:: ::

                      Ο Οικονομικός Πόλεμος του Ελληνισμού

Ο οικονομικός παράγων είναι στην ημερήσια διάταξη του Ιερού Πολέμου του Ελληνισμού μαζί με τον φυλετικό, πολιτιστικό, πολιτικό και θρησκευτικό παράγοντα.

Η καθημερινή οικονομική συμπεριφορά του Έλληνος έναντι των εχθρών του καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το αποτέλεσμα του Ιερού Πολέμου.

Η εκπαίδευση του Έλληνος στον Ιερό Πόλεμο συμπεριλαμβάνει την συμπεριφορά του στην κατανάλωση, στην αγορά προϊόντων, στην διανομή πλούτου και εργασίας, στην παραγωγή, στους μισθούς, στην σύνδεση των Ελληνικών επιχειρήσεων μεταξύ τους.

Η σημερινή οικονομική εξαθλίωση του Έλληνος προέρχεται από το γεγονός ότι δεν μαθαίνει από τους εχθρούς του. Προέρχεται από το γεγονός ότι οι αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι έχουν κηρύξει ανελέητο πόλεμο εναντίον του και ο Έλλην δεν προβαίνει σε αντίποινα.

Ακόμη χειρότερα, οι Έλληνες άγονται και φέρονται από τις οικονομικές απόψεις των ναζωραίων, ούτε μελετούν τα δόγματα του Ελληνισμού πάνω σε οικονομικά θέματα. Το αποτέλεσμα είναι η αρπαγή του Ελληνικού πλούτου από τους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους.  

Οι κάτωθι θεματικές ενότητες αποτελούν θέατρα καθημερινού οικονομικού πολέμου:

Ενότητες: 1-3, 4-6, 7-10, 11-14

1. Βασικά οικονομικά δόγματα

1.1 Όλος ο πλούτος της γης ανήκει στους Αθανάτους Θεούς.

1.2 Οι Αθάνατοι Πατρώοι Θεοί και οι Αθάνατες Μητρώες Θεές καθοδηγούν τους Έλληνες στον Ιερό Πόλεμο για την ανάκτηση του πλούτου Των.

1.3 Ο πλούτος παράγεται και διανέμεται μεταξύ Ελλήνων και μη Ελλήνων, και όχι μεταξύ πολιτών, κοινωνιών, εθνών, κρατών, συνασπισμών. Η διαίρεση σε Έλληνες και μη Έλληνες αποτελεί την βασική αρχή στον οικονομικό πόλεμο.

1.4 Η ομαδοποίηση Έλληνες εναντίον μη Ελλήνων καθιστά τον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο ανεπηρέαστο από γεωγραφικά σύνορα. Δεν υπάρχουν γεωγραφικά σύνορα στον οικονομικό πόλεμο. Στον οικονομικό πόλεμο ισχύουν τα οικονομικά σύνορα, τα οποία προστατεύονται ενόπλως από τους Έλληνες.

Υπάρχουν οικονομικά σύνορα, είτε υπάρχουν γεωγραφικά σύνορα κρατών είτε όχι. Κάθε Ελληνική Κοινότητα ανά τον κόσμο έχει την υποχρέωση να επεκτείνει τα οικονομικά της σύνορα αυξάνουσα τον πλούτο της.

1.5 Βασική αρχή αποτελεί το ότι οι Έλληνες αλληλοβοηθούνται ώστε να επικρατήσουν των αντιπάλων τους στον οικονομικό πόλεμο. Απαγορεύεται η οικονομική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων. Η εσωστρέφεια αποτελεί ποινικό αδίκημα. 

1.6 Ο οικονομικός πόλεμος του Ελληνισμού έχει τις ίδιες βασικές αρχές και στόχους με τον θρησκευτικό, στρατιωτικό, πολιτικό και πολιτιστικό πόλεμο.

Τα εργοστάσια του εχθρού αποτελούν στρατιωτικές βάσεις που πρέπει να πληγούν. Η τεχνολογία του πρέπει να αντιγραφεί από τους Έλληνες. Τα δίκτυα διανομής των προϊόντων του πρέπει να ανήκουν στους Έλληνες. Το ανθρώπινο δυναμικό του, η τεχνογνωσία του, οι πρώτες ύλες του, οι αγορές του πρέπει να ανήκουν στους Έλληνες ή να καταστραφούν, πριν πλήξουν το Ελληνικό στρατόπεδο. 

1.7 Οι εξαγωγές των Ελληνικών Κοινοτήτων πρέπει πάντα να υπερτερούν των εισαγωγών. Άλλως επιβάλλονται σειρά κινήτρων για τα Ελληνικά προϊόντα και αντικινήτρων για τα μη Ελληνικά προϊόντα.

Το οικονομικό δόγμα των κλασσικών ναζωραίων οικονομολόγων ότι από το εμπόριο μπορεί να κερδίζουν όλοι, ασχέτως εμπορικού ισοζυγίου, είναι για ηλίθιους ή για μη Έλληνες. Από το εμπόριο κερδίζει ο ένας μόνον. Αυτός που κάνει τις περισσότερες εξαγωγές.

1.8 Πλούτος για τον Ελληνισμό είναι πολλά πράγματα. Ο πιό σημαντικός πλούτος είναι η Πίστη στους Θεούς. Ο πλούτος σε καμμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με την ποσότητα χρήματος.

Πλούτος είναι η αναπαραγωγή και επέκταση του Ελληνικού Πολιτισμού. Πλούτος είναι τα πολλά παιδιά, η μεγάλη οικογένεια. Πλούτος είναι η σοφία που αποκτάται από τα βιβλία και η εμπειρία που αποκτάται από τον Ιερό Πόλεμο. Πλούτος είναι η δεξιοτεχνία του Έλληνος μπροστά στις δυσκολίες για την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους. Πλούτος είναι η ποιότητα και η ποσότητα των κατασκευαστικών δυνατοτήτων του Ελληνισμού. Οι πρώτες ύλες και η ποσότητα χρήματος περιλαμβάνονται στην έννοια του πλούτου αλλά ως δευτερευούσης σημασίας.    

1.9 Όταν αναφερόμαστε στην χρηματική συνιστώσα του πλούτου, η αύξηση του ελληνικού πλούτου και η επιλογή ελληνικών επενδύσεων δεν βασίζονται στον τόκο. Ο τόκος έχει περιωρισμένες εφαρμογές μεταξύ Ελλήνων. Χρησιμοποιείται ως εργαλείο κέρδους μόνον στις συναλλαγές με αλλοφύλους και αλλοθρήσκους.

1.10 Δεν επιτρέπεται σύγκρουση μεταξύ ελληνικής παραγωγής και ελληνικού εμπορίου. Οι Έλληνες παραγωγοί και οι Έλληνες έμποροι αποτελούν οικονομικό στρατό, δεν επιτρέπεται οι Έλληνες έμποροι να πωλούν ξένα προϊόντα και την ίδια στιγμή να μένουν αδιάθετα Ελληνικά προϊόντα. Αυτό αποτελεί εσχάτη προδοσία.   

1.11 Δεν επιτρέπεται σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων εργοδοτών και Ελλήνων εργατών. Η ταξική πάλη είναι ποινικώς κολάσιμο αδίκημα. Για τους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους η ταξική πάλη είναι δίκαιη και θεμιτή. Για τους Έλληνες απαγορεύεται δια της ποινής του θανάτου.

Οι Έλληνες εργοδότες οφείλουν να προστατεύουν και να εκπαιδεύουν την Ελληνική εργατική τάξη και μαζί να στρέφωνται κατά των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων εχθρών.

1.12 Ο Ελληνισμός δεν αναγνωρίζει κανένα οικονομικό δόγμα των ναζωραίων. Η οικονομική ανάλυση βάσει προσφοράς και ζητήσεως αποτελεί δείγμα νοητικής στερήσεως και άμεση απόρριψη του Ελληνισμού.

Η οικονομική σκέψη των ναζωραίων αμφιταλαντεύεται μεταξύ δύο άκρων: Κρατική ή ιδιωτική οικονομία. Η Ελληνική οικονομική σκέψη γνωρίζει δύο πόλους: Ελληνική και μη ελληνική οικονομία.

Τα δύο οικονομικά άκρα των ναζωραίων (Σμιθ, Ρικάρντο, Χάγεκ, Φρίντμαν από την μία μεριά και Μάρξ από την άλλη, καθώς και οι ενδιάμεσες αποχρώσεις τύπου Τζον Μέϊναρντ Κέϊνς) είναι πλήρως απορριπτέα από τον Ελληνισμό.

Ο Ελληνισμός απορρίπτει πλήρως αυτές τις ανόητες διαιρέσεις, δηλαδή κρατικός σχεδιασμός ή ελεύθερη οικονομία. Αυτά τα δύο οικονομικά μοντέλα έχουν ως βάση την στατική κοινωνιολογία. Δηλαδή οι ναζωραίοι προκατασκευάζουν ένα οικονομικό μοντέλο για την κοινωνία και μετά προσπαθούν ως νέοι Προκρούστες να προσαρμόσουν την κοινωνία μέσα σε αυτό το καλούπι. Ό,τι εξέχει κόπτεται και ό,τι λείπει τεντώνεται. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψεως των ναζωραίων.

Αντιθέτως η Ελληνική οικονομική σκέψη βασίζεται στην δυναμική κοινωνιολογία. Θέτει στρατηγικούς στόχους και προσαρμόζει την τακτική της αναλόγως των περιστάσεων. Δεν υπάρχει μαύρο-άσπρο στην Ελληνική οικονομική σκέψη. Κυριαρχεί η σφαιρική αντίληψη και οι συναρτήσεις πολλαπλών μεταβλητών.

1.13 Η αύξηση της Ελληνικής παραγωγής και του Ελληνικού πλούτου βασίζεται στο κλειστό εμπορικό κύκλωμα, το οποίο αποτελεί τον αντίθετο κύκλο, την αντίστροφη πράξη, το σπάσιμο του φαύλου οικονομικού κύκλου των ναζωραίων. Ο φαύλος κύκλος των ναζωραίων δημιουργείται από το σπάσιμο των κρίκων που συνδέουν την παραγωγική διαδικασία.

Ο παραγωγός, ο έμπορος και ο καταναλωτής αποτελούν μία αλυσίδα συνεργασίας και ροής πλούτου. Και οι τρεις αλλάζουν θέση μεταξύ τους, ο παραγωγός γίνεται έμπορος, ο έμπορος καταναλωτής και ο καταναλωτής παραγωγός.

Αν ο παραγωγός αγοράσει ξένη εργατική δύναμη για να παράγει το προϊόν του σπάει το κλειστό κύκλωμα, δηλαδή την ροή και μεταβίβαση πλούτου στον καταναλωτή. Η τιμωρία του θα είναι σκληρή και άμεση. Ο έμπορος θα αγοράσει ξένο προϊόν σπάζοντας έτσι ξανά το κλειστό κύκλωμα. Τότε και ο καταναλωτής τιμωρεί και τους δύο, σπάει το κλειστό αγοράζων ξένο προϊόν και σύντομα(όταν βρει την ευκαιρία), από ξένο έμπορο.

Το ίδιο ισχύει όταν σπάσει πρώτος το κλειστό κύκλωμα ο καταναλωτής αγοράζων ξένο προϊόν. Η τιμωρία θα είναι αμείλικτη, όπως του αξίζει. Ο παραγωγός και ο έμπορος θα αγοράσουν ξένη εργατική δύναμη.

Φυσικά οι πράξεις διασπάσεως του κυκλώματος γίνονται ταυτοχρόνως και δεν έχει καμμία σχέση ποιός άρχισε να διασπά το κλειστό κύκλωμα.

Παραγωγός, έμπορος και καταναλωτής αλλάζουν θέσεις. Βρίσκονται συνεχώς ο ένας στην θέση του άλλου. Ένας εργάτης στην θέση του καταναλωτού στην ουσία λειτουργεί ως έμπορος. Ο παραγωγός λειτουργεί ως έμπορος όταν προμηθεύεται υλικά για την παραγωγική του μονάδα. Στην ουσία και οι τρεις ιδιότητες, του παραγωγού, του εμπόρου και του καταναλωτού, συνυπάρχουν σε κάθε εργαζόμενο Έλληνα.

Η Ελληνική οικονομία βασίζεται σε αυτόν τον χρυσούν κανόνα της μεταφοράς πλούτου στον επόμενο Έλληνα. Ο ένας Έλλην αγοράζει από άλλον Έλληνα, είτε προϊόντα, είτε εργασία, είτε κεφάλαιο. Ο Έλλην παραγωγός ποτέ δεν διασπά το κλειστό κύκλωμα αγοράζων ξένη εργασία διότι ξέρει ότι θα τιμωρηθεί αμείλικτα, δεν θα του αγοράζουν το προϊόν. Ο Έλλην καταναλωτής ποτέ δεν διασπά το κλειστό κύκλωμα  αγοράζων ξένο προϊόν διότι θα τιμωρηθεί αμείλικτα, δεν θα του αγοράζουν την εργατική του δύναμη. Ο Έλλην έμπορος ποτέ δεν διασπά το κλειστό κύκλωμα αγοράζων ξένο προϊόν, διότι παραγωγοί και καταναλωτές θα τον τιμωρήσουν αμείλικτα παρακάμπτοντάς τον.

Όσο παραμένει κλειστό το εμπορικό κύκλωμα τόσο πολλαπλασιάζεται, τόσο αυξάνεται η περίμετρος του κύκλου εργασιών.

Αντιθέτως ο ναζωραίος, μη έχων καμμία κοινωνική συνοχή, προπαγανδίζει συνεχώς ως επιτυχία το σπάσιμο του δικού του εμπορικού κυκλώματος. Οι ναζωραίοι παροτρύνουν τους παραγωγούς να προσλαμβάνουν ξένους εργάτες, τους εμπόρους να προωθούν ξένα προϊόντα και τους καταναλωτές να αγοράζουν ξένα προϊόντα.

Όλα αυτά βασισμένα σε αυτό που αποκαλούν «φθηνότερη τιμή». Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του ναζωραίου. Ο ναζωραίος αντιλαμβάνεται οικονομικές έννοιες μόνον σε έναν κάθετο άξονα(υψηλή-χαμηλή τιμή), και ποτέ σε τρεις διαστάσεις.

Τόσο το καλύτερο για τους Έλληνες. Η οικονομική επικράτηση των Ελλήνων διευκολύνεται από την οικονομική ηλιθιότητα των ναζωραίων.

1.14. Ο Ελληνισμός απορρίπτει το ψευτοδίλημμα ελεύθερη ή όχι διακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων, προϊόντων. Εξαρτάται από τα αποτελέσματα που φέρνει η ελεύθερη διακίνηση. Υπάρχει εγκληματική διακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων και προϊόντων.

Επίσης εξαρτάται αν η διακίνηση καταλήγει να είναι υπέρ ή κατά των Ελλήνων. Αν αποφέρει κέρδος ή ζημία στους Έλληνες. Όπου αποφέρει κέρδος επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση, όπου αποφέρει ζημία δεν επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση. Το θετικό πρόσημο δεν εξαρτάται από το «ελεύθερη» στην λέξη διακίνηση αλλά από το «Έλληνες», δηλαδή από τα συμφέροντα των Ελλήνων.

Ακόμη και ένας μόνον Έλλην να ζει σε μία ξένη χώρα όλα τα ελληνικά οικονομικά δόγματα εφαρμόζουν πάνω σε αυτόν, με τέτοιο τρόπο ώστε να κατισχύσει οικονομικά επί αλλοφύλων και αλλοθρήσκων εχθρών του Ελληνισμού.

1.15 Ο Ελληνικός οικονομικός νόμος της αποδόσεως κεφαλαίου: Ενώ οι ναζωραίοι ορίζουν την απόδοση του κεφαλαίου με βάση την παρούσα/μέλλουσα αξία του χρήματος, οι Έλληνες αντιθέτως ορίζουν την απόδοση του κεφαλαίου με βάση την παραγωγή ανά μονάδα χρήματος, τον κύκλο εργασιών ανά μονάδα χρήματος.

Όσο πιό πολλές και μεγαλύτερες διαδρομές κάνει ένα ελληνικό κεφάλαιο μέσα από ελληνικές παραγωγικές μονάδες, όσα περισσότερα ελληνικά εργατικά χέρια απασχολεί, όσα περισσότερα ελληνικά μηχανήματα και ελληνικές πρώτες ύλες αγοράζει στην διαδρομή του μέχρι να μετουσιωθεί σε καταναλωτικό προϊόν, τόσο μεγαλύτερη απόδοση έχει αυτό το ελληνικό κεφάλαιο ανά μονάδα χρήματος.

Δηλαδή όσο πιό πολλά ελληνικά έξοδα καλύπτει μία μονάδα ελληνικού χρήματος, διαμέσου απασχολήσεως ελληνικών παραγωγικών συντελεστών, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόδοση, το κέρδος ανά μονάδα χρήματος.

Όσο μικρότερες και λιγώτερες διαδρομές μέσα από ελληνικά εργοστάσια κάνει το ελληνικό κεφάλαιο διότι κατευθύνεται μέσα σε ξένα εργοστάσια, τόσο μικρότερη είναι η απόδοσή του.

Ο Έλλην επιχειρηματίας ποτέ δεν παραχωρεί φάσεις της παραγωγικής του διαδικασίας σε μη Έλληνες ενδιάμεσους κατασκευαστές, διότι έτσι υπογράφει την θανατική του καταδίκη και την θανατική καταδίκη των Ελληνικών επιχειρήσεων που συνεργάζονται μαζί του.

Αν το πράξει, σύντομα κάποιος άλλος Έλλην επιχειρηματίας θα επιλέξει ξένους ενδιάμεσους κατασκευαστές αντί γι’ αυτόν. Τα στάδια κατασκευής όλων των προϊόντων είναι αλληλένδετα. Το κλειστό παραγωγικό κύκλωμα σπάει και η χιονοστιβάδα της χρεωκοπίας Ελληνικών επιχειρήσεων ξεκινά ακάθεκτη. Έτσι ο αρχικός επιχειρηματίας θα τιμωρηθεί με το ίδιο νόμισμα.

Γι’ αυτό τα Ελληνικά οικονομικά δόγματα δεν επιτρέπουν την παραχώρηση φάσεων κατασκευής σε μη Έλληνες, ή την μεταφορά Ελληνικών εργοστασίων σε ξένες χώρες, ή την αγορά ξένης εργατικής δυνάμεως.

1.16 Όπως υπάρχει ο κοινωνικός μισθός για τους πολίτες (δηλαδή η δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας, παιδείας κλπ), υπάρχει και η κοινωνική αξία των ελληνικών προϊόντων εκτός από την τιμή-ανταλλακτική τους αξία.

Οι ναζωραίοι οικονομολόγοι αναγνωρίζουν την αξία χρήσεως και την ανταλλακτική αξία των προϊόντων. Οι Έλληνες εκτός από αυτές τις δύο αξίες, κυρίως αναγνωρίζουν την κοινωνική αξία των Ελληνικών προϊόντων, η οποία περιλαμβάνει την πολιτιστική, πολιτική, δημογραφική, στρατιωτική, ψυχοδιανοητική και φυλετική αξία του Ελληνικού προϊόντος.

Το Ελληνικό προϊόν έχει πολλές συνιστώσες. Το Ελληνικό προϊόν αποτελεί την αποκρυστάλλωση της Ελληνικής Ψυχής σε δεδομένη στιγμή και δεδομένο τόπο, και συγχρόνως αποτελεί εφαλτήριο για την γενική επίθεση του Ελληνισμού κατά των εχθρών της ανθρωπότητος.  

Τα μη ελληνικά προϊόντα έχουν μόνον αξία χρήσεως και ανταλλακτική αξία, και όχι κοινωνική αξία για τους Έλληνες. Μόνον το Ελληνικό προϊόν είναι φορεύς πολιτιστικής, θρησκευτικής, φυλετικής και εθνικής αξίας. Το Ελληνικό προϊόν πληρώνει τους φόρους του Έλληνος, δίνει εργασία στον Έλληνα, πληρώνει τις στρατιωτικές του δαπάνες, προάγει την παιδεία, αναπαράγει τον Ελληνικό Πολιτισμό, αυξάνει την Ελληνική Φυλή, θωρακίζει το Ελληνικό Έθνος.

Με την αγορά μη ελληνικού προϊόντος όλα αυτά καταστρέφονται και αντιστρέφονται. Δηλαδή μεταφέρεται κοινωνική αξία στο ξένο έθνος, και ταυτοχρόνως ενισχύεται η φυλή του, το έθνος του, ο πολιτισμός του, η στρατιωτική του μηχανή, εις βάρος των Ελλήνων.

1.17 Η Ελληνική ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να πωληθεί σε αλλοθρήσκους ή αλλοφύλους. Η Ελληνική ιδιωτική επιχείρηση δίνει εργασία αποκλειστικώς σε Έλληνες και ποτέ σε μη Έλληνες.

Η Ελληνική ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να μεταφερθεί από Ελληνικά σε ξένα εδάφη με σκοπό την απόλυση Ελλήνων και την πρόσληψη μη Ελλήνων. Αυτή η μετακίνηση ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία. Τα προϊόντα που θα παραχθούν στην ξένη χώρα δεν επιτρέπεται να πωληθούν στην Ελλάδα. Οι Έλληνες διευθυντές που πήραν τέτοια απόφαση διαγράφονται δια παντός από την Ελληνική Κοινότητα και τα μητρώα των Ελλήνων.    

Στους μεγαλομετόχους δεν ανήκει ούτε το πάγιο κεφάλαιο, ούτε τα πνευματικά δικαιώματα, ούτε η εργατική δύναμη της επιχειρήσεως. Συνεπώς δεν μπορούν να τα μεταβιβάσουν. Οι μεγαλομέτοχοι κατέχουν μόνον το δικαίωμα διοικήσεως της εταιρείας.

Οι μεγαλομέτοχοι της Ελληνικής ιδιωτικής επιχειρήσεως δεν κληρονομούν τις μετοχές στους συγγενείς των αλλά στα άξια στελέχη της επιχειρήσεως.

Όλοι οι εργαζόμενοι της Ελληνικής ιδιωτικής επιχειρήσεως είναι μέτοχοι της εταιρείας.

Απορρίπτουμε το ψευτοδίλημμα δημόσια ή ιδιωτική επιχείρηση. Μπορεί η δημόσια επιχείρηση να είναι καλή ή κακή, και μπορεί η ιδιωτική να είναι καλή ή κακή. Το ζήτημα είναι αν θα είναι Ελληνική ή μη επιχείρηση.

1.18 Το δικαίωμα εκτυπώσεως χαρτονομίσματος αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα. Η παραχώρησή του σε ξένους ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία.

Το Ελληνικό επιτελεί οικονομικού πολέμου πρέπει να έχει στην διάθεσή του όλα τα όπλα: υποτίμηση, έκδοση χαρτονομισμάτων, επιτόκια, έκδοση χρεωγράφων, έλεγχος δανεισμού, πληθωριστικές και αντιπληθωριστικές πιέσεις. Απαγορεύεται η παραχώρηση τέτοιων όπλων σε αλλοφύλους και αλλοθρήσκους.

1.19 Βασικό δόγμα πλουτισμού των Ελλήνων: Όσο κάθαρμα είναι αυτός ο Έλλην που πλουτίζει εις βάρος των άλλων Ελλήνων, άλλο τόσο κάθαρμα είναι αυτός ο Έλλην που παραμένει πτωχός εις βάρος των άλλων Ελλήνων.

1.20 Η ζήτηση, η παραγωγή και απασχόληση αποτελούν τρία σημαντικά δόγματα του Ελληνισμού. Κάθε οικονομική απόφαση ελέγχεται για την αποτελεσματικότητά της βάσει των συνεπειών στην ζήτηση, στην παραγωγή και στην απασχόληση.

Οτιδήποτε πλήττει την ζήτηση, την παραγωγή και την απασχόληση αποτελεί ξένο σώμα για την Ελληνική οικονομική σκέψη. Όμως αυτό ισχύει για την Ελληνική εσωτερική αγορά. Είναι θεμιτό οι αποφάσεις να πλήττουν την ζήτηση, την παραγωγή και την απασχόληση του εχθρού των Ελλήνων.

1.21 Ο Ελληνικός οικονομικός πόλεμος αποτελεί τελετουργικό της Ελληνικής Θρησκείας. Η οικονομική κατίσχυση έναντι των εχθρών βασίζεται στην αύξηση του Ελληνικού πληθυσμού, στην εθνοφυλετική συνοχή μακριά από φυλετικές αναμείξεις, με αλληλοβοήθεια και ακλόνητη πίστη στους Αθάνατους Θεούς. Έτσι κερδίζεται ο οικονομικός πόλεμος έναντι των ηλιθίων που στηρίζονται στον ατομισμό και στις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς.

Το laissez-faire και ο νεοφιλελευθερισμός των ναζωραίων είναι η αποθέωση της μοιρολατρείας διότι διδάσκει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνει τίποτε για να αλλάξει την οικονομική θέση του. Για τους ναζωραίους, όλα εξαρτώνται από τις απρόσωπες δυνάμεις της αγοράς και το άτομο ή το έθνος πρέπει να υποταχθεί στην μοίρα του.

Αντιθέτως η Ελληνική οικονομική σκέψη αναλύει τους θρησκευτικούς, πολιτικούς, κοινωνιολογικούς παράγοντες και δρα για να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Η Ελληνική οικονομική ανάλυση βασίζεται στην θρησκεία, στην ιστορία, στην πολιτική και στην κοινωνιολογία και όχι στις ανόητες χρηματοοικονομικές αναλύσεις της αγοράς που χρησιμοποιούν οι ναζωραίοι οικονομολόγοι.

Η Ελληνική οικονομική σκέψη διδάσκει ότι το Ελληνικό Έθνος καθορίζει την μοίρα του. Δεν του την καθορίζουν οι δυνάμεις της αγοράς. Αντιθέτως η Ελληνική οικονομική σκέψη καθορίζει και κατευθύνει τις δυνάμεις της αγοράς όπου συμφέρει τον Ελληνισμό.

1.22 Η κατεύθυνση που λαμβάνει η οικονομία είναι αποτέλεσμα μηχανισμών επιβραβεύσεως και τιμωρίας. Οι ναζωραίοι κατακτητές τιμωρούν τον Έλληνα παραγωγό και εξαγωγέα και επιβραβεύουν τον ναζωραίο εισαγωγέα ξένων προϊόντων.

Οι μηχανισμοί επιβραβεύσεως και τιμωρίας της Ελληνικής Θρησκείας στα οικονομικά ζητήματα καθορίζουν τον δρόμο που θα πάρει η Ελληνική οικονομία. Και αυτός ο δρόμος είναι ένας, η κατάκτηση της παγκόσμιας αγοράς.   

2. Περί «ελεύθερης αγοράς» και «ελεύθερου εμπορίου»

Υπάρχουν πολλές φράσεις στην οικονομία που εσκεμμένως παρουσιάζονται ως εθνικώς και ταξικώς ουδέτερες. Η φράση «ελεύθερη αγορά» προπαγανδίζεται εσκεμμένως ως ουδέτερη, αλλά δεν είναι. Υπονοεί ότι η «ελεύθερη αγορά» είναι προς το συμφέρον και των δύο συναλλασσομένων χωρών, αλλά αυτό είναι τερατώδες ψεύδος. Ο όρος «ελεύθερη αγορά» χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν από τους Άγγλους οικονομολόγους για να συγκαλύψει την βιαία εισβολή των αγγλικών προϊόντων στις αγορές της Αφρικής, της Αμερικής και της Ασίας.

Οι Έλληνες αφ’ ενός οφείλουν να μάθουν πώς χρησιμοποιεί ο εχθρός τον όρο «ελεύθερη αγορά» και αφ’ ετέρου να τον χρησιμοποιούν εντέχνως για να συγκαλύψουν την επέλαση των ελληνικών προϊόντων στις ξένες αγορές.

Το «ελεύθερο εμπόριο» είναι άλλη μία φράση που εσκεμμένα της προσδίδεται ουδετερότητα. Φαίνεται να υπονοεί ότι δεν υπάρχει παρέμβαση από τα κράτη και ότι και τα δύο μέλη μίας εμπορικής συναλλαγής ωφελούνται. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος στην οικονομική επιστήμη από το δήθεν «ελεύθερο εμπόριο». Ουδέποτε στους αιώνες υπήρξε ελεύθερο εμπόριο, ούτε πρόκειται να υπάρξει.

Κάθε εμπορική συναλλαγή στο «ελεύθερο εμπόριο» είναι ετεροβαρής. Και αυτό διότι στα προς ανταλλαγήν προϊόντα είναι ενσωματωμένα διαφορετικά ποσά εργασίας. Ο ένας συναλλασσόμενος πάντα αγοράζει περισσότερη ή λιγώτερη εργασία από την ποσότητα εργασίας που πωλεί ο έτερος συναλλασσόμενος, ασχέτως της παρεμβολής του χρήματος ως μέσου ανταλλαγής αγαθών.

Ο Έλλην οφείλει να έχει πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο. Όταν οι Έλληνες έχουν ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο εξ αιτίας αθρόων εισαγωγών, ο εχθρός θα μιλά υπέρ του «ελεύθερου εμπορίου» προσπαθώντας να αποκοιμίσει τον Έλληνα, ενώ πρόκειται για εισαγωγικό εμπόριο.

Ο Έλλην τότε πρέπει με διάφορα προσχήματα, ακόμη και με αντιστροφή των εννοιών, να εφαρμόσει το προστατευτικό εμπόριο. Αντιθέτως όταν ο Έλλην έχει πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο ή όταν θέλει να ανοίξει μία κλειστή αγορά, τότε πρέπει να προπαγανδίζει υπέρ του «ελεύθερου εμπορίου», ενώ θα πρόκειται για ελληνικό εξαγωγικό εμπόριο.

Οι Έλληνες εφαρμόζουν συγχρόνως το προστατευτικό και το ελεύθερο εμπόριο. Προστατευτικό εμπόριο στις εισαγωγές ξένων προϊόντων, και ελεύθερο εμπόριο στις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων. Σκοπός είναι οι Έλληνες να αγοράζουν τα λιγώτερα ξένα προϊόντα και να εξάγουν τα περισσότερα ελληνικά προϊόντα.

Το «ελεύθερο εμπόριο» και η «ελεύθερη αγορά» δεν είναι εξ ορισμού καλά ή κακά. Εξαρτάται από την χρήση των όρων που κάνουν οι Έλληνες και το αποτέλεσμά τους. Όταν βοηθούν την διείσδυση και επικράτηση του Ελληνικού κεφαλαίου, των Ελλήνων εργαζομένων, των Ελληνικών προϊόντων, των Ελληνικών επιχειρήσεων, τότε είναι καλά. Στην περίπτωση που βοηθούν την διείσδυση και επικράτηση των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων είναι κακά.

Οι Έλληνες απορρίπτουν την προπαγάνδα των ναζωραίων κατακτητών που λέει ότι η εισβολή κινεζικών προϊόντων αποτελεί «ελεύθερο εμπόριο», ότι το κλείσιμο ελληνικών επιχειρήσεων και η μεταφορά τους στο εξωτερικό αποτελεί «ελεύθερο ανταγωνισμό», και ότι εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών αποτελεί «ελεύθερη  αγορά».

Ελεύθερη αγορά, ελεύθερο εμπόριο και ελεύθερο ανταγωνισμό θα αποτελεί όταν τα Ελληνικά προϊόντα εισβάλλουν στις ξένες αγορές, όταν οι Έλληνες εργαζόμενοι πάρουν τις δουλειές από τους ξένους, και όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις κλείσουν τις ξένες επιχειρήσεις.

Όταν οι Έλληνες ακούν τους όρους «ελεύθερη αγορά», «ελεύθερο εμπόριο», «ελεύθερος ανταγωνισμός», πρέπει να αναρωτιούνται ποιός τους εκφέρει και γιατί. Ποίου τα συμφέροντα κρύβονται πίσω από την ουδέτερη φρασεολογία περί «ελεύθερης αγοράς»;   

Όμως τα περί «ελεύθερης αγοράς», όπως χρησιμοποιούν τον όρο οι ναζωραίοι, έχουν και άλλες συνιστώσες. Η αποκαλουμένη από τους ναζωραίους κατακτητές ελεύθερη αγορά, είναι ένα δόγμα διαφθοράς διότι αποποινικοποιεί όλα τα καθάρματα από τις ευθύνες τους για την καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας.

Οι ναζωραίοι κατακτητές δικαιολογούν με επιχειρήματα περί «ελεύθερης αγοράς» και «ελεύθερου ανταγωνισμού» το κλείσιμο ελληνικών εργοστασίων από ασιατικά προϊόντα την στιγμή που όλες οι ασιατικές οικονομίες επιβλήθηκαν λόγω προστατευτισμού.

Ελεύθερο εμπόριο για τους μισέλληνες σημαίνει ελεύθερη εισαγωγή και πρόσβαση ξένων προιόντων στην ελληνική αγορά και ο αποκλεισμός των ελληνικών προϊόντων και από την ελληνική και από τις ξένες αγορές. Άρα πρόκειται για διαπόμπευση του όρου «ελεύθερη αγορά» και όχι για εφαρμογή του.

Ελεύθερη αγορά δεν σημαίνει ελεύθερο εμπόριο ναρκωτικών, ελεύθερη εκμετάλλευση(παιδιών, γυναικών, εργαζομένων κλπ), δεν σημαίνει ελεύθερη δηλητηρίαση του πληθυσμου από αλλοιωμένα τρόφιμα.

Οι ναζωραίοι θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς» επιβάλλουν σε όλα τα στάδια παραγωγής, πλην την εισαγωγής προϊόντων, ανελεύθερες πρακτικές εμπορίου διότι: Κατεβάζουν με δικτατορικές μεθόδους τα ημερομίσθια. Με νόμους ή άλλες πρακτικές δεν πληρώνουν ασφάλεια στους εργαζομένους, ούτε τηρούν κανόνες υγιεινής. Και αφού όλα αυτά τα κάνουν με ανελεύθερο τρόπο, μετά φωνασκούν υπέρ του «ελεύθερου εμπορίου» μόνο στην φάση της εισαγωγής του προϊόντος.

Όταν οι ναζωραίοι κατακτητές χρησιμοποιούν την φράση «ελεύθερο εμπόριο» εννοούν να μπορούν ελεύθερα να κλείνουν τα ελληνικά εργοστάσια και να τα μεταφέρουν στο εξωτερικό. Να μπορούν ελεύθερα να μεταφέρουν αλλοφύλους και αλλοθρήσκους εργάτες στο εσωτερικό. Να μπορούν ελεύθερα να μεταφέρουν τα κέρδη που απέκτησαν από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Να μπορούν ελεύθερα να παράγουν ή να εισάγουν προϊόντα χωρίς κανένα έλεγχο, ποιός τα παρήγαγε, πότε, από ποιά χώρα/περιοχή, υπό ποιές συνθήκες. Άρα μιλάνε για ελεύθερο χάος.

Πίσω από τον όρο ελεύθερο εμπόριο, οι ναζωραίοι κατακτητές κρύβουν την μεταφορά πλούτου στο εξωτερικό, κρύβουν την εισαγωγή ναρκωτικών και επικινδύνων για την δημόσια υγεία προϊόντων, κρύβουν την φασιστική και τυραννική δικτατορία σε όλες τις φάσεις παραγωγής με εξαίρεση την φάση της εισαγωγής του προϊόντος.

Οι ναζωραίοι κατακτητές μετά την κατάργηση των ελληνικών τελωνείων και κάθε είδους ελέγχων όχι μόνον εισάγουν ξένα προϊόντα για να μειώσουν τις τιμές των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, αλλά προχώρησαν παραπέρα. Τώρα βαπτίζουν ξένα προϊόντα ως ελληνικά, με αποτέλεσμα ο έλληνας παραγωγός να καταστρέφεται. Δεν μπορεί να πωλήσει τα προϊόντα του.

Εδώ μιλάμε για κήρυξη οικονομικού πολέμου προς αφανισμό του Ελληνισμού. Οι ναζωραίοι κατακτητές δεν έχουν όρια στο μίσος τους κατά του Ελληνισμού, ούτε και οι Έλληνες εναντίον των κατακτητών. Κανένα όριο στο μίσος κατά των ναζωραίων κατακτητών, κανένα έλεος.

Οι ναζωραίοι κατακτητές ισχυρίζονται ότι τάχα με την κατάργηση των φόρων εισαγωγής υπάρχει ανταγωνισμός και φθηνά προϊόντα λόγω παγκοσμιοποιήσεως. Η κατάργηση των φόρων εισαγωγής αποτελεί αντικίνητρο για την ελληνική παραγωγή και κίνητρο για την ξένη παραγωγή.

Οι ναζωραίοι κατακτητές λένε ότι καταργούν τους φόρους που παρεμποδίζουν το ελεύθερο εμπόριο. Τερατώδες ψεύδος. Αυξάνουν τους φόρους και τις απαγορεύσεις σε όλα τα στάδια πλην της εισαγωγής. Αυξάνουν τους φόρους στην παραγωγή και στην παροχή εργασίας. Ενώ καταργούν εισαγωγικούς ελέγχους και νοθεύουν το εμπόριο, την ίδια στιγμή βάζουν φόρους στα ελληνικά προϊόντα για να γίνωνται πιό ακριβά.

Όταν οι ναζωραίοι μιλάνε για «ελεύθερη» αγορά, εννοούν την εξαρτημένη σε αυτούς Ελληνική αγορά. Εννοούν «ελεύθερη» από τον δικό μας έλεγχο και υποδουλωμένη στον δικό τους έλεγχο. Την λέξη «ελεύθερη» την τοποθετούν μεταξύ των Ελληνικών ιδιωτικών επιχειρήσεων και της Ελληνικής κρατικής παρεμβάσεως. Την αφήνουν εσκεμμένως να αιωρείται στον αέρα, ασύνδετη με τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους παρεμβάσεις, ώστε να υπνωτίζουν τους Έλληνες και να τους υποβάλλουν την αδράνεια. Οι ναζωραίοι θέλουν να περάσουν ατουφέκιστοι στον οικονομικό πόλεμο, θέλουν οι Έλληνες να μην αντιστέκωνται μπροστά στην οικονομική καταστροφή τους.

Ενώ οι ναζωραίοι μιλάνε για «ελεύθερη» αγορά, στην πραγματικότητα επιζητούν τον απόλυτο έλεγχο της Ελληνικής αγοράς. Με τον όρο «ελεύθερη» αγορά οι ναζωραίοι εννοούν ελεύθερη από Ελληνική παρέμβαση, και υπονοούν ελεύθερη-επιδεκτική στην δική τους παρέμβαση. Με τον όρο «ελεύθερη» αγορά οι Έλληνες εννοούν ελεύθερη από ξένα και ακατάλληλα προϊόντα. Ελεύθερη από ξένες κρατικές και διεθνιστικές παρεμβάσεις. Και υπονοούν ελεύθερη-επιδεκτική στις Ελληνικές παρεμβάσεις.  

Με την φράση «η αγορά μας είναι ελεύθερη» εννοούμε ότι δεν είναι σκλαβωμένη σε ξένες επιχειρήσεις, σε ξένους κεφαλαιοκράτες και σε ξένα προϊόντα. Οι ναζωραίοι κατακτητές προσπαθούν να «ελευθερώσουν» τους Έλληνες από τα Ελληνικά προϊόντα, προσπαθούν να «ελευθερώσουν» τους Έλληνες από τις δικές τους θέσεις εργασίας, από την δική τους κυβέρνηση, από την δική τους εμπορική κυριαρχία, για να τους υποδουλώσουν σε διεθνιστικά μισελληνικά συμφέροντα.

Οι ναζωραίοι ενώ μιλάνε υποκριτικώς για «ελεύθερη» αγορά, επιζητούν τον φασισμό της αγοράς. Μας λένε: «Μην κάνεις τίποτε, όλα τα προβλήματα θα τα λύσει μαγικά η αγορά από μόνη της». Έτσι αυτο-απαλλάσσονται οι ναζωραίοι από ευθύνες για εγκλήματα κατά της Ελληνικής οικονομίας παρουσιάζοντες την οικονομική δραστηριότητα ως απρόσωπη οντότητα, και συγχρόνως υπνωτίζουν τους Έλληνες να παραμένουν αδρανείς διότι δήθεν η αγορά είναι ένας αυτόνομος μηχανισμός.

Μοναδική παράμετρος των ναζωραίων στην οικονομία είναι το χρηματικό κέρδος(στην ουσία η κοινωνική ζημία). Οι ναζωραίοι δεν συμπεριλαμβάνουν στην οικονομική ανάλυση ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους.

3. Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός και άλλες χριστιανικές ανοησίες

Σήμερα η ευρωπαϊκή οικονομική σκέψη καθοδηγείται από μία ομάδα ναζωραίων μονεταριστών που περιορίζουν την δημοσιονομική πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών στον λεγόμενο «ισοσκελισμένο κρατικό προϋπολογισμό».

Βασικός στόχος των ναζωραίων μονεταριστών είναι το δημόσιο έλλειμμα να παραμείνει κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται τότε απαιτούν μείωση δαπανών, μείωση μισθών και αύξηση φόρων. Αυτή είναι η μοναδική συνταγή των ναζωραίων αντιευρωπαϊστών για την ισοσκέλιση του κρατικού προϋπολογισμού.

Περιττό να πούμε ότι αυτή η εγκληματική αντιευρωπαϊκή πολιτική των ναζωραίων έχει δημιουργήσει το δημόσιο έλλειμμα στα ευρωπαϊκά κράτη. Οι ναζωραίοι έχουν ως βασική αρχή να μην εξετάζουν τις αιτίες του ελλείμματος. Ούτε να εξετάζουν τις επιπτώσεις στο δημόσιο έλλειμμα από την εγκληματική «θεραπεία» που εφαρμόζουν.

Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσουμε ότι έλλειμμα είναι μία ροή χρέους, και χρέος είναι η συσσώρευση ελλείμματος. To κύριο ζήτημα είναι το πώς δημιουργείται αυτό το χρέος, κάτι που εσκεμμένως δεν απαντούν οι ναζωραίοι οικονομολόγοι. 

Όταν δεν κάνεις δημόσιες επενδύσεις, όταν δηλαδή μειώνεις τις δημόσιες δαπάνες, όταν μειώνεις τους μισθούς, όταν δηλαδή μειώνεις την κατανάλωση, και όταν αυξάνεις τους φόρους, όταν δηλαδή μειώνεις την αγοραστική δύναμη των πολιτών(άρα μειώνεις σε μακροχρόνια βάση τα φορολογικά έσοδα), τότε είναι φυσικό να έχεις ελλείμματα. Αλλά αυτό ακριβώς θέλουν οι ναζωραίοι κατακτητές. Να δημιουργούν ελλείμματα και μετά με υποκριτικό τρόπο να παρουσιάζωνται ως δήθεν θεράποντες ιατροί του προβλήματος που αυτοί δημιούργησαν.

Η πολιτική των ναζωραίων προσπαθεί να καταπνίξει την οικονομική ανάπτυξη. Γι’ αυτό δεν εξηγούν ποτέ αν θέλουν ισοσκέλιση του προϋπολογισμού προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Διότι κάνοντας δημόσιες επενδύσεις, αυξάνεις το ΑΕΠ, ισοσκελίζοντας μακροπρόθεσμα τον κρατικό προυπολισμό προς τα πάνω, ή δεν κάνεις δημόσιες επενδύσεις, μειώνοντας το ΑΕΠ, ισοσκελίζοντας άμεσα τον προϋπολογισμό προς τα κάτω. 

Και ποιό το όφελος από τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό; Δεν μας λένε οι ναζωραίοι. Διότι με την στρατηγική κατά του ελλείμματος που εφαρμόζουν οι ναζωραίοι δεν μειώνουν αλλά αυξάνουν το δημόσιο έλλειμμα των ευρωπαϊκών κρατών.

Η ποινικοποίηση των δημοσίων δαπανών και η μείωση των μισθών που εφαρμόζουν οι ναζωραίοι κατακτητές αυτομάτως προκαλεί μείωση στην παραγωγή, στην ζήτηση και την κατανάλωση. Άρα μειώνει τα δημόσια έσοδα. Γιατί όμως οι ναζωραίοι κατακτητές επιμένουν σε αυτή την πολιτική; Διότι απλούστατα ξέρουν ότι κάνουν κακό στους ευρωπαϊκούς λαούς. Με τέτοιες μεθόδους δεν θεραπεύεις αλλά εξοντώνεις τον ασθενή.

Και ο κινέζος εργάτης ισοσκελίζει τον οικογενειακό του προϋπολογισμό με ένα πιάτο ρύζι την ημέρα. Και ο κινέζος επιχειρηματίας ισοσκελίζει τον εταιρικό του  προϋπολογισμό με το να κατασκευάζει ηλεκτρικά σίδερα χωρίς γείωση. Συνεπώς έχει τεραστία σημασία το πώς επιδιώκεις να ισοσκελίσεις τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι ναζωραίοι προσπαθούν να ισοσκελίσουν τον κρατικό προϋπολογισμό με το να δημιουργούν ελλείμματα στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, δια της υπέρμετρης φορολογίας. Η φορολογία των ναζωραίων δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να μετακυλίει το κρατικό έλλειμμα στους ιδιώτες. Το κρατικό έλλειμμα μειώνεται αλλά αυξάνει το έλλειμμα στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που αναγκάζονται να δανειστούν για να επιβιώσουν.

Ακόμη μεγαλύτερη σημασία για την Ελληνική οικονομική σκέψη έχει το γεγονός που αποσιωπούν οι ναζωραίοι, δηλαδή το ύψος του ΑΕΠ. Διότι αν μία χώρα αυξήσει το ΑΕΠ κατά 10% μέσα σε ένα έτος και έχει ένα δημόσιο έλλειμμα 5%, στέκεται πολύ καλύτερα από μία χώρα που έχει στάσιμο ΑΕΠ και μειώσει το δημόσιο έλλειμμά της κάτω από το 3%. Αυτό ακριβώς γίνεται στην υπόδουλη Ελλάδα. Το ΑΕΠ δεν αυξάνει καθόλου. Για τους ναζωραίους οικονομολόγους αυτό δεν έχει καμμία σημασία, αρκεί να καταστραφεί η Ελληνική οικονομία και βιομηχανία.

Το δημόσιο έλλειμμα μπορεί να μειωθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ αν αυξηθεί το ΑΕΠ, χωρίς να επιβληθούν νέοι φόροι και χωρίς να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες, κάτι που αποσιωπάται τελείως από τους ναζωραίους οικονομολόγους. Όσο μειώνεται ή μένει στάσιμο το ΑΕΠ τόσο θα αυξάνει το κρατικό έλλειμμα. 

Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών συνεχώς μιλάνε και απειλούν τις χώρες-μέλη για το λογιστικό έλλειμμα στους προϋπολογισμούς των, ενώ αποσιωπούν πλήρως τα κοινωνικά ελλείμματα που έχει δημιουργήσει η απάνθρωπη και αντιευρωπαϊκή πολιτική τους.  

Ας δούμε τα διάφορα είδη κοινωνικών ελλειμμάτων που συνεχώς αυξάνουν στην υπόδουλη Ευρώπη και στην υπόδουλη Ελλάδα.

Υπάρχει τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας εξ αιτίας υπερσυγκεντρώσεως της εξουσίας στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και εξ αιτίας της καταργήσεως της εθνικής ανεξαρτησίας των ευρωπαϊκών εθνών.

Υπάρχει σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη τεράστιο εμπορικό έλλειμμα εξ αιτίας της εισβολής ασιατικών προϊόντων και της αντιευρωπαϊκής εμπορικής πολιτικής των Βρυξελλών.

Υπάρχει έλλειμμα βιομηχανικής παραγωγής διότι τα ευρωπαϊκά εργοστάσια κλείνουν ή μεταφέρονται στο εξωτερικό, κυρίως στην Ασία.

Υπάρχει έλλειμμα ανθρωπίνου δυναμικού εξ αιτίας του δημογραφικού προβλήματος σε όλη την Ευρώπη, το οποίο κάνουν ό,τι είναι δυνατόν οι ναζωραίοι πολιτικοί για να το επιδεινώσουν.

Υπάρχει έλλειμμα στην δημόσια υγεία εξ αιτίας της εσκεμμένης μειώσεως των δαπανών για κοινωνικές ανάγκες.

Υπάρχει έλλειμμα στην δημόσια παιδεία σε όλη την Ευρώπη.

Υπάρχει έλλειμμα στην δημόσια ασφάλεια εξ αιτίας της εγκληματικότητος που μαστίζει όλες τις πόλεις της υποδούλου Ευρώπης.

Για όλα αυτά τα ελλείμματα που ταλαιπωρούν την υπόδουλη στον χριστιανισμό Ευρώπη οι ναζωραίοι κατακτητές δεν λένε τίποτε, ούτε σκοπεύουν να τα μειώσουν. Προφανώς διότι αυτοί τα δημιούργησαν και τα συντηρούν. Αυτοί παπαγαλίζουν μόνον το λογιστικό έλλειμμα των κρατικών προϋπολογισμών.     

Αλλά ας επιστρέψουμε στην δηλητηριώδη συνταγή των ναζωραίων οικονομολόγων περί ισοσκελισμένου προϋπολογισμού. Όταν υπάρχει φτώχεια στην κοινωνία τί κάνεις; Αφήνεις τους πολίτες σου να πεινάνε, να ζητιανεύουν, να εκπορνεύωνται; Όχι φυσικά. Ειδικά σε περίοδο οικονομικής υφέσεως κάνεις αυξημένες δημόσιες επενδύσεις. Αυτό αποτελεί δόγμα για την Ελληνική οικονομική σκέψη.

Η Ελληνική οικονομική σκέψη απαιτεί ο κρατικός προϋπολογισμός(ή ο προϋπολογισμός της Ελληνικής Κοινότητος) να αυξάνεται σε δαπάνες συνεχώς και να είναι ελλειμματικός. Η Ελληνική Κοινότητα ασκεί πολιτική εσκεμμένου ελλειμματικού προϋπολογισμού. Η ισοσκέλιση του προϋπολογισμού γίνεται από ανάπτυξη, από αύξηση της παραγωγικότητος, από αύξηση της ζητήσεως. Η υπέρμετρη φορολογία, η μείωση των δημοσίων δαπανών, ο εξωτερικός δανεισμός και ο στρατιωτικός πόλεμος απαγορεύονται ως λύσεις για ισοσκέλιση του προϋπολογισμού. Προσωρινή λύση αποτελεί η εκτύπωση χαρτονομίσματος.

Βασικός σκοπός είναι να καταπολεμούμε τις αιτίες των δημοσίων ελλειμμάτων και όχι να μεταθέτουμε το πρόβλημα στις πλάτες των συμπολιτών μας, όπως κάνουν οι ναζωραίοι κατακτητές.

Το ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, το κλείσιμο ελληνικών εργοστασίων και η μεταφορά τους στο εξωτερικό, η τραπεζική τοκογλυφία που συνεπάγεται κλείσιμο επιχειρήσεων, η εισβολή λαθρομεταναστών, η υπέρμετρη φορολογία και η υπογεννητικότητα, αυξάνουν τα δημόσια έξοδα και μειώνουν τα δημόσια έσοδα. Αυτές οι αιτίες επηρεάζουν αρνητικώς το δημόσιο χρέος και το δημόσιο έλλειμμα σε πολύ μεγάλο βαθμό, άρα και την πιθανότητα ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.

Οι ναζωραίοι κατακτητές δεν θεωρούν την ύφεση, την ανεργία, την «αντιπληθωριστική» πολιτική και την αποβιομηχάνιση ως βασικές αιτίες του δημοσίου ελλείμματος. Μας κάνουν μαθήματα οικονομίας οι υλικώς και ιδεολογικώς χρεωκοπημένοι.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει ποιοτική διαφορά στο δημόσιο έλλειμμα. Άλλο πράγμα το δημόσιο έλλειμμα να είναι δημιουργημένο από υπερτιμολογήσεις δημοσίων έργων, και άλλο να είναι δημιουργημένο από υγιείς κρατικές επενδύσεις. Δεν επιτρέπεται ούτε μία δραχμή έλλειμμα στον προϋπολογισμό της Ελληνικής Κοινότητος από σπατάλες, υπερτιμολογήσεις και δωροληψίες. Αντιθέτως η Ελληνική Κοινότητα επιβάλλεται να έχει ελλείμματα στον προϋπολογισμό της όταν αυτά λειτουργούν ως επενδύσεις που θα φέρουν αποτελέσματα στο μέλλον.

Αυτό όμως που αποσιωπούν πλήρως οι ναζωραίοι οικονομολόγοι είναι η τεχνική δημιουργίας κρατικών ελλειμμάτων. Διότι τα περισσότερα δημόσια ελλείμματα δεν δημιουργήθηκαν από αυξημένες δαπάνες, ούτε από υψηλούς μισθούς, ούτε από φοροδιαφυγή. Το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων ελλειμμάτων προέρχεται από ιδιωτικά ελλείμματα, από ελλείμματα απατεώνων που τα φορτώνουν στον κρατικό προϋπολογισμό.

Διάφοροι προμηθευτές του δημοσίου και απατεώνες που έχουν προνομιακή σχέση με τον κρατικό μηχανισμό με τις υπερτιμολογήσεις δημιουργούν ελλείμματα στις ΔΕΚΟ. Μετά οι ΔΕΚΟ μετατρέπουν το εταιρικό τους έλλειμμα σε κρατικό έλλειμμα. Μετά, μέσω φορολογίας, το κρατικοποιημένο ιδιωτικό έλλειμμα των απατεώνων μετατρέπεται σε ιδιωτικό έλλειμμα των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Και αντί οι ναζωραίοι οικονομολόγοι να πουν «πιάστε τους κλέφτες», λένε «φορολογήστε τα θύματα της κλοπής». Επιβραβεύουν την διαφθορά και την ληστεία. Οι ναζωραίοι απατεώνες εγγράφουν στον κρατικό προϋπολογισμό τα ατομικά και εταιρικά τους χρέη και μετά τα δημοσιογραφικά φερέφωνά τους χρησιμοποιούν το «εμείς» για να τα μετατρέψουν σε δημόσιο χρέος. Λένε, «εμείς οι Έλληνες χρωστάμε τόσα, έχουμε μεγάλο δημόσιο χρέος». Δεν λένε «ο τάδε και ο δείνα ναζωραίος απατεών χρωστά τόσα».

Αντί ο Τύπος να ξερριζώσει την κακή συνήθεια των Ελλήνων που δεν ελέγχουν τα χρέη των ΔΕΚΟ(τα οποία είναι συνδυασμός απάτης κρατικών στελεχών και ιδιωτών μεγαλοπρομηθευτών) και τα οποία φορτώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό, προσπαθεί να τους ενισχύσει την πνευματική σκλαβιά, να τους ενισχύει τον μαζοχισμό της αποδοχής ξένων χρεών ως δικά των. 

Τα δημόσια ελλείμματα θα μειωθούν όταν διαγραφούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και επιστρέψουν στην χρεωστική στήλη του προϋπολογισμού των ναζωραίων ολιγαρχών και απατεώνων. Όποιος ολιγάρχης εγγράφει το ιδιωτικό του έλλειμμα στον δημόσιο προϋπολογισμό, δεν σημαίνει ότι πρέπει και να το πληρώσουν οι υπόδουλοι Έλληνες.

Οι Έλληνες επιβάλλεται να αναρωτώνται πώς δημιουργήθηκαν τα δημόσια ελλείμματα, και όχι να υποτάσσωνται στους ναζωραίους οικονομολόγους που με ύφος υπάτου μας λένε, γρήγορα-γρήγορα να τελειώνουμε. Πληρώστε φόρους για τα ελλείμματα.

Οι ναζωραίοι μας συμβουλεύουν να μην ελέγχουμε από που προέρχονται και πώς δημιουργούνται τα δημόσια ελλείμματα, και κυρίως να πληρώνουμε αμέσως και χωρίς κανέναν έλεγχο τα ελλείμματά τους, ώστε να μπορούν να δημιουργούν ελλείμματα ξανά και ξανά.

Οι ναζωραίοι οικονομολόγοι δεν θέλουν την εξάλειψη των ελλειμμάτων τους. Δεν θέλουν τον καυτηριασμό του μηχανισμού αναπαραγωγής των ελλειμμάτων τους αλλά την ενίσχυση των αιτιών αναπαραγωγής των.

Οι ναζωραίοι κατακτητές θέλουν να αποδέχεται ο κρατικός προϋπολογισμός τα χρέη και τις υπερτιμολογήσεις του κάθε ναζωραίου μεγαλοαπατεώνα και να μετατρέπεται το ιδιωτικό τους χρέος σε δημόσιο και μετά, μέσω φορολογίας, να μετατρέπεται το δημόσιο χρέος πάλι σε ιδιωτικό χρέος, αλλά αυτή την φορά σε ιδιωτικό χρέος πολλών Ελλήνων ιδιωτών.

Όσο οι υπόδουλοι Έλληνες πληρώνουν τα ιδιωτικά ελλείμματα των ναζωραίων κατακτητών, που καταχρηστικώς βαπτίζονται δημόσια ελλείμματα, τόσο οι ναζωραίοι κατακτητές θα φορτώνουν τους Έλληνες με νέα ελλείμματα.

Ενότητες: 1-3, 4-6, 7-10, 11-14