:: ::

         Η προσχώρηση της Ευρώπης στην Τουρκοϊσλαμική Ένωση

Παρά τις όποιες υποκριτικές ικανότητες των ανικάνων ευρωπαίων ηγετών, δεν κατάφεραν να κρύψουν την αποτυχία τους στην σύνοδο κορυφής την 17^η Δεκεμβρίου «2004». Η Ευρώπη προσχώρησε στην Τουρκία. Φυσικά οι ανίκανοι ευρωπαίοι ηγέτες την 17^η Δεκεμβρίου είπαν ότι ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για να προσχωρήσει η Τουρκία στην Ευρώπη.

Όταν δύο σώματα ενώνονται και υπάρχει διαφορά ηλεκτρικού φορτίου, τότε μεταφέρεται φορτίο από το ένα σώμα στο άλλο σώμα. Όταν δύο χρώματα αναμιγνύονται θα επικρατήσει αυτό που έχει την μεγαλύτερη ποσότητα, θα επικρατήσει το χρώμα που έχει την μεγαλύτερη κινητικότητα. Το ίδιο ισχύει και σε πολιτικό επίπεδο.

Αν η Τουρκία υπερτερεί σε δημογραφική αύξηση, σε δύναμη πολιτιστικών αξιών (δεν έχει σημασία αν οι ευρωπαϊκές αξίες είναι ηθικώς ανώτερες, μας ενδιαφέρει η δύναμη με την οποία προωθούνται αυτές η αξίες), σε επιθετικότητα, σε συγκέντρωση πλούτου, τότε η Τουρκία θα νικήσει την Ευρώπη όσες συνθήκες και αν υπογραφούν που θα λένε «προσχώρηση της Τουρκίας στην Ευρώπη».

Στην ουσία βιώνουμε μία τουρκική εισβολή στην Ευρώπη και κυρίως μία ευρωπαϊκή πολιτιστική προσχώρηση στην Τουρκία. Οι ευρωπαίοι έρχονται πιό κοντά στο Ισλάμ, και όχι η Τουρκία πιό κοντά στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.

Από ότι φαίνεται ωρισμένοι ανίκανοι ευρωπαίοι ηγέτες δεν αναγνωρίζουν στις συναλλαγές ζημία και όφελος, ούτε αναγνωρίζουν εισαγωγές και εξαγωγές πολιτιστικών αξιών. Δεν αναγνωρίζουν ότι οι πολιτιστικές εισαγωγές από την Τουρκία είναι περισσότερες από τις πολιτιστικές εξαγωγές προς την Τουρκία.

Η υποκρισία και η ανικανότητα ηγετών τύπου Σρέντερ και Σιράκ είναι προφανής. Προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από την ήττα με τεχνικές Κώστα Σημίτη, ο οποίος τις ομαδικές σφαλιάρες από τους ξένους τις βάπτιζε επιτυχίες και διέδιδε ότι τάχα η Ελλάδα απέκτησε ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια.

Η μεταφορά ευρωπαϊκών εργοστασίων στην Τουρκία(λόγω φθηνού εργατικού δυναμικού), η μεταφορά τουρκικού πληθυσμού στην Ευρώπη(λόγω αποβλακώσεως των ευρωπαίων ηγετών), η μεταφορά ισλαμικών αξιών στην Ευρώπη σε μεγαλύτερη ποσότητα και ταχύτερο ρυθμό από την μεταφορά ευρωπαϊκών αξιών στην Τουρκία, δημιουργεί τεράστιο έλλειμμα στο πολιτιστικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας.

Το ζήτημα είναι ποιός θα επιβάλλει τους όρους του, και τους επέβαλλε η Τουρκία στην Ευρώπη. Η Ευρώπη προσχώρησε στην Τουρκία, καθώς θα αποδεχτεί το οικονομικό πρόγραμμα της Τουρκίας, δηλαδή την μεταφορά ανεργίας και φτώχειας από την Τουρκία στην Ευρώπη. Η Ευρώπη θα αποδεχτεί το πολιτιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας, δηλαδή την πλήρη κατάργηση των ευρωπαϊκών αξιών και την εισβολή τουρκοϊσλαμικών αξιών.

Δηλαδή αντί η Τουρκία να γίνει γέφυρα της Ευρώπης προς το Ισλάμ(όπως βλακωδώς ισχυρίζονται κάποιοι ανιστόρητοι ευρωπαίοι ηγέτες), η Τουρκία γίνεται γέφυρα του Ισλάμ προς την Ευρώπη.    

Η ένταξη της Ευρώπης στην Τουρκία δεν αναμένεται να δημιουργήσει προβλήματα καθώς η Ευρώπη πληροί όλες τις προϋποθέσεις για ένταξη στην τουρκοϊσλαμική ένωση: αποβλάκωση ηγετών, υπογεννητικότητα, χαμηλή αυτοεκτίμηση, εγκληματική ανοχή στην επέλαση του Ισλάμ, απαξίωση των ευρωπαϊκών και Ελληνικών αξιών, διανοητική στειρότητα και πολιτιστική καχεξία.

Όλα αυτά δείχνουν ότι η ενταξιακή διαδικασία θα προχωρήσει απρόσκοπτα, αρκεί οι ευρωπαίοι ηγέτες να κάνουν ωρισμένες αλλαγές στο νομικό και πολιτικό καθεστώς της Ευρώπης ώστε να ταιριάζει με τις τουρκικές ντιρεκτίβες και τα ισλαμικά ανθρώπινα δικαιώματα. Δηλαδή φερετζέ, προσκύνημα στον Αλλάχ κλπ.

Από την στιγμή που η Ευρώπη δεν έχει φυλετικά, πολιτιστικά, εθνικά και θρησκευτικά κριτήρια για τις συνεργασίες της με εξω-ευρωπαϊκούς λαούς λογικό είναι η τουρκική ελίτ που έχει τέτοια κριτήρια να υπερτερεί στην πολιτική σκακιέρα.

Αλλά ούτε οικονομικά κριτήρια έχει η Ευρώπη, καθώς τα κριτήριά της είναι η μεταφορά δικού της πλούτου στην Τουρκία, επειδή αυτή έχει φθηνό εργατικό δυναμικό. Άρα το οικονομικό κριτήριο της Ευρώπης είναι η αυτοκαταστροφή της, το κλείσιμο των δικών της εργοστασίων και η μεταφορά τους στην Τουρκία. Πράγματι «σπουδαίο» οικονομικό πρόγραμμα των ευρωπαίων ηγετών.

Το ζήτημα φυσικά είναι τί κάνει η Ελλάδα μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις. Θα προσχωρήσει και αυτή στην Τουρκία; Θα ακολουθήσει ο Ελληνικός λαός σαν τα πρόβατα τους διανοητικώς καθυστερημένους ναζωραίους ηγέτες του; Όχι, σε καμμία περίπτωση.

Η Ελλάς δεν πρέπει να προσχωρήσει στην Τουρκία, για αυτό επιβάλλεται να αποδεσμευθεί από την αντι-ευρωπαϊκή ένωση. Κάποιοι την αποκαλούν ακόμη «ευρωπαϊκή ένωση», αλλά μόνον τέτοια δεν υπήρξε. Υπήρξε ο ολετήρας των Ευρωπαϊκών Εθνών και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και επιβάλλεται η άμεση διάλυσή της, με ή χωρίς βίαια μέσα, πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.

Άλλωστε σε λίγο θα ονομάζεται τουρκοϊσλαμική ένωση οπότε θα είναι ξεκάθαρος ο προσανατολισμός της, ώστε γρήγορα οι ευρωπαϊκοί λαοί να την εγκαταλείψουν.

Ευάγγελος Σπυρόπουλος

Νέα Υόρκη

4η Λήγοντος μηνός Γαμηλιώνος, έτους 2781 μετά πρώτην Ολυμπιάδα