:: ::

                                       Ελλήνων Μνημόνιο

Ιεροί τόποι ή αρχαιολογικοί χώροι;

Το ζήτημα των Ιερών Εδαφών είναι μείζονος σημασίας για το Έθνος των Ελλήνων. Αποτελεί το εδαφικό κέντρο της θρησκευτικής κοινότητος όπως η Ελληνική Θρησκεία συνιστά το πνευματικό. Σε καμμία περίπτωση δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στον κατακτητή ναζωραίο να εμπορεύεται τους Ναούς και τους Βωμούς μας.

Το παρόν κράτος σφιχταγκαλιασμένο με την δικτατορική αίρεση των ναζωραίων αποτελεί μεταβυζαντινό μόρφωμα και ως τέτοιο είναι αλλότριο. Το σημερινό καθεστώς οικονομικού ελέγχου των Ελληνικών εδαφών για χρηματοδότηση των χριστιανικών καμπαναριών, προκαλεί την οργή των Ελλήνων και την Μήνιν των Θεών.

Μνημειακοί χώροι, Τάφοι, Βωμοί, Μαντεία και Ναοί βαπτίζονται συλλήβδην «αρχαιολογικοί», και με πρωταρχικό κριτήριο το τουριστικό ενδιαφέρον εμπορεύονται. Οι πνευματικοί φορείς των καταστροφέων καρπώνονται σήμερα  χρήμα επιδεικνύοντας το καταστροφικό τους έργο. Ο βιαστής βάζει εισιτήριο εκθέτοντας το θύμα του, και με τα λεφτά που συγκεντρώνει συνεχίζει να το κακοποιεί. Δεν θεωρούμε συνεργούς τους ξένους επισκέπτες γνωρίζοντας το ποιόν των ναζωραίων κατακτητών. Αν δεν υπήρχε η εμπορική αξία το θύμα θα ήταν νεκρό, οι Ιεροί Τόποι θα είχαν αφανιστεί.

Αποτελεί ηθική επιταγή για τους Έλληνες η ανάκτηση των Ιερών, η νομή και χρήση τους για λατρευτικούς σκοπούς. Εμείς θα χτίσουμε και θα ανεγείρουμε τους Ναούς και τους βωμούς μας σε αυτούς θα ιερουργήσουν οι Ιερείς μας, με  χρήματα που δεκαετίες καταχράται το ναζωραϊκό ψευδοκράτος. Δημιουργούμε τον οργανισμό Δημοσίου Δικαίου που θα απαιτήσει τον αποχαρακτηρισμό των Ελληνικών Εδαφών ως «τουριστικά αξιοθέατα» και την επιστροφή των χώρων στις Ελληνικές Κοινότητες.

Αν οι ναζωραίοι κατακτητές ενδιαφερόντουσαν για την κληρονομιά των Ελλήνων, τότε οι λατρευτικοί μας χώροι θα λειτουργούσαν εδώ και αιώνες, στις πρέπουσες εορτές, και οι επισκέπτες θα τα επισκεπτόντουσαν σε ασφαλή απόσταση και σε ωρισμένες ημερομηνίες άνευ εισιτηρίου. Αν ενδιαφερόντουσαν οι ναζωραίοι κατακτητές για την κληρονομιά των Ελλήνων θα είχαν προ πολλού αναστηλώσει αυτά που αποκαλούν αρχαία και θα ενδιαφερόντουσαν περισσότερο για τα Θέατρα παρά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των παρακειμένων εστιατορίων. Δεν θα άφηναν αφυλάκτους τους Βωμούς στο έλεος των ναζωραίων, δεν θα μπαζώνανε Τάφους, δεν θα αποχαρακτηρίζανε Ναούς για οικοδόμηση κτηρίων.

Η παρούσα κατάσταση των ερειπίων και η αντιμετώπισή τους ως κολώνες και πέτρες θα λάβει οριστικό τέλος. Απαγορεύουμε στον μαχαιροβγάλτη να ονομάζει το θύμα του σημαδεμένο και κολοβό, να το εμπορεύεται εμφανιζόμενος ως προστάτης του κατά τους θερινούς μήνες. Ο διασυρμός του θύματος αποτελεί έγκλημα και ως τέτοιο θα τιμωρηθεί. Μόνο οι Έλληνες έχουν ηθικό κληρονομικό δικαίωμα στην φροντίδα Τους. Ουδείς άλλος!

Τα σύμβολα της κατακτήσεως

Δεν αρνούμαστε τον χαρακτηρισμό που οι ίδιοι οι ναζωραίοι δίνουν στους πιστούς τους. «Το ποίμνιο των πιστών και ο ποιμένας», ορίζουν και τον χώρο συνάντησής τους σε ποιμνιοστάσιο με σταυρό. Όμως το ανθρώπινο κοπάδι, συμβαίνει να συγκεντρώνεται σε χώρους που δεν δικαιούται. Το Διεθνές Δίκαιο αλλά και Διεθνείς Οργανισμούς όπως η Ουνέσκο επιτάσσουν οι λατρευτικοί ναοί οιουδήποτε θρησκεύματος και οι περιβάλλοντες χώροι, να αποδίδονται για χρήση της λατρείας για την οποία αρχικώς κατασκευάστηκαν. Ομοίως το άρθρο 12 του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα: «Οι ιθαγενείς λαοί έχουν το δικαίωμα να συντηρούν και προστατεύουν την πολιτιστική τους κληρονομιά όπως αρχαιολογικούς, θρησκευτικούς, ιστορικούς τόπους καθώς και να ξαναπάρουν πίσω την πνευματική και πολιτιστική τους περιουσία η οποία αρπάχθηκε χωρίς την θέλησή τους».

 Τα ανθρώπινα ποιμνιοστάσια που βρίσκονται πάνω σε Ιερούς Ελληνικούς χώρους και χτισμένα με υλικά των Ναών μας θα γκρεμιστούν και αυτό είναι προγονικό θέσφατο. Την αυτή αντιμετώπιση θα έχουν και τα ανθρώπινα ποιμνιοστάσια που έχουν ανεγερθεί σε πλατείες Δήμων και Κοινοτήτων. Δεν επιτρέπουμε να καλλιεργείται το πνευματικό σκότος στην εκκλησία του Δήμου, τον χώρο προασπίσεως της πολιτικής ελευθερίας.

Εμείς οι Έλληνες στην Εκκλησία του Δήμου καλλιεργούμε τον ελεύθερο πολίτη σε αντιδιαστολή με τον ιδιώτη υπήκοο. Άρα συνύπαρξη ελευθέρων πολιτών και υπηκόων, δημοκρατών και ποιμένων, εξ ορισμού αποκλείεται και αυτό είναι προγονικό θέσφατο.

Ο ναζωραϊκός κλήρος και η εκκλησιαστική περιουσία

Το ρασοφορεμένο στράτευμα των 35.000 κληρικών όλων των βαθμών θεωρείται από τον Ελληνικό Λαό ως στρατός κατοχής και ως τέτοιος αντιμετωπίζεται. Η πολιτικοκοινωνική ιδεολογία του χριστιανισμού καμουφλαρισμένη με το ένδυμα της θρησκείας, θα μελετάται απ’ όλες τις βαθμίδες του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με σκοπό την αποτροπή διεισδύσεως μιας νέας οικουμενικής ιδεολογίας κατά του πολιτισμού των εθνών, της Φύσεως και των προγονικών παραδόσεων.

Η χριστιανική ιδεολογία θα διδάσκεται για την αξία της ως προπαγανδιστικό όπλο καθώς και οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που  ευνοούν ή ζημιώνουν την διάδοσή της. Θα μελετάται παράλληλα η ψυχολογία του πλήθους, καθώς και οι θρησκευτικο-πολιτικές σχέσεις που επιτρέπουν ή αποτρέπουν την σύστασή του ως πρόσφορο υλικό προσηλυτισμού.

Μεγάλο βάρος θα δοθεί στην ψυχολογία του ρασοφόρου, στο οικογενειακό περιβάλλον, στην κοινωνική του θέση και σε όσα στοιχεία θα μπορούσαν να βοηθήσουν την επιστήμη της ψυχοπαθολογίας, να κατανοήσει τα κίνητρα που οδηγούν επιρρεπείς προσωπικότητες να ασπαστούν αυτό το καταστροφικό δόγμα.

Η Ελληνική Θρησκεία έχοντας κατανοήσει σε βάθος το φαινόμενο του χριστιανισμού και των ναζωραίων ενστόλων εκφραστών του κελεύει ως μια υστάτη πράξη λυτρώσεως των κληρικών, μια πράξη ανιδιοτελούς αγάπης, την μαζική αποστολή τους σε ερήμους που θα επιλέξουν οι ίδιοι.

Η Ελληνική Θρησκεία και οι Ιερείς της γνωρίζοντας ότι κάθε πράγμα, κάθε ιδέα βρίσκει την ευτυχία στην τελειότητα και τελειούται στο οικείο περιβάλλον, απαλλάσσει τους ναζωραίους κληρικούς από το αντικείμενο του μίσους τους, ήτοι τον ελεύθερο διαλεκτικό πολίτη και τον πολιτισμό που δημιουργεί στις κοινωνικές του σχέσεις.

Η Ελληνική Θρησκεία με την αγαθή ανωτερότητα που την διακρίνει απαλλάσσει ανιδιοτελώς τον χριστιανικό κλήρο από το αντικείμενο του μίσους του και τον τοποθετεί στην προσφιλή του έρημο, εγγύτερα στους προφήτες του και κοντά στην ψευδοθεότητα που λατρεύει.

Η Ελληνική Θρησκεία κατανοώντας την βαθιά αποστροφή των ναζωραίων κληρικών για την ύλη θα δημεύσει κάθε δημόσιο και ατομικό περιουσιακό τους στοιχείο αποδίδουσα άπαντα στον οικείο Δήμο, τον ίδιο τον λαό που τα στερείται καθημερινώς για τις βιοτικές ανάγκες.

Γνωρίζουσα το ασκητικό πρότυπο των ναζωραίων κληρικών θα τους τοποθετήσει ασφαλώς κοντά σε πόσιμο νερό, ακρίδες και σκιερές σπηλιές αφήνοντας τους ένα και μοναδικό ιμάτιο. Σε συμφωνία με τις κυβερνήσεις που στα γεωγραφικά τους σύνορα βρίσκονται εκτάσεις ερήμων, οι περιοχές των ναζωραίων θα αποτελούν φρουρουμένη ζώνη όπου ανεμπόδιστα οι ναζωραίοι κληρικοί απ’ όλο τον κόσμο θα ασκητεύουν.

Η Ελληνική Θρησκεία και οι Ιερείς κατανοώντας το ναζωραϊκό δράμα της αρνήσεως στον πειρασμό της ηδονής, αλλά και της φυσικής ανάγκης για τεκνοποιία, και λαμβάνοντας σοβαρά υπ’ όψιν την ναζωραϊκή αντίληψη για τον γήινο βίο ως φυλακή και βάσανο, απαγορεύει την είσοδο των ερημιτών στην πόλη καθώς και την έξοδο γυναικών προς τις έρημους, διευκολύνοντας περαιτέρω την ζωή τους και εξασφαλίζοντας την επιθυμία τους για την μη διαιώνιση του ανθρωπίνου είδους.

Η Ελληνική Θρησκεία σεβόμενη τις ναζωραϊκές γραφές και τα πατερικά κείμενα ως αυθεντικές ναζωραϊκές αξίες, σύμφωνες με τον βίο του ιδρυτού της ψευδοθρησκείας τους και τους μαθητές του, θα διευκολύνει την αποχώρησή τους από την γη λυτρώνοντάς τους από τους γήινους μόχθους και την πολυπλοκότητα της κοινωνικής ζωής.

Με γνώμονα την ευδαιμονία των πολιτών η Ελληνική Θρησκεία απαλλάσσει τους λαούς από το οικονομικό βάρος εξόδων φυλακίσεως, σιτίσεως, στεγάσεως, ενδύσεως κλπ των ναζωραίων, όπως απαλλάσσει και άλλα έθνη από την αρνητική αυτή ιδεολογία.

Το κριτήριο Ελληνικότητος 

Σε καμία περίπτωση δεν είναι η γλώσσα που τόσο επιθυμούν να προβάλλουν οι «ελληνοκεντρικοί» ναζωραίοι για να υποβιβάσουν την Θρησκεία των Ελλήνων. Η γλώσσα δεν καλλιεργεί ήθος αλλά το μεταφέρει. Δεν δημιουργεί γεγονότα αλλά τα καταγράφει. Την Ελληνική γλώσσα την ομιλούν δυτικοί φιλέλληνες και ναζωραίοι κληρικοί, οι μεν από Ελληνολατρία, οι δε από εμπάθεια.

Οι φιλέλληνες εξωραΐζουν την Ελληνικότητα, οι ναζωραίοι την διαβρώνουν. Αν κριτήριο εθνικότητος-Ελληνικότητος ήταν η γλώσσα, τότε οι Μακεδόνες που μάθανε την σλαβο-σκοπιανή διάλεκτο είναι σκοπιανοί και όσοι μιλούμε αγγλικά είναι άγγλοι!

Κάθε έθνος που ασκεί πολιτιστική επιρροή διαδίδει και την γλώσσα του. Το γεγονός αυτό δεν κάνει τους Πέρσες και τους Ιουδαίους Έλληνες επειδή μιλούσαν την Ελληνιστική, και φυσικά δεν κάνει το βυζάντιο Ελληνικό επειδή όταν υπέταξε τον Ελληνικό Λαό η Ελληνική ήταν η καθομιλουμένη.

Η γλώσσα για τους Έλληνες είναι ζωτικής σημασίας όμως χωρίς Ελληνική σκέψη και στάση δεν θα μπορέσει να επιζήσει. Το συναίσθημα είναι η ζωή μια ιδέας και ο λόγος η εκφορά του. Αν το συναίσθημα δεν είναι Ελληνικό, η Ελληνική γλώσσα δεν έχει υπόβαθρο να μεταφέρει, όσο πλούσια και να είναι.

Σε καμία περίπτωση η παιδεία δεν είναι κριτήριο Ελληνικότητος. Ακόμα και αν ήταν ποτέ δυνατό να είχαμε σήμερα Ελληνική Παιδεία, αυτή δεν θα μπορούσε να σταθεί χωρίς την Θρησκευτική Κοσμοαντίληψη που την παράγει. Η παιδεία κολοβωμένη από την θρησκευτικότητα καταντά γραφική και ανούσια.

Στην Ελληνική Παιδεία (Γραμματεία, Άθληση, Φιλοσοφία, Αστρονομία, Μαθηματικά, Φυσική, Μαντική, Θεολογία, Ιατρική, Ιερατική Τέχνη) ανατρέχουμε για να αντιληφθούμε την Ελληνικότητα. Αν δεχτούμε την παιδεία ως κριτήριο Ελληνικότητος θα γίνουμε λάτρεις του παρελθόντος πίσω από το παρόν και τις εξελίξεις, θα γίνουμε αναμασητές του παρελθόντος.

Την Ελληνική Παιδεία πήραν και οι διώκτες του Ελληνισμού, χρυσόστομος και βασίλειος μαζί με τον Ιουλιανό αλλά επέλεξαν συγκρουσιακή πορεία με τον Ελληνισμό. Απλά γιατί τα κίνητρα και τα ένστικτά τους ήταν ανθελληνικά. Απλά γιατί η παιδεία δεν αρκεί και αποτελεί πρόφαση κάποιων δειλών και ανάχωμα προστατών της αιρέσεως των ναζωραίων για να μην συγκρουστούν θρησκευτικοπολιτικώς και κοινωνικώς μαζί της.

Συνιστά μια καλοστημένη παγίδα των ναζωραίων, όταν δεν είναι σε θέση να ανάψουν τις πυρές να αποκοιμίζουν τον εχθρό με θεωρίες αγάπης. Αμελούν οι υπέρμαχοι της παιδείας ότι η αίρεση των ναζωραίων είναι άμεσος απόγονος του ιουδαϊσμού άρρηκτα προσκολλημένος σε  αυτόν και καμμία φυλετική συγγένεια δεν υπερβαίνει την ψυχολογική.

Οι ναζωραίοι κάτοικοι αυτής της χώρας μπορεί να είναι φυλετικώς Έλληνες αλλά ψυχικώς είναι ιουδαίοι και δεν ελληνοποιούνται. Αλλιώς οι ρώσσοι κομμουνιστές δεν θα έσφαζαν τους ρώσσους τσαρικούς, οι γάλλοι δημοκράτες δεν θα αποκεφάλιζαν τους γάλλους βασιλικούς κ.ο.κ.

Η Ελληνική Παιδεία σε έναν ναζωραίο όσο χαλαρούς δεσμούς και να έχει με το δικτατορεύον χριστιανικό δόγμα δεν φτιάχνει ένα Έλληνα, αλλά έναν αιρετικό ναζωραίο.

Σε καμμία περίπτωση η φυλή, όσο υψίστης σημασίας και αν είναι η διατήρησή της, δεν αποτελεί κριτήριο Ελληνικότητος. Σήμερα υπάρχουν φυλετικώς Έλληνες που προσκυνούν την Μέκκα και θεωρούν όλους τους άλλους απίστους. Υπάρχουν ναζωραίοι, Έλληνες φυλετικώς που πιστεύουν ότι ο ένας ραβίνος είναι θεός, γεννημένος από θνητή μητέρα και αναστημένος με το σώμα του στον Ουρανό από τον οποίο απουσίαζε καθ’ όλη την διάρκεια του βίου του.

Πόση σχέση έχουν όλοι αυτοί με τον Ομηρικό ήρωα, τον Κλασσικό Φιλόσοφο, τον Ελληνιστή επιστήμονα;  Η φυλή είναι το όχημα της ψυχής και αν η ψυχή δεν είναι Ελληνική, τότε η φυλή δεν είναι Ελληνική.

Η ανακήρυξη της φυλής ως κριτήριο Ελληνικότητος αποτελεί λατρεία του ειδώλου της ψυχής. Υποτιμά σημαντικούς πολιτισμούς που παρουσιάστηκαν στο ιστορικό προσκήνιο της ανθρωπότητας υπό άλλων φυλών. Η φυλή ως κριτήριο Ελληνικότητος σήμερα, αποτελεί απόδοση τιμής στο ερείπιο του αρχιτεκτονήματος και όχι στον αρχιτέκτονα, που είναι η Θρησκευτική παράδοση, αυτή που συνέχει, μορφώνει και ανυψώνει τα επιμέρους στοιχεία στο Αγαθό.

Τοιαύτη αποδοχή σημαίνει άνευ όρων παράδοση σε κάθε εχθρό της Ελληνικότητος είτε κομμουνιστή, είτε καπιταλιστή, είτε ναζωραίο, είτε ισλαμιστή, αρκεί να έχει ελληνικό αίμα. Την ίδια ώρα που κάθε εχθρός της Ελληνικότητος δεν αναγνωρίζει την σημασία της φυλής και την μάχεται ποικιλοτρόπως, οι προασπιστές της αυτομάτως αδρανοποιούνται.

Μόνο η διαφορά μεταξύ των δημιουργημάτων των Ελλήνων Προγόνων και των κακουργημάτων των συγχρόνων μισελλήνων αποδεικνύει ότι η φυλή δεν κάνει τον Έλληνα αλλά ο Έλληνας την Ελληνική Φυλή.  

Η Ελληνική Θρησκεία

Μιλάμε για την Θρησκεία της Φυλής, την αυθεντική προγονική κληρονομιά της Γνώσης των Θείων Πραγμάτων. Μιλάμε για την επισταμένη συστηματοποίηση της παραδομένης Γνώσεως από τους Γενάρχες των Φυλών, Ιδρυτών των Θείων Μυστηρίων μέσα από τα Ιερατικά γένη των εκλεκτοτέρων της Φυλής.

Μιλάμε για την Φυλετική Θρησκεία που φροντίζει για την διατήρηση του προγονικού Ήθους, μέσω των τοπικών εθίμων και ιδιαιτεροτήτων, την καλλιέργεια της παιδείας μέσω των φιλοσοφικών ερμηνειών, την ειρηνική συνύπαρξη και συνοχή της φυλής και τον σεβασμό σε κάθε άλλη φυλή που διακατέχεται από κοινές αξίες.

Η Θρησκεία της Φυλής ενεργοποιεί το γονίδιο της Φυλής να πράξει τα αναγκαία και τα δέοντα για την ευημερία της και την ανέλιξή της. Είναι αυτή που προστατεύει την Φυλή από εχθρικές ιδεολογίες, που οδηγούν στην γενοκτονία της, την διάβρωση της και την επιμειξία με άλλες φυλές.

Μόνον η Θρησκεία αυτή αποφασίζει αν παραστεί δημογραφική ανάγκη ποιά φυλή είναι η εγγύτερη για βιολογική σύνδεση και ποιά όχι, σεβόμενη την αρχή της διατηρήσεως της διαφορετικότητος και της ποικιλομορφίας.

Μόνο η Θρησκεία της Φυλής ορίζει και περιχαρακώνει τα πολιτιστικά σύνορα της Φυλής γύρω από τους Ιερούς Τόπους σεβόμενη την αρχή της εντοπιότητος. Μόνο η Θρησκεία αυτή σέβεται όλες τις άλλες θρησκείες που μοιράζονται τις κοινές αρχές και αξίες σεβόμενη την Παγκοσμιότητα των Θεών.

Μιλάμε για την Θρησκεία ως Ιερό σύστημα δια της ανελίξεως της ανθρωπίνου ψυχής με σκοπό την εποπτεία. Μόνο η Θρησκεία που νουθετεί δια φιλοσοφικής αγωγής και παιδείας τον άνθρωπο, που ερμηνεύει τις εμπειρίες του βίου του μέσω Μαντείας, που τον οδηγεί στα μονοπάτια του Επέκεινα μέσα από τα Μυστήρια, αυτή που ψυχαγωγεί την Φυλή μέσω μιμητικών των Θείων έργων εορτών, δικαιούται να ονομάζεται Θρησκεία.

Μεγιστίας Δωδωναίος Κήρυξ

9η Μεσούντος μηνός Μαιμακτηριώνος, έτους 2781 μετά πρώτην Ολυμπιάδα