:: ::

                      Μετάπτωσις τῶν ὅρων

                                    ἤ

Ὅταν ἡ διαστροφὴ ἐρωτοτροπῇ μὲ τὴν βλακείαν

Μάρτυς τῆς διαστρεβλώσεως τῆς φυσικῆς πραγματικότητος κατὰ τὰ πρῶτα ἔτη τῆς νεανικῆς ἡλικίας ἤκουσα πρὸ ἡμερῶν τὸ ἑξῆς διαστροφικόν.

Ἀπὸ τηλεοράσεως μετεδίδετο ἡ τελετὴ ἀφῆς τῆς φλογὸς τῶν <<special olympics>>. Ἤκουσά τινος ἀφελῶς λέγοντος, ἀπευθυνομένου πρὸς πνευματικῶς καθυστερημένα (γενικῶς καὶ εἰδικῶς) ἄτομα ὅτι –προσέξατε- ἀποτελοῦν <<εἰς τὴν τυραννίαν τῆς ὁμοιομορφίας τὴν ἀπάντησιν τῆς διαφορετικότητος>>! (ὁ λόγος παρατίθεται κατ’ οὐσίαν, οὐχὶ κατὰ λέξιν). Δηλαδὴ μᾶς λέγει ὁ δημαγωγὸς ὅτι μία τοιαύτη κατάστασις εἶναι οὐχὶ μόνον φυσιολογικὴ ἀλλ’ ἐπιπλέον καὶ λειτουργικῶς ἐπιβεβλημένη καὶ χρήσιμος! Σχηματικῶς, ἡ φυσικὴ κατάστασις <<ἐβαπτίσθη>> ὁμοιομορφία, τὸ πλαίσιόν της τυραννία, ἐνῷ ἡ ἀνωμαλία ἀπάντησις τῆς διαφορετικότητος! Βδελυκτοὶ λόγοι βεβλαμμένων πνευμάτων…

Ἀπορῶ, εἰς οὐδένα τῶν παρευρισκομένων προεκάλεσε ἐντύπωσιν τὸ μέγεθος τῆς ἐκπεμφθείσης διαστροφῆς; Ἤ μήπως τὸ μέγεθος τῆς προσλαμβανούσης βλακείας εἶναι μεγαλύτερον;

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὴν φλόγα, εἶδον πνευματικῶς ἀνάπηρα καὶ σωματικῶς παραμεμορφωμένα ἄτομα ἐνδεδυμένα ἱερατικὰ ἐνδύματα κατ’ ἀπομίμησιν τῶν ἱερειῶν τῆς τελετῆς τῶν Ὀλυμπιακῶν. Δὲν εὑρίσκομαι εἰς τὴν σκέψιν τοῦ ἐμπνευστοῦ τῆς τελετῆς. Ὑποθέτω πὼς ἠθέλησε νὰ προσδώσῃ θρησκευτικὴν ἐπικύρωσιν εἰς τοιαῦτα ἀθλητικὰ δρώμενα -ὡς πράγματι εἶχον- διὰ μιᾶς συμβολικῆς τελετῆς. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδέποτε οἱ ἄνθρωποι ἁπασῶν τῶν θρησκειῶν ἐν οἱῳδήποτε χώρῳ καὶ χρόνῳ ἐχρησιμοποίουν ὡς μέσα προσεγγίσεως τοῦ θείου (ἱερεῖς) ἄτομα μὲ ἀναπηρίας. Ὅλαι αἱ θρησκεῖαι τῶν φυσιολογικῶν ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς εἶχον ἱερεῖς καὶ ἱερείας ἀρτιμελεῖς καὶ πνευματικῶς ὑγιεῖς. Ἡ συμβολικότης τῆς ἡμαρτημένης τελετῆς δὲν δύναται ν’ ἀποτελέσῃ ἄλλοθι ἀλλ’ ἓν ἐπιπλέον στοιχεῖον καταδηλώσεως τῆς προκεχωρημένης ἤδη πνευματικῆς σηπεδόνος.

Σημείωσις (πρὸς ἀποφυγὴν ἠθελημένων ἀβλεψιῶν!). Οὐδέποτε ἀπεζήτησα τὸν τίτλον τοῦ <<κοινωνικῶς εὐαισθήτου>>. Οὔτε διαπραγματεύομαι εἰς τὸ παρὸν τὴν ὕπαρξιν τοιούτων νοσηρῶν (ὡς ἡ πολύμορφος ἀναπηρία) καταστάσεων οὔτε προέτεινα μέτρα ἐναντίον των. Πράγματι ὑπάρχουν καὶ πράγματι ἐκφράζουν ἀνωμάλους τροπὰς-παρεκκλίσεις τῆς φυσικῆς πορείας. Τὸ ζήτημα εἶναι πῶς καὶ κυρίως γιατί κάποιοι ἀπαλλοτριώνουν ὅρους καὶ ἀλλάσσουν τὸ περιεχόμενόν των. Καὶ ἐὰν κάποιος ἰσχυρισθῇ ὅτι εἶναι τυχαῖον ἐγὼ ἰσχυρίζομαι ὅτι εἶναι μία ἀκόμη στιγμιαία ἔκφανσις τοῦ συγκεκροτημένου λειτουργικοῦ συνόλου τῆς διαστροφῆς, εἰς τὸ ὁποῖον ἡ σημερινὴ ἀπύθμενος βλακεία ἔδωκε ὕπαρξιν ὡς αὐθύπαρκτον πλέον ὀντότητα.

Ῥηξίνοος