:: ::

Όσοι πατριώτες μιλούν για επιστροφή στην δραχμή με υποτίμηση, εγκληματούν κατά του Ελληνικού Λαού

Δεν θα κουραστούμε να κατηγορούμε κάποιους όψιμους πατριώτες, υποστηρικτές της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, ότι με τις ανοησίες που διαδίδουν περί αναγκαίας υποτιμήσεως της δραχμής, βυθίζουν το μαχαίρι της φτώχειας βαθύτερα στο κορμί του Ελληνικού Λαού. 

Το έγκλημά τους δεν διαφέρει σε τίποτε από το έγκλημα που διαπράττουν οι ξένοι πλιατσικολόγοι εις βάρος του Λαού. Η μέθοδος αλλάζει.

Εμείς ζητούσαμε την επιστροφή στην δραχμή από το «2002», όταν η Ελλάδα μόλις υιοθετούσε το ευρώ. Υποστηρίζαμε το εθνικό μας νόμισμα για λόγους εθνικής ανεξαρτησίας. Είναι κυριαρχικό δικαίωμα και όποιος το απεμπολεί είναι ένοχος εσχάτης προδοσίας.

Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν μιλάμε για υποτίμηση της δραχμής. Υποτίμηση σημαίνει ότι η αγοραστική αξία μισθών και συντάξεων μειώνεται κατά το ποσοστό της υποτιμήσεως. Ούτε είναι βέβαιο ότι με αυτό τον τρόπο θα αυξηθούν οι Ελληνικές εξαγωγές.

Ένα Ελληνικό προϊόν δεν κατασκευάζεται αποκλειστικώς με Ελληνικά μηχανήματα και πρώτες ύλες. Πολλά εξ αυτών πρέπει να εισαχθούν. Με μία υποτίμηση της δραχμής της τάξεως του 30%, όπως προτείνουν κάποιοι, ναι μεν ένας συντελεστής κοστολογήσεως του προϊόντος(το νόμισμα) θα υποστεί μείωση, αλλά τα εισαγόμενα μηχανήματα και οι πρώτες ύλες που είναι αναγκαίες σε όλο το κύκλωμα παραγωγής θα αυξηθούν κατά αντίστοιχο ποσοστό.

Αν στην Ελλάδα ένα μεγάλο ποσοστό, πχ το 80% των αναλισκομένων προϊόντων ήταν Ελληνικής κατασκευής, με μία υποτίμηση θα μπορούσαν άμεσα να ανακάμψουν οι εξαγωγές μας.

Τώρα το μεγαλύτερο ποσοστό προϊόντων στην Ελληνικά αγορά είναι εισαγόμενα. Συνεπώς εν μία νυκτί όσοι προτείνουν υποτίμηση, θα κάνουν πτωχότερους τους Έλληνες κατά 30%. Ποιά η διαφορά τους με την κατοχική συμμορία της τρόικας;

Εκτός και αν εισηγούνται να καλυφθεί η απώλεια στο εισόδημα των εργαζομένων με ισόποση αύξηση μισθών κατά 30%. Θα το κάνουν; Δεν έχουμε ακούσει κάτι τέτοιο απ’ όσους μιλούν για υποτίμηση της δραχμής. Ή εκτός και αν εισηγούνται την επιδότηση των ειδών πρώτης ανάγκης κατά 30%. Θα το κάνουν; Άγνωστον.

Ένα προϊόν δεν τιμολογείται μόνον βάσει της νομισματικής του ισοτιμίας για να είναι φθηνό. Μπορεί να καταστεί φθηνό με επιδοτήσεις, ώστε να μην επιβαρύνεται ο πτωχός πληθυσμός.

Η πιό σωστή πολιτική είναι η άμεση επιστροφή στην δραχμή, και η  κάθετη μείωση της φορολογίας, με ταυτόχρονη υποχρέωση όλων των επιχειρήσεων να περάσουν την φορολογική έκπτωση στις τιμές.

Ομοίως η πάταξη της γραφειοκρατίας θα φέρει σημαντικές εκπτώσεις στις τιμές των Ελληνικών προϊόντων.

Ομοίως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών θα φέρει σημαντική μείωση των τιμών.

Όλοι θέλουμε επιστροφή στην δραχμή, αλλά χωρίς υποτίμηση. Όποιος μιλά για υποτίμηση είναι σαν να θέλει να κλέψει τους Έλληνες, με άλλο τρόπο απ’ αυτόν που τους κλέβει η συμμορία ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ.

Διαπιστώνουμε ότι ωρισμένοι όψιμοι πατριώτες και λάτρεις του εθνικού νομίσματος θεωρούν ότι η εσωτερική υποτίμηση(καθίζηση μισθών) είναι εξ ορισμού κακή, ενώ η εξωτερική υποτίμηση(της δραχμής) είναι εξ ορισμού καλή.

Πρόκειται για εγκληματικό σχέδιο που αν εφαρμοστεί, θα εξοντώσει τα πτωχά στρώματα του Ελληνικού Λαού.

Το χειρότερο όλων είναι ότι η πρόταση περί υποτιμήσεως χύνει νερό στον μύλο των προδοτών που θέλουν διατήρηση του ευρώ, με το πρόσχημα της νομισματικής σταθερότητος. Δικαίως αρκετοί Έλληνες θα πούν, «γιατί να χάσω το 30% των αποταμιεύσεών μου σε ευρώ;».

Αλλά το τερατώδες είναι ότι ενώ οι όψιμοι πατριώτες επικαλούνται τις τραγικές εικόνες από την κρίση της Αργεντινής, αρνούνται να μελετήσουν την οικονομική ιστορία της Αργεντινής. 

Μόλις υποψιαστεί ο Ελληνικός Λαός ότι ενδέχεται υποτίμηση, δηλαδή υποχρεωτική ανταλλαγή ευρώ με δραχμές σε υποτιμημένη ισοτιμία, θα προκληθεί πανικός στις τράπεζες όπως έγινε στην Αργεντινή. Γιατί ουδείς θα θέλει να ανταλλάξει τα ευρώ του με νόμισμα μικροτέρας αξίας. 

Καλά θα κάνουν όσοι μιλούν για υποτίμηση της δραχμής να μελετήσουν την οικονομική ιστορία των τραγικών γεγονότων στην Αργεντινή. Η άμεση υποτίμηση δεν απάλυνε αλλά όξυνε την κρίση στην Αργεντινή.

Δεν μπορείς να διορθώνεις ένα οικονομικό έγκλημα(εσωτερική υποτίμηση) με ένα άλλο οικονομικό έγκλημα(νομισματική υποτίμηση).

Η υποτίμηση της δραχμής, αν είχαμε τώρα την δραχμή, στην παρούσα συγκυρία θα αύξανε καθέτως τις τιμές πολλών βασικών ειδών διατροφής, αφού τα περισσότερα είναι εισαγόμενα.

Η σωστή λύση είναι άμεση επιστροφή στην δραχμή χωρίς υποτίμηση, εξάλειψη της δυσβάσταχτης φορολογίας και της γραφειοκρατίας για να μειωθούν οι τιμές, επιδότηση εξαγωγών και ειδών πρώτης ανάγκης, αναπλήρωση απωλειών της αγοραστικής αξίας μισθών και συντάξεων με έκδοση τυπωμένου χρήματος, άτοκα και αφορολόγητα δάνεια σε δραχμές για παραγωγικές επενδύσεις, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, επιβολή δασμών στις αθρόες εισαγωγές, είναι μερικά από τα μέτρα που θα αναζωογονήσουν την Ελληνική αγορά.

Η άμεση υποτίμηση θα τσακίσει την Ελληνική αγορά. Αυτή την στιγμή δεν παράγονται αρκετά βιομηχανικά προϊόντα από Ελληνικά μηχανήματα και πρώτες ύλες. Τα περισσότερα Ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα εμπεριέχουν μεγάλο ποσοστό ξένης προστιθεμένης αξίας. Συνεπώς η υποτίμηση θα αυξήσει αντί να μειώσει τις τιμές των Ελληνικών προϊόντων.

Μία υποτίμηση της δραχμής θα έχει θετική επίδραση σε Ελληνικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, όπως είναι τα ξενοδοχεία. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ακολουθούμε το εγκληματικό μοντέλο μίας χώρας παροχής υπηρεσιών. Χρειαζόμαστε ανάπτυξη βιομηχανίας.

Αυτό που θα μπορούσε να γίνει μετά την επιστροφή στην δραχμή, είναι μία σταδιακή ολίσθηση της δραχμής, καθόσον τονώνεται και διευρύνεται η παραγωγική βάση της Ελλάδος. Όσο εμφανίζονται νέες Ελληνικές βιομηχανίες με αμιγώς Ελληνικά προϊόντα τόσο θα βοηθά μία φθηνή δραχμή.  

Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι όπως είναι ανοησία να θεωρούμε ότι για την ακρίβεια φταίνε οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων, άλλο τόσο ανοησία είναι να πιστεύουμε ότι με μία υποτίμηση θα λυθεί δια μαγείας το πρόβλημα ανταγωνιστικότητος της Ελληνικής οικονομίας.

Η τιμή ενός προϊόντος είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Και ένας πολύ σημαντικός παράγων είναι οι επενδύσεις σε πάγια κεφάλαια και μηχανολογικό εξοπλισμό ώστε να παράγονται φθηνά προϊόντα. Πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχουν εξοπλισμό της δεκαετίας του «1960-1970», με αποτέλεσμα το κόστος κατασκευής ενός Ελληνικού προϊόντος να είναι μη ανταγωνιστικό.

Πρέπει να επαναφέρουμε το ταχύτερο δυνατόν την δραχμή. Είναι ζήτημα εθνικής επιβιώσεως. Αλλά σε καμμία περίπτωση μία υποτιμημένη δραχμή. Αλλιώς δεν θα διαφέρουμε σε τίποτε από τους κλέφτες της τροϊκανής συμμορίας.

Ιφικράτης Αλεξάνδρου Χολαργεύς