:: ::

Πώς διαστρεβλώνουν οι ναζωραίοι το σχήμα λόγου της συνεκδοχής

Συνεκδοχή είναι το λογοτεχνικό σχήμα κατά το οποίο μία λέξη αντικαθίσταται από μία άλλη, η οποία εκφράζει μία αντίστοιχη έννοια, ευρύτερη ή στενότερη.

Για παράδειγμα ένας όρος μπορεί να αντικατασταθεί με ένα άλλο, με τον οποίο βρίσκεται σε σχέση γενικού προς ειδικό ή αντιστρόφως: «Εργάζομαι σκληρά για να κερδίσω το ψωμί μου», εννοείται το καθημερινό φαγητό μου. Αλλά χρησιμοποιείται ο ειδικός όρος «ψωμί» αντί του γενικού όρου «φαγητό».

Άλλοτε χρησιμοποιείται το όλον αντί του μέρους. Η φράση, «σήμερα φάγαμε μοσχάρι», δεν εννοεί ότι φάγαμε ένα ολόκληρο μοσχάρι, αλλά ένα κομμάτι κρέας από μοσχάρι.

Οι ναζωραίοι εκμεταλλευόμενοι την συντακτική άγνοια κάποιων Ελλήνων, τους εξαπατούν λέγοντας ότι στο τάδε ή στο δείνα αρχαίο Ελληνικό κείμενο γράφει «ο Θεός είναι αγαθός», άρα οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν μονοθεϊστές.

Η αποστομωτική απάντηση σε αυτό το συκοφαντικό και μισελληνικό ψεύδος, δίδεται από το σχήμα λόγου της συνεκδοχής.

Αρκετές φορές λέμε ότι «ο Έλληνας έχει φιλότιμο», και εννοούμε τους Έλληνες γενικώς. Πληθυντικό αριθμό, όχι ένα Έλληνα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η συνεκδοχή χρησιμοποιείται εκφράζοντας ένα αντί για πολλά.

Αυτό ισχύει και αντιστρόφως. Μπορεί το αρχαίο Ελληνικό κείμενο να γράφει, «οι γάμοι του Πηλέως», εννοείται ότι πρόκειται για τον γάμο του Πηλέως. Αλλά χρησιμοποιείται το σχήμα της συνεκδοχής που εκφράζει τα πολλά αντί για το ένα.

Όποιος ανοίξει ένα συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, θα διαπιστώσει ότι το σχήμα λόγου της συνεκδοχής εχρησιμοποιείτο συχνά στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Άρα όπου το αρχαίο Ελληνικό κείμενο γράφει «ο Θεός είναι αγαθός», και δεν μιλά για συγκεκριμένο Θεό, αναφέρεται στους Θεούς. Στους Πατρώους Θεούς, πληθυντικός αριθμός. 

Το πόσο εύκολη είναι η ανασκευή των σοφισμάτων που χρησιμοποιούν οι ναζωραίοι δημαγωγοί αποδεικνύει ένα πράγμα. Ότι δεν τους ενδιαφέρει αν τα ψεύδη τους είναι εύκολο να ανατραπούν. Τους ενδιαφέρει να ορμούν ως άγρια θηρία πάνω στον ανυπεράσπιστο λόγω αγραμματοσύνης Ελληνικό Λαό, και να τον εξαπατούν με λεκτικές ταχυδακτυλουργίες ότι δήθεν η φράση «ο Θεός είναι αγαθός» στα αρχαία Ελληνικά κείμενα, υποδεικνύει μονοθεϊσμό.

Το πιό τραγικό σε αυτή την μισελληνική εκστρατεία, είναι ότι λαμβάνουν μέρος διάφοροι γνωστοί «ελληνοκεντρικοί» φιλόλογοι που εμφανίζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές για να διδάξουν τα ελληνόπουλα Αρχαία Ελληνικά. Αλλά στα εγχειρίδια που τους δίνουν για μελέτη, τα ποτίζουν με το χριστιανικό δηλητήριο. Τους λένε ότι δήθεν τα αρχαία Ελληνικά κείμενα εμπεριέχουν μονοθεϊσμό. Και αυτά τα μισελληνικά εγκλήματα τα διαπράττουν «ελληνολάτρεις», «ελληνοκεντρικοί» κλπ, φιλόλογοι που δήθεν ενδιαφέρονται για την Αρχαία Ελλάδα.

Όταν οι ναζωραίοι φιλόλογοι έχουν κατρακυλήσει στο αισχρό σημείο να αποκρύπτουν ότι φράσεις όπως, «ο Θεός είναι αγαθός» στα αρχαία Ελληνικά κείμενα, είναι αποτέλεσμα του λογοτεχνικού σχήματος της συνεκδοχής και δεν υπονοούν μονοθεϊσμό, για τους Έλληνες λογίους δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την κήρυξη ανοικτού πολέμου κατά των σκοταδιστών ναζωραίων φιλολόγων.

Λαοδάμων

6η Μεσούντος μηνός Γαμηλιώνος, έτους 2783 μετά πρώτην Ολυμπιάδα