:: ::

                                       Ζητείται Πατριωτισμός

΄Αξίζουν συγχαρητήρια είς όλους τους πολιτικούς παράγοντας του Τόπου μας... Και τους δεξιούς του διαλύσαντος την κοινωνικήν συνοχήν της ΄Αγροτικής ΄Ελλάδος συνεχιζομένου ραγιαδικού «Καραμανλισμού», τού καταστήσαντος την χώραν μας έρμαιον των ΄Ακατονομάστων πραγματικών κυβερνητών των ΗΠΑ, έκείνους του «Έκσυγχρονισμού και της Και(ε)νοτομίας» «άντιεθνικιστάς» του άνεύρου, άνευ Παπανδρεϊσμού...ψηφιακού «ΠΑΣΟΚ», καθώς και έκείνους των «άλλων δημοκρατικών(;) δυνάμεων», οί όποίοι διακηρύσσουν ότι προγραμματικός στόχος των κομμάτων είναι ή σπάσις των ριζών του Έλληνικού Έθνισμού(Πατριωτισμού).

Οί δε Κύπριοι έτάραξαν την Νήσον της Θεάς της Εύμορφίας είς συλλαλητήρια και έκάλεσαν τους άπογόνους των Λινοβαμβάκων(μουσουλμάνων ΄Ελλήνων) να έπανέλθουν είς την Έθνικήν Έστίαν ούτως, ώστε να άπομείνη ό τουρκικής καταγωγής Ταλάτ με μερικούς άκόμη τουρκίζοντας είς την γήν των(των Κυπρίων). Οί όποίοι όλοι οί άνωτέρω έπί τη άποκαλύψει, τη δημοσία όμολογία ένός τούρκου κακοποιού ότι έφόνευσεν έν ψυχρώ δέκα Κυπρίους, άπαντες έξηγέρθησαν και έπεδόθησαν είς κινητοποιήσεις του λαϊκού παράγοντος. Τον όποίον έκάλεσαν να άφήση έπ΄ όλίγον τάς άκρως ύλόφρονας αύτού, ένίοτε άκρίτους, δικεδικήσεις άπό το πολλαχόθεν λεηλατούμενον και δανειζόμενον κατά μήνα ίνα καταβάλη μισθούς και έπιδόματα Δημόσιον, τάς ύπερακτίους έταιρείας, τάς εύφροσύνους ήμέρας των πάσης κάστας ρασοφόρων
«Έφραίμ» και Σία κ.λ.π. και να άνακαλέση και να διατηρήση άμείωτον την μνήμην των συμβάντων της Κυπριακής Τραγωδίας του 1974.

Να τελή διαρκώς έν έγρηγόρσει προς ύπεράσπισιν και διεκδίκησιν των έθνικών μας δικαίων. ΄Ακόμη και πέραν του Αίγαίου, είς την ΄Ασιατικήν ΄Ελλάδα, την Μικρασίαν και όχι «Τουρκίαν».

Οποία άγωνιστικότης! ΄Αφού και αύτοί οί καλυπτροφόροι-«κουκουλοφόροι» έταράχθησαν σφόδρα. Και ήρχισαν σύννοι και κατηφείς όμαδόν συρρέοντες είς την Πλατείαν Κλαυθμώνος ΄Αθηνών. Και τύπτοντες όμοθυμαδόν, ως δόκιμοι πακιστανοί «δερβίσσαι», τά στήθη και τά νώτα των με αίχμηράς λεπίδας καταληγούσας άλύσσους έξέβαλον κραυγάς όργής και όρκους πίστεως είς τά ΄Εθνικά μας ΄Ιδεώδη. Και δή την προαιωνίαν ΄Ελληνικήν ΄Ιδέαν! Τοιούτος θρήνος και όδυρμός!

Τοιούτον κατάντημα ένός έθνους γραικύλων, άδιαφορούντων έπί των θεμάτων, άπό τά όποία έξαρτάται ή έπιβίωσις και ή ύπαρξις του ΄Ελληνισμού.

Βασίλειος-Πελασγός Γούσιος, νομικός

Θεσσαλονίκη