα εμφανίζονται φθηνά χωρίς να είναι, διότι τα επιδοτεί το μισελληνικό χριστιανικό ψευδοκράτος δια της σιωπηρής απαλλαγής των από φόρους, τέλη, ασφάλειες κλπ, και δια της ενορχηστρωμένης προπαγάνδας περί φθήνιας των κινεζικών προϊόντων, ενώ είναι πανάκριβα. Και όχι μόνον αυτό, αλλά τους φόρους που δεν πληρώνουν οι κινέζοι λαθρέμποροι το χριστιανικό ψευδοκράτος τούς επιβάλλει στους Έλληνες εμπόρους και παραγωγούς.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι αποσιωπούν ότι δεν πρόκειται για κινεζικό εμπόριο αλλά για κινεζικό παρεμπόριο και κινεζικό λαθρεμπόριο. Ότι δεν πρόκειται για ελεύθερο ανταγωνισμό αλλά για αθέμιτο ανταγωνισμό.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι φωτογραφίζουν μόνον την στιγμή της ανταλλαγής χρήματος με εμπόρευμα, και όχι το τί γίνεται πριν και μετά την ανταλλαγή στο σύνολο της οικονομίας. Δεν υπολογίζουν χρεώσεις και πιστώσεις στο σύνολο των Ελληνικών λογιστηρίων, αλλά εσκεμμένως επικεντρώνονται σε ένα μόνον λογιστήριο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, όπου στιγμιαίως εμφανίζεται ένα πλασματικό κέρδος από την αγορά κινεζικών προϊόντων.  Έτσι αποκρύπτουν την συνολική ζημία.

Τεραστίας σημασίας για την ανάλυσή μας είναι η στιγμή που ο Έλλην καταναλωτής ανταλλάσσει το χρήμα του με κινεζικό προϊόν. Σε αυτή την χρονική στιγμή της ανταλλαγής οι ναζωραίοι τού λένε ότι αγοράζει κάτι πιό φθηνό. Πρόκειται για δημαγωγία χυδαίων ψευτο-οικονομολόγων.

Η αξία(και όχι η τιμή) ενός εμπορεύματος καθορίζεται από πολλούς παράγοντες(μισθούς, μεταφορικά, αξία πρώτων υλών, απόσβεση παγίων κεφαλαίων, κόστος χρήματος, όγκος πωλήσεων, διαφήμιση, ποσοστό κέρδους, κλπ) αλλά το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι άλλη είναι η αξία χρήσεως και άλλη η ανταλλακτική αξία ενός προϊόντος. Η τιμή του εμπορεύματος αντιστοιχεί για μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο με την ανταλλακτική αξία και σχεδόν ποτέ με την αξία χρήσεως.

Σε μεγάλο βαθμό η αξία ενός εμπορεύματος καθορίζεται από την δαπανωμένη εργασία στην διαδικασία της παραγωγής και εκφράζεται από την αγοραζομένη εργασία στην διαδικασία ανταλλαγής. Κάθε προϊόν στην διαδικασία παραγωγής του έχει ενσωματώσει ποσά εργασίας. Άρα όταν ανταλλάσσεται στην αγορά έχει την δυνατότητα να αγοράσει ποσά εργασίας που είναι ενσωματωμένα σε άλλα προϊόντα(εννοείται ότι μεσολαβεί η ανταλλαγή με χρήμα). Η αγοραζομένη εργασία χρησιμεύει ως μέτρο της αξίας των προϊόντων, ενώ η δαπανωμένη εργασία ρυθμίζει τις αναλογίες στις οποίες ανταλλάσσονται τα προϊόντα.

Στην καπιταλιστική οικονομία η δαπανωμένη ποσότητα εργασίας δεν ταυτίζεται με την αγοραζομένη ποσότητα εργασίας. Επιπλέον υπάρχει διαφορά αν μιλάμε για ανταλλαγή ποσοτήτων εργασίας μεταξύ δύο εμπόρων ή έστω εμπόρου και καταναλωτού, ή μεταξύ καπιταλιστού και εργάτου. Διότι στην δεύτερη περίπτωση η διαφορά μεταξύ δαπάνης και αγοράς εργασίας είναι τεραστία λόγω αρπαγής της υπεραξίας από τον καπιταλιστή.

Ένα προϊόν ακολουθεί τον κύκλο μετατροπής από εμπόρευμα σε χρήμα, από χρήμα σε εμπόρευμα, και πάλι σε χρήμα, δηλαδή εμπόρευμα-χρήμα-εμπόρευμα-χρήμα-...-, ή πιό απλά ε-χ-ε-χ-...-.

Κάθε προϊόν έχει ενσωματωμένη μία ποσότητα εργασίας. Επομένως δεν πρέπει να θεωρούμε τόσο σημαντικό το πόσο χρήμα θα δώσουμε για την αγορά ενός προϊόντος όσο την ποσότητα εργασίας που μπορούμε να αγοράσουμε μέσω ανταλλαγής(ανταλλαγής μέσω χρήματος), άρα ανταλλαγής με εμπόρευμα ενθυμούμενοι το χ-ε. Μας ενδιαφέρει η ποσότητα εργασίας που μπορεί να αγοράσει ένα εμπόρευμα μέσω ανταλλαγής.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι αποσιωπούν όχι μόνον την διαφορά στην ποσότητα εργασίας που ανταλλάσσεται αλλά κυρίως την ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ της εργασίας που ανταλλάσσεται, στην καπιταλιστική οικονομία.

Η ποσότητα Ελληνικής εργασίας που μπορεί να αποκτηθεί ως αντάλλαγμα ενός δεδομένου εμπορεύματος(που την στιγμή της ανταλλαγής είναι σε μορφή χρήματος), είναι το μέτρο της αξίας αυτού του εμπορεύματος. Και αν το εμπόρευμα αποκτά μηδενική ποσότητα Ελληνικής εργασίας, τότε η αξία του Ελληνικού χρήματος(άρα και εμπορεύματος), είναι μηδενική.

Δηλαδή όταν ένας Έλλην πάει να αγοράσει ένα κινεζικό προϊόν κρατά κάποια ποσότητα χρήματος πάνω του, η οποία αναπαριστά κάποια ποσότητα Ελληνικού εμπορεύματος που μετετράπη σε χρήμα, και το οποίο αναπαριστά με την σειρά του κάποια ποσότητα Ελληνικής εργασίας.

Όταν ο Έλλην προσπαθήσει να ανταλλάξει την ποσότητα Ελληνικής εργασίας(που τώρα είναι σε χρήμα) με ένα κινεζικό προϊόν, δεν αγοράζει καθόλου ποσότητα Ελληνικής εργασίας. Με αυτή του την πράξη μηδενίζει την αξία του χρήματος και άρα την αξία της εργασίας που δαπάνησε για να έχει αυτό το χρήμα επάνω του.

Άρα την στιγμή αγοράς κινεζικού προϊόντος δεν είναι φθηνό το κινεζικό προϊόν αλλά ο Έλλην μειώνει την αξία του, ο Έλλην απαξιώνει τον εαυτό του και αντιθέτως ο κινέζος αυξάνει την αξία του. Ο Έλλην καταναλωτής μηδενίζει την δική του αξία, μηδενίζει τον δικό του ανθρώπινο μόχθο. Ο Έλλην καταναλωτής μειώνει την δική του αξία, μειώνει την δική του τιμή, μειώνει την αξία της αγοραστικής του δυνάμεως.

Όταν ένας ενεχυροδανειστής πρόκειται να αγοράσει μία χρυσή λίρα, εξετάζει λεπτομερώς τα ειδικά χαρακτηριστικά της κατασκευής του νομίσματος και επιπλέον εξετάζει την τιμή που θέλει να αγοράσει διότι σκοπεύει να την πωλήσει. Από αυτό ζει άλλωστε. Ο ενεχυροδανειστής εξετάζει χίλιες-δυό λεπτομέρειες και σου κάνει μία προσφορά. Αν δεν του αρέσει αυτό που ζητάς εσύ, δεν αγοράζει.

Αυτό πρέπει να ισχύει και για τους Έλληνες όταν αγοράζουν ένα προϊόν, από ένα μπλουζάκι μέχρι ένα αυτοκίνητο. Ο Έλλην καταναλωτής την στιγμή της αγοράς πρέπει να συμπεριφέρεται ως έμπορος. Φυσικά αν αγοράσει ένα κινεζικό μπλουζάκι δεν σκοπεύει να το πωλήσει, αλλά να το φορέσει. Όμως την στιγμή της ανταλλαγής Ελληνικού χρήματος με το κινεζικό μπλουζάκι έγινε ανταλλαγή οικονομικών, ηθικών και πολιτιστικών αξιών(ο Έλλην εισήγαγε κινεζικές οικονομικές, ηθικές και πολιτιστικές αξίες), έγινε ανταλλαγή πληθωρισμού, ανεργίας και εξωτερικού χρέους(ο Έλλην εισήγαγε κινεζικό πληθωρισμό, μείωσε την κινεζική ανεργία και αύξησε την Ελληνική, μείωσε το κινεζικό εξωτερικό χρέος και αύξησε το Ελληνικό), και κυρίως έγινε ανταλλαγή ποσοτήτων εργασίας στις οποίες ο Έλλην πήρε μικρότερη ποσότητα εργασίας απ’ ότι έδωσε. Ο κινέζος έκανε καλύτερη ανταλλαγή απ’ ότι ο ασεβής Έλλην.

Οι ασεβείς Έλληνες δεν εξετάζουν ένα σωρό στοιχεία του προϊόντος που αγοράζουν, δηλαδή αν χρησιμοποιήθηκαν Ελληνικά χέρια, Ελληνικές πρώτες ύλες και Ελληνικά μηχανήματα. Διότι αυτό είναι το πραγματικό κέρδος. Αυτή είναι η εμπορική-ανταλλακτική αξία, και ως έμποροι χάνουν. Οι ασεβείς Έλληνες καταναλωτές δεν σκέφτονται ότι πρέπει να μεταπωλήσουν το προϊόν που αγοράζουν για να βγάλουν κέρδος. Δεν ξέρουν ότι η μεταπώληση στηρίζεται όχι βέβαια στην πώληση του παντελονιού ή του αυτοκινήτου που αγόρασαν από έναν κινέζο, αλλά στην ανταλλαγή με αύξηση ή μείωση της ανεργίας, με αύξηση ή μείωση των φόρων.

Όταν ο Έλλην καταναλωτής αγοράζει ένα κινεζικό προϊόν είναι έμπορος και μεταφορεύς ανεργίας, εξωτερικού χρέους, πληθωρισμού, φορολογικών επιβαρύνσεων, δαπανών για την παιδεία και την εθνική άμυνα, από τις πλάτες των κινέζων στις πλάτες των Ελλήνων.

Οι ασεβείς Έλληνες δεν σκέφτονται την ανταλλακτική και εμπορική αξία του προϊόντος που αγοράζουν διότι δεν το έχουν συνδέσει με έννοιες όπως ανεργία, εξωτερικό χρέος, κλπ. Η αγορά προϊόντος είναι απολύτως συνδεδεμένη με την αύξηση ή μείωση της ανεργίας, αναλόγως αν το προϊόν είναι Ελληνικής ή ξένης κατασκευής. Οι ασεβείς Έλληνες δεν ξέρουν την αξία των Ελληνικών προϊόντων. Δεν ξέρουν ότι η πραγματική αξία και το πραγματικό κέρδος κρύβεται στο ποσοστό Ελληνικής κατασκευής του εκάστοτε προϊόντος και όχι στην πιθανώς χαμηλή τιμή του.

Ο ασεβής Έλλην την στιγμή που αγοράζει ένα κινεζικό προϊόν, πχ ένα παντελόνι, δεν βλέπει τον εαυτό του ως έμπορο που θα μεταπωλήσει το προϊόν που αγόρασε. Φυσικά θα έλεγε κάποιος ότι δεν σκοπεύει να μεταπωλήσει το κινεζικό παντελόνι που αγόρασε. Όμως εδώ δεν έχουμε εμπόριο προϊόντων, δηλαδή αποκρυσταλλωμένης εργασίας, αλλά ποσοτήτων εργασίας.

Κάθε στιγμή αγοράς προϊόντων ο Έλλην καταναλωτής, ως έμπορος, αγοράζει και πωλεί ποσότητες εργασίας. Αν δεν αγοράζει ποσότητες Ελληνικής εργασίας ρίχνει την τιμή της Ελληνικής εργασίας.

Αν δούμε την συναλλαγή κινεζικό παντελόνι-Ελληνικό χρήμα ως μία σχέση ε-χ, τότε από τα προηγούμενα ξέρουμε ότι η ακολουθία συνεχίζεται ως -ε-χ-ε-χ-...-. Μπορούμε κάλλιστα να θεωρήσουμε ότι το κινεζικό παντελόνι-εμπόρευμα βρίσκεται ένα στάδιο πριν την μετατροπή του σε χρήμα. Με μία αντιστροφή των όρων χρήμα και εμπόρευμα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το κινεζικό παντελόνι αποτελεί είδος νομίσματος και επομένως να εξετάσουμε τί αγοράζει αυτό το νόμισμα. Όλα τα κινεζικά εμπορεύματα στην Ελλάδα μπορούν να θεωρηθούν ως μορφή χρήματος, ή ως μηχανισμοί αποθηκεύσεως χρήματος, και επομένως μπορούν να εξεταστούν συνολικώς τί αγοράζουν και σε τί τιμές.

Η απάντηση είναι ότι τα κινεζικά προϊόντα αγοράζουν τους ασεβείς Έλληνες και όχι οι ασεβείς Έλληνες τα κινεζικά προϊόντα. Το κινεζικό προϊόν-νόμισμα αγοράζει την παραγωγή των Ελλήνων, αγοράζει την ιδιοκτησία τους, αγοράζει την ισχύ τους, αγοράζει τον πλούτο τους, πολύ φθηνότερα απ’ ότι αξίζουν. Το κινεζικό προϊόν εμπεριέχει μία πολύ χαμηλή αγοραστική αξία, και αγοράζει τους ασεβείς Έλληνες σύμφωνα με αυτή την χαμηλή αξία.

Οι μερκαντιλιστές έλεγαν ότι το κέρδος προέρχεται από το χρήμα, οι κλασσικοί ότι το κέρδος προέρχεται από τα προϊόντα. Και οι δύο είναι λάθος, υπάρχει αλληλεπίδραση χρήματος και εμπορεύματος. Το χρήμα γίνεται εμπόρευμα και το εμπόρευμα χρήμα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι το Ελληνικό χρήμα που αγοράζει το κινεζικό προϊόν, αλλά το κινεζικό χρήμα(αποκρυσταλλωμένο σε εμπόρευμα) που αγοράζει το Ελληνικό προϊόν(αποκρυσταλλωμένο σε χρήμα).

Όμως η κινεζική κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί το εμπόρευμα που αγοράζει ως αξία χρήσεως. Το αγοράζει για έναν ειδικό σκοπό: για να αυξήσει την δική της παραγωγή. Κάθε φορά που η κινεζική κυβέρνηση αγοράζει Ελληνικό χρήμα-εμπόρευμα, το καταστρέφει, έτσι ώστε να μην μπορεί να αναπαραχθεί.  

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι διδάσκουν τους Έλληνες πώς να γίνουν κακοί έμποροι. Τους καταστρέφουν τις εμπορικές γνώσεις και ικανότητες. Δεν τους λένε ότι όταν αγοράζουν ως καταναλωτές ένα κινέζικο προϊόν στην πραγματικότητα στέκονται ανάμεσα σε κινεζικά προϊόντα και σε Ελληνικά προϊόντα. Στέκονται ανάμεσα στις κινεζικές και στις Ελληνικές αξίες. Ανάμεσα στην κινεζική και στην Ελληνική παραγωγή. Ανάμεσα στην κινεζική και στην Ελληνική ανεργία. Ανάμεσα στο κινεζικό και στο Ελληνικό Έθνος.

Το χρήμα δεν έχει καμμία αξία, είναι ο παθητικός μεσάζων στην όλη συναλλαγή, δεν παίζει κανένα ρόλο. Ο Έλλην καταναλωτής είναι ο έμπορος ο οποίος θα κάνει την ανταλλαγή αξιών. Ο ασεβής Έλλην βλέπει ένα τρίγωνο: τον εαυτό του, το κινέζικο προϊόν και το χρήμα. Ενώ το σωστό τρίγωνο είναι το κινεζικό προϊόν, ο Ελληνικός πλούτος(μείωση ανεργίας, ενίσχυση εθνικής αμύνης, δημογραφική αύξηση της Φυλής, απελευθέρωση σκλαβωμένων Ελλήνων, κλπ) και ο εαυτός του. Και ο ασεβής Έλλην ανταλλάσσει όλο αυτό τον πλούτο για ένα φθηνό μπλουζάκι ή ένα κινέζικο ζευγάρι παπούτσια.

Ο άπιστος/απεθνικοποιημένος Έλλην δεν ξέρει πώς να πωλήσει και να αγοράσει. Δεν ξέρει ότι την στιγμή της ανταλλαγής το κινέζικο προϊόν εκπροσωπεί τον κινέζο έμπορο που κάνει την ανταλλαγή του Ελληνικού εθνικού πλούτου με το κινέζικο μπλουζάκι. Ο κινέζος ξέρει την αξία που έχει το δικό του προϊόν, ο ασεβής Έλλην δεν ξέρει την αξία που έχει το Ελληνικό προϊόν. Ο κινέζος αγοράζει τον Έλληνα, και όχι ο Έλλην το κινεζικό προϊόν.

Το κινεζικό προϊόν είναι χρήμα και η αγοραστική δύναμη του Έλληνος είναι το προϊόν. Και ο άπιστος Έλλην πωλεί το προϊόν του πάμφθηνα, σε εξευτελιστική αξία. Ο άπιστος Έλλην είναι φθηνός, όχι το κινέζικο προϊόν.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι ισχυρίζονται ότι το κινεζικό προϊόν είναι φθηνό, και ότι το Ελληνικό είναι ακριβό. Τερατώδες ψεύδος. Για να διαδώσουν αυτό το ψεύδος χρησιμοποιούν μία κλίμακα με βάση την τιμή και ποτέ την αξία του προϊόντος. Η αξία ενός προϊόντος έχει πολλές συνιστώσες: δημοσιονομική, φορολογική, δημογραφική, αμυντική, εθνική, φυλετική, πολιτιστική κλπ. Επιπλέον ως κριτή χρησιμοποιούν έναν βλάκα καταναλωτή που δεν ξέρει την αξία ούτε του χρήματος, ούτε του εαυτού του, ούτε τί πωλεί, ούτε τί αγοράζει, και βγαίνει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και δηλώνει ότι αγόρασε το κινέζικο διότι είναι «φθηνό».

Οι ναζωραίοι μονίμως μας παρουσιάζουν ως υπόδειγμα καταναλωτού κάποιον ανήθικο βλάκα που κάνει το εμπορικό ζύγι ανάμεσα σε Ελληνικό χρήμα και κινεζικό προϊόν, και που δεν ξέρει να κερδίσει. Δεν ξέρει να αγοράσει φθηνά και να πωλήσει ακριβά. Ο ανήθικος βλαξ καταναλωτής κάνει το αντίστροφο: αγοράζει ακριβά και πωλεί φθηνά. Αγοράζει ακριβά το κινεζικό προϊόν και πωλεί φθηνά τον εαυτό του, και από πάνω χαμογελά ηλιθιωδώς μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα για την «φθηνή» αγορά που έκανε.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι για να παρουσιάσουν το κινεζικό προϊόν ως φθηνό, απαλείφουν ένα σωρό δεσμούς που έχει το κινεζικό προϊόν με εθνική άμυνα, οικονομική ανάπτυξη, γνώση, δημογραφικό, μεταφορά πλούτου κλπ. Συγχρόνως απαλείφουν αυτούς τους δεσμούς για το Ελληνικό προϊόν. Οι ναζωραίοι διαγράφουν τις πολλαπλές αξίες που έχει το Ελληνικό προϊόν.

Αν γίνει σωστή οικονομική ανάλυση θα αποδειχτεί ότι το κινεζικό προϊόν είναι πανάκριβο και το Ελληνικό πάμφθηνο. Αρκεί να ληφθεί ως κέντρο αναφοράς η κοινωνία και το έθνος, και όχι το άτομο-καταναλωτής. Αρκεί να υπολογιστούν όλες οι διαδρομές και οι μετατροπές που κάνει ο πλούτος από χρήμα σε εμπόρευμα και τανάπαλιν, και να συνυπολογιστούν μακροοικονομικά, δημοσιονομικά, εθνικά, κοινωνιολογικά, πολιτιστικά, δημογραφικά, πολιτικά και φυλετικά κριτήρια. Αλλιώς αν οι ναζωραίοι αποκρύπτουν το τί υποθέσεις έχουν κάνει, ποιούς παράγοντες λαμβάνουν υπ’ όψιν και ποιούς όχι, τότε μπορούν να κάνουν αλχημείες και να εξαπατούν τον Ελληνικό Λαό.

Αν συνυπολογιστούν οι οικονομικοί κύκλοι που διαγράφει το Ελληνικό προϊόν μέσα στην Ελληνική αγορά και πόσες Ελληνικές παραγωγικές φλέβες τροφοδοτεί με Ελληνικό χρηματικό αίμα, ενώ αντιθέτως το κινεζικό προϊόν κάνει αφαίμαξη Ελληνικού αίματος με αποτέλεσμα ο Ελληνικός οργανισμός να πεθάνει, τότε αποδεικνύεται περίτρανα πόσο φθηνό και συνάμα ποιοτικό είναι το Ελληνικό προϊόν.

Η αγοραστική δύναμη, η ακεραιότητα του έθνους, η κατ’ άτομο φορολογία, ο πληθωρισμός, η ανεργία είναι και αυτά προϊόντα που πωλούνται ελευθέρως στην αγορά και τα οποία ο κινέζος τα εξάγει μέσω του προϊόντος του. Και τα μεταβιβάζει στις πλάτες των Ελλήνων, οι οποίοι αγοράζουν πανάκριβα αυτά τα προϊόντα. Ο κινέζος πωλεί στον Έλληνα το δικό του εξωτερικό χρέος, τον δικό του πληθωρισμό, την δική του ανεργία, το δικό του εξωτερικό χρέος, το δικό κόστος για εθνική άμυνα και ο ασεβής Έλλην τα αγοράζει πανάκριβα. Ο ασεβής Έλλην πωλεί σε εξευτελιστική τιμή την αξία του δικού του εθνικού προϊόντος. Κατεβάζει την τιμή του σε εξευτελιστικά επίπεδα. Στην ουσία ο ασεβής Έλλην πωλεί φθηνά και όχι ο κινέζος. Ο κινέζος πωλεί το δικό του προϊόν πανάκριβα, αν συνυπολογισθεί το τί αγοράζει στην Ελλάδα με το κινεζικό προϊόν που πωλεί.

Αν πχ ο Έλλην αγοράσει με 10 ευρώ ένα ζευγάρι κινέζικα υποδήματα, αυτό που είναι πώληση για τον κινέζο και αγορά για τον Έλληνα, είναι αντιστρόφως και συγχρόνως αγορά για τον κινέζο και πώληση για τον Έλληνα. Ο Έλλην πωλεί το χρήμα του, που είναι εμπόρευμα που εμπεριέχει αξίες εθνικές, κοινωνικές, πολιτιστικές κλπ, και το οποίο χρήμα-εμπόρευμα εμπεριέχει αγοραστική δύναμη. Άρα ο κινέζος αγοράζει την αγοραστική δύναμη του Έλληνος και ο Έλλην την πωλεί στον κινέζο. Και την πωλεί σε εξευτελιστικά επίπεδα. Ό,τι είναι φθηνό δεν σημαίνει ότι είναι και καλό.

Αν κάποιος σου δώσει 1000 ευρώ και αγοράσει το σπίτι σου που αξίζει 90.000 χιλιάδες ευρώ αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλό για σένα, είναι καλό για τον αγοραστή. Αν λοιπόν ο κινέζος αγοράζει 10 ευρώ σε ανταλλαγή με ένα ζευγάρι υποδήματα κακίστης ποιότητος(που ο λόγος τιμή/ποιότητα το κάνει πανάκριβο από οτιδήποτε Ελληνικό) τότε ο κινέζος έχει κάνει πολύ καλύτερη αγορά από ότι ο Έλλην. Διότι ο κινέζος αγόρασε την αγοραστική σου δύναμη, αγόρασε τις Ελληνικές παραγωγικές δυνάμεις, τις εθνικές, πολιτιστικές και φυλετικές αξίες, σε πολύ χαμηλή τιμή επειδή εσύ ως βλαξ του τις πώλησες σε τόσο χαμηλή τιμή.

Ο ασεβής Έλλην σκέφτεται ότι την στιγμή ανταλλαγής 10 ευρώ με ένα ζευγάρι κινέζικα υποδήματα για τον Έλληνα είναι αγορά και για τον κινέζο πώληση. Έτσι φαίνεται από την δική του σκοπιά, αλλά από την κινεζική σκοπιά είναι αγορά για τον κινέζο και πώληση για τον Έλληνα.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι προσπαθούν να ταυτίσουν το ατομικό, προσωρινό και πλασματικό κέρδος με το δημόσιο συμφέρον, για αυτό μιλάνε συνεχώς για φθηνά προϊόντα(ασχέτως εθνικότητος) και καταναλωτές. Επικεντρώνονται στην τιμή και στο άτομο-καταναλωτής. Οι Έλληνες οικονομολόγοι ταυτίζουν το δημόσιο με το ατομικό συμφέρον. Οι Έλληνες επικεντρώνονται στα κλάσματα τιμή/ποιότητα και εγχώρια προστιθεμένη αξία/τιμή, ενώ κέντρο αναφοράς είναι το Έθνος και η κοινωνία και ποτέ το άτομο.

Με την αγορά Ελληνικών προϊόντων τα 10 ευρώ πολλαπλασιάζονται, δημιουργούν πολλαπλάσιο πλούτο. Ενώ αντιθέτως με την αγορά κινεζικών προϊόντων, υποδιαιρείται η αξία των 10 ευρώ καθώς καταστρέφεται πολλαπλάσιος Ελληνικός πλούτος από ότι ανταλλάσσεται.

Η αξία χρήσης των κινεζικών με τα Ελληνικά προϊόντα είναι ίδια, αλλά οι κινέζοι κατάφεραν να δώσουν μεγαλύτερη ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ανταλλακτική αξία στα δικά τους. Η ανταλλακτική τους αξία είναι μεγαλύτερη, διότι απορροφά μεγαλύτερο ποσοστό Ελληνικού πλούτου απ’ ότι ποσοστό κινεζικού πλούτου απορροφούν οι Ελληνικές αγορές κινεζικών προϊόντων. 

4.2 Η αρπαγή του Ελληνικού και του ευρωπαϊκού ονόματος

Οι ναζωραίοι κατακτητές σε όλη την Ευρώπη έχουν απαλλοτριώσει το Ελληνικό και το ευρωπαϊκό όνομα. Στα πάντα, από ανθρώπους μέχρι προϊόντα, ενώ από κάτω βάζουν εξω-ευρωπαϊκό υλικό, από πάνω τοποθετούν την ονομασία Ελληνικό/ευρωπαϊκό. Από ανθρώπους μέχρι υλικά και προϊόντα προέρχονται εκτός Ευρώπης, και από πάνω τοποθετείται η ταμπέλα Ελληνικό/ευρωπαϊκό. Έτσι απαλλοτριώνεται το όνομα Έλλην/ευρωπαίος από ασιάτες, αφρικανούς ή άλλες φυλές και εξαπατάται ο καθαυτό ευρωπαίος.

Οι ναζωραίοι λένε συνεχώς ότι «ελληνικές» ή «ευρωπαϊκές» επιχειρήσεις εγκαταστάθηκαν στο εξωτερικό. Άρα, για τους ναζωραίους, η εθνικότητα της επιχειρήσεως καθορίζεται από την εθνικότητα του ιδιοκτήτου και όχι από την εθνικότητα των εργαζομένων, την εθνικότητα της χώρας που είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση. Έτσι οι μισέλληνες που μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό κρατούν το όνομα Ελληνική επιχείρηση για να μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους στους Έλληνες ως δήθεν Ελληνικά προϊόντα.

Οι ναζωραίοι συνδυάζουν την εθνικότητα της επιχειρήσεως με την καταγωγή/υπηκοότητα του ατόμου που έχει την επιχείρηση και όχι με την εθνικότητα των εργαζομένων της επιχειρήσεως, ούτε με την εθνικότητα του μηχανολογικού εξοπλισμού, ούτε με την εθνικότητα της πνευματικής ιδιοκτησίας των προϊόντων.

Για τους Έλληνες η εθνικότητα της επιχειρήσεως αλλάζει από την στιγμή που οι εργαζόμενοι, τα υλικά και τα μηχανήματα που χρησιμοποιεί δεν είναι Ελληνικά. Δεν χρειάζεται μία Ελληνική επιχείρηση να μεταβεί στο εξωτερικό για να πάψει να είναι Ελληνική. Η πρόσληψη ξένων εργαζομένων σε Ελληνικό έδαφος της αφαιρεί αυτομάτως την Ελληνική υπηκοότητα.

Διότι αν βαπτίσουμε τις επιχειρήσεις που έφυγαν από την Ελλάδα και πήγαν στην Κίνα ως Ελληνικές, μόνον και μόνον επειδή ο ιδιοκτήτης τους είναι κάποιος ελληνόφωνος ναζωραίος, τότε πρέπει να βαπτίσουμε και Ελληνικά τα προϊόντα που παράγονται στην Κίνα. Οπότε μήπως δεν πρέπει να τους επιβάλλουμε δασμούς; Μήπως θα έπρεπε να τα προωθούμε ως Ελληνικά για να βοηθήσουμε την Ελληνική οικονομία;

Όσοι ασεβείς Έλληνες θεωρούν ότι πρόκειται απλώς για μεταφορά εμπράγματης ιδιοκτησίας στο εξωτερικό, πρέπει να αλλάξουν την εθνικότητά τους, και να πάρουν την κινεζική εθνικότητα. Αφού αυτοί δεν χρειάζονται Έλληνες εργαζομένους ούτε και το Ελληνικό Έθνος τους χρειάζεται ως πολίτες και επιχειρηματίες.

Στην πραγματικότητα οι ασεβείς πωλούν τον εαυτό τους στον κινεζικό φασισμό. Δεν πωλούν το αποτέλεσμα της παραγωγής των στους κινέζους αλλά μέρος της παραγωγής των. Δίνουν μετοχές της επιχειρήσεώς των στους κινέζους, τους κάνουν ιδιοκτήτες των επιχειρήσεών των.

4.3 Η εμπορική σύγκρουση με το χριστιανικό ψευδοκράτος

Τα κινεζικά προϊόντα είναι αιματοβαμμένα. Για να παραχθούν και να πωληθούν δολοφονούν τους κινέζους και Έλληνες εργαζόμενους. Και όποιος Έλλην τα αγοράζει είναι συνεργός στην δολοφονία των Ελλήνων και των κινέζων εργατών.

Σε αυτή την δολοφονία διαρκής συνεργός είναι το χριστιανικό ψευδοκράτος που κάνει ότι είναι δυνατόν να αναπτυχθεί το κινεζικό παρεμπόριο.

Έλληνες έμποροι συνεχώς καταγγέλλουν ότι εισέρχεται μέσα στο κατάστημά τους το ΣΔΟΕ και τους πιάνει για μία λάθος απόδειξη ενώ παραδίπλα τον κινέζο που πωλεί παρανόμως δεν τον αγγίζει διότι ...δεν έχει ΑΦΜ!!!

Οι Έλληνες έμποροι πρέπει να απαγκιστρωθούν τελείως από το χριστιανικό ψευδοκράτος. Πρέπει να δημιουργήσουν Ελληνικά γκέτο, στα οποία να μην μπορεί να εισβάλλει η χριστιανική αστυνομία. Το κινεζικό παρεμπόριο θα τσακιστεί με τα ίδια του τα όπλα, με παρεμπόριο.

Το ζήτημα είναι αρκετά πολύπλοκο διότι στο παρεμπόριο ισχύει ο νόμος του Γκρέσαμ που ισχύει για το χρήμα: το κίβδηλο χρήμα αντικαθιστά το ανόθευτο χρήμα. Το ίδιο ισχύει και για το παρεμπόριο, αντικαθιστά το νόμιμο εμπόριο.

Αν οι Έλληνες έμποροι προσπαθήσουν να υποταχθούν σε αυτό που αποκαλείται «νόμιμο» εμπόριο μέσα στο χριστιανικό ψευδοκράτος, τότε είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Με το Ελληνικό παρεμπόριο θα κτυπηθούν συγχρόνως ναζωραίοι κατακτητές και κινέζοι εισβολείς. Οι Έλληνες πρέπει να μάθουν να πολεμούν και να επιβιώνουν και με τεχνικές νομίμου και με τεχνικές παρανόμου εμπορίου. Πρέπει να αναπτύξουν και τις δύο πολεμικές μεθόδους.

Θα είναι προδότης αυτός που θα πει στους Έλληνες εμπόρους να πληρώνουν φόρους στο χριστιανικό ψευδοκράτος για να είναι νόμιμοι. Παράνομοι είναι όσοι Έλληνες πληρώνουν φόρους στο μισελληνικό χριστιανικό ψευδοκράτος και αγοράζουν προϊόντα με ΦΠΑ που εισπράττει το ψευδοκράτος για να καταστρέφει τον Ελληνισμό.

Παρεμπόριο διαπράττουν όσοι διακινούν Ελληνικά προϊόντα και πληρώνουν φόρους στο χριστιανικό ψευδοκράτος. Οι όροι νόμιμο και παράνομο εμπόριο έχουν πολλές έννοιες. Αν θεωρήσουμε ότι οι κινέζοι εισβάλλουν και αρπάζουν εισόδημα από Έλληνες εμπόρους, αυτό είναι παράνομο εμπόριο. Αν θεωρήσουμε ότι κάποιοι Έλληνες έμποροι πληρώνουν φόρους στο χριστιανικό ψευδοκράτος τότε αυτοί είναι λαθρέμποροι.

Σκοπός είναι να δημιουργούν ζώνες ελεύθερου Ελληνικού εμπορίου. Ζώνες ελεύθερες από φόρους στους ναζωραίους κατακτητές και ελεύθερες από κινέζους εισβολείς.

Είναι πολύπλοκος ο πόλεμος. Είναι λάθος να καταφέρωνται κάποιοι τυφλά κατά των κινέζων, την στιγμή που ίσως να χρειαστεί οι Έλληνες να συμμαχήσουν μαζί τους για να διαλύσουν όλους τους ληστρικούς μηχανισμούς του χριστιανικού ψευδοκράτους. Οι Έλληνες είναι υπέρ του παρεμπορίου, αρκεί να είναι Ελληνικό παρεμπόριο. Πρέπει να δημιουργηθεί Ελληνικό σώμα διώξεως οικονομικού εγκλήματος από Έλληνες εμπόρους και βιοτέχνες, ξεχωριστά, αυτόνομα και παράλληλα από τους αντιστοίχους μηχανισμούς του χριστιανικού ψευδοκράτους.

Σε αυτή την τριγωνική σχέση που μονίμως εμφανίζεται στον Ιερό Αγώνα του Ελληνισμού δεν πρέπει οι Έλληνες να διαπράττουν το λάθος να υπερασπίζουν τον ναζωραίο έμπορο εξ αιτίας του κινέζου εμπόρου. Ο ναζωραίος έμπορος είναι εχθρός περισσότερο από τον κινέζο έμπορο.

Το σωστό είναι να συμμαχούν οι Έλληνες περιστασιακά με τους κινέζους εναντίον των ναζωραίων εμπόρων. Αλλιώς οι Έλληνες θα βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο, και απέναντι θα έχουν το κινεζικό και το χριστιανικό ψευδοκράτος που συνεργάζονται με τους κινέζους και τους ναζωραίους εμπόρους.

Υπάρχουν τρεις παράγοντες και όχι δύο. Οι Έλληνες, οι κινέζοι και οι ναζωραίοι. Οι Έλληνες έμποροι είναι ξεχωριστή εθνοφυλετική ομάδα και σε καμμία περίπτωση δεν θα προασπίσουν τα συμφέροντα των ναζωραίων εμπόρων εξ αιτίας της κινεζικής εισβολής.

Η πολιτική των Ελλήνων είναι πολύπλοκη. Την ίδια στιγμή που κηρύσσουν εμπορικό αποκλεισμό των κινεζικών προϊόντων την ίδια στιγμή ζητούν την βοήθεια των κινέζων κατά των ναζωραίων κατακτητών.

4.4 Ο εμπορικός αποκλεισμός

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί έχουν κηρύξει εμπορικό πόλεμο στον φασισμό. Τα προϊόντα του φασισμού θα αποκλειστούν απ’ όλες τις αγορές για να πεθάνει από την πείνα. Επιβάλλεται ένας παγκόσμιος αποκλεισμός για να γκρεμιστεί ο φασισμός καθώς εξαρτάται από τις εξαγωγές του για να αυτοτροφοδοτείται.

Δεν επιτρέπεται ούτε ένα προϊόν του φασισμού που κατασκευάζεται στην Κίνα να πωλείται σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Όλα τα προϊόντα από την Κίνα θάβονται σε χωματερές. Αυτή είναι η απόφαση του ελεύθερου κόσμου.  

Επομένως όποιος Έλλην αγοράζει, πωλεί ή εισάγει φασιστικό εμπόρευμα θα διώκεται ως φασίστας, δολοφόνος κατά συρροή, φονιάς του Ελληνικού και του κινεζικού λαού, εχθρός του Έθνους, γενίτσαρος και τρομοκράτης. Όσοι υποθάλπουν τον φασισμό διαπράττουν γενοκτονία και ολοκαύτωμα κατά του Ελληνικού Λαού και κατά της ελεύθερης ανθρωπότητος. Όσοι συνεργάζονται με τον φασισμό καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι αγοραστές κινεζικών προϊόντων είναι φονιάδες του κινεζικού λαού, διότι δεν τον βοηθούν να ανακτήσει την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Δεν βοηθούν τον κινεζικό λαό να αποτινάξει την τυραννία και τον φασισμό. Αντιθέτως βοηθούν τον φασισμό του τυραννικού κινεζικού κράτους να εξοντώνει εκατομμύρια κινέζους με τις πανάθλιες συνθήκες εργασίας που έχει επιβάλλει.

Η Ελευθερία δεν συγχωρεί τον φασισμό. Ο αγών για την Ελευθερία συνδυάζει ψυχολογική πίεση, οικονομικό αποκλεισμό, κοινωνική εξέγερση, εθνικές εξάρσεις, πειθώ, πολιτικά  κίνητρα, εμπορικά εμπόδια, ταξική οργάνωση, για να τσακίσει τον φασισμό.

Ο φασισμός τσακίζεται εν τω γενάσθαι, πολύ πριν αναπαραχθεί. Η ανάπτυξη της τοκογλυφίας και αντιπαραγωγικής νοοτροπίας, η αύξηση των αμβλώσεων, η υπέρμετρη φορολογία της παραγωγής, ο ατομισμός και η απληστία, το κτύπημα της εθνικής ταυτότητος και η ξενολαγνεία, η ανάπτυξη αντίρροπων ταξικών συμφερόντων μεταξύ κινέζων εργαζομένων, εμπόρων και παραγωγών, η προώθηση του εργατοσυνδικαλισμού με εξωφρενικές απαιτήσεις, η δημιουργία πολεμικών εστιών με γειτονικά κράτη, η επιβολή ποσοστώσεων στην κινεζική παραγωγή, η επιβολή υπερμέτρων δασμών στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων, η εφαρμογή σκληρών αντι-ντάμπινγκ νόμων κατά των κινεζικών τραστ, το μποϋκοτάρισμα στην μεταφορά κινεζικών προϊόντων προς τον έξω κόσμο, η ανάπτυξη ξένου παρεμπορίου μέσα στην Κίνα, η προώθηση τεχνικών ντάμπινγκ μέσα στην Κίνα, οι δασμοί στην εξαγωγή κινεζικών προϊόντων, η πλαστογράφηση ξένων προϊόντων ώστε να πωλούνται ως κινέζικα μέσα στην Κίνα, ο κοινωνικός στιγματισμός του ελεύθερου πολίτου που αγοράζει κινέζικα προϊόντα, η χρήση του αθεμίτου ανταγωνισμού ως όπλο κατά του φασισμού(μη πληρωμή φόρων, τελών, ασφαλειών στο κινεζικό τυραννικό κράτος), και η επιδότηση των μη κινεζικών προϊόντων σε όλα τα στάδια παραγωγής και διανομής μέχρι να φτάσουν στην κινεζική αγορά, αποτελούν μερικά από τα ειρηνικά μέτρα κατά του φασισμού που η παγκόσμια κοινότητα έχει ήδη υιοθετήσει. Οι Έλληνες δεν επιτρέπεται να υστερούν.

Γιατί να δίνουν χρήματα οι Έλληνες στο κινεζικό τυραννικό κράτος ενώ αυτό μποϋκοτάρει τα Ελληνικά προϊόντα; Ο φασισμός στην Κίνα αποκλείει τα Ελληνικά προϊόντα. Το λιγώτερο που επιτρέπεται να κάνει ο Έλλην είναι να αποκλείσει τα προϊόντα του κινεζικού φασισμού.

Η ρατσιστική και προνομιακή μεταχείριση των προϊόντων του κινεζικού φασισμού έναντι των Ελληνικών προϊόντων δεν επιτρέπεται να βαπτισθεί «ελεύθερη αγορά».

4.5 Η Ελληνική απάντηση

Οι ναζωραίοι πιστεύουν ότι μόνον η εργασία που παράγει υπεραξία θεωρείται παραγωγική και αφήνει κέρδος. Οι Έλληνες απαντούν ότι μόνον η αγορά προϊόντων που δημιουργεί εγχώρια εργασία είναι παραγωγική, και αφήνει κέρδος.

Η πραγματική τιμή του προϊόντος καθορίζεται πριν την πώλησή του. Όπως έλεγε και ο Σουν Τζου η νίκη στον πόλεμο αποσπάται πριν αυτός ξεκινήσει, και εννοούσε με τις κατάλληλες ενέργειες πριν αρχίσει η μάχη. Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι κατήργησαν όχι μόνο τις ετοιμασίες πριν την εμπορική μάχη(=ανταλλαγή προϊόντων), αλλά και το αποτέλεσμα της ήττας το θεωρούν ουδέτερο ή ακόμη και νίκη!!

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι δεν ασχολούνται αν νικά ο εχθρός, αν δηλαδή πωλεί περισσότερα προϊόντα και οι δικοί τους παραμένουν άνεργοι. Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι κατήργησαν στον οικονομικό πόλεμο τις έννοιες ηττημένος-νικητής. Οι θεωρίες τους αποτελούν απολογία μεταφοράς πλούτου μεταξύ διαφορετικών γεωγραφικών περιοχών. 

Τα περί «ελεύθερης αγοράς» των ναζωραίων ψευτο-οικονομολόγων υπάρχουν απλώς για να δίνεται ένα επιχείρημα στον ηττημένο για να του ελαφρύνει τον πόνο της ήττας ή για να του αδρανοποιεί τα εμπορικά του αντανακλαστικά υποβάλλοντάς του την ιδέα του αναποφεύκτου και του νομίμου της ήττας του. Οι ναζωραίοι του λένε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε, έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι το εμπόριο, έτσι είναι ο «ελεύθερος ανταγωνισμός». Οι ναζωραίοι κατακτητές του υποβάλλουν την ιδέα να μισεί την οποιαδήποτε σκέψη για αντίδραση στον κινέζο εμπορικό εισβολέα ως ρατσιστική και εκτός ελεύθερου εμπορίου.

Η τιμή των κινεζικών προϊόντων δεν είναι αληθινή. Δεν υπάρχει πραγματική αλλά φαινομενική έλξη λόγω δήθεν χαμηλών τιμών. Αυτή η έλξη εμφανίζεται διότι δεν αντιπαρατίθεται μία αντίθετη δύναμη, πχ δεν επιβάλλονται από τους ναζωραίους φόροι, δασμοί, ποσοστώσεις κλπ, στα κινεζικά προϊόντα. Αλλά πρέπει να υπάρχει μία αντίθετη δύναμη μέσα στο μυαλό και στην συμπεριφορά κάθε αγοραστού, που θα του λέει ότι αυτό που αγοράζει είναι πολύ πιό ακριβό από το Ελληνικό προϊόν.

Η αγορά των μη-Ελληνικών προϊόντων που καταστρέφουν τον Ελληνισμό είναι προσβολή για τους Θεούς διότι τα μη-Ελληνικά προϊόντα είναι ακάθαρτα. Η αγορά τους ισοδυναμεί με εμπόριο ναρκωτικών. Όποιος εμπορεύεται μισελληνικά προϊόντα εμπορεύεται τον θάνατο των Ελλήνων.

5. Περί ανταγωνιστικότητος

Τα τελευταία χρόνια κάθε λίγο και λιγάκι οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ και άλλων αντι-αναπτυξιακών οργανισμών έρχονται και μας λένε ότι πρέπει να μειωθούν οι μισθοί για να «βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα» και να μειωθούν οι συντάξεις διότι αλλιώς το «σύστημα κοινωνικών παροχών θα διαλυθεί».

Την κλοπή του ανθρωπίνου μόχθου και την οικειοποίησή του από αυτούς τους σιχαμερούς κηφήνες, την βαπτίζουν «βελτίωση της ανταγωνιστικότητος». Αυτή είναι η μόνιμη επωδός των ναζωραίων απατεώνων.

Έμμονη ιδέα των ναζωραίων ψευτο-οικονομολόγων είναι ότι η μείωση μισθών ισοδυναμεί με αύξηση κερδών. Από τα χρόνια του Ντεϊβιντ Ρικάρντο μέχρι σήμερα έχει προπαγανδιστεί αυτός ο ψευδής συλλογισμός που έχει καταστρέψει την οικονομική σκέψη και την παραγωγική οικονομία της Δύσεως.

Για τον Ντέϊβιντ Ρικάρντο το κέρδος βγαίνει μόνον από τους χαμηλούς μισθούς. Αν αυτό έχει επίπτωση στην ζήτηση και κατ’ επέκταση στις πωλήσεις, δεν τον νοιάζει. Για τον Ρικάρντο το κέρδος στην οικονομία βγαίνει από την αγορά(χαμηλού κόστους εργασίας) και ποτέ από την πώληση προϊόντος(με ενσωματωμένο το κόστος εργασίας). 

Για τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους αν ανακοινώνετο ότι οι μισθοί των εργαζομένων μειώνονται κατά 90% αυτό θα αποτελούσε πραγματικό κέρδος. Για αυτούς τους ηλίθιους αν ο διευθυντής λογιστηρίου τούς έλεγε ότι αυτόν τον μήνα θα πληρώσουν κατά 90% μικρότερους μισθούς, αυτό θα το εκλάμβαναν ως κέρδος. Φυσικά αν ο διευθυντής πωλήσεων τους επόμενους μήνες τούς ανακοίνωνε πτώση των πωλήσεων κατά 90%, για αυτούς τους ηλίθιους κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ανεξιχνίαστο μυστήριο...

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι δεν σκέφτονται ποτέ τις επιπτώσεις στα κέρδη των επιχειρήσεων από την μείωση των μισθών. Δεν συνδέουν ποτέ συνειρμικά στο μυαλό τους τις μειωμένες πωλήσεις με τους χαμηλούς μισθούς. Δεν μπορούν να σκεφτούν ότι οποιαδήποτε μείωση ή πάγωμα μισθών όχι μόνον δεν αυξάνει τα κέρδη αλλά αντιθέτως μειώνει τα κέρδη εταιριών και καπιταλιστών. Για τους εργαζόμενους είναι σίγουρο ότι δεν ενδιαφέρονται. Όμως θα έπρεπε να ενδιαφέρωνται για τις πωλήσεις των εταιριών τους.

Τις οικονομικές ζημίες που προκαλούν στις εταιρίες των με την βλακώδη πολιτική των, προσπαθούν να τις επιρρίψουν και αυτές στις πλάτες των εργαζομένων ζητώντας νέες μειώσεις μισθών για να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της αγοράς που αυτοί δημιούργησαν.

Οι σημερινοί ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι προσπαθούν να ανταγωνιστούν τους κινέζους φασίστες στην μείωση των μισθών. Όμως παραβλέπουν πολύ βασικά στοιχεία στον οικονομικό πόλεμο που διεξάγουν οι κινέζοι φασίστες.

Πρώτον οι κινέζοι φασίστες δεν στηρίζονται στην εσωτερική τους αγορά διότι δεν μπορεί να απορροφήσει την παραγωγή προϊόντων λόγω εξαιρετικώς χαμηλών μισθών. Αντιθέτως στηρίζονται στις ξένες αγορές και στην βλακεία που δέρνει τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους που αφήνουν την ευρωπαϊκή και την αμερικανική αγορά ανοικτή στα κινεζικά προϊόντα.

Δεύτερον οι κινέζοι φασίστες δεν μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους στο εξωτερικό, ούτε προσλαμβάνουν ξένους εργάτες, όπως κάνουν οι ναζωραίοι κατακτητές.

Και τρίτον οι κινέζοι φασίστες στηρίζονται σε έναν κινεζικό υπερπληθυσμό κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μην τους ενδιαφέρει η ανθρώπινη ζωή. Ακόμη και αν πεθάνουν οι κινέζοι εργάτες δεν έχει σημασία για αυτούς. Η Ευρώπη και η Αμερική όχι μόνον δεν έχουν υπερπληθυσμό αλλά αντιθέτως πάσχουν από υπογεννητικότητα. Όλα αυτά τα στοιχεία τα παραβλέπουν εσκεμμένα οι ναζωραίοι δημαγωγοί.

Οι ναζωραίοι κατακτητές προσπάθησαν και αυτοί με εισαγωγή ξένων εργατών να μειώσουν το ημερομίσθιο μιμούμενοι τους κινέζους φασίστες αλλά αυτό είχε αντίθετα αποτελέσματα. Διότι όλοι οι λαθρομετανάστες βούλιαξαν τα συστήματα κοινωνικών παροχών της Δύσεως, γέμισαν αρρώστιες τους δυτικούς πληθυσμούς, αύξησαν την εγκληματικότητα, διέρρηξαν την κοινωνική συνοχή, προκαλούν κοινωνική αναταραχή, και όλα αυτά μαζί αύξησαν το κόστος ζωής, αντί να το μειώσουν όπως περίμεναν οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι.

Βασική αιτία του κακού είναι το δόγμα του Ρικάρντο: για να έχω εγώ κέρδος θα πρέπει εσύ να έχεις ζημία. Για να έχω εγώ εργοδοτικό κέρδος θα πρέπει να έχεις εσύ μισθολογική ζημία, απεφάνθη ο Ρικάρντο. Προφανώς αυτή είναι η περιγραφή της κλοπής. Διότι κάλλιστα οι κλέφτες θα μπορούσαν να ισχυρίζωνται ότι δεν έκλεψαν τον συνάνθρωπό τους, απλώς αύξησαν τα προσωπικά τους κέρδη. Όμως οι ναζωραίοι κλέφτες το πράττουν με την ευλογία του Ρικάρντο. Ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται για κλοπή του εργασιακού μόχθου αλλά για βελτίωση της ανταγωνιστικότητος των επιχειρήσεων...  

Και αντί οι ναζωραίοι απατεώνες να το ονομάσουν κλοπή, το βάπτισαν κέρδος. Έτσι οι ναζωραίοι προσπαθούν να αυξήσουν τα «κέρδη» τους από την μείωση των μισθών, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να μειώνουν τις πωλήσεις των προϊόντων τους, άρα μακροπρόθεσμα και τα κέρδη τους. Αυτό ξέχασε να τους το πει ο Ρικάρντο.

Οι ναζωραίοι δεν προσπαθούν να κατακτήσουν κάποια νέα αγορά, πχ την κινεζική/ασιατική, διότι εκεί τους σταματά η προστατευτική αγορά των ασιατικών κυβερνήσεων. Έτσι με αυξημένες εισαγωγές από Ασία, με μειωμένες εξαγωγές προς Ασία λόγω προστατευτισμού, οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι προσπαθούν να αυξήσουν τα «κέρδη» τους ανά μονάδα προϊόντος δια της κλοπής των εργατικών μισθών. Αντί να αυξήσουν τις πωλήσεις προϊόντων, αυξάνουν το ποσοστό απλήρωτης εργασίας.

Οι ναζωραίοι κατακτητές την κλοπή και την νοθεία τις βαπτίζουν «ανταγωνιστικότητα». Ο δεύτερος τρόπος που προσπαθούν να αυξήσουν τα κέρδη των είναι δια της νοθεύσεως των προϊόντων. Αν είναι τρόφιμα με πρόσμειξη από δεύτερης ποιότητος υλικά και ορμόνες. Αν είναι βιομηχανικά προϊόντα με έλλειψη ποιοτικών ελέγχων και καταστρατήγηση των κριτηρίων αντοχής υλικών.

Όταν οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι χρησιμοποιούν τον όρο «βελτίωση της ανταγωνιστικότητος», πάντα μα πάντα τον συνδέουν συνειρμικώς με την πτώση της τιμής. Ποτέ μα ποτέ δεν τον συνδέουν με την βελτίωση της ποιότητος.

Στην πραγματικότητα, αν σχηματίσουμε ένα κλάσμα τιμή προς ποιότητα, τότε αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι η τιμή των νοθευμένων προϊόντων έχει αυξηθεί. Για παράδειγμα αν ένας κακός επιχειρηματίας παράγει χυμό πορτοκαλιού με σύνθεση 90% πορτοκάλι και 10% νερό, και αντιστρέψει την σύνθεση σε 10% πορτοκάλι και 90% νερό, και συγχρόνως μειώσει την τιμή κατά 30%, αυτός ο κακός επιχειρηματίας δεν βελτίωσε την ανταγωνιστικότητά του στην αγορά, ούτε μείωσε την τιμή του προϊόντος. Αντιθέτως αύξησε την τιμή κατά 600%, αν υπολογίσουμε το κλάσμα τιμή ανά γραμμάριο πορτοκαλιού.

Άρα πρόκειται για απάτη και όχι για βελτίωση της ανταγωνιστικότητος.

Αν αποδεχθούμε την διεστραμμένη «λογική» περί κέρδους και ανταγωνιστικότητος των ναζωραίων υπανθρώπων τότε θα λέγαμε ότι μειώνονται οι τιμές των προϊόντων αν ρίχνουμε στην θάλασσα τα λύματα των εργοστασίων επειδή με το να τα επεξεργαζόμαστε και με το να χρησιμοποιούμε φίλτρα καθαρισμού αυξάνει το κόστος. Αν όμως μεταφερθεί το δηλητήριο διαμέσου τροφικής αλυσίδος στα παιδιά τους, τότε θα αυξηθούν τα έξοδα θεραπείας. Αυτή την εξέλιξη δεν φαίνεται να την συμπεριλαμβάνουν στο κόστος ζωής οι ναζωραίοι δημαγωγοί.

Οι ναζωραίοι κατακτητές δολίως προσδίδουν στον όρο «ανταγωνιστικότητα» εξ ορισμού θετικό πρόσημο, που υπονοεί ότι θα πέσουν οι τιμές. Στην πραγματικότητα πέφτει η ποιότητα. Όταν χρησιμοποιήσουμε το κλάσμα τιμή προς ποιότητα τότε αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι αυξάνεται η τιμή των προϊόντων ανά μονάδα ποιότητος.

Στην οικονομική σκέψη των ναζωραίων υπάρχουν δύο έννοιες, τιμή και μισθός. Τον πρώτο όρο τον έχουν φορτίσει θετικώς, τον δεύτερο αρνητικώς. Ο πρώτος όρος όσο και να αυξηθεί δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν προκαλεί πρόβλημα στην ανταγωνιστικότητα, σύμφωνα με τους ναζωραίους αναλυτές. Όμως οποιαδήποτε αύξηση(έστω και ελαχίστη) στους μισθούς προκαλεί προβλήματα ανταγωνιστικότητος, αυτό μας λένε οι ναζωραίοι δημαγωγοί.

Αλλά αυτά που λένε οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι εναντίον των μισθών δεν τα λένε για την φρενήρη πορεία της τιμής του πετρελαίου. Για τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ κλπ, δεν τίθεται θέμα μειωμένου ανταγωνισμού και διαλύσεως της οικονομίας από την αυξημένη τιμή του πετρελαίου, ούτε συγκράτηση των τιμών δια της επιβολής ανωτάτης τιμής. Στο πετρέλαιο επιτρέπεται να αυξάνει όσο θέλει η τιμή. Οι ναζωραίοι καπιταλιστές επιτρέπεται να προκαλούν πληθωρισμό κέρδους, όμως ποτέ δεν επιτρέπεται πληθωρισμός κόστους εργασίας.

Και από πάνω οι ναζωραίοι δημαγωγοί κατηγορούν με θράσος τους εργαζομένους ότι αυτοί προκαλούν πληθωρισμό με τα δήθεν υπέρογκα ημερομίσθια που ζητούν. Ενώ όσοι ξέρουν από στοιχειώδη οικονομικά αποδέχονται ότι έχουμε πληθωρισμό κέρδους, ή καλύτερα πληθωρισμό αισχροκέρδειας.

Οι ναζωραίοι δημαγωγοί αποσιωπούν ότι οι αυξημένες τιμές του πετρελαίου ισοδυναμούν με αντίστοιχη μείωση μισθών και συντάξεων. Άρα τώρα με την υπέρογκη αύξηση της τιμής του πετρελαίου θα πρέπει(σύμφωνα με τα αρρωστημένα μυαλά τους) να έχουμε βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα...

Όταν οι ναζωραίοι δημαγωγοί μιλάνε για αύξηση της ανταγωνιστικότητος εννοούν αύξηση της φτώχειας. Οι ναζωραίοι μας καλούν να ανταγωνιστούμε σε φτώχεια τις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Οι ναζωραίοι θέλουν την κινεζοποίηση της Ευρώπης. Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι, που μιλάνε συνεχώς για φθηνά μεροκάματα και μετεγκαταστάσεις εργοστασίων στο εξωτερικό, δεν πήραν κανένα μάθημα από τα παθήματα της Τζένεραλ Μότορς που το ομόλογό της δεν αξίζει πια τίποτε.

Το «1988» η Τζένεραλ Μότορς ξεκίνησε με χαρά και ευτυχία το ξήλωμα των αμερικανικών εργοστασίων και την μεταφορά τους σε Λατινική Αμερική και Ασία. Οι διευθυντές αιτιολόγησαν την βλακώδη πράξη των με πρόσχημα την δήθεν αύξηση της ανταγωνιστικότητος. Όλοι οι διευθυντές χαμογελούσαν ηλιθιωδώς λες και είδαν την αποκάλυψη εξ ουρανού. Σήμερα οι ίδιοι διευθυντές ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο σε πάρα πολλά εργοστάσια στο εξωτερικό και στο εσωτερικό καθώς αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα πωλήσεων λόγω «ανταγωνισμού». Δεν σκέφτηκαν αυτά τα ανθρωπάκια ότι αυτό που έκαναν στους αμερικανούς εργάτες το «1988» θα το πλήρωναν διπλό και τριπλό.

Οι αμερικανοί εργαζόμενοι αγοράζουν συνεχώς ξένα αυτοκίνητα αντιγράφοντες την εγκληματική απερισκεψία των αμερικανών διευθυντών στην μεταφορά αμερικανικών εργοστασίων στο εξωτερικό. Αυτά ήταν τα αντίποινα του αμερικανού καταναλωτού στον αμερικανό εργοδότη. Ίσως τώρα οι διευθυντές της Τζένεραλ Μότορς με τις φαεινές ιδέες περί «outsourcing»(χρήση ξένων συνεργατών) να αρχίσουν να ψάχνουν δουλειά σε κινεζικές εταιρίες όπου θα πληρώνονται το 1/30 του αμερικανού μισθού τους, όπως άλλωστε τους αξίζει.

Η ανταγωνιστικότητα λοιπόν έχει και αρνητικό πρόσημο. Αυτή την αλήθεια οι χυδαίοι ψευτο-οικονομολόγοι την αποσιωπούν. Αν πρόκειται να ανταγωνιστούμε σε φτώχεια, αθλιότητα και εκμετάλλευση την Ασία και την Αφρική καλύτερα να μην βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητά μας...

Εν τω μεταξύ οι ναζωραίοι απατεώνες ενώ μιλάνε για «απελευθέρωση της εργασίας» την ίδια ώρα επιβάλλουν τον χειρότερο ταξικό προστατευτισμό. Οι ναζωραίοι μιλάνε για «ευελιξία στην απασχόληση» ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλουν τον άκαμπτο και απολιθωμένο καπιταλισμό του «1800», ο οποίος ζούσε μόνον από την αιμοσταγή εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Η ταξική πολιτική αυστηρής προστασίας των αντικοινωνικών και αντεθνικών συμφερόντων μίας μικρής συμμορίας ναζωραίων καπιταλιστών, έχει τα οδυνηρά της αποτελέσματα όχι μόνον σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική αλλά και στους ιδίους τους ναζωραίους καπιταλιστές. Η οικονομική καταστροφή χιλιάδων ευρωπαϊκών και αμερικανικών επιχειρήσεων από τα αντιπαραγωγικά δόγματα των Σμίθ, Ρικάρντο, Χάγιεκ και Φρίντμαν, που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες στον χώρο της οικονομικής σκέψεως, είναι πλέον εμφανέστατη. Συμπαρασύρει στον όλεθρο όχι μόνον την εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους αλλά και την μεγαλοαστική τάξη.

Παρά το τι διαλαλούν οι ναζωραίοι δημαγωγοί περί «ελευθερίας της αγοράς και ανταγωνιστικότητος», στην πραγματικότητα πάσχουν από ιδεολογική ατροφία και πνευματική αγκύλωση.

Ειδικά στην Ελλάδα οι ναζωραίοι με τις αντικοινωνικές τους ενέργειες δημιουργούν εκτρωματικές καταστάσεις που επιστρέφουν ως μπούμερανγκ εναντίον τους. Αυτή η στρεβλή τοκογλυφική και χρηματική ανάπτυξη είχε ως αποτέλεσμα τους υψηλούς φόρους, τα πανωτόκια, την γραφειοκρατία, την πολυνομία κλπ, δηλαδή αντικίνητρα για την αύξηση της παραγωγής.

Αύξηση της Ελληνικής παραγωγής και πλήρης απασχόληση πρέπει να είναι το Ελληνικό οικονομικό σύνθημα και όχι αύξηση της ανταγωνιστικότητος(η οποία υπονοεί μείωση μισθών).

Οι Έλληνες επιχειρηματίες που έχουν πέσει θύματα της χριστιανικής οικονομικής σκέψεως αντί να ζητούν μείωση των φόρων στα επενδυόμενα κέρδη, αντί να ζητούν μείωση των πανωτοκίων που κατέστρεψαν την Ελληνική παραγωγή και βιομηχανία, αντί να ζητούν αύξηση των δασμών στις εισαγωγές, αντ’ αυτών ακολουθώντας βλακωδώς τους ηλιθίους ναζωραίους, ζητούν μείωση των πωλήσεών τους δια της μειώσεως των μισθών. Αυτοί οι ασεβείς Έλληνες επιχειρηματίες βάζουν μόνοι των την θηλειά στο λαιμό τους για να κρεμαστούν.

Άλλοι είναι οι λόγοι που προκαλούν πρόβλημα στην ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων και όχι οι δήθεν υψηλοί μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων, διότι απλούστατα οι Ελληνικοί μισθοί είναι οι χαμηλότεροι στην ανεπτυγμένη Ευρώπη. Όμως αυτούς τους λόγους που θα παραθέσουμε οι ναζωραίοι κατακτητές κάνουν ότι είναι δυνατόν για να τους αποσιωπήσουν. Τους αποκαλύπτουμε ώστε να ξέρουν οι Έλληνες επιχειρηματίες προς τα πού πρέπει να στρέψουν τα βέλη τους, και όχι να τα στρέφουν προς τους Έλληνες εργαζομένους.  

Οι βασικοί λόγοι που προκαλούν προβλήματα στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας είναι οι εξής:

Η πολυνομία του χριστιανικού ψευδοκράτους πλήττει την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων, διότι ουδείς ξέρει τί ισχύει και τί δεν ισχύει σε ζητήματα φορολογίας, επιδοτήσεων, αποφάσεων, τελών, χαρτοσήμων, εισαγωγών, εξαγωγών, κλπ. Υπάρχει ένα χάος με χιλιάδες χριστιανικούς νόμους όπου ουδείς μπορεί να κατανοήσει τί γίνεται. Αυτό αυξάνει το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων διότι κάθε λίγο ψηφίζονται νέοι νόμοι και οι επιχειρήσεις πρέπει να πληρώνουν λογιστές και δικηγόρους για να προσαρμόζωνται στις ανόητες πρακτικές των ναζωραίων κατακτητών.   

Η διαφθορά του χριστιανικού ψευδοκράτους πλήττει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Οι επιχειρηματίες για να κάνουν μία απλή δουλειά με το χριστιανικό ψευδοκράτος πρέπει να «λαδώσουν», αλλιώς η δουλειά τους δεν γίνεται. Αυτό προστίθεται στο κόστος των προϊόντων.

Η αθρόα εισαγωγή κινεζικών προϊόντων πλήττει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας καθώς κλείνει χιλιάδες επιχειρήσεις δημιουργώντας κινεζικά ολιγοπώλια.

Ο αθέμιτος ανταγωνισμός πλήττει την ανταγωνιστικότητα, διότι το παρεμπόριο προκαλεί αύξηση τιμών αφού πολλοί επιχειρηματίες προσπαθούν να επιβιώσουν με λιγώτερες πωλήσεις αλλά με αυξημένες τιμές. Ή κλείνουν οι επιχειρήσεις με αποτέλεσμα τα αυξημένα φορολογικά βάρη να μετατοπίζωνται συνεχώς στις πλάτες μίας ολοένα συρρικνουμένης φορολογικής βάσεως, που με την σειρά της μετακυλίει τους φόρους στην τιμή των προϊόντων και των υπηρεσιών.

Τα χριστιανικά κρατικά μονοπώλια πλήττουν την ανταγωνιστικότητα, διότι δεν αφήνουν Ελληνικές ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, ενώ αντιθέτως βοηθούν ξένα ιδιωτικά ολιγοπώλια να εισβάλλουν στην Ελληνική αγορά.

Το υψηλό κόστος χρήματος πλήττει την ανταγωνιστικότητα. Η κρατική και τραπεζική τοκογλυφία έχει ρημάξει τις Ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως τις αναγκάζει να μετακυλίουν το αυξημένο κόστος δανεισμού στις τιμές των προϊόντων τους.

Η έλλειψη παιδείας, εθνικής συνειδήσεως και επαγγελματικής καταρτίσεως των Ελλήνων εργαζομένων, εμπόρων, παραγωγών και καταναλωτών πλήττει την ανταγωνιστικότητα. Δεν γίνονται μακροπρόθεσμα σχέδια, έκαστος λειτουργεί με το σκεπτικό «ότι αρπάξουμε και αύριο έχει ο Θεός».

Τα φορομπηχτικά αντικίνητρα πλήττουν την ανταγωνιστικότητα. Οι υψηλότατοι φορολογικοί συντελεστές που πλήττουν τις Ελληνικές επιχειρήσεις αποτελούν αντικίνητρο για την αύξηση της παραγωγής και την μείωση των τιμών. Κυρίως αποτελούν αθέμιτο ανταγωνισμό διότι οι ναζωραίοι κατακτητές καταργούν φόρους από τα ξένα προϊόντα και τους μετακυλίουν πάνω στα Ελληνικά προϊόντα.

Η έλλειψη δασμών πλήττει την ανταγωνιστικότητα. Εκτός ότι αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος των Ελληνικών επιχειρήσεων, δημιουργεί ξένα ολιγοπώλια αφού οι Ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν, και τα ξένα ολιγοπώλια αυξάνουν υπέρογκα τις τιμές, διαψεύδοντας έτσι τους ναζωραίους δημαγωγούς οι οποίοι ψεύδονται συνεχώς ότι δήθεν με την απελευθέρωση της αγοράς θα μειωθούν οι τιμές.

Η γραφειοκρατία πλήττει την ανταγωνιστικότητα. Οι Έλληνες επιχειρηματίες πρέπει να περνούν ώρες σε χριστιανικές δημόσιες υπηρεσίες για να ικανοποιηθεί η βλακεία και η τεμπελιά των ναζωραίων κατακτητών. Το αποτέλεσμα είναι οι Έλληνες επιχειρηματίες είτε να χάνουν χρόνο(που στην συγκεκριμένη περίπτωση ισοδυναμεί με χρήμα), είτε να πληρώνουν ανθρώπους να τρέχουν για αυτούς, ή ακόμη χειρότερα να καθυστερούν οι Ελληνικές επιχειρήσεις την ανάπτυξή των, επειδή οι ναζωραίοι γραφειοκράτες κοιμούνται όρθιοι.

Η υψηλή εγκληματικότητα πλήττει την ανταγωνιστικότητα διότι οι Ελληνικές επιχειρήσεις χάνουν εμπορεύματα και επιπλέον αναγκάζονται να πληρώνουν υψηλά ασφάλιστρα για φύλαξη. Η απώλεια εμπορευμάτων και τα ασφάλιστρα μετακυλίονται στην τιμή των προϊόντων.

Οι απαράδεκτα υψηλές εισφορές για το ΙΚΑ και τα άλλα ταμεία πλήττουν την ανταγωνιστικότητα διότι όχι μόνον δεν ανταποκρίνονται στις αντιπαροχές προς τους ασφαλισμένους, αλλά αντιθέτως αποτελούν μορφή άμεσης φορολογίας διοχετευομένη στις μαύρες τρύπες του χριστιανικού ψευδοκράτους και όχι στις υγειονομικές ανάγκες του Ελληνικού Λαού.

Το ευρώ πλήττει την ανταγωνιστικότητα διότι ως σκληρό νόμισμα έχει κάνει τα Ελληνικά προϊόντα πολύ ακριβά σε σχέση με τα γειτονικά κράτη που είναι εκτός ΟΝΕ και ευρώ. Επιπλέον η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα έχει αφαιρέσει το δικαίωμα ασκήσεως νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής από τους Έλληνες με αποτέλεσμα η Ελλάς να μην μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της για να ανταπεξέλθει στον διεθνή ανταγωνισμό.   

Η εσκεμμένη έλλειψη ενεργειακής πολιτικής του χριστιανικού ψευδοκράτους πλήττει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Με μηδενικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενεργείας και πλήρη εξάρτηση από το πετρέλαιο, είναι δεδομένο ότι θα γονατίσει η Ελληνική οικονομία από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Αλλά αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι εσκεμμένη πολιτική των ναζωραίων κατακτητών για να πλήττεται η ανταγωνιστικότητα.

Η υπογεννητικότητα πλήττει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Εκτός από τον κίνδυνο αφανισμού του Έθνους, η αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων θα είναι σε λίγο 1 προς 1. Αυτό αποτελεί δυσβάσταχτο κόστος.  

Η «μαύρη»-παράνομη εργασία πλήττει την ανταγωνιστικότητα, διότι προκαλεί τεράστια ανεργία με αποτέλεσμα το κράτος να επιβάλλει νέους φόρους για να δίνει επιδόματα ανεργίας, και με την μαύρη εργασία χάνονται ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες αναζητώνται από τους νομίμους εργαζομένους και τις νόμιμες επιχειρήσεις, οι οποίες και πάλι μετακυλίουν τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές στην τιμή των προϊόντων τους.  

Η έλλειψη εφηρμοσμένης ερεύνης από τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα που να ενισχύει τις Ελληνικές επιχειρήσεις αποτελεί πλήγμα για την ανταγωνιστικότητα. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει γίνει κανένας εκσυγχρονισμός των Ελληνικών βιομηχανικών εγκαταστάσεων και πολύτιμο επιστημονικό προσωπικό παραμένει άνεργο. Συγχρόνως το κράτος δανείζεται για να κάνει εισαγωγή ξένης τεχνογνωσίας και τεχνολογίας.

Η προτίμηση αγοράς μηχανημάτων, υπηρεσιών και προϊόντων από μη-Ελληνικές επιχειρήσεις εις βάρος των Ελληνικών, από το χριστιανικό ψευδοκράτος, αποτελεί πλήγμα για την ανταγωνιστικότητα. Όταν οι πωλήσεις των Ελληνικών επιχειρήσεων μειώνονται, όχι από δική τους ευθύνη, αλλά εξ αιτίας του ρατσιστικού μισελληνισμού που επικρατεί στο χριστιανικό ψευδοκράτος αυτές οι επιχειρήσεις κλείνουν.

Η πώληση στην Ελληνική αγορά προϊόντων που έχουν κατασκευαστεί στο εξωτερικό από «Έλληνες» επιχειρηματίες και τα οποία πωλούν ως Ελληνικά στην Ελληνική αγορά πλήττει την ανταγωνιστικότητα.

Η αισχροκέρδεια πλήττει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Αντί να επιβληθεί άμεσα έλεγχος τιμών, επιβάλλεται έλεγχος μισθών. Αντί να επιβληθεί άμεσα μείωση τιμών, επιβάλλεται μείωση μισθών. Με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να έχει φτάσει τουλάχιστον στο 20% ετησίως παρά τα ψεύδη της στατιστικής υπηρεσίας για πληθωρισμό 3,5%.

Οι χαμηλοί μισθοί πλήττουν την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Και αυτό διότι μειώνονται καθέτως οι πωλήσεις προϊόντων. Μειωμένη ζήτηση ισοδυναμεί με νεκρή αγορά. Και χωρίς ζήτηση δεν γίνονται επενδύσεις. Γιατί να επενδύσει σε μία νέα παραγωγική μονάδα ένας επιχειρηματίας όταν ξέρει ότι δεν θα απορροφηθεί το προϊόν του;

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι με χαμηλά ημερομίσθια θα δημιουργηθούν κέρδη τα οποία θα επενδυθούν. Τερατώδες ψεύδος. Αυτά τα κλοπιμαία θα μεταφερθούν σε τράπεζες του εξωτερικού ή θα γίνουν βίλες. Η επένδυση κυρίως απαιτεί ζήτηση και μετά κεφάλαιο. Και αν τέλος πάντων οι ναζωραίοι ενδιαφέρονται να κάνουν επενδύσεις ας αφήσουν τους Έλληνες εργαζομένους να τις κάνουν δια της ζητήσεως Ελληνικών προϊόντων και όχι να υποθάλπουν ναζωραίους επιχειρηματίες που αφού πρώτα υπεξαιρέσουν μέρος των μισθών πιθανόν να κάνουν επενδύσεις.

Επενδύσεις προκαλούν οι Έλληνες εργαζόμενοι δια της καταναλώσεως Ελληνικών προϊόντων. Αντιθέτως ο ναζωραίος εργοδότης θα μετατρέψει την υπεραξία που λήστεψε από τους Έλληνες εργαζόμενους σε βίλες και κότερα. Ή θα την φυγαδεύσει στο εξωτερικό. Ο καλύτερος επενδυτής είναι ο Έλλην εργαζόμενος-καταναλωτής.

Όλοι αυτοί οι λόγοι αποτελούν αιτίες που πλήττουν σοβαρά την ανταγωνιστικότητα, και αποδεικνύουν πόσο ψεύτες και απατεώνες είναι οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι. Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι αποσιωπούν όλες αυτές τις αιτίες ώστε μετά να κατηγορήσουν αναιδώς τους Έλληνες εργαζομένους και τους δήθεν υψηλούς μισθούς ως αιτίες για την έλλειψη ανταγωνιστικότητος.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι μιλούν υποκριτικώς για επενδυτικά κίνητρα υπέρ των Ελληνικών επιχειρήσεων, ενώ το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να αρθούν τα αντικίνητρα κατά των Ελληνικών επιχειρήσεων.

Αλλά οι ναζωραίοι κατακτητές δεν ενδιαφέρονται για επενδύσεις. Ενδιαφέρονται για πλιάτσικο των Ελλήνων σκλάβων. Αν ήταν Έλληνες θα καταπολεμούσαν όλες τις αιτίες που αναφέραμε προηγουμένως, οι οποίες πλήττουν βάναυσα την ανταγωνιστικότητα.

Αν οι ναζωραίοι κατακτητές ενδιαφερόντουσαν για την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας θα έδιναν αύξηση στους Έλληνες εργαζομένους και συγχρόνως θα υπέγραφαν διατάξεις που θα επέβαλαν με αυτά τα χρήματα να αγοραστούν Ελληνικά προϊόντα και έτσι το χρήμα να παραμείνει μέσα στην Ελλάδα. Αντ’ αυτού οι ναζωραίοι εισάγουν ξένα προϊόντα και ξένους εργάτες με αποτέλεσμα μέσω ξένων εργατών και ξένων προϊόντων, το χρήμα να φεύγει στο εξωτερικό και να αυξάνεται ιλιγγιωδώς η ανεργία.

Και αφού οι ναζωραίοι κατακτητές έχουν διαπράξει όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων, μετά έχουν το θράσος να προτείνουν ως λύσεις του προβλήματος τις αιτίες που προκάλεσαν την επιδείνωση του προβλήματος. Και οι βασικές αιτίες επιδεινώσεως της οικονομίας είναι η μείωση των μισθών, οι υπέρογκοι φόροι και η λογική του ανταγωνισμού με βάση τις χαμηλές τιμές. Αυτή η διεστραμμένη «λογική» έχει προκαλέσει απαξίωση της εργασίας. Ουδείς ενδιαφέρεται να πάει καλά η οικονομία αλλά το πώς να καταστραφούν οι άλλοι για κερδίσει αυτός.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι προτείνουν ως «λύσεις» τα αίτια που δημιούργησαν την οικονομική ύφεση. Η μείωση συντάξεων και μισθών, η εισροή λαθρομεταναστών, η φυγή επιχειρήσεων στο εξωτερικό που πρότειναν ως μέτρο δήθεν «υπέρ» της ανταγωνιστικότητος, η ελεύθερη διαφυγή κεφαλαίων, η κατάργηση των δασμών κλπ, είναι τα πραγματικά αίτια της οικονομικής καταστροφής. Αλλά οι ναζωραίοι κατακτητές τα παρουσιάζουν ως λύση κατά της οικονομικής υφέσεως.

Αυτά τα μέτρα θεωρούν ως λύση στο πρόβλημα της οικονομικής υφέσεως και καχεξίας οι ναζωραίοι κατακτητές. Όμως με αυτά τα «μέτρα» ξεκινά ένας νέος φαύλος κύκλος, απ’ όπου οι ναζωραίοι δεν πρόκειται να βγουν παρά μόνον αν αφανιστούν από προσώπου γης.

Οι ναζωραίοι «ιατροί» προτείνουν ως θεραπεία της αρρώστιας, που αυτοί προκάλεσαν, την επιδείνωση της αρρώστιας. Είναι σαν ένας ασθενής να αιμορραγεί και εξ αιτίας αυτού του γεγονότος να του παρουσιάζωνται χίλιες δύο επιπλοκές, και οι ναζωραίοι «ιατροί» να προτείνουν να συνεχιστεί η αιμορραγία, ή ακόμη χειρότερα να ανοίξουν νέες διόδους διαφυγής του αίματος, ως βασικό τρόπο θεραπείας του ασθενούς! Η περίπτωση ανασχέσεως της αιμορραγίας από τους ναζωραίους θεωρείται καταστρεπτική για τον ασθενή. Ακόμη χειρότερα, θεωρείται αίτιο των επιπλοκών μέχρι και πιθανή αιτία ...θανάτου!!!

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι απέκοψαν την οικονομία από τον λαό, την ιστορία, την γεωπολιτική, την πολιτική, την κοινωνιολογία και την ανθρωπολογία. Απέκοψαν την ίδια την οικονομική ανάλυση από την οικονομία. Δεν μπορείς να έχεις νομισματική ένωση με χώρες που έχουν διαφορετική δημοσιονομική και φορολογική πολιτική. Με διαφορετικό πληθωρισμό και παραγωγή. Με διαφορετική νοοτροπία. Με διαφορετική κοινωνική πολιτική. Με διαφορετικό πολιτισμό.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι έχουν την ίδια αρρώστια με τους ναζωραίους ψευτο-θεολόγους: Ορμή να ψεύδωνται. Αποκοπή από την πραγματικότητα. Φτωχαίνουμε; Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι ισχυρίζονται ότι πλουτίζουμε. Η Ε.Ε. και το ευρώ αύξησαν τον πληθωρισμό και την ανεργία στα ύψη; Οι ναζωραίοι ισχυρίζονται ότι ο πληθωρισμός είναι χαμηλός και οι δουλειές πάνε περίφημα. Καταστρέφουν την δημοκρατία; Οι ναζωραίοι ισχυρίζονται ότι ενσαρκώνουν την δημοκρατία. Προωθούν την δυστυχία και την φτώχεια; Οι ναζωραίοι ισχυρίζονται ότι βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα. Εκμεταλλεύονται ως σύγχρονοι δουλέμποροι τους ξένους εργάτες; Οι ναζωραίοι ισχυρίζονται ότι είναι ανθρωπιστές και αντι-ρατσιστές. Προωθούν την διάλυση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού; Οι ναζωραίοι ισχυρίζονται ότι προστατεύουν τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.

Οι ναζωραίοι μας βομβαρδίζουν συνεχώς με το ότι έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητος και πάντα δείχνουν και εννοούν τους άλλους, ποτέ τον εαυτό τους.

Μέσω ΚΕΠΕ και άλλων ανθελληνικών οργανισμών συντάσσουν κατάπτυστες εκθέσεις που μιλάνε για μείωση ή στασιμότητα των μισθών ως μοναδική λύση για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Αυτοί οι ναζωραίοι όταν μιλάνε για ανταγωνιστικότητα πάντοτε υπονοούν τον ιδιωτικό τομέα και πάντοτε υπονοούν επιβολή φθηνού μεροκάματου. Ποτέ δεν μιλάνε για την ανταγωνιστικότητα του πανάθλιου, ανθελληνικού και αντιπαραγωγικού δημοσίου τομέως. Ποτέ δεν έχουν μιλήσει κατά της γραφειοκρατίας. Ποτέ δεν μιλάνε για ανταγωνιστικότητα στην εξυπηρέτηση των Ελλήνων πολιτών. Ποτέ δεν κατηγορούν τις τοκογλυφικές τράπεζες για την έλλειψη χαμηλού κόστους των Ελληνικών προϊόντων, ούτε κατηγορούν το χριστιανικό ψευδοκράτος για την έλλειψη ανταγωνιστικότητος των Ελληνικών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αντιθέτως, μονίμως κατηγορούν τους Έλληνες εργαζομένους για την έλλειψη ανταγωνιστικότητος ώστε να αποσιωπήσουν την δική τους ευθύνη.

Ως βασική λύση για επενδύσεις μας προτείνουν να πωλούμε φθηνά την εργατική μας δύναμη. Αλλά το να πωλείς φθηνά την εργατική δύναμη των πολιτών σου για να προσελκύσεις «επενδύσεις» είναι το φρικωδέστερο ψεύδος. Η ληστεία του εθνικού σου πλούτου δεν αποτελεί επένδυση.

Αν πωλήσεις φθηνά την αξία του εργατικού σου δυναμικού σε έναν ξένο επιχειρηματία, τότε αυτός δεν κάνει επένδυση στην Ελλάδα, αντιθέτως οι Έλληνες εργαζόμενοι χρηματοδοτούν την ξένη επιχείρηση, δια του μειωμένου μισθού τους ο οποίος απαλλοτριώνεται και βαπτίζεται ξένο κεφάλαιο, ξένη επένδυση.

Έτσι οι Έλληνες εργαζόμενοι επενδύουν μέρος από την κεφαλαιοποιημένη εργασία τους σε ξένους. Άρα οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τον τίτλο του επενδυτού και όχι ο ξένος απατεώνας και κλέφτης που κλέβει την υπεραξία των Ελλήνων εργαζομένων σε συμμαχία με το μισελληνικό χριστιανικό ψευδοκράτος.

Αν δώσω τους μισθούς μου σε κάποιον για να ανοίξει μία επιχείρηση εγώ είμαι ο επενδυτής, όχι αυτός. Με τα δικά μου χρήματα άνοιξε η επιχείρηση, όχι με τα δικά του.

Στην ουσία επένδυση είναι το ανθρώπινο δυναμικό που έχεις στην διάθεσή σου. Στην ουσία οι Έλληνες εργαζόμενοι αποτελούν επένδυση και ο ξένος την αγοράζει σε εξευτελιστικές τιμές. Η ληστεία δεν αποτελεί επένδυση. Η ληστεία υπεραξίας δεν αυξάνει αλλά μειώνει την ανταγωνιστικότητα. Το Ελληνικό εργατικό δυναμικό αποτελεί επένδυση και οι ναζωραίοι απατεώνες έρχονται να αρπάξουν τον εθνικό πλούτο. Έρχονται να αρπάξουν την επένδυση του Ελληνικού Έθνους.

Η Ελλάς έχει ανάγκη επενδύσεων μεγάλης εντάσεως κεφαλαίου(επενδύσεις σε υψηλή τεχνολογία με πολλές ενδιάμεσες φάσεις κατασκευής του τελικού προϊόντος), και όχι «επενδύσεις» μεγάλης εκμεταλλεύσεως των Ελλήνων εργαζομένων.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να συμμαχούν με το μισελληνικό χριστιανικό ψευδοκράτος κατά των Ελλήνων εργαζομένων. Διότι αυτή είναι η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» των ναζωραίων κατακτητών. Οι ναζωραίοι κατακτητές μέσω υψηλών φόρων, δημοτικών τελών, ασφαλίστρων, πανωτοκίων κλπ, θέλουν να ληστέψουν τους Έλληνες επιχειρηματίες. Για να το καταφέρουν αυτό ρίχνουν στον Έλληνα εργοδότη το δόλωμα να κλέψει και αυτός με την σειρά του τον Έλληνα εργαζόμενο δια της μειώσεως του ημερομισθίου. Κάποιοι ανόητοι και προδότες Έλληνες επιχειρηματίες πέφτουν στην παγίδα των ναζωραίων κατακτητών. Κλέβουν π.χ. το 20% του ημερομισθίου του Έλληνος εργαζομένου αλλά μετά χάνουν το 50% ή το 60% του εισοδήματός των από τους ναζωραίους κατακτητές, πληρώνοντας υπέρμετρους φόρους, έκτακτες εισφορές κλπ.

Οι ναζωραίοι κατακτητές βάζουν τον Έλληνα επιχειρηματία να κλέψει τον συνεργάτη του, ώστε να του φανεί λιγώτερο το κλέψιμο που του κάνουν αυτοί.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το δόλωμα του ξένου εργάτου που καταπίνουν ωρισμένοι Έλληνες επιχειρηματίες. Όπως ακριβώς ένας απατεώνας βάζει στην βιτρίνα του ένα φθηνό προϊόν για να προσελκύσει ανύποπτους καταναλωτές και μόλις αυτοί εισέλθουν στο κατάστημα αγοράζουν μαζί με το εσκεμμένως φθηνό προϊόν και άλλα υπερτιμημένα προϊόντα, που αν πήγαιναν σε άλλο κατάστημα θα τα εύρισκαν φθηνότερα, έτσι και ο ναζωραίος κατακτητής κλέβει τον Έλληνα επιχειρηματία με το δόλωμα του παρανόμου λαθρομετανάστου.

Του παρουσιάζουν τον ξένο λαθρομετανάστη ως φθηνό εργάτη και του ψιθυρίζουν στο αυτί ότι έτσι θα κερδίσει, ότι έτσι θα μειώσει τις τιμές του, ότι έτσι δήθεν θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητά του. Ο ασεβής Έλλην επιχειρηματίας που θα πέσει στην παγίδα των ναζωραίων θα το πληρώσει ακριβά.

Θα πληρώσει αυξημένους φόρους εξ αιτίας της αυξανομένης ανεργίας. Θα μειωθούν οι εισπράξεις του επειδή οι ναζωραίοι θα κάνουν αθρόες εισαγωγές ξένων προϊόντων. Θα αυξηθεί το κόστος για την παιδεία και την υγεία που πρέπει να καταβάλλει ο Έλλην επιχειρηματίας καθώς όλοι οι ξένοι λαθρομετανάστες κάνουν δωρεάν χρήση των δημοσίων υπηρεσιών υγείας και παιδείας. Θα χάσει τεράστια ποσά από τις κλοπές και την αυξημένη εγκληματικότητα που προκαλούν οι αλλόφυλοι εισβολείς. Θα πληρώσει με βλάβη στην υγεία των παιδιών του εξ αιτίας μεταδοτικών ασθενειών που αυξάνονται συνεχώς λόγω καταρρεύσεως του συστήματος δημοσίας υγείας και εισβολής λαθρομεταναστών. Όλα αυτά αποτελούν ζημίες σε οικονομικό επίπεδο και είναι το αντίτιμο που θα πληρώσει ο ασεβής Έλλην για την πρόσληψη και εκμετάλλευση των λαθρομεταναστών. Είναι τα αντίποινα των Ελλήνων συμπατριωτών του που τούς πρόδωσε και προσκύνησε τους ναζωραίους κατακτητές.

Αυτό που οι ναζωραίοι δημαγωγοί κρύβουν πίσω από την λέξη «ανταγωνιστικότητα» είναι ο ανταγωνισμός για την μείωση της ποιότητος. Ο ανταγωνισμός για την εξαπάτηση των καταναλωτών. Ο ανταγωνισμός για το ποιός θα κλέψει περισσότερο τον καταναλωτή με τα άχρηστα προϊόντα του. Ο ανταγωνισμός για την αύξηση της φτώχειας.

Οι ναζωραίοι δημαγωγοί νομιμοποιούν την ληστεία των Ελλήνων εργαζομένων από τους κακούς εργοδότες κρυπτόμενοι πίσω από την λέξη ανταγωνιστικότητα. Δημαγωγούν ότι δήθεν με τα χαμηλά ημερομίσθια θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, και όχι τα κέρδη των εργοδοτών. Αλλά έτσι αυξάνουν τα κέρδη των κακών εργοδοτών, και όχι τα κέρδη των καλών επιχειρήσεων.

Αντί οι ναζωραίοι να ομολογήσουν ότι έτσι αυξάνουν παρανόμως τα κέρδη των κακών εργοδοτών, κρύβουν την απάτη και την κλοπή τους πίσω από τις λέξεις επιχείρηση, τιμή, ανταγωνιστικότητα.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι έχουν μετατοπίσει και συνδέσει τον όρο «ανταγωνιστικότητα» στο πεδίο των δήθεν υψηλών αμοιβών των Ελλήνων εργαζομένων. Ενώ η σωστή τοποθέτηση του όρου ανταγωνιστικότητα είναι στην έλλειψη ανταγωνιστικότητος του χριστιανικού ψευδοκράτους, στο πανάκριβο επίπεδο διαβιώσεως και στους υψηλούς φόρους.

Εσείς «κύριοι» αξιωματούχοι του χριστιανικού ψευδοκράτους που κατηγορείτε συνεχώς και αναίσχυντα τους Έλληνες εργαζομένους για έλλειψη ανταγωνιστικότητος, εσείς όχι μόνον δεν είστε ανταγωνιστικοί, αλλά είστε αντι-παραγωγικοί. Έχετε επιβάλλει στους Έλληνες πολύ υψηλό κόστος διαβιώσεως και πολύ υψηλούς φόρους. Εσείς να μειώσετε τις απολαβές και τις σπατάλες σας. Εσείς να μειώσετε τις τιμές σας, δηλαδή τους φόρους σας, όχι οι Έλληνες τους μισθούς των. Εσείς δεν είστε ανταγωνιστικοί σε σχέση με ανεπτυγμένα ξένα κράτη. Το ψευδοκράτος σας δεν είναι ανταγωνιστικό, και όχι οι σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες.

Οι ναζωραίοι δημαγωγοί προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες ότι όλες αυτές οι ανατροπές εργασιακών κεκτημένων, με πρόσχημα πάντα την ανταγωνιστικότητα, ισχύουν στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, άρα στην Ελλάδα υστερούμε(σε εξαθλίωση)... Και φυσικά με αυτό το εμετικό σόφισμα υπονοούν την θατσερική λαίλαπα που κατέστρεψε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους, για το οποίο οι Βρετανοί εργαζόμενοι αγωνίστηκαν και έχυσαν το αίμα τους επί τρεις αιώνες. 

Η ειρωνική μας απάντηση σε αυτούς τους ναζωραίους δημαγωγούς είναι ότι στην Κίνα και στην Αφρική ισχύουν εδώ και αιώνες αυτές οι συνθήκες..., γιατί να μην γυρίσουμε στον εργασιακό μεσαίωνα «κύριοι» ναζωραίοι υπάνθρωποι;

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι βάζουν το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο. Τέτοια κτήνη είναι. Οι Έλληνες βάζουν τον άνθρωπο πάνω από το χρήμα. Τέτοιοι ήρωες είναι.

Το όλο δημαγωγικό τέχνασμα των ναζωραίων περί ανταγωνιστικότητος εστιάζεται στο ότι όχι μόνον έχουν αποσυνδέσει την έννοια και το συμφέρον των επιχειρήσεων από τους Έλληνες εργαζομένους, αλλά αντιπαραθέτουν αυτές οι δύο έννοιες.

Όταν οι ναζωραίοι δημαγωγοί μιλάνε για ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την αντιπαραθέτουν στις αμοιβές των εργαζομένων. Όταν οι Έλληνες μιλάνε για ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την αντιπαραθέτουν στις αμοιβές των ναζωραίων κατακτητών.

Οι ναζωραίοι σπρώχνουν τον εργοδότη να κρυφτεί πίσω από την έννοια «κέρδος των επιχειρήσεων», ώστε να αποσιωπήσουν το κέρδος των κακών εργοδοτών, ειδικά αυτό το κέρδος που δεν επενδύεται.

Οι Έλληνες οικονομολόγοι κάθε φορά που τίθεται ζήτημα μειώσεως των εργατικών απολαβών λένε ότι έτσι πλήττονται οι επιχειρήσεις και η ανταγωνιστικότητα για να κερδίσουν κάποιοι τεμπέληδες που δεν εργάζονται, δηλαδή οι ναζωραίοι εργοδότες.

Πρέπει να γίνει αντιδιαστολή της εννοίας της επιχειρήσεως από την έννοια εργοδότης. Αυτά τα δύο όχι μόνον δεν ταυτίζονται αλλά ενίοτε συγκρούονται κατά μέτωπον, δηλαδή όταν πρόκειται για ναζωραίους εργοδότες. Μόνον οι φοροαπαλλαγές των Ελλήνων εργαζομένων και οι αυξήσεις μισθών θα προκαλέσουν επενδύσεις και βελτίωση της ανταγωνιστικότητος των Ελληνικών επιχειρήσεων.

Οι ναζωραίοι στην προπαγάνδα και την νομοθεσία τους έχουν φορτίσει θετικώς τον όρο «ατομικό κέρδος», το οποίο επιτρέπουν να αυξάνει αδιακρίτως, κυρίως εις βάρος της κοινωνίας, των εργαζομένων και του εθνικού κέρδους, ενώ συγχρόνως έχουν φορτίσει αρνητικώς και ποινικοποιήσει τον όρο «μισθός».

Οποιαδήποτε αύξηση τιμών θεωρείται νόμιμη και επιθυμητή(από τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους), ενώ οποιαδήποτε αύξηση μισθών θεωρείται απαράδεκτη και ανεπιθύμητη(από τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους).

Αλλά το κέρδος των εργοδοτών στην Ελληνική οικονομική σκέψη δεν είναι τίποτε άλλο από τον μισθό του επιχειρηματίου. Και ο μισθός του εργάτου δεν είναι τίποτε άλλο από την τιμή της εργασίας.

Γιατί λοιπόν να επιτρέπουμε να ορίζουν οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι την ανταγωνιστικότητα και το κέρδος με βάση την αύξηση των εργοδοτικών μισθών και όχι με βάση την αύξηση των εργατικών τιμών;

Η Ελληνική οικονομική προπαγάνδα κτυπά τους ναζωραίους εργοδότες διότι: προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα, δεν έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα, πρέπει να μειώσουν τους μισθούς των(δηλαδή τα κέρδη των), πρέπει να εργάζωνται περισσότερο και να αμείβωνται λιγώτερο για χάρη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητος, είναι οπισθοδρομικοί και αγκυλωμένοι σε ιδεοληψίες του παρελθόντος περί αυξήσεων μισθών(διάβαζε κερδών τους) σε εποχές που σε όλη την Ευρώπη μειώνονται οι μισθοί, πρέπει να μειώσουν τους μισθούς των για να γίνουν επενδύσεις, πρέπει να πληρώσουν για τα σπασμένα των προηγουμένων κυβερνήσεων, πρέπει να αυξηθεί η φορολογία των μισθών(=κερδών τους) και συγχρόνως να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων(διάβαζε κέρδη εργαζομένων) για να βελτιωθεί η παραγωγικότητα.

Συνδέουμε τα κέρδη(=μισθοί) των Ελλήνων εργαζομένων με την κερδοφορία των επιχειρήσεων, και όχι την κλοπή της απλήρωτης εργασίας από τους ναζωραίους κατακτητές με την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις ανήκουν στους Έλληνες εργαζομένους και όχι στους απατεώνες ναζωραίους κηφήνες.

Η Ελληνική οικονομική σκέψη ορίζει ως κεφάλαιο το ανθρώπινο δυναμικό, σε πλήρη αντίθεση με την χριστιανική οικονομική σκέψη όπου αυτές οι δύο έννοιες έρχονται σε αντιπαράθεση.

Οι Έλληνες οικονομολόγοι είναι υπέρ του κεφαλαίου, του ανθρωπίνου κεφαλαίου. Για να αυξηθεί το κέρδος-κεφάλαιο πρέπει, λένε οι ναζωραίοι, να μειωθεί ο εργατικός μισθός. Αντιθέτως οι Έλληνες οικονομολόγοι επενδύουν πάνω στον Έλληνα εργαζόμενο. Η αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων εργαζομένων ισοδυναμεί με αύξηση του κέρδους, με αύξηση του κεφαλαίου. Η βελτίωση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων εργαζομένων ισοδυναμεί με βελτίωση της ανταγωνιστικότητος.

Οι Ελληνικές οικονομικές αξίες απορρέουν όταν θέτουμε ως κέντρο αναφοράς τον άνθρωπο. Τότε πλούτος είναι ο πολιτισμός, η σοφία, η τόλμη, τα πολλά, υγιή και έξυπνα παιδιά, το θάρρος, η φιλοπατρία, η πίστη στους Θεούς, κλπ.

Αν θέσεις την εξίσωση κεφάλαιο=χρήμα, τότε απορρέουν άλλες αξίες, οι χριστιανικές χρηματικές αξίες, με κέντρο αναφοράς τα ρέπος, τις μετοχές, τον τόκο κλπ. Τότε πλούσιος είναι ο κατέχων χρήμα.

Οι Έλληνες φτύνουν κατάμουτρα τον χρηματιστηριακό πολιτισμό των ναζωραίων κατακτητών, και προτάσσουν τον Ελληνικό-Ανθρώπινο Πολιτισμό. Οι Έλληνες υποτάσσουν το χρήμα, δεν υποτάσσονται στο χρήμα. Όταν οι Έλληνες χρησιμοποιούν το χρήμα και τον τόκο ως εργαλεία πολέμου, το κάνουν για να υποδουλώσουν τους ναζωραίους κατακτητές και ποτέ για να υποδουλώσουν τους Έλληνες αδελφούς των.

Η προσωρινή ιδεολογική ήττα των Ελλήνων γύρω από το περιεχόμενο που δίδεται στον όρο «ανταγωνιστικότητα» οφείλεται στο ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν έχουν εξασκηθεί στο να αντιστρέψουν την κατεύθυνση του όρου ανταγωνιστικότητα, δηλαδή να δείχνει προς τους ναζωραίους κυβερνώντες.

Ούτε τον προσδιορίζουν σε κάθετο άξονα που να δείχνει προς τα πάνω, δηλαδή οι Έλληνες αφήνουν την ανταγωνιστικότητα να υπονοεί μείωση και ποτέ αύξηση μισθών.

Ούτε τον προσδιορίζουν ταξικώς, δηλαδή οι Έλληνες αφήνουν την ανταγωνιστικότητα να υπονοεί ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να δεχτούν αύξηση των ωρών απλήρωτης εργασίας και όχι να μειώσουν οι κακοί εργοδότες τις ώρες τεμπελιάς των.

Έτσι προσωρινώς, λόγω ιδεολογικής ατροφίας, οι Έλληνες αφήνουν τους ναζωραίους ψευτο-οικονομολόγους να προσδιορίζουν τον όρο «ανταγωνιστικότητα» ταξικώς, καθέτως και προς την μεριά του Ελληνικού Λαού:

Όταν οι ναζωραίοι μιλούν για ανταγωνιστικότητα πάντα εννοούν αύξηση της ανταγωνιστικότητος των Ελλήνων εργαζομένων, ποτέ της χριστιανικής κυβερνήσεως.

Όταν οι ναζωραίοι μιλούν για ανταγωνιστικότητα πάντα υπονοούν εξίσωση προς τα κάτω και ποτέ προς τα πάνω, δηλαδή όσο πιό φτωχός γίνεσαι τόσο πιό «ανταγωνιστική» κατά τους ναζωραίους, γίνεται η οικονομία.

Όταν οι ναζωραίοι μιλούν για ανταγωνιστικότητα πάντα δείχνουν και υπονοούν τους πτωχούς Έλληνες εργαζομένους, και ποτέ τους πλουσίους και τα κέρδη των.

Όταν οι Έλληνες εξασκηθούν περισσότερο στον ιδεολογικό οικονομικό πόλεμο θα κερδίσουν τις απολαβές που αξίζουν.

Γιατί θα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων και όχι τα κέρδη των εργοδοτών για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα; Αυτός είναι ταξικός προσδιορισμός.

Γιατί να μην αυξηθούν οι αποδοχές αντί να μειωθούν για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα; Γιατί ανταγωνιστικότητα να σημαίνει φτώχεια και όχι πλούτο; Αυτός είναι ο κάθετος προσδιορισμός.

Γιατί να μην δουλεύει παραπάνω η χριστιανική κυβέρνηση, τα στελέχη του χριστιανικού ψευδοκράτους αντί ο ήδη σκληρά δοκιμαζόμενος Ελληνικός Λαός για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα; Αυτό αποτελεί αντιστροφή στο υποκείμενο ανταγωνιστικότητος.

Όσο περισσότεροι οι Έλληνες εξασκούνται διανοητικώς στην συνειρμική διάταξη των όρων οικονομικού πολέμου τόσο θα αυξάνεται ο πλούτος των.

Οι ναζωραίοι σε μία απέλπιδα προσπάθεια να ποδηγετήσουν τους Έλληνες εργαζομένους δημαγωγούν ότι δήθεν με τα μέτρα λιτότητος(διάβαζε μέτρα εκμεταλλεύσεως) κατά των εργαζομένων θα αυξηθεί η απασχόληση. Εμείς δεν διαφωνούμε πάνω σε αυτό. Φυσικά και θα αυξηθεί η απασχόληση αφού θα είναι απασχόληση χωρίς πληρωμή. Γιατί να μην αυξηθεί; Όλοι οι κακοί εργοδότες θέλουν δωρεάν εργαζομένους, να μην τους πληρώνουν ούτε μία δραχμή.

Οι ναζωραίοι δημαγωγοί με την μισελληνική οικονομική τους πολιτική θέλουν να επιβραβεύουν την τεμπελιά και την ληστεία απατεώνων εργοδοτών για να τους έχουν συμμάχους στον αντεθνικό τους αγώνα. Οι ναζωραίοι θέλουν να αυξήσουν την φτώχεια, και την δική τους τεμπελιά, τρώγοντας ψωμί για το οποίο δεν έχουν δουλέψει. Αυτό σημαίνει «αύξηση της ανταγωνιστικότητος».

Οι Έλληνες απαντούν: Δεν είναι δυνατόν να ζητείται η μείωση των κερδών των εργαζομένων. Κάτι τέτοιο θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Οι Έλληνες διδάσκουν: Η ανθρώπινη εργασία δεν αποτελεί κόστος, αποτελεί κέρδος που δεν επιτρέπεται να μειώνεται διότι αλλιώς χωρίς κέρδη θα κλείσουν οι επιχειρήσεις. Ενώ οι απολαβές των ναζωραίων αφεντικών δεν είναι κέρδος, είναι κόστος που πρέπει να μειωθεί για χάρη της ανταγωνιστικότητος.

6. Ναζωραίοι «βιομήχανοι» απειλούν τους Έλληνες ότι θα μεταφέρουν τα κλοπιμαία τους στο εξωτερικό

Τα τελευταία χρόνια οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» απειλούν και πάλι συνεχώς τον Ελληνικό Λαό ότι αν δεν υποκύψει στους εκβιασμούς των για επιβολή φθηνού ημερομισθίου, θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό. Τις τελευταίες ημέρες απείλησαν για πολλοστή φορά ότι αν δεν τους επιτρέψει το χριστιανικό ψευδοκράτος να φέρουν βουλγάρους εργάτες στην Ελλάδα, θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις των στο εξωτερικό.

Η χριστιανική αλητεία πολεμά τους Έλληνες σε όλα τα μέτωπα, άρα επιβάλλεται οι Έλληνες να ανταποδίδουν τα πυρά στους ναζωραίους κατακτητές. Η οικονομία είναι αιματηρό πεδίο συγκρούσεως Ελλήνων και ναζωραίων εδώ και 2000 έτη, και θα συνεχίσει να είναι.

Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι», για να αποθαρρύνουν τον Ελληνικό Λαό, πληρώνουν τα μέσα μαζικής ενημερώσεως να τους βαπτίζουν «Έλληνες επιχειρηματίες», οι οποίοι θέλουν μεταφέρουν τα εργοστάσιά «τους» στο εξωτερικό. Για μία ακόμη φορά οι ναζωραίοι προβάλλουν τα εγκλήματά τους πάνω στους Έλληνες. Αυτή είναι η μόνιμη τακτική των ναζωραίων κατακτητών. Σφετερίζονται το όνομα των Ελλήνων για να το απαξιώσουν.

Οι Έλληνες πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτοί που απειλούν τον λαό ότι θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις «τους» στο εξωτερικό δεν είναι Έλληνες επιχειρηματίες. Είναι ναζωραίοι απατεώνες. Είναι ναζωραίοι ρατσιστές και μισέλληνες. Είναι φασίστες και εγκληματίες.

Ο ναζωραίος «βιομήχανος» νομίζει ότι με τις άθλιες απειλές του θα τρομοκρατήσει τους Έλληνες για να υποκύψουν στους ελεεινούς εκβιασμού του, αλλά, χωρίς να το θέλει, στην πραγματικότητα θεριεύει τον Ιερό ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα.

Οι Έλληνες σε αντίποινα υποθάλπουν αλλοφύλους και αλλοθρήσκους να επιτεθούν στους ελληνόφωνους ναζωραίους «βιομηχάνους» και να τους αρπάξουν τις περιουσίες. Οι εγκληματικές πράξεις των ναζωραίων «βιομηχάνων» αντιμετωπίζονται με αυστηρότατες τιμωρίες.

Ευτυχώς για την Ελλάδα, ο ναζωραίος «επιχειρηματίας» δεν έχει μυαλό. Οδηγείται μόνος του στην καταστροφή. Το χριστιανικό ψευδοκράτος του παρείχε τον Αλβανό εργάτη για να απολύσει τον Έλληνα εργάτη, αλλά μετά ο ναζωραίος δεν σκέφτηκε ότι το χριστιανικό ψευδοκράτος θα του έκανε τα ίδια. Δηλαδή ότι θα του έφερνε κινέζικα προϊόντα. Ούτε σκέφτηκε ο ελληνόφωνος ναζωραίος ότι ο καταναλωτής θα τον τιμωρούσε αγοράζοντας το ξένο προϊόν και όχι το δικό του. Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό διότι δεν έχουν Ελληνική, ούτε καν εθνική συνείδηση.

Το χριστιανικό χρηματοοικονομικό οικοδόμημα στην υπόδουλη Ελλάδα καταρρέει ταχύτατα. Ο οικονομικός δεσμός μεταξύ ναζωραίων και Ελλήνων έχει σπάσει εντελώς. Και σε αυτό μας βοηθούν οι ναζωραίοι επιχειρηματίες. Μας μισούν και τους μισούμε. Μας αποκλείουν και τους αποκλείουμε. Μας απολύουν και τους απολύουμε.

Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι επιχειρηματίες αποκρύπτουν ότι προτιμούν τους μη-Έλληνες εργάτες διότι είναι μισέλληνες και διότι οι μη-Έλληνες έχουν το ίδιο θρήσκευμα με τους ελληνόφωνους ναζωραίους, ενώ οι Έλληνες εργαζόμενοι πιστεύουν στους Θεούς. Αν οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι δεν θέλουν τους Έλληνες εργαζομένους μία φορά, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν θέλουν τους ελληνόφωνους ναζωραίους «επιχειρηματίες» εκατό φορές. Οι Έλληνες επιχειρηματίες θέλουν να πετάξουν τους ναζωραίους απατεώνες-«επιχειρηματίες» έξω από την Ελλάδα. Τώρα οι ναζωραίοι φεύγουν από μόνοι των. Να και ένα καλό του καπιταλισμού. Διευκολύνει την αποχώρηση των ναζωραίων «επιχειρηματιών» από την υπόδουλη Ελλάδα.  

Οι απειλές των ναζωραίων «βιομηχάνων» λειτουργούν εναντίον τους. Προκαλούν την αυτοδιάλυσή τους. Και ευτυχώς για εμάς δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» παρά τους διθυράμβους υπέρ του νεοφιλελευθερισμού δεν έχουν ατομικά ένστικτα αυτοσυντηρήσεως. Αυτοδιαλύεται η μεγαλοαστική και μεσοαστική τάξη των ναζωραίων στην υπόδουλη Ελλάδα και αυτοί πλέουν σε πελάγη ευτυχίας(διάβαζε βλακείας), περί δήθεν νέων επενδύσεων.

Η οικονομική ιδεολογία των ναζωραίων μιλά δήθεν υπέρ των ατομικών οικονομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αλλά στην πραγματικότητα έχει παραλύσει όλα τα ένστικτα αυτοσυντηρήσεώς των.  

Ένα παράδειγμα θα μας διαφωτίσει. Όταν κλείνει μία βιομηχανία στην Ελλάδα και μεταφέρεται στο εξωτερικό αμέσως τα ΜΜΕ πηγαίνουν με τις τηλεοπτικές κάμερες έξω από το εργοστάσιο και παίρνουν συνέντευξη από εργάτριες που οδύρονται διότι έχασαν την δουλειά των.

Ο προβολεύς της δημοσιότητος πέφτει αποκλειστικώς πάνω στις εργάτριες και έτσι δημιουργείται μία εντύπωση στον κόσμο ότι αυτοί που ζημιώνονται είναι μόνον οι απλοί εργάτες/εργάτριες. Ουδείς ναζωραίος μηχανικός, δημοσιογράφος, ιατρός, λογιστής, επιχειρηματίας, διαμαρτύρεται ότι η μεταφορά της βιομηχανίας στο εξωτερικό θα έχει επίπτωση στα εισοδήματά του. Ουδείς ναζωραίος επιχειρηματίας που συνδέεται εμπορικώς με αυτή την βιομηχανία διαμαρτύρεται για αυτό το φαινόμενο, που κατακλύζει τις χριστιανικές κοινωνίες και τις απειλεί με διάλυση, ότι  του μειώνει τα κέρδη.

Για παράδειγμα μία βιομηχανία ενδυμάτων συνδέεται με επιχειρήσεις που παράγουν υφάσματα, φερμουάρ, κουμπιά, βάτες, τρέσες, κλωστές, κ.α. Επίσης μία τέτοια επιχείρηση απασχολεί ή συνδέεται με λογιστές, δικηγόρους, μηχανικούς που συντηρούν τα μηχανήματα παραγωγής, σχεδιαστές μόδας που σχεδιάζουν τα ενδύματα, φωτομοντέλα που τα προβάλλουν, πωλητές που τα προωθούν. Επίσης η επιχείρηση πληρώνει φόρους στο κράτος και ενοίκια για τα ακίνητά της. Όλος αυτός ο κύκλος εργασιών διακόπτεται όταν το εργοστάσιο μεταφερθεί στο εξωτερικό.

Υποαπασχολούνται ή απολύονται όλα αυτά τα στελέχη. Όχι μόνον οι εργάτριες. Και αυτές είναι οι επιπτώσεις στον άμεσο κύκλο. Διότι προφανώς η εταιρεία παραγωγής υφασμάτων για παράδειγμα που προμηθεύει με ύφασμα την βιομηχανία, θα αναγκαστεί να μειώσει την παραγωγή της αφού έχασε έναν μεγάλο πελάτη. Έτσι και αυτή με την σειρά της θα αναγκαστεί να μειώσει τις προμήθειες σε βαμβάκι, μετάξι, χρώματα υφασμάτων, κλπ. Έτσι επεκτείνεται συνεχώς ο κύκλος της υποαπασχολήσεως, όπως ακριβώς μεγαλώνουν οι σχηματιζόμενοι κύκλοι όταν πέφτει μία πέτρα στην θάλασσα.

Παραδόξως η οικονομική σκέψη των ναζωραίων δεν βαπτίζει ατομικό δικαίωμα την δράση προς αποτροπή μίας τέτοιας αυτο-τροφοδοτουμένης υποαπασχολήσεως και επικειμένης καταστροφής. Θεωρεί ως αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα το να κλείσει ένας ναζωραίος το εργοστάσιό του και να το μεταφέρει στο εξωτερικό. Έτσι παρατηρούμε ότι οι ναζωραίοι επιχειρηματίες ποτέ δεν αντιδρούν όταν ομοϊδεάτες των διαπράττουν αυτό το έγκλημα. Ούτε οι ναζωραίοι μηχανικοί, ούτε οι ναζωραίοι λογιστές, ούτε οι ναζωραίοι πωλητές, ούτε το ίδιο το χριστιανικό ψευδοκράτος διαμαρτύρεται που χάνει αμέτρητους φόρους από αυτή την κατάσταση.

Η εκφυλισμένη ψυχή του ναζωραίου δεν αντιδρά στην συγκεκριμένη κατάσταση διότι έχει ταυτίσει τον όρο «δικαίωμα» και τον όρο «κέρδος» με το να μπορεί κάποιος να αποκόπτεται από το κοινωνικό σύνολο. Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» όχι μόνον δεν αντιδρούν μπροστά στην καταστροφή των, αλλά αντιθέτως θέλουν να μιμηθούν πλήρως τους πρωτεργάτες αμερικανούς γιάπις αυτής της βλακώδους αυτοκτονικής πολιτικής. Αυτή η τακτική είναι σίγουρο ότι οδηγεί σε γκρέμισμα όλου του οικονομικού οικοδομήματος εκ των έσω. Και οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να αυτοκτονήσουν οικονομικώς. Μπράβο τους. Είναι γενναίοι βλάκες. Τους αξίζει.

Η οικονομική ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού που έχουν ενστερνιστεί πλήρως, όχι μόνον δεν προάγει το ατομικό συμφέρον αλλά αντιθέτως το καταπνίγει. Ο νεοφιλελευθερισμός προάγει τα ένστικτα αυτοκαταστροφής.

Επειδή οι περισσότεροι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» έχουν σπουδάσει σε αμερικανικά-δυτικά πανεπιστήμια και έχουν απορρίψει τελείως την Ελληνική οικονομική σκέψη, μιμούνται τους ηλιθίους γιάπις που παράγουν το δηλητήριο του εγωκεντρισμού και του άκρατου ατομικισμού.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι διαφημίζουν στους ναζωραίους επιχειρηματίες την κατάποση του νεοφιλελεύθερου δηλητηρίου διότι τους   απονευρώνει και δεν νοιώθουν τον πόνο από τον αφανισμό τους.

Αν παρατηρήσει κάποιος τί γίνεται αυτή την χρονική στιγμή στις ΗΠΑ θα διαπιστώσει ότι στις αμερικανικές επιχειρήσεις κυριαρχούν οι απεθνικοποιημένες ελίτ. Οι διευθυντές των αμερικανικών επιχειρήσεων δεν ενδιαφέρονται πιά για την αμερικανική τους ταυτότητα, ούτε ενδιαφέρονται να προσλαμβάνουν αμερικανούς εργαζομένους, ούτε να προμηθεύονται αμερικανικά υλικά και μηχανήματα. Προωθούν έναν άκρατο αντιαμερικανικό απεθνικοποιημένο ατομισμό.

Όμως την ίδια στιγμή που οι απεθνικοποιημένοι γιάπις διαφημίζουν τον ατομισμό/νεοφιλελευθερισμό ως την μοναδική οικονομική συνταγή, την ίδια στιγμή μέσα στις ΗΠΑ σκύβουν δουλικά το κεφάλι μπροστά σε ισχυρές συλλογικές ταυτότητες.

Μέσα στις ΗΠΑ οι λατίνοι ως γεωγραφικό-γλωσσική συλλογικότητα, οι μουσουλμάνοι ως θρησκευτική συλλογικότητα, οι εβραίοι ως εθνική συλλογικότητα, οι μαύροι ως φυλετική συλλογικότητα, και άλλες μειονότητες εφαρμόζουν τον συλλογικό αγώνα. Με αποτέλεσμα ο νεοφιλελευθερισμός να καταρρέει διότι έχει αποδεικτεί ότι το άτομο, όσο ισχυρό και αν είναι, δεν μπορεί να τα βάλει με ωργανωμένο σύνολο.

Το καλύτερο παράδειγμα συλλογικής δράσεως είναι οι κινέζοι εισβολείς. Από το Πεκίνο μέχρι την Ουάσιγκτον έχουν δημιουργήσει έναν εμπορικό, βιομηχανικό, οικονομικό και εξαγωγικό στρατό εισβολής. Και οι ηλίθιοι νεοφιλελεύθεροι γιαπις κοιτάζοντας ανήμποροι τον ωργανωμένο κινεζικό εμπορικό στρατό, λένε στον αμερικανό καταναλωτή: Έλα, έλα να σταθείς μόνος σου μπροστά στον κινεζικό εμπορικό στρατό εισβολής. Αφού πρώτα οι νεοφιλελεύθεροι γιάπις έχουν απαγορεύσει στον αμερικανό καταναλωτή όλες τις εμπορικές άμυνες ως δήθεν «παρέμβαση στην ελεύθερη αγορά», και τον αφήνουν ανυπεράσπιστο μπροστά στον ωργανωμένο εμπορικό εισβολέα, ύστερα του ζητούν να βγάλουν μόνος του το φίδι από την τρύπα.

Οι απεθνικοποιημένοι διευθυντές των αμερικανικών επιχειρήσεων όχι απλώς βαδίζουν προς την συνολικό αφανισμό τους αλλά το απολαμβάνουν κιόλας. Έχουν καταργήσει την φρασεολογία του οικονομικού πολέμου. Δεν μιλάνε για εισβολή, οργάνωση, στρατό. Μιλάνε για «ελεύθερη αγορά» και «οφέλη» που θα έχει ο αμερικανός καταναλωτής από την αγορά φθηνών κινεζικών προϊόντων.

Αυτούς τους ηλίθιους νεοφιλελεύθερους γιάπις αντιγράφουν οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» και ψευτο-οικονομολόγοι.

Η Ελληνική οικονομική σκέψη δεν μιλά για «ελεύθερη αγορά», αλλά για «ωργανωμένη αγορά» σε αντίθεση με την ασύδοτη αγορά.

Έλληνες έμποροι, παραγωγοί, καταναλωτές, κράτος συμπεριφέρονται ως ωργανωμένος στρατός. Οι Έλληνες επιχειρηματίες είναι αξιωματικοί πολέμου στο πεδίο της μάχης. Έχουν οργάνωση, δικτύωση και ένστικτο αυτοσυντηρήσεως.

Αντιθέτως οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» ανακαλύπτουν ότι υπάρχει «κέρδος» στον καταναλωτή ή στον έμπορο που σπάει τις γραμμές του εμπορικού στρατού και συνεργάζεται με τον αλλοεθνή ανταγωνιστή.

Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» έχουν τοποθετήσει την έννοια «κέρδος» μεταξύ του ναζωραίου εμπόρου και ναζωραίου καταναλωτού και όχι μεταξύ ναζωραίων και μη-ναζωραίων. Έτσι κατακερματίζουν το χριστιανικό οικονομικό στρατόπεδο. Έπειτα την συνολική κοινωνική ζημία την βαπτίζουν ατομικό κέρδος.

Οι ναζωραίοι επιχειρηματίες προσπαθούν να παρασύρουν και τους Έλληνες στην καταστροφή. Τους καλούν να προσλαμβάνουν μη-Έλληνες εργάτες για να έχουν «κέρδος».

Φανταστείτε στην μάχη του Μαραθώνος ο Μιλτιάδης να έλεγε στους Έλληνες στρατιώτες ότι όποιος θέλει να μην πολεμήσει είναι ελεύθερος να το κάνει, θα έχει κέρδος από τον ανταγωνισμό, μπορεί να πάρει χρήματα από τον Πέρση εισβολέα, και ότι θα υπάρχει ανάπτυξη και κέρδος από την εισβολή των Περσικών ορδών...

Είναι σαν να μας λένε οι ναζωραίοι ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός βοήθησε τον Εφιάλτη στις Θερμοπύλες να κερδίσει χρήματα, και ότι δεν επιτρέπεται να λέμε ότι διέπραξε προδοσία, αλλά ότι μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποιήσεως της τότε εποχής έκανε μία επιλογή ως ελεύθερο άτομο-καταναλωτής... 

Για την Ελληνική οικονομική σκέψη η υπεράσπιση της Ελληνικής αγοράς ταυτίζεται με την υπεράσπιση του Έθνους και της Πατρίδος. Όποιος εισβάλλει στην Ελληνική αγορά είναι εχθρός προς εξόντωση.

Οι Έλληνες επιβάλλουν συλλογική, ωργανωμένη αμυντική και επιθετική στρατηγική έναντι στον μη-Έλληνα εμπορικό εισβολέα.

Οι όροι της Ελληνικής οικονομικής αναλύσεως δεν είναι το άτομο, η ελεύθερη αγορά, το ατομικό κέρδος, οφέλη καταναλωτού. Η Ελληνική οικονομική σκέψη χρησιμοποιεί όρους πολεμικής συγκρούσεως. Οικονομικά σύνορα, Έλληνες εναντίον μη-Ελλήνων, συνολικό/εθνικό κέρδος, οφέλη της κοινωνίας. 

Αν ένας Έλλην επιχειρηματίας προσλαμβάνει ξένους εργάτες ή μεταφέρει το εργοστάσιό του στο εξωτερικό όχι μόνον δεν θα έχει κανένα κέρδος αλλά αντιθέτως θα υποστεί οικονομική ζημία. Διότι απλούστατα το ίδιο θα πράξει και ο διπλανός του, αντίστοιχα θα πράξει και ο καταναλωτής, θα προτιμήσει ξένα προϊόντα.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η κατ’ εξοχήν προδοτική ιδεολογία. Δίνει επιχειρήματα στους προδότες για να προδίδουν. Και θέλουν να βαπτίσουν την προδοσία ως ατομικό κέρδος. Οι Έλληνες την απέρριψαν από το στρατόπεδό τους. Φροντίζουν να την διαδίδουν μόνον στα στρατόπεδα των μη-Ελλήνων για να επιταχυνθεί η οικονομική τους διάλυση. 

Η Ελληνική Θρησκεία εδώ και αιώνες εφαρμόζει μέτρα που τοποθετούν τους Έλληνες παραγωγούς, εμπόρους, εργαζομένους, καταναλωτές σε διάταξη μάχης. Σε όλα τα στάδια παραγωγής και διανομής οι Έλληνες μαχητές αποκλείουν τα μη-Ελληνικά προϊόντα. Στην έκδοση εμπορικών αδειών, στις εφορίες, στα λιμάνια, στις υγειονομικές υπηρεσίες, στις συγκοινωνίες, στις ενοικιάσεις ακινήτων, στις προμήθειες, στις τηλεπικοινωνίες κλπ, παντού ο μη-Έλλην εμπορικός εισβολεύς καταδιώκεται.

Όμως δεν αρκεί αυτό. Όπως είπαμε προηγουμένως ο μη-Έλλην ανταγωνιστής πρέπει να μεταγγιστεί με τις καταστρεπτικές ατομικιστικές ιδέες του νεοφιλελευθερισμού. Πρέπει να υποβάλλουμε την ιδέα ότι υπάρχει κέρδος όταν ο καταναλωτής αγοράζει ξένο προϊόν, ότι υπάρχει κέρδος όταν ο έμπορος προμηθεύεται ξένο προϊόν, ότι υπάρχει κέρδος όταν ο επιχειρηματίας προμηθεύεται ξένα υλικά και μηχανήματα και προσλαμβάνει ξένους εργάτες. Την συνολική ζημία του εχθρού την βαπτίζουμε ατομικό κέρδος.

Αντιθέτως η Ελληνική Θρησκεία προάγει ένστικτα αλληλεγγύης στον Έλληνα επιχειρηματία ώστε να προσλαμβάνει μόνον Έλληνες εργαζομένους, να αγοράζει Ελληνικά υλικά και μηχανήματα, και να καταπνίγει τον ανταγωνισμό μεταξύ Ελλήνων επιχειρηματιών.

Ανταγωνισμός μέχρις τελικής πτώσεως υπάρχει μόνον με μη-Έλληνες και σε αυτόν τον πόλεμο οι Έλληνες επιχειρηματίες πολεμούν τους ανταγωνιστές των παραταγμένοι σαν πολεμική φάλαγγα. Όλοι μαζί οι Έλληνες επιχειρηματίες πέφτουν σαν αγέλη λύκων πάνω σε έναν μη-Έλληνα ανταγωνιστή.

Συγχρόνως η Ελληνική Θρησκεία προάγει τα ατομικά ένστικτα κέρδους και αυτοσυντηρήσεως όλων των Ελλήνων που περιστρέφονται γύρω από ένα Ελληνικό εργοστάσιο ώστε να ενεργοποιούνται όλοι όσοι χάνουν χρήματα από τον προδότη που μεταφέρει το εργοστάσιό του στο εξωτερικό. Οι Έλληνες που χάνουν πλούτο ενεργοποιούνται για να τσακίσουν τον προδότη που τόλμησε να υπεξαιρέσει το κέρδος των.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν είχαν ποτέ καμμία σχέση με τους ναζωραίους απατεώνες. Οι Έλληνες επιχειρηματίες βοηθούσαν νέους Έλληνες επιχειρηματίες να σταθούν στα πόδια τους ώστε όλοι μαζί να τσακίσουν τους μη-Έλληνες ανταγωνιστές. Διαφήμιζαν προϊόντα άλλων Ελληνικών επιχειρήσεων ώστε να είναι σίγουροι ότι θα διαφημιστεί και το δικό τους προϊόν από τους άλλους Έλληνες επιχειρηματίες. Οι Έλληνες επιχειρηματίες χρηματοδοτούσαν Έλληνες διανοουμένους, Ελληνικές βιβλιοθήκες, σχολεία και νοσοκομεία, χρηματοδοτούσαν κοινωνικές επαναστάσεις για να ανατρέψουν μισελληνικά καθεστώτα, έκτισαν Ναούς των Θεών, και πάντοτε πολέμησαν σαν στρατός κατά των μη-Ελλήνων.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες αγωνίζονται για να εκδιώξουν τους ναζωραίους απατεώνες και τους μη-Έλληνες εργάτες. Στο παρελθόν όποτε οι Έλληνες υπερίσχυαν των μη-Ελλήνων τους αφαιρούσαν ελληνική εθνικότητα.

Σήμερα για μία ακόμη φορά οι Έλληνες επιχειρηματίες κατηγορούν τους ελληνόφωνους ναζωραίους ότι με τις πράξεις των καταφέρονται κατά της επιχειρηματικότητος, της αναπτύξεως, του κέρδους και του Ελληνικού Έθνους.

Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «βιομήχανοι» δεν είναι επιχειρηματίες. Είναι δουλέμποροι. Υποστηρίζουν το δικαίωμα στην εκμετάλλευση των ξένων και των Ελλήνων. Αλλά φροντίζουν να μιλάνε με φωνή ανθρωπιστών. Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» είναι ρατσιστές και μισέλληνες. Απειλούν ότι θα φέρουν βουλγάρους εργάτες στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα μας απειλούν ότι θα διενεργήσουν βουλγαρικό δουλεμπόριο. Μας κάνουν διαφήμιση της απανθρωπιάς τους. Αλλά σύντομα οι βούλγαροι με την βοήθεια των Ελλήνων και όλων των μειονοτήτων θα ξεσηκωθούν και πάλι και θα τους εξοστρακίσουν.

Ασχέτως συνεπειών, η πράξη των ναζωραίων «βιομηχάνων» δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν Έλληνα. Έτσι συμπεριφέρονται οι ναζωραίοι εδώ και χιλιετίες. Από τα χρόνια του βυζαντίου οι ναζωραίοι κατακτητές για να πλήξουν τους Ελληνικούς πληθυσμούς μετέφεραν ορδές αλλοφύλων και αλλοθρήσκων(Σλάβους, Αλβανούς, Βαράγγους, Νορμανδούς, Γότθους κ.α.) και τους εγκαθιστούσαν στα υπόδουλα Ελληνικά εδάφη για να διαλύσουν την Ελληνική Φυλή. Αλλά και οι Έλληνες δεν στεκόντουσαν άπραγοι. Υπέθαλπαν επαναστάσεις κατά των βυζαντινών σε συνεργασία με όλες τις μειονότητες και κατέστρεφαν τις περιουσίες των. Συμμαχούσαν με εξωτερικούς εισβολείς των ναζωραίων, όπως οι Άραβες και έπαιρναν εκδίκηση για τα δεινά που υφίσταντο.

Σήμερα οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι πληρώνουν καθημερινώς τα εγκλήματά των καθώς τα εκατομμύρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων που εγκατέστησαν στην Ελλάδα απαλλοτριώνουν καθημερινώς τις περιουσίες των.

Οι εγκληματικές ενέργειες των ναζωραίων «βιομηχάνων» αποτελούν κήρυξη εμπορικού πολέμου κατά των Ελλήνων επιχειρηματιών που συνδέονται με τις επιχειρήσεις των ναζωραίων. Αποτελεί κήρυξη πολέμου κατά των Ελλήνων παραγωγών, εμπόρων, καταναλωτών και εργαζομένων, οι οποίοι οφείλουν να αντιμετωπίσουν με εμπορικό αποκλεισμό τους ναζωραίους «βιομηχάνους». Απαγορεύεται να αγοράζουν τα προϊόντα τους.

Οι Ελληνικές οργανώσεις και Κοινότητες έχουν αντιμετωπίσει χιλιάδες φορές το άθλιο φαινόμενο του ρατσισμού και του μισελληνισμού. Οι ναζωραίοι εδώ και αιώνες κάνουν ότι είναι δυνατόν να εξαθλιώσουν οικονομικώς τους Έλληνες επιχειρηματίες και εργαζομένους. Αλλά οι Έλληνες αντιμετώπισαν αυτό τον ρατσιστικό πόλεμο επιτυχώς.

Όταν ένας ναζωραίος στην διάρκεια του βυζαντίου απέλυε Έλληνες εργάτες για να προσλάβει μη-Έλληνες όλοι οι Ελληνικοί επαγγελματικοί σύλλογοι του κήρυτταν εμπορικό πόλεμο. Το ίδιο συνέβαινε και στα μεταβυζαντινά χρόνια.

Ελληνικές επιχειρηματικές ενώσεις, σύλλογοι Ελλήνων εμπόρων, οργανώσεις Ελλήνων ιατρών, δικηγόρων, τραπεζιτών, λογιστών, μηχανικών, δημοσιογράφων κήρυτταν αμείλικτο εμπορικό αποκλεισμό στους ναζωραίους «επιχειρηματίες». Τα αντίποινα ήταν πολύ σκληρά.

Σε πολλές περιπτώσεις ο εμπορικός αποκλεισμός ήταν τόσο επιτυχημένος ώστε οι ναζωραίοι μισέλληνες δεν μπορούσαν να βρουν τρόφιμα για τις προσωπικές τους ανάγκες.

Άπειρες φορές κατά την διάρκεια του βυζαντίου, όταν οι ναζωραίοι κατεδίωκαν τους Έλληνες εργαζομένους, οι Έλληνες έμποροι και εφοπλιστές απέκλειαν τα βυζαντινά προϊόντα από τις Ελληνικές αγορές και τα Ελληνικά λιμάνια. Έλληνες μαχητές προκαλούσαν καταστροφές στις βυζαντινές αποθήκες προϊόντων ενώ Έλληνες ιατροί ηρνούντο κάθε υπηρεσία προς τους ναζωραίους.

Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» άθελά τους, κάνουν αυτό που συμφέρει την Ελληνική Θρησκεία. Αποκόπτονται τελείως από τον Ελληνικό Λαό και διασπούν κάθε οικονομικό δεσμό με τους Έλληνες. Όσοι Έλληνες δεν συμμετέχουν στον εμπορικό αποκλεισμό κατά των ναζωραίων και απομονωθούν, θα υποφέρουν. Από την άλλη μεριά είναι η καλύτερη ευκαιρία να διακόψουμε κάθε εξάρτηση από τους ναζωραίους «επιχειρηματίες». Είναι η καλύτερη στιγμή για να ανέλθει μία νέα τάξη Ελλήνων επιχειρηματιών, με κέντρο αναφοράς την Ελληνική Θρησκεία.

Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» μολύνουν τον όρο επιχειρηματίας, διότι βαπτίζουν τα κλοπιμαία από την υπόδουλη Ελλάδα ως κέρδη, τα οποία δήθεν δικαιούνται να μεταφέρουν στο εξωτερικό.

Όμως οι επιχειρήσεις ανήκουν στον εργαζόμενο Ελληνικό Λαό. Η Ελληνική οικονομική σκέψη διδάσκει ότι μία Ελληνική επιχείρηση δεν ανήκει στον μεγαλομέτοχο, αλλά σε όλους τους Έλληνες εργαζομένους και στο Ελληνικό Έθνος. Τα εμπορικά σήματα, τα πνευματικά δικαιώματα, ο πάγιος εξοπλισμός, τα ερευνητικά εργαστήρια, το εξειδικευμένο προσωπικό δεν είναι περιουσία του μεγαλομετόχου. Οι Έλληνες επιχειρηματίες παίρνουν δάνεια μέσω τραπεζών από τους καταθέτες ή κεφάλαια μέσω χρηματιστηρίου από τους επενδυτές, προσλαμβάνουν Ελληνικό προσωπικό του οποίου την εκπαίδευση πλήρωσε ο Ελληνικός Λαός, απολαμβάνουν φοροαπαλλαγών και άλλων εμπορικών διευκολύνσεων. Άρα η επιχείρηση δεν τους ανήκει, παρά μόνον ένα μικρό μέρος.

Κάθε Ελληνική επιχείρηση ανήκει στις Ελληνικές Κοινότητες και στο διεθνιστικό Ελληνικό Έθνος.

Οι ναζωραίοι στην νομοθεσία τους επιτρέπουν στον κάθε ναζωραίο απατεώνα να συμπεριφέρεται αντικοινωνικά. Άλλωστε αυτό σημαίνει αίρεση των ναζωραίων, αντικοινωνική στάση. Αλλά αυτή την στάση ήδη την πληρώνουν πανάκριβα οι μάζες που είναι ακόμη προσκολλημένες στην αίρεση των ναζωραίων, και λιγώτερο οι Έλληνες.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν έχουν καμμία σχέση με τους ναζωραίους απατεώνες-«επιχειρηματίες». Και θα ξεπλύνουν την ντροπή του ονόματός τους.

Ενότητες: 1-3, 4-6, 7-10, 11-14