:: ::

           Εις Ελπίδιον, Έλληνα Θρησκευτήν και Μάρτυρα

«Θύτην» απεκάλεσαν τον νεαρόν Ελπίδιον οι θλιβεροί αιρετικοί του ιουδαϊσμού, οι μισαροί ανθέλληνες, επειδή τους Προγονικούς Θεούς και αυτός ομάδι μας στους Ναούς μας τιμά και πάλιν- προσεύχεται και την αγάπην του διαλαλεί σφοδρώς προς τον Ελληνισμόν, κατά τας συνάξεις ημών των Ελληνίων.

Τον ήθελαν και αυτόν όμοιόν των, δούλον του «θεού» των, απαρνητήν άμα και διώκτην των ενθέων Ελλήνων, των Δημητροφίλων χωρικών βασανιστήν και τρομοκράτην άνανδρον, όστις τα Ιερά κρημνίζει, ή τα όσια του Γένους των Ελλήνων βεβηλώνει.

Δεν μας πτοούν αι απειλαί των δια εκδίκησιν, επειδή τους επήραμεν τον ευγενή Ελπίδιον, ή επειδή τον Φιλέλληνα τον Ιουλιανόν συνδράμομεν, τον Παραστάτην Ήρωα, υίόν της Βασιλίνης.

Είπομεν ότι, εάν εις την Πατρώαν Πίστιν επανέρχωνται νέοι, ως ο Ελπίδιος, τότε διά την Ελλάδα θέλει υπάρχειν πάντα Ελευθερέως ελπίς Διός.

Βασίλειος Πελασγός Γούσιος