:: ::

                              Διακήρυξις Ελληνικού Έθνους

                                              Άρθρο 1 

1. Το Έθνος αποτελείται από άτομα που πιστεύουν στην Ελληνική Θρησκεία, έχουν Εθνική συνείδηση, διαβιούν με Ελληνικά Ήθη και Έθιμα και υπερασπίζουν ενόπλως τον Ελληνικό Πολιτισμό.

                                              Άρθρο 2

 1. Το Έθνος δεν ταυτίζεται με την Φυλή. Το Έθνος δεν ταυτίζεται με το Κράτος.

2. Η Ελληνική Θρησκεία αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα διαμορφώσεως Εθνικής συνειδήσεως.

3. Η χρήση της ελληνικής γλώσσης και η ελληνική φυλετική καταγωγή αποτελούν προϋποθέσεις αλλά όχι αναγκαίες και ικανές συνθήκες για την εισδοχή μέλους στο Ελληνικό Έθνος.

4. Στο Έθνος δεν ανήκουν όσοι δεν πιστεύουν στην Ελληνική Θρησκεία και όσοι δεν έχουν Εθνική συνείδηση.

5. Ένας Έλλην στην καταγωγή με ανθελληνική συνείδηση δεν είναι μέλος του Ελληνικού Έθνους. Ένας πολίτης ο οποίος δεν ομιλεί την ελληνική γλώσσα αλλά πιστεύει στην Ελληνική Θρησκεία και έχει Εθνική συνείδηση είναι μέλος του Ελληνικού Έθνους.

6. Ο λαός δεν ταυτίζεται με το Έθνος. Ο λαός είναι νομική και πολιτική έννοια. Το Έθνος είναι θρησκευτική, ψυχολογική, ιστορική και πολιτιστική έννοια.

7. Οι θεομίσητοι εχθροί του Ελληνικού Έθνους εσκεμμένα αποσυνδέουν την Ελληνική Θρησκεία από την έννοια του Έθνους ώστε να την συνδέσουν με την έννοια του λαού και τα γεωγραφικά σύνορα. Συγχρόνως συνδέουν την έννοια του Ελληνικού Έθνους με άθεους, αλλοτρίους και ανθελληνικούς κρατικούς σχηματισμούς. Τα διατάγματά τους είναι άκυρα όσον αφορά το Ελληνικό Έθνος.

                                                Άρθρο 3

 1. Το Ελληνικό Έθνος δεν ταυτίζεται με συγκεκριμένα γεωγραφικά σύνορα. Τα γεωγραφικά του σύνορα είναι μονίμως μεταβλητά. Τα εθνικά σύνορα δεν ταυτίζονται με τα γεωγραφικά σύνορα.

2. Η Πίστη στους Θεούς είναι η αναλλοίωτη και μοναδική βάση συγκροτήσεως του Έθνους.

3. Τα σύνορα του Έθνους ταυτίζονται με τα Πολιτιστικά και Ιδεολογικά του σύνορα.

4. Τα Πολιτιστικά και Ιδεολογικά σύνορα του Ελληνικού Έθνους είναι απείρως σημαντικώτερα από τα γεωγραφικά του σύνορα.

5. Υπάρχουν πολλά είδη συνόρων που χρήζουν ενόπλου προστασίας: οικονομικά, δημογραφικά, γεωγραφικά, πολιτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά σύνορα. Τα μέλη του Έθνους υπερασπίζονται ενόπλως όλα τα είδη συνόρων.

6. Η παραβίαση των θρησκευτικών και πολιτιστικών συνόρων αποτελεί αιτία γενικού πολέμου.

7. Η προσωρινή ανυπαρξία εδαφικής-γεωγραφικής βάσεως δεν συνεπάγεται ανυπαρξία Ελληνικού Έθνους.

                                                  Άρθρο 4

1. Τα μέλη του Έθνους ζουν σε διακριτή περιοχή και έχουν δική τους νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία.

2. Μέλη του Ελληνικού Έθνους τα οποία ζουν σε ξένο κράτος υποχρεούνται να έχουν αυτόνομη θρησκευτική, πολιτική, κομματική, οικονομική, εκπαιδευτική και διοικητική οργάνωση.

3. Τα μέλη του Έθνους οφείλουν υπακοή αποκλειστικά και μόνο στην εξουσία των Θεών και στους Θείους Νόμους. Ουδεμία εξουσία από όπου και αν προέρχεται εκπροσωπεί νομίμως τα μέλη του Έθνους αν αυτή αρνείται υπακοή στην εξουσία των Θεών. Τα μέλη του Έθνους οφείλουν να καταλύσουν την τυραννία των σφετεριστών της κυριαρχίας των Θεών. Αρχή η οποία δεν αναγνωρίζει την εξουσία των Θεών είναι παράνομη και τα μέλη του Ελληνικού Έθνους δεν οφείλουν υπακοή. Οφείλουν να την αντικαταστήσουν με την εξουσία των Θεών, κάνοντας χρήση κάθε μέσου.

4. Η Ελληνική Θρησκεία και η εξουσία των Θεών ταυτίζονται με τα απαραβίαστα κυριαρχικά δικαιώματα του Έθνους.

5. Τα μέλη του Έθνους οργανώνονται σε κράτος όπου και όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν χρησιμοποιώντας κάθε μέσον, συμπεριλαμβανομένου και του Ιερού Πολέμου.

6. Η ύπαρξη αλλοτρίου κρατικού μηχανισμού ή η ανυπαρξία κρατικού μηχανισμού εξαιτίας προσωρινής αδυναμίας των μελών του Ελληνικού Έθνους να συστήσουν ανεξάρτητο κράτος, δεν αποτελεί αιτία θεωρήσεώς των ως μέλη αλλοτρίου κράτους.

                                                 Άρθρο 5

 1. Τα μέλη του Ελληνικού Έθνους έχοντα επίγνωση της θεϊκής αποστολής των εκπροσωπούνται μόνον από κρατικούς σχηματισμούς λαμβάνοντες την εξουσία τους από τους Θεούς και χρησιμοποιούν Νόμους προερχομένους από τους Θεούς. Ουδείς άλλος νόμος ισχύει για τα μέλη του Ελληνικού Έθνους.

2. Συνεκτικός κρίκος και θεμέλιος λίθος του Έθνους είναι η Πίστη στους Θεούς. Η κοινή παιδεία, η ομογλωσσία, η κοινή φυλετική καταγωγή, το κοινό έδαφος μπορεί να εκλείπουν και να υπάρχει Ελληνικό Έθνος. Ποτέ όμως όταν λείπει η Πίστη στους Θεούς. Τέτοιο Έθνος δεν υπάρχει και ούτε αποκαλείται Ελληνικό.

3. Η ενδογαμία μεταξύ Ελλήνων και η απαγόρευση φυλετικών επιμειξιών με αλλοφύλους αποτελούν Θεϊκό Νόμο, η παραβίαση του οποίου τιμωρείται με την εσχάτη των ποινών. Γάμος μεταξύ Ελλήνων και μη-Ελλήνων είναι αδιανόητος, είναι βδέλυγμα, είναι έγκλημα κατά της Φύσεως και τρομερή προσβολή του ονόματος των Αθανάτων Πατρώων Θεών.