:: ::

Ο ρωμέικος οικονομικός τύπος αποτελείται από πνευματικούς ευνούχους

Επί πολλούς μήνες παρατηρείται το φαινόμενο του ρωμέικου οικονομικού τύπου να αναπαράγει ξένα δημοσιεύματα και αναλύσεις ξένων οικονομολόγων, χωρίς να φιλτράρει το περιεχόμενό τους.

Το οικονομικό τους εκκρεμές ταλαντώνεται από τον φιλελευθερισμό στον σοσιαλισμό. Η σκέψη τους κινείται πάνω σε έναν ευθύγραμμο άξονα, από τον κρατισμό στον ατομισμό. Το κύριο πρόβλημά τους είναι αν θα έχουμε περισσότερο κράτος ή περισσότερη ελεύθερη αγορά. Στις αναλύσεις τους δεν εμφανίζεται ποτέ ο όρος Ελληνικό Έθνος. Για τους πνευματικούς ραγιάδες η οικονομική ανάλυση είναι μία μηχανική αντιγραφή ξένων θεωριών, είτε του Χάγιεκ είτε του Μαρξ.

Ξεχνούν ότι οι ξένοι θεωρητικοί έκτισαν τις θεωρίες τους είτε πάνω στο διεθνιστικό κεφάλαιο, είτε πάνω στο διεθνιστικό προλεταριάτο. Η Ελληνική αντίληψη για τα οικονομικά προβλήματα δεν μπορεί να βασίζεται σε διεθνιστικούς όρους αποχρωματισμένους από εθνικό περιεχόμενο.

Η ανάλυση της Ελληνικής οικονομίας βασίζεται σε δημογραφικά, ιστορικά, στρατιωτικά, γεωγραφικά, πολιτιστικά, ψυχολογικά, φυλετικά, πολιτικά και τεχνολογικά δεδομένα.

Η Ελληνική οικονομική πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί την γεωστρατηγική θέση της Ελλάδος, ούτε την Ελληνική ιδιοσυγκρασία.

Εφ’ όσον το Έθνος περιβάλλεται από εχθρούς, οφείλει να λαμβάνει τούτο υπ’ όψιν όταν χαράσσει οικονομική πολιτική. Η οικονομική πολιτική δεν μπορεί να αφίσταται της στρατιωτικής αποτροπής. Αν κινδυνεύουμε από έναν εχθρό δεν επιτρέπεται να εισάγουμε τα προϊόντα του, ούτε να μεταφέρουμε στο έδαφός του τις βιομηχανίες μας.   

Η πνευματική πενία των ελληνόφωνων ρωμιών οικονομολόγων αποδίδεται ανάγλυφα στο ζήτημα του ασφαλιστικού. Αντιγράφουν ξένες συνταγές. Ο δημιουργικός προβληματισμός εκλείπει από τις αποφάσεις τους. Συμπεριφέρονται ως πνευματικοί ευνούχοι. Αυξάνουν τα όρια συνταξιοδοτήσεως και μειώνουν τις παροχές, προσπαθώντας να καλύψουν τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος.

Αν η συζήτηση δεν περιστραφεί γύρω από τους πυλώνες του ασφαλιστικού συστήματος, την επομένη φορά θα αυξηθούν τα όρια συνταξιοδοτήσεως στα 70 έτη.

Πρώτος πυλώνας του ασφαλιστικού συστήματος είναι η παραγωγή. Αν δεν υπάρξει εκβιομηχάνιση της Ελλάδος, όποιες λύσεις προτείνονται για το ασφαλιστικό θα είναι ατελέσφορες.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι το δημογραφικό. Αν δεν αντιστραφεί ο αρνητικός ρυθμός γεννήσεων είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι ο αριθμός των νέων Ελλήνων δεν θα μπορεί να στηρίξει τόσους ηλικιωμένους Έλληνες.

Ο τρίτος πυλώνας του ασφαλιστικού είναι η πολιτισμική παιδεία. Αν ο Έλλην δεν διδαχθεί από μικρό παιδί κανόνες υγιεινής διατροφής, κανόνες αυτοπειθαρχίας και εγκράτειας από καταχρήσεις τοξικών ουσιών, αν δεν υπάρχουν εκτεταμένα προγράμματα προληπτικής ιατρικής, τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως θα αυξάνωνται συνεχώς.

Ο τέταρτος πυλώνας είναι η μηχανοργάνωση και το διπλογραφικό σύστημα στα κρατικά νοσοκομεία. Αν δεν γνωρίζουμε ποιός χρεώνει ποιόν και γιατί, καθώς και ποιός πιστώνει ποιόν και γιατί, θα επικρατεί ένα χάος στο ασφαλιστικό σύστημα.

Ο πέμπτος πυλώνας είναι η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην ασφαλιστική κάλυψη. Αν οι πολίτες δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν ταμείο, το ασφαλιστικό σύστημα θα χωλαίνει. Αν οι πολίτες δεν μπορούν να διατηρούν έναν ασφαλιστικό τραπεζικό λογαριασμό όπου θα κατατίθενται οι ασφαλιστικές εισφορές τους, χωρίς το κράτος να έχει το δικαίωμα να αρπάξει τις ασφαλιστικές εισφορές, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται.

Ο έκτος πυλώνας είναι η πάταξη της μαύρης εργασίας. Αν δεν απελαθούν οι εισβολείς που προκαλούν ανεργία στους Έλληνες και συγχρόνως επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία αφού δεν πληρώνουν τίποτε για την περίθαλψή τους, η κατάρρευση του ασφαλιστικού είναι βεβαία ακόμη και αν το όριο για να πάρει κάποιος σύνταξη αυξηθεί στα 90 έτη.

Η Ελληνική κοσμοαντίληψη αναλύει τα οικονομικά προβλήματα γύρω από τον άξονα Έθνος. Το κέντρο βάρους των οικονομικών λύσεων προτείνει μεταρρυθμίσεις στις μεταβλητές φυλή, δημογραφικό, παιδεία, βιομηχανία.

Μία οικονομική πολιτική βασισμένη σε γεωστρατηγική αντίληψη θα ελάμβανε υπ’ όψιν της ότι η Ελλάς είναι ναυτική δύναμη και ότι έχει τεράστιο ορυκτό πλούτο. Η ναυπήγηση πλοίων σε Ελληνικά ναυπηγεία και η μηχανουργική επεξεργασία των πρώτων υλών προσθέτει υπεραξία που είναι δυνατή να καλύψει τα δεκαπλάσια ελλείμματα από αυτά που έχει σήμερα το ασφαλιστικό σύστημα. Επομένως δεν έχει νόημα η συζήτηση πάνω στην βάση περισσότερο ή λιγώτερο κράτος.  

Όσοι Έλληνες εγκλωβίζονται στον ευθύγραμμο άξονα φιλελευθερισμός ή σοσιαλισμός, αδυνατούν να αναλύσουν τα Ελληνικά οικονομικά προβλήματα σφαιρικώς, με τρισδιάστατη αντίληψη.

Αν αυξηθεί κατά 5 εκατομμύρια ο Ελληνικός πληθυσμός, και συγχρόνως μειωθεί κατά 3 εκατομμύρια ο αριθμός των εισβολέων στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να γίνει καμμία αλλαγή στα όρια συνταξιοδοτήσεως. Μία πολιτική εντατικής αυξήσεως του Ελληνικού πληθυσμού μπορεί να καλύψει όλα τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος σε διάστημα 5 ετών, χωρίς επιβολή νέων φόρων, χωρίς αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς μείωση των κοινωνικών παροχών.

Ιφικράτης Χολαργεύς 

9η Ισταμένου μηνός Σκιροφοριώνος, έτους 2786 μετά πρώτην Ολυμπιάδα