:: ::

O Όρκος θυσιαστικού αίματος των Αθηναίων Ιερέων λίγο πριν την ναυμαχία της Σαλαμίνος

Η αλήθεια είναι κοντά σε αυτόν που την αναζητεί. Το πέπλο του σκότους σκίζεται χύνοντας ολόλαμπρες αχτίδες να πλημμυρίζουν τον μακάριο νου. Το νοητικό δώρο της Αληθείας, αποδιδόμενο σε μια εκλεκτή ατομικότητα αποτελεί την ανταμοιβή του μόχθου και του έργου που οι Θεοί δικαιώνουν. Όταν αυτό μοιράζεται απλόχερα στους λαούς, τότε η Θεία Βούληση σηματοδοτεί την επικείμενη έλευσή της. Οι άνθρωποι τότε πρέπει να γνωρίσουν ώστε να επιλέξουν την σύννομη με τους φυσικούς Νόμους στάση και την ευτυχία ή την ανίερη παρεκτροπή και την τιμωρία.

Με την αρωγή της Θεάς Αθηνάς, βρέθηκε μια αδιάψευστη μαρτυρία μίας αληθείας καλά κρυμμένης από τους ανθρώπους για 2.500 χρόνια. Το 1930 ένας απλός χωρικός στην Τροιζήνα ανακάλυψε μια μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα, οργώνοντας το ίδιο χωράφι που όργωναν και οι παππούδες του επί γενεές.

Η βούληση της Θεάς ενέπνευσε στον αγράμματο χωρικό να την κρατήσει για 29 χρόνια ως κατώφλι στο σπίτι του! Την προστάτευσε από την μανία του ναζωραίου παπά και την δεισιδαιμονία του ποιμνίου, μέχρι ένας δάσκαλος από τον Πόρο να οδηγηθεί από φήμες στο σπίτι του. Ο δάσκαλος ζήτησε από τον αγρότη να την στεγάσει σε ένα καφενείο όπου ο ευσεβής διατηρούσε σαν μουσείο για να προστατεύει ευρήματα της κληρονομιάς των Προγόνων.

Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες προτού ο διάσημος αμερικανός αρχαιολόγος Μάικλ Τζέιμσον διαπίστωσε ότι πρόκειται για το σπουδαιότερο ενεπίγραφο κείμενο που βρέθηκε μέχρι σήμερα στον Ελληνικό χώρο: ήρθε στο φως της ευρύτερης κοινωνίας το ψήφισμα της Τροιζήνας, της Βουλής και του Δήμου των Αθηναίων, σε ανάμνηση της φιλοξενίας των Τροιζηνίων!

Οι φριχτοί στην όψη και σκοτεινοί στο νου ναζωραίοι, αδυνατώντας πια να την καταστρέψουν, φρόντισαν να την θάψουν στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Οι άθλιοι ρασοφόροι, που λυμαίνονται εκβιαστικά την παιδεία του υποδούλου αυτού τόπου, εξαφάνισαν κάθε αναφορά και της υπάρξεως της επιγραφής από τα σχολικά βιβλία. Έτσι πίστεψαν ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν να ταυτίζουν την Δημοκρατία με την οχλοκρατία, την Ελευθερία με την αταξία, και την θυσία για την Πίστη με το κατασκευασμένο από καπηλείες ψευτοδόγμα τους.

Η επιγραφή φωτογραφίζει την στάση ένθεων, ωργανωμένων, ελευθέρων ανθρώπων. Αποτυπώνει ένθεους, οργανωμένους και ελεύθερους θεσμούς. Αποκαλύπτει γεγονότα που η ναζωραϊκή ιστορία έχει εξαφανίσει ή διαστρεβλώσει.

Εδώ δεν θα σταθούμε στο σύνολο των περιεχομένων του ψηφίσματος του ευσεβούς ελεύθερου Δήμου των Αθηναίων τις δύσκολες στιγμές πριν την εισβολή των Μηδικών βαρβαρικών ορδών στο κλεινόν άστυ, λίγο πριν την ναυμαχία της Σαλαμίνος. Θα παραθέσουμε μόνο ένα χωρίο, ως απότιση φόρου τιμής στους αληθινούς μάρτυρες της αυθεντικής Θρησκείας των Ελλήνων.

Το ψεύδος που διέδωσαν οι ναζωραίοι κατακτητές για εκείνη την εποχή σχετικά με τον χρησμό του Μαντείου των Δελφών που μίλαγε για σωτηρία από τα ξύλινα τείχη, είναι ότι κάποιοι ανόητοι γέροντες παρερμηνεύοντας τον Δελφικό χρησμό για τα ξύλινα τείχη, εγκλείστηκαν στην Ακρόπολη. Οι ναζωραίοι μας διδάσκουν στο σχολείο ότι τάχα ήταν μερικοί ανόητοι, θρησκόληπτοι γέροντες που η πλάνη τούς οδήγησε στον θάνατο.

Οι δόλιοι ναζωραίοι ποτέ δεν έχασαν ευκαιρία να εμφανίσουν ως πλάνη την Πατρώα Πίστη, ακόμα και αν όλο το σύμπαν μαρτυρεί την ραδιουργία τους. Η προσπάθειά τους ναυάγησε από την αρχή αφού ο χρησμός για τα ξύλινα τείχη, επαληθεύτηκε με την περίτρανη νίκη των Ελλήνων και την αρωγή των Θεών στην μάχη των Πιστών Τους. Έτσι οι ναζωραίοι κατακτητές αναγκάστηκαν να κρύψουν μια πιο σημαντική πτυχή της υποθέσεως «ξύλινα τείχη», άκρως επικίνδυνη για το διαχρονικό ψεύδος του χριστιανισμού ως δήθεν θρησκείας των θαυμάτων και της μαρτυρικής θυσίας.

Πολλοί γνωρίζουν ότι ο Θεμιστοκλής έλαβε μαζί του το Ιερό Ξόανο της Θεάς Αθηνάς με την μεταφορά του πληθυσμού στα πλοία, γνωρίζοντας την επικείμενη άλωση. Οι ναζωραίοι κατακτητές θέλησαν να μας πείσουν ότι ο ρεαλιστής Θεμιστοκλής έπραξε τούτο από σκοπιμότητα. Αλλά δεν μας εξηγούν γιατί έσπευσε να ξαναπάρει χρησμό και επέμεινε τόσο στην διευκρίνησή του. Ούτε γιατί ήταν τόσο βέβαιος για την επικείμενη ναυτική νίκη και πώς υπερκέρασε κάθε αντιξοότητα, ακόμη και όταν κινδύνευσε να χαρακτηριστεί προδότης.

Λίγοι γνωρίζουν ότι τα Αγάλματα των Θεών επιβιβάστηκαν μόνα τους στα πλοία. Οι ναζωραίοι κατακτητές αποδίδουν την φυγή των Αγαλμάτων σε πολιτικό τέχνασμα, που ασφαλώς θα μπορούσε να ξεγελάσει τους ηλιθίους και αγραμμάτους ναζωραίους αλλά ποτέ τους λογικούς, φιλοσοφημένους και δικομανείς Αθηναίους πολίτες.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ουδείς αμφέβαλλε για τον χρησμό των Δελφών. Ουδείς παρερμήνευσε την Βούληση των Θεών.

Τότε ποιοί και γιατί έμειναν να τειχίζουν την Ακρόπολη; Γιατί να υπομείνουν ένα βέβαιο θάνατο; Ας αφήσουμε την επιγραφή να μιλήσει μόνη της, με τα λόγια και την γλώσσα των ευσεβών Ελλήνων: «ΤΟΥΣ ΔΕ ΤΑΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΙΕΡΕΑΣ ΕΝ ΤΗΙ ΑΚΡΟΠΟΛΕΙ ΜΕΝΕΙΝ ΦΥΛΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ».

Να ποιοί ήταν οι δήθεν ανόητοι και θρησκόληπτοι γέροι που θέλουν να μας παρουσιάσουν οι ψεύτες ναζωραίοι: Ήταν οι ενιαύσιοι επιμελητές από τον Δήμο(ΤΑΜΙΑΣ), και οι Ιερείς και Ιέρειες(ΤΑΣ ΙΕΡΕΑΣ). Αυτοί έμειναν προμαχούντες(ΜΕΝΕΙΝ) ώστε να προστατεύσουν(ΦΥΛΑΤΤΟΝΤΑΣ), τα ανήκοντα στους Θεούς(ΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ!)

Ιδού η Αλήθεια! Ιδού οι Άνθρωποι! Ιδού τα Πιστεύω τους!

Έμειναν και δεν εγκατέλειψαν τα Ιερά στην Ακρόπολη διότι ο Όρκος τους ως επιμελητών Ιερέων απαγορεύει να τα εγκαταλείψουν.

Δεν ήταν κάποιοι ανόητοι θρησκόληπτοι που τάχα εξέλαβαν κατά γράμμα τον χρησμό για τα ξύλινα τείχη, όπως μας διδάσκουν οι μισέλληνες ναζωραίοι κατακτητές στο σχολείο. Ήταν Ιερείς που εξ αιτίας του Όρκου των δεν επετρέπετο να εγκαταλείψουν την θέση τους.  

Ιδού η θυσία του αίματος των Αρχαίων Ελλήνων Ιερέων, ιδού η κληρονομιά της Ελληνικής Φυλετικής Ψυχής.

Η βρώμα και η δυσωδία του ναζωραϊκού ψέμματος διαλύεται από την ευωδία της Αληθείας. Ορίστε Έλληνες γιατί οι Ιερείς μας σφαγιάστηκαν από την βυζαντινή ρομφαία, γιατί οι Ιερείς μας δεν έφυγαν προς άλλους τόπους. Θαυμάστε το ήθος των αρίστων Ελλήνων που δεν μηχανορραφούν πίσω από παχιές κουρτίνες αλλά πολεμούν μόνοι απέναντι σε πάνοπλους αναρίθμητους στρατούς.

Ο όρκος των Ιερέων απαγορεύει την εγκατάλειψη των Ιερών. Όταν αυτό ισχύει ακόμη και για τους ενιαυσίους αιρετούς Ιερείς και τους Ταμίες, τότε τί θα ισχύει στα Ιερατικά Γένη;

Οι Ιερείς και οι Ιέρειες, οι επιμελητές και οι Ταμίες που οχυρώθηκαν στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως περίμεναν την αρωγή των Θεών όπως Αυτοί έπραξαν στους Δελφούς κατακεραυνώνοντας και κατακρημνίζοντας τον βαρβαρικό ανίερο στρατό.

Οι ναζωραίοι για να πνίξουν και αυτή την Επιφάνεια των Θεών διέδωσαν ότι οι βάρβαροι έστειλαν μια Μηδική μοίρα για να προστατεύσει τα Ιερά των Δελφών. Από ποιούς ρωτάμε; Έγινε και άλλη ταυτόχρονη εισβολή και δεν το καταλάβαμε; Αν ήταν τόσο ευσεβείς οι Πέρσες γιατί δεν έπραξαν το ίδιο στην Ακρόπολη αλλά και σε όλες τις πόλεις από όπου πέρασαν;

Όμως τώρα, μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, μπορούμε να κατανοήσουμε την επιθυμία των Θεών. Τα Ιερά Αγάλματα είναι στα πλοία του στόλου. Ο Ιερός Όφις έχει εξαφανιστεί. Οι Θεοί θέλησαν να καταδείξουν στους ανθρώπους το θυσιαστικό παράδειγμα των Ιερέων ώστε να παραμείνει ως Αθάνατος Μάρτυρας της Πίστεως και της Θεοσεβείας των Εκλεκτών Τους. Να διδαχτεί ο Ελληνικός λαός και όλη η ανθρωπότητα ότι οι Έλληνες Ιερείς, ακόμη και άοπλοι, εμμένουν εναντίον πάνοπλων στρατών. Ότι οι Όρκοι των Ιερέων ίστανται υπεράνω της υπολογιστικής λογικής.

Ουδέποτε οι ναζωραίοι θυσιάστηκαν για να νικήσουν. Δεν στοιχήθηκαν ποτέ για να αντιμετωπίσουν στρατεύματα, παρά μόνο για να κερδίσουν μια υπεσχεμένη θέση στην άλλη ζωή και συγκινησιακή υστεροφημία.

Οι ναζωραίοι δεν ήταν ποτέ ήρωες. Ο ηρωικός τρόπος ζωής παρέμεινε πάντα ξένος και άσχετος προς αυτούς. Άσχετος με την ψυχή και το αίμα τους. Οι ναζωραίοι πεθαίνουν από υπολογισμό της πιο κοινής λογικής. Εγκαταλείπουν ένα περιθωριακό, άδοξο βίο εκβιάζοντας τον θάνατό τους από μια πολιτισμένη κοινωνία για να την σπιλώσουν και να κερδίσουν την θέση τους σε ένα ουράνιο βασίλειο. Οι ελάχιστοι ναζωραίοι δολοφόνοι που έχασαν την ζωή τους δεν είχαν άλλη επιλογή πέραν την αρρωστημένης εμμονής τους.

Οι Έλληνες Ιερείς πολεμούν για να επικρατήσουν ή να πεθάνουν. Δίνουν όρκο πάνω σε αυτό το δίλημμα. Με τον ίδιο όρκο πάνω στο δίλημμα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», αποτινάχτηκε η οθωμανική αυτοκρατορία από την Ελληνική Ψυχή. Στον ίδιο όρκο θα δώσουν οι Θεοί την νίκη στα όπλα μας. Οι Θεοί δεν χαρίζουν την νίκη στους δειλούς όσο και αν είναι το πλήθος των δειλών.

Ας γνωρίζουν τα σημερινά χωριά των «Εθνικών» τί συμβολίζει ο Έλληνας Ιερεύς. Ας γνωρίζουν την δέσμευση ζωής, την υποθήκη αίματος όταν μιλούν για την Ιερατική Τέχνη. Ας χωνέψουν ότι και οι ενιαύσιοι κληρωτοί και οι επιμελητές δίνουν όρκο «Ελευθερίας ή Θανάτου».

Ας γνωρίζουν οι εγωπαθείς «ελληνοκεντρικοί» ότι το Έθνος και η  Πατρίδα καθορίζεται από τα Ιερά και τους Βωμούς και όχι από τα εδάφη. Ας γνωρίζουν οι επηρμένοι, άθεοι «ελληνοκεντρικοί» ότι το αδιάλειπτο Σχέδιο των Αθανάτων Θεών περιλαμβάνει και αυτούς όταν έρθει η ώρα της Θεϊκής Τιμωρίας.

Ας γνωρίζουν οι ναζωραίοι κατακτητές ότι οι Ιερείς θα εμφανιστούν ξανά ως τιμωροί εκδικητές να επανακτήσουν τα Ιερά των Θεών. Ας γνωρίζουν ότι η ανταρσία τους πλησιάζει στο τέλος.

«ΜΕΝΕΙΝ ΦΥΛΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ»  

Δέξιππος-Ιεροκήρυξ των Πατρώων Θεών και των Μητρώων Θεαινών

9η Μεσούντος μηνός Ποσειδεώνος, έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα