:: ::

                             Ο ισλαμικός τρόπος πολέμου

Είναι αδήριτος ανάγκη οι πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες όλων των εθνών που πολεμούν κατά του ισλάμ να κατανοήσουν μία βασική πολεμική αρχή: δεν μπορείς να νικήσεις έναν εχθρό, όταν ο εχθρός δεν πολεμά με τους δικούς σου κανόνες.

Σε αυτή την παγίδα έχουν υποπέσει όσα έθνη υποδουλώθηκαν στο ισλάμ. Δεν μελετούν την στρατιωτική ιστορία του ισλάμ, και καταδικάζονται να επαναλάβουν τα λάθη των σκλαβωμένων εθνών. Είναι απαράδεκτο οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες του ισλάμ να έχουν κατανοήσει ότι δεν μπορούν να νικήσουν τα έθνη αν εφαρμόσουν τους διεθνείς κανόνες πολεμικής εμπλοκής, αλλά να μην το κατανοούν οι ηγέτες των μη-ισλαμικών εθνών. 

Κατά την διάρκεια των αραβο-ισραηλινών και αραβο-αμερικανικών πολέμων, όσες φορές οι άραβες παρέταξαν τεθωρακισμένο απέναντι από τεθωρακισμένο ηττήθηκαν. Το ίδιο συνέβη και όταν αντιμετώπισαν αεροπλάνο με αεροπλάνο. Το ίδιο και όταν χρησιμοποίησαν τακτικό στρατό απέναντι από τακτικό στρατό. Και φυσικά δεν τίθεται ζήτημα για ναυτικό πόλεμο, εκεί είναι ανύπαρκτος ο αραβο-ισλαμικός κόσμος. 

Αλλά σε κάποια στιγμή, μετά από επανειλημμένες ήττες, οι ηγέτες των ισλαμιστών συνειδητοποίησαν ότι για να νικήσουν έπρεπε να αποφεύγουν τα δυνατά σημεία του αντιπάλου και να εκμεταλλεύωνται τα ασθενή του σημεία. Έτσι άλλαξαν τρόπο πολέμου. Ξεκίνησαν σφαγές αμάχων, εξεγέρσεις στους δρόμους, οικονομικό πόλεμο δια του πετρελαίου, θρησκευτική προπαγάνδα, τρομοκρατικές ενέργειες, ωργανωμένη μετανάστευση με σκοπό την διείσδυση στα έθνη και την διεξαγωγή πολιτικού πολέμου, αλλαγή των ιστορικών βιβλίων παριστάνοντες τα θύματα ώστε να δικαιολογήσουν νέες κατακτήσεις.

Σταμάτησαν οι ισλαμιστές να διεξάγουν τους πολέμους τους με δυτικούς-ανθρωπιστικούς όρους, και για αυτό άρχισαν να νικούν. Το συμπέρασμα είναι ότι οι ηγέτες των ελευθέρων εθνών, αν θέλουν να τσακίσουν το ισλάμ, πρέπει να σταματήσουν να διεξάγουν τον πόλεμο με βάση τους δυτικούς-ανθρωπιστικούς όρους, και να διεξάγουν τον πόλεμο κατά του ισλάμ με βάση τους ισλαμικούς όρους.

Τα ανθρωπιστικά κριτήρια πολέμου δεν σημαίνουν τίποτε για τους ισλαμιστές. Με βάση την ισλαμική «θεολογία», όταν υποτάξουν έναν λαό, αρπάζουν τις γυναίκες των ηττημένων και τις βιάζουν. Σφαγιάζουν οιονδήποτε αρνηθεί να υποταχθεί στο ισλάμ. Αν πεθάνει κάποιος ισλαμιστής, οι ηγέτες τού υπόσχονται ότι στον άλλο κόσμο τον περιμένουν 72 παρθένες και αρκετά αγόρια για να ικανοποιούν τις επιθυμίες του...

Ένα τέτοιο δόγμα αν δεν ξερριζωθεί από τις περιοχές που απελευθερώθηκαν, σε μερικές δεκαετίες αποκτά πάλι ρίζες και ο κύκλος της τρομοκρατίας ξεκινά από την αρχή. Οι σύμμαχοι πρέπει να εγκαταλείψουν την παρανοϊκή αντίληψη ότι οι ισλαμιστές τρομοκράτες θα αντιμετωπιστούν με αστυνομικά μέτρα, το οποίο σημαίνει παροχή δικηγόρων στους κατηγορουμένους, το οποίο σημαίνει δίκες, εξέταση μαρτύρων, προφυλάκιση υπό όρους, δικαιώματα κατηγορουμένων-αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου, κλπ, κλπ. Αυτή η γελοία τακτική πρέπει να εγκαταλειφθεί, ενδυναμώνει αντί να αποδυναμώνει το ισλάμ. Η σύγκρουση πρέπει να διεξαχθεί με πολεμικούς όρους, και μάλιστα με ισλαμικούς.

Το ισλάμ διατάσσει ότι όσοι δεν πιστεύουν στο ισλάμ ή θα υποταχθούν ή θα σφαγιαστούν; Ωραία, όσοι πιστεύουν στο ισλάμ ή θα το εγκαταλείψουν ή θα εξολοθρευτούν. Το ισλάμ κτυπά με βόμβες τραίνα, σχολεία, χώρους διασκεδάσεως, επιχειρήσεις, και ναούς των μη-ισλαμικών εθνών; Εντάξει, σχολεία μαντράσα που παράγουν τρομοκράτες, ισλαμικές θεολογικές σχολές, ισλαμικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δίκτυα, τζαμιά, ισλαμικές τράπεζες, θα υποστούν αντίστοιχα αντίποινα.

Αυτή η τακτική ονομάζεται στα αγγλικά mirroring, κατοπτρισμός στα ελληνικά. Δηλαδή οι ισλαμιστές θα βλέπουν πάνω στα έθνη έναν καθρέπτη ο οποίος θα καθρεπτίζει τις πράξεις τους.

Όταν ένα τεράστιο κοπάδι με μαινομένους ταύρους εφορμά καταπάνω σε μία ομάδα με γέρους και γυναικόπαιδα, η μεγαλύτερη ανοησία θα ήταν να προσπαθήσουν να το κατευνάσουν. Ή να κατηγορούν όσους προσπαθήσουν να το σταματήσουν με όπλα ως πολεμοχαρείς. Αν οι μαινόμενοι ταύροι φτάσουν στα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους σίγουρα θα τους ποδοπατήσουν. Αν όμως έβαζαν καθρέπτες απέναντι από τα μαινόμενα ζώα, τα ζώα θα έβλεπαν ότι ένα εξίσου εξαγριωμένο πλήθος από ταύρους έρχεται καταπάνω τους. Θα πανικοβάλλοντο και θα ετρέποντο σε φυγή.

Αυτό ισχύει και για τους ισλαμιστές. Όσο διαισθάνονται ότι τα έθνη τους συμπεριφέρονται με το γάντι, ότι αν συλληφθούν θα εφαρμοστεί το habeas corpus, τόσο θεωρούν τα έθνη δειλά και οι ίδιοι αποθρασύνονται. Γίνονται πιό στυγνοί εγκληματίες. Άλλωστε ένα ισλαμιστής τρομοκράτης δεν χρειάζεται να πάει και σε κάποια στρατιωτική ακαδημία για να μάθει να πολεμά. Αυτό που κάνει είναι να απάγει άμαχο πληθυσμό. Ύστερα αγοράζει μία κάμερα, αποκεφαλίζει μερικούς ομήρους, στέλνει το βίντεο στο διαδίκτυο, και μετά παριστάνει τον αδικημένο αντιστασιακό. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν τα δυτικά ΜΜΕ, κατηγορούν για την συγκεκριμένη πράξη όχι τον ισλαμιστή, αλλά τον Δυτικό Πολιτισμό.

Ωρισμένοι αποκεφαλισμοί ισλαμιστών τρομοκρατών μπροστά στις κάμερες από εξαγριωμένα πλήθη, οι οποίοι θα μεταδίδονταν στο διαδίκτυο, θα έστελναν το κατάλληλο μήνυμα στους κατάλληλους αποδέκτες.

Η νίκη κατά του ισλάμ απαιτεί γκρέμισμα όλης της ισλαμικής ιδεολογίας, διότι αυτή κινητοποιεί τους ισλαμιστές. Και εδώ οι ηγέτες της Διεθνούς Κοινότητος εφαρμόζουν μία αυτοκτονική πολιτική. Επιτρέπουν στο ισλάμ να διαδίδεται ελεύθερα αντί να το θέσουν εκτός νόμου. Ενώ το ισλάμ δεν επιτρέπει την διάδοση μη-ισλαμικών ιδεών στα εδάφη του. Οι ηγέτες της Διεθνούς Κοινότητος επιτρέπουν σε έναν πολίτη τους να προσηλυτιστεί στο ισλάμ χωρίς ποινικές κυρώσεις, αλλά το ισλάμ θανατώνει όσους εγκαταλείπουν το ισλάμ. Με τέτοια αυτοκτονική πολιτική, τα ζάρια είναι φτιαγμένα υπέρ του ισλάμ. Όσες φορές και να τα ρίξουμε, θα κερδίζει το ισλάμ.

Είναι αδήριτος ανάγκη η Διεθνής Κοινότητα να εφαρμόσει ισλαμικές πολιτικές, για την επιβίωσή της. Όποιος προσηλυτίζεται στο ισλάμ θα τιμωρείται με θάνατο. Όποιος εγκαταλείπει το ισλάμ θα του παρέχεται πλήρης ασυλία. Η Διεθνής Κοινότητα πρέπει να απαγορεύσει την διάδοση ισλαμικών ιδεών, και συγχρόνως να επιβάλλει βιαίως την διάδοση μη-ισλαμικών ιδεών μέσα στις κατεχόμενες από το ισλάμ χώρες.

Δεν αρκεί η Διεθνής Κοινότητα να εξουδετερώσει τους πιό φανατικούς ισλαμιστές. Πρέπει να ξερριζώσει κάθε έκφανση του ισλάμ από τις συνειδήσεις των υποδουλωμένων λαών. Μόνον η απο-ισλαμοποίηση, η αποδόμηση του ισλάμ, και η ταυτόχρονη επαναφορά των αραβικών λαών στις προ-ισλαμικές εθνικές τους θρησκείες, αποτελεί εγγύηση για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Οι συλλήψεις και οι δίκες ωρισμένων φανατικών ισλαμιστών και ο εγκλεισμός τους σε φυλακές, απλώς γελοιοποιεί την Διεθνή Κοινότητα στα μάτια των ισλαμιστών.  

Σαλαδίνος