:: ::

                               Ο καλός και ο κακός ισλαμιστής

Το Ισλάμ είναι οι πιστοί του. Όπου αυτοί βρίσκονται, εκεί είναι και το Ισλάμ. Όσοι είναι αυτοί, τόσο μεγάλο είναι το Ισλάμ. Όποιοι είναι αυτοί, τέτοιο είναι και το Ισλάμ.

Η Δύση σήμερα αγωνίζεται με λύσσα να διαχωρίσει τους πολλούς ήπιους ισλαμιστές, από τους λίγους φανατικούς. Αγωνίζεται να διαχωρίσει την μάζα από την φανατική ηγεσία. Να πείσει ότι υπάρχουν οι εξημερωμένοι, πολιτισμένοι, ισλαμιστές και οι φανατικοί τρομοκράτες. Να ξεχωρίσει τις ισλαμικές κυβερνήσεις από τους τρομοκρατικούς πυρήνες. Η στρατηγική της Δύσεως βασίζεται στην αρχή της απομονώσεως του εχθρού. Στον διαχωρισμό της επαναστατικής ηγεσίας από την ισλαμική μάζα. Όμως και τα πιο υπέροχα σχέδια καταστρέφονται από μια κακή εκτέλεση.

Την ίδια ακριβώς στιγμή που αποφεύγουν την σύμπτωση της ηγεσίας με τον λαό, επιτρέπουν την ανεμπόδιστη εισβολή του στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Μεταφέρουν τον κύριο όγκο του Ισλάμ εντός των τειχών. Με αυτήν την πρακτική αποθηκεύουν το έμψυχο οπλοστάσιο του Ισλάμ μέσα στις ευρωπαϊκές αποθήκες. Διατηρούν και προωθούν τον ευρωπαίο ισλαμιστή στα σωθικά των δυτικών κοινωνιών. Επιτρέπουν την διάδοση του Κορανίου και των ισλαμικών συγγραμμάτων. Θεωρούν πως οι μετριοπαθείς ερμηνείες του Κορανίου, το ήπιο Ισλάμ με άλλα λόγια, θα προσδώσει ανοσία στο δηλητήριο της προπαγάνδας του μαχητικού Ισλάμ.

Με αυτά επαναλαμβάνουν το πρόγραμμα της βεβαίας ήττας, που ακολούθησαν οι Ρωμαίοι με τους χριστιανούς. Άφησαν τους ήπιους χριστιανούς της «αγάπης» να ενταχτούν στην Ρωμαϊκή κοινωνία. Περίμεναν να απο-ιουδαιοποιηθούν. Ήλπιζαν να ενσωματωθούν. Ισοπέδωσαν την Ιουδαία. Έστρεψαν τους ζηλωτές Ιουδαίους στην διασπορά.

Σε αυτήν την διασπορά οι κακοί ιουδαίοι συναντήθηκαν με τα καλά αδέρφια τους που είχαν πολλαπλασιαστεί και κατείχαν υψηλά αξιώματα. Μαζί κατέλαβαν την Ρώμη. Ο αγαπησιάρης, φίλος των εχθρών του, καλός χριστιανός δεν ήρθε στην Ρώμη για τουρισμό. Ήρθε για να διαδώσει το διαλυτικό κήρυγμα της αγάπης προς τον εχθρό, στις ρωμαϊκές λεγεώνες. Ήρθε να μειώσει τις αντιστάσεις της Ρωμαϊκής κοινωνίας. Ήρθε διωγμένος από το ιουδαϊκό ιερατείο για να μην το αλλοιώσει. Διώχτηκε μακριά του για να μην ελαττώσει την ιουδαϊκή μαχητικότητα. Στάλθηκε για να παραλύσει τον Ελληνορωμαϊκό κόσμο ώστε να υποταχτεί στο επερχόμενο ιουδαιοχριστιανικό πραξικόπημα.

Όταν ο χριστιανός κατέλαβε την εξουσία επέβαλλε τον ιουδαιοχριστιανισμό απόλυτα και ολοκληρωτικά. Χωρίς αγάπες και συμπόνιες. Με απόλυτα δόγματα υπακοής και πειθαναγκασμούς. Με καυτό σίδερο και ποταμούς αίματος.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά της καταλήψεως του Ελληνορωμαϊκού Κόσμου από την χριστιανική ανατολή, με την πρακτική της καταλήψεως της Δύσεως από το Ισλάμ.

Δεν υπάρχει διαφορά στο τότε και στο τώρα, παρά μόνο στις μορφές. Να τί λέει η τζιχάντ του άραβα τρομοκράτου: «Μια ισλαμική κυβέρνηση δεν θα εγκαθιδρυθεί παρά μόνο με την βόμβα και το όπλο. Το Ισλάμ δεν συνυπάρχει και δεν συνάπτει εκεχειρία με την απιστία αλλά συγκρούεται μαζί της. Οι ισλαμικές κυβερνήσεις ποτέ δεν θα εγκαθιδρυθούν με ειρηνικές λύσεις και συμβούλια συνεργασίας. Εγκαθιδρύονται με την πένα και το όπλο, με τον λόγο και την σφαίρα, με την γλώσσα και τα δόντια».

Ο χριστιανός της αγάπης δεν έγινε ποτέ Ρωμαίος πολίτης. Ο ήπιος ισλαμιστής δεν έγινε ποτέ Ευρωπαίος. Τότε έκτιζαν ανάμεσα στους Ναούς μας επισκοπές. Τώρα κτίζουν τζαμιά. Οι ιουδαίοι ζηλωτές δεν θα μπορούσαν ποτέ να καταβάλλουν στρατιωτικά την κραταιά Ρώμη. Οι άραβες τρομοκράτες δεν μπορούν να νικήσουν στρατιωτικά την Δύση. Αυτό θα το πετύχει μόνο το «καλό» Ισλάμ, όπως το έπραξε ο χριστιανός της «συμπόνιας».

Η Δύση ξεγελιέται από το μίσος του φανατικού ισλαμιστή προς τον διαλλακτικό  ισλαμιστή. Η Δύση απατάται από την φανερή εχθρότητα του τρομοκράτου ισλαμιστή προς τον μετριοπαθή ισλαμιστή. Ο φανατικός τον μισεί επειδή είναι κοντά του. Επειδή είναι στην γη του Ισλάμ και την μαγαρίζει με την χλιαρή αίρεσή του. Τον μισεί γιατί είναι επικίνδυνος για το τζιχάντ. Να τα λόγια του για αυτόν: «Η σύγκρουση στην οποία καλείται το Ισλάμ με αυτά τα άθεα καθεστώτα αποστατών, δεν γνωρίζει σωκρατικές συζητήσεις, πλατωνικά ιδεώδη, ούτε αριστοτελική διπλωματία. Γνωρίζει όμως τον διάλογο με σφαίρες, τα ιδανικά της δολοφονίας, βομβιστικών ενεργειών και καταστροφής, την διπλωματία του κανονιού και του πυροβόλου.»

Ο φανατικός ισλαμιστής αγαπά τον μετριοπαθή ισλαμιστή όταν αυτός παραλύει τις αντιστάσεις του εχθρού του. Όταν βρίσκει συμμάχους ανάμεσά του. Όταν πολλαπλασιάζει τους πιστούς του ανάμεσα στους εχθρούς του. Τον αγαπά όταν δηλητηριάζει την μισητή Δύση. Το «καλό» Ισλάμ είναι καλό όταν είναι μακριά από το αληθινό Ισλάμ.

Η Δύση θα νικήσει στρατιωτικά, αλλά αν συνεχίσει την τακτική των ανοικτών συνόρων θα ηττηθεί πολιτισμικά. Θα αφανίσει την ασιατική τρομοκρατία για να βρεθεί σε ισλαμικό κλοιό μέσα στο έδαφός της. Αν δεν αποβάλλει τον «καλό» ισλαμιστή αυτός θα μετατραπεί σε επαναστάτη που θα εξεγείρεται αδικημένος μέχρι να δικαιωθεί.

Αν ο Δυτικός Πολιτισμός δεν εξοστρακίσει το Ισλάμ από την Ευρωπαϊκή Ήπειρο οι υψηλόβαθμοι ισλαμιστές θα καταλάβουν την αρχή και οι κυβερνήσεις θα αναγνωρίσουν την νέα θρησκεία που θα λύσει όλα τα κοινωνικά προβλήματα της «παρηκμασμένης Δύσεως».

Αν η Δύση δεν θέλει να ξαναζήσει τον μεσαίωνα  πρέπει να πολεμήσει το Ισλάμ με τα ίδια μέσα που χρησιμοποιεί το Ισλάμ. Να αποβάλλει τον ισλαμιστή και τον ιουδαιοχριστιανό προδότη από την Ευρωπαϊκή Γη. Να τους στείλει να διαβρώσουν τον φανατικό τρομοκράτη. Να επαναστήσει τις Πατρώες Θρησκείες στην προγονική γη χωρίς το σαράκι της ανοχής. Να ενσταλάξει την ανοχή στο σώμα του ισλαμιστή. Να τον πλημμυρίσει με αυτήν.

Αιώνες τώρα ο παγανιστικός οργανισμός αντιστέκεται στο ιουδαιοχριστιανικό δηλητήριο. Στις μέρες μας προσπαθεί να το αποβάλλει. Τώρα διάλεξε το Ισλάμ την ώρα της επιθέσεώς του. Στόχος του είναι να ενισχυθεί το ξεθυμασμένο ναζωραϊκό δηλητήριο με το ισλαμικό. Να μην ορθοποδήσει ο φυσικός άνθρωπος. «Κράτα το μυαλό σου αρκετά ανοιχτό και θα ρίξουν ένα σωρό σκουπίδια μέσα του».

Οι Θεοί ημών μεθ’ ημών

Δέξιππος-Αγωνιστής των Πατρώων Θεών και των Μητρώων Θεαινών

8η Μεσούντος μηνός Μαιμακτηριώνος, έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα