:: ::

                                      Η παρούσα κατάσταση

Το κοινό αίσθημα του υπόδουλου στην ναζωραϊκή αίρεση Ελληνικού Έθνους είναι η επαναλειτουργία των Βωμών, Ναών και Μαντείων απανταχού της Ελληνικής γης. Όμως για τους Έλληνες θρησκευτές είναι πολιτική απαίτηση και κοινωνική επιταγή.

Η φαινομενική στασιμότητα που παρατηρείται από τους υπάρχοντες συλλόγους οφείλεται μόνο σε εσφαλμένη εκτίμηση της καταστάσεως. Η απουσία έργου οφείλεται μόνο σε ψευδή αντίληψη της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, των συνθηκών και των παραγόντων που την διέπουν. Σήμερα ο αγώνας είναι ιδεολογικός, διεξάγεται σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής, στα μεγάλα αστικά κέντρα και απλώνεται στις πόλεις της επαρχίας.

Στο διαδίκτυο, τον περιοδικό τύπο, τις εκδόσεις βιβλίων, έχουμε την πρωτοβουλία και ο κατακτητής ναζωραίος αναγκάζεται να δράσει στο πεδίο που επιλέξαμε εμείς. Η μόνη του λύση είναι η διάβρωση και η παραπληροφόρηση με ψευδό-ελληνική παρουσία και αντιποίηση της Ελληνικής μας ταυτότητος. Ο κατακτητής ναζωραίος είναι υποχρεωμένος να πει ένα αριθμό αληθειών για το ψέμμα που θέλει να καλύψει, είναι υποχρεωμένος να πει έστω και μια αλήθεια, για τα ψέμματα που θέλει να περάσει για αληθινά, και έτσι μιλάει για λογαριασμό μας. Μπορεί να μας βάζει τρικλοποδιές, μπορεί να μας καθυστερεί, αλλά υποχρεώνεται να κινείται στην δική μας κατεύθυνση και όχι στην δική του. Όσο εμείς τραβάμε σθεναρά με ορμή τον δρόμο μας, τόσο αυτός θα μοιάζει λιγώτερο με παλαιστή και περισσότερο με τσουβάλι που στο τέλος θα πετάξουμε στην θάλασσα.

Στα κανάλια και το ραδιόφωνο η παρουσία μας είναι ισχνή και ως επί τω πλείστω σκηνοθετημένη. Όμως ακόμα και εκεί η σπίλωσή μας από τους ναζωραίους φέρνει περισσότερο κόσμο στην Ελληνική παράδοση, παρά η αποσιώπησή μας,  γιατί απλά η φλόγα της Ελληνικής Ψυχής σιγόκαιγε πάντα στις στάχτες της.

Οφείλουμε, παρά ταύτα να διεκδικήσουμε την αυτοτέλεια της φωνής μας και στα μέσα αυτά, μέσα από μαχόμενους δημοσιογράφους, κάλυψη ιεροπραξιών και δικών μας γεγονότων και φυσικά δημιουργία δικών μας σταθμών από εύπορους Έλληνες στο θρήσκευμα.

 Σήμερα μπορούμε ήδη να μιλάμε για συμφωνία του συνόλου των οργανώσεων ως προς τους στόχους. Αναβίωση της Ελληνικής Θρησκείας στην ολότητά της, επιστροφή στο πολιτικό μοντέλο της Συμπολιτείας, επαναλειτουργία των Ολυμπιακών Αγώνων, ολιστική Ιατρική, μη στρατευμένη επιστήμη, ιεροποίηση της περιβαλλοντολογικής συνείδησης κλπ. Όμως ενώ συμφωνούμε στον στόχο δεν συμφωνούμε στα μέσα και τις πρακτικές. Τί θα κάνουμε με τον λαομίσητο κατακτητή ναζωραίο;

Oι θέσεις ποικίλουν, από την προβοκατόρικη συνύπαρξη ή την ουτοπική ελληνοποίησή του μέχρι την ρεαλιστική σταδιακή εκμηδένιση και εκδίωξή του από τα Ιερά Εδάφη.

Όσοι ζητούν την ειρηνική συνύπαρξη είναι πράκτορες των τρομαγμένων ναζωραίων με στόχο την δική μας σφαγή όταν σιγουρέψουν ότι κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Δηλαδή όταν διασφαλιστούν ότι πιστέψαμε, παρά τα διδάγματα της ιστορίας, ότι μπορεί να υπάρξει ο ναζωραίος με οτιδήποτε άλλο στην γη χωρίς να το κατασπαράξει!

 Όσοι ζητούν Ελληνοποίηση της αιρέσεως των ναζωραίων αγνοούν το μέγεθος του ιουδαϊκού δεσμού του και το μίσος προς ότι Ελληνικό δεν μπόρεσε να αφανίσει και αναγκάστηκε να ανεχτεί. Αγνοούν ότι η αίρεση των ναζωραίων προκειμένου να μην αλλοιωθεί από τον Ελληνισμό θα ξαναφέρει τον ισλαμισμό πάνω από τα κεφάλια μας όπως έκανε στην άλωση της Θεσσαλονίκης και της Κωνσταντινούπολης.

΄Όσοι μιλούν για Ελληνοποίηση, προκρίνουν την φυλή πάνω από την θρησκεία γιατί «είμαστε λίγοι» και κάνουν πώς αγνοούν ότι είμαστε λίγοι, επειδή απωλέσαμε την Πατρώα Θρησκεία και μας γενοκτόνησε η αίρεση των ναζωραίων. Αν θέλουμε να «γίνουμε πολλοί» πρέπει να εκδιώξουμε τα καρκινικά χριστιανικά κύτταρα που παρασιτούν σε βάρος του Ελληνικού οργανισμού. Τα χριστιανικά καρκινικά κύτταρα νοιάζονται μόνο για τον δικό τους πολλαπλασιασμό και όχι για την διαιώνιση του Ελληνικού οργανισμού, αφού προτιμούν την άλλη ζωή σε βάρος αυτής.

Εμείς οι Έλληνες θρησκευτές θεωρούμε αναγκαία συνθήκη την εκμηδένιση του ναζωραίου μέσα μας και έξω μας για να ορθοποδήσει το Ελληνικό Έθνος αλλά και η ανθρωπότητα.

Όσον αφορά τις μεθόδους πρόσφατα περάσαμε από την προδοτική, ηττοπαθή και ανεγκέφαλη απόπειρα αναγνώρισής μας, από τους φονιάδες κατακτητές μας ναζωραίους. Ευτυχώς οι ναζωραίοι δεν μας έδωσαν ούτε σπιθαμή γης που εκλιπάρησε η «Επιτροπή για την αναγνώριση του Δωδεκαθέου». Ούτε η σπιθαμή γης είναι αρκετή για την Θρησκεία μας ούτε οι ναζωραίοι είναι πρόθυμοι να κάνουν σπιθαμή πίσω από τα κλεμμένα!

Η άλλη μέθοδος της πανηγυρικής αναγνώρισής μας από το κοινοβούλιο που προτείνουν κάποιοι, κατά το παράδειγμα της Δανίας και της Λιθουανίας αποδεικνύεται όνειρο απατηλό για τους εμπνευστές του. Η παρουσία των ναζωραίων στις χώρες αυτές ήταν διάφορη της εδώ παρουσίας τους. Επιβληθήκανε στο τέλος της σταυροφορίας τους με τις περιφερειακές τους δυνάμεις και η ζημία ήταν ολιγόχρονη και περιορισμένη. Έτσι πολιτικά η συνύπαρξη με τους Δανούς ή τους Λιθουανούς τώρα που οι ναζωραίοι δεν μπορούν να εξαπολύσουν πογκρόμ είναι επιβεβλημένη.

Εδώ η κατάσταση είναι διαφορετική. Το σφιχταγκάλιασμα των ορθόδοξων ταλιμπάν με την συντηρητική πολιτική ηγεσία κατά τα πρότυπα του βυζαντίου δεν επιτρέπει τέτοιο εγχείρημα. Ο πολύχρονη καταστροφική παρουσία τους έγινε μέσα από ανηλεή αυτοκρατορική βία και είναι θαύμα Θεών που δεν εξαλειφθήκαμε.

Η αδύναμη να κυβερνήσει αντιχριστιανική αριστερά, που σαν παράγωγο του χριστιανισμού θέλει απλώς να τον αντικαταστήσει, δεν θα επιτρέψει την Πατρώα Θρησκεία και τον Ελληνικό τρόπο ζωής. Το άτολμο σοσιαλιστικό κόμμα παραπαίει μεταξύ των δύο άκρων και πρακτικών. Όσο για το νεοβυζαντινό κόμμα ΛΑ.Ο.Σ επιζητεί ένα χριστιανικό βυζάντιο με Έλληνες χειρώνακτες και θύματα.

Τέλος η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αναγνωρίζει θρησκευτικά αιτήματα και ελπίδες αλλά θρησκευτικές μειοψηφίες, με σαφή οργάνωση και διακριτή πρακτική. Όταν η Ε.Ε. αναγνωρίζει δεν σημαίνει ότι εφαρμόζει, και πολύ περισσότερο δεν εκτελεί τις αποφάσεις για εμάς!

Η απαίτηση της λειτουργίας Βωμών, Ναών και Μαντείων προϋποθέτει συλλογική τέλεση λατρείας και επιτάσσει συντεταγμένη και οροθετημένη θρησκεία. Η θρησκεία προϋποθέτει Ιερείς και Ιέρειες τελεστές και επόπτες της και η ύπαρξή τους προϋποθέτει Ιερατική Σχολή. Η Ιερατική Σχολή συνίσταται από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τους καθηγητές και τις εγκαταστάσεις. Αυτά απαιτούν την ύπαρξη πόρων. Η αναγνώριση από την Ε.Ε. πρέπει να στοχεύει σε κονδύλια επιχορήγησης για την παιδεία της Ελληνικής Κοινότητος. Ο κοινωνικός αγώνας πρέπει να στοχεύει σε δωρεές, η συνάντηση των μελών σε συνδρομές και εισφορές για τον Ιερό σκοπό.

Οι καθηγητές μπορούν να αντληθούν από Έλληνες στο θρήσκευμα φιλολόγους και φιλοσόφους, από Δρυΐδες, από θρησκευτές Καλλάς, Οντινιστές ακόμα και από Ινδούς πολυθεϊστές. Η διδακτέα θεολογική ύλη είναι τεράστια από την Ιλιάδα μέχρι τις Εννεάδες.            

Το κτίριο μπορεί να είναι ιδιόκτητο από δωρεά ή κατάσχεση ή με καταβολή μισθώματος. Ο τίτλος των Ελληνικών θεολογικών σπουδών μπορεί και θα αναγνωριστεί από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ώστε να μιλάμε για αναγνώριση θρησκείας.

Οι απόφοιτοι Ιερείς πολεμιστές είναι οι μόνοι που μπορούν να οργανώσουν το κίνημα κάτω από την επαγγελματική ηγεσία τους και να απελευθερώσουν το Έθνος από τα ναζωραϊκά νύχια. Ένα σοβαρό κίνημα πρέπει να εστιάζει στα απαιτούμενα και τα προαπαιτούμενα αν θέλει να είναι κίνημα και όχι την αναγνώρισή του ως κίνημα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο!

Τί απομένει λοιπόν; να προσευχηθούμε να απλώσουν οι Θεοί χέρι προστασίας πάνω στα Ιερά και στους γεωργούς και τις βουλές των πόλεων και στη γλώσσα των Ελλήνων, και αυτά που γιγαντώθηκαν χωρίς να έχουν το δίκαιο με το μέρος τους ας τα ξανακάνουν οι Θεοί μικρά και ας επαναφέρουν τα δικά τους που άδικα έχουν ριχτεί στην καταφρόνια και τέλος ας μας δώσουν αφορμές να χαιρόμαστε και όχι να θλιβόμαστε όπως τώρα. 

Δέξιππος-Αγωνιστής των Αθανάτων Θεών

4η Μεσούντος μηνός Πυανεψιώνος, έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα