:: ::

                        Φυλή, Θρησκεία, ρατσισμός, φυλετισμός

Καταλαβαίνω τον ρατσισμό ως μικρόνοη διάκριση μίας φυλής έναντι άλλης ή έναντι όλων των άλλων και την επιβολή της πάνω τους. Η επιβολή αυτή  έχει τρεις τύπους:  α)Αυτόν της εθνοκτονίας που ενεργεί με οικονομική αφαίμαξη, πολιτική ετερονομία, πολιτιστική καταστροφή, πνευματική αλλοτρίωση. β) Αυτόν της γενοκτονίας που ενεργεί με σφαγή του φύλου μέχρι ενός ή επιμειξία και αλλοίωση για δημιουργία ενός άλλου τύπου. Προσοχή όμως εδώ ο αλλοιωτής δεν αλλοιώνεται ταυτοχρόνως με την υπό αλλοίωση φυλή, αλλά μερικώς ή και καθόλου. Είτε αφήνει ένα περιττό του τμήμα να αλλοιώσει την φυλή στόχο (περιθωριακοί, φτωχοί, chantalas) είτε προωθεί άλλες υπόδουλες φυλές (νομάδες, μειονότητες) να αναμειχθούν ώστε να αλλοιώσει αμφότερες. γ)Αυτόν της γενοκτονίας και εθνοκτονίας που δρουν ταυτόχρονα. Εδώ λειτουργεί ο κανόνας: ότι δεν αλλοιώνεται τότε γενοκτονείται. Αλλά και αντίστροφα: ότι δεν νικάται τότε αλλοιώνεται

Τα ιστορικά παραδείγματα πάμπολλα αυτών των πρακτικών. Γνωρίζει κανείς πόσες φυλές έχουμε σήμερα; Είναι γνωστόν ποιά είναι η φυλετική σύνθεση των εθνών στην Ευρώπη; Μήπως υπάρχει κάποιος που υποστηρίζει ότι το έθνος δημιουργεί την φυλή;

Ο Φυλετισμός λοιπόν όπως τον εννοώ σε αντίθεση με τον ρατσισμό αποσκοπεί όχι στην επιβολή αλλά στην προστασία της φυλής. Όπως και ο Εθνισμός σε αντιδιαστολή με τον εθνικισμό. Και γιατί λέω προστασία αν όχι για τους ευνόητους λόγους; Απλά γιατί έτσι είμαι συνεπής στην καίρια θέση-πεποίθηση ότι η φυλή δημιουργεί το ήθος και όχι το αντίστροφο. Έτσι ώστε το ομότροπο ήταν ενδεικτικό του όμαιμου και αυτά μιας εντοπιότητας.

Κάθε φυλή έπαιρνε πάντα σοβαρά αυτόν τον γνώμονα ώστε σε κάθε άνοιγμά της σε όμορες φυλές να μην χάσει την σύσταση και συνοχή της. Έτσι επιτυγχανόταν εξέλιξη και ισχυροποίηση της φυλής χωρίς αλλοιώσεις του κοινού ήθους. Ας θυμηθούμε μόνο το κριτήριο αποδοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους κοινούς τρόπους, οι οποίοι χαρακτήριζαν την συγγένεια αίματος.

Αν συνέβαινε το αντίθετο δηλαδή ένα οικουμενικό ήθος να δημιουργεί φυλή, τότε θα είχαμε κομμουνιστές, καπιταλιστές, χριστιανούς, ισλαμιστές μιας συγκεκριμένης φυλής αντί του παρατηρουμένου πολυφυλετισμού, αλλά και  γεωγραφικές εντοπιότητες αντί της παρατηρούμενης γεωγραφικής διασποράς.

Άρα όταν λέω φυλετιστής εννοώ αυτόν που προστατεύει την φυλή του από εθνοκτονία ή γενοκτονία. Αυτόν που προστατεύει το παράγωγο ήθος της φυλής από προσμείξεις με οικουμενικά ήθη. Αυτόν που αποκαθάρει την φυλή από τέτοιες νοθεύσεις. Προστατεύω την φυλή μου σημαίνει αμετάκλητα ότι προστατεύω και το γνήσια αυθεντικό παραγώμενο ήθος της. Τον κυρίαρχο συνεκτικό ιστό και διακριτικό γνώρισμα, χωρίς κρανιακά πειράματα και αιματοληψίες.

Αν το ήθος (χριστιανικό) είναι ξένο προς την φυλή σου (Ελληνική) τότε ανήκεις σε ένα εθνοκτονημένο γένος, έθνος μόνο κατ’ όνομα, που θα υποστεί την μοίρα που θα αποφασίσει το ήθος της κυρίαρχης φυλής. Αλλοίωση ή/και γενοκτονία. Η αραβική φυλή με ισλαμικό ήθος γενοκτονείται σήμερα. Οι ευρωπαϊκές φυλές με χριστιανικό ήθος αλλοιώνονται και συρρικνώνονται σήμερα.

Αν το φύλο σου (Σλαβομακεδόνας, τουρκαλβανός, ενετοφράγκος, ρωσοπόντιος) είναι ξένο προς το γνήσιο ήθος τότε ανήκεις σε μία γενοκτονημένη και αλλοιωμένη φυλή -φυλή μόνο κατ’ όνομα που θα υποστεί την μοίρα που θα αποφασίσει η κυρίαρχη φυλή. Αλλοτρίωση ή/και εθνοκτονία. Άρα άμα χάσεις το ένα χάνεις και το άλλο.

Ένα έθνος μπορεί να αποτελείται από περισσότερες της μίας φυλές και να συνυπάρχει αρμονικά. Αυτό γιατί πολλές φυλές έχουν σχηματίσει κοινό ή συγγενές ήθος. Όμως σε μία φυλή δεν μπορούν να ενυπάρχουν περισσότερα από ένα έθνη. Και αυτό γιατί το έθνος είναι προϊόν μίας φυλής και οδηγός συνοχής, πορείας και λειτουργίας του.

Όταν παρατηρείται αυτό το φαινόμενο όπως π.χ στην Ελληνική φυλή να ενυπάρχουν διαφορετικά ήθη τότε δεν έχουμε κοινό έθνος. Όταν έχουμε κομμουνιστικό ήθος ως συνέπεια έχουμε την οικονομική πάλη και ταξική διαφοροποίηση. Οι σχέσεις των μελών ορίζονται από την οικονομική θέση και την ταξική τους συνείδηση. Όταν έχουμε καπιταλιστικό ήθος έχουμε ως συνέπεια τον οικονομικό ανταγωνισμό και την ατομική διαφοροποίηση. Οι σχέσεις των μελών ορίζονται από την οικονομική ισχύ και την χρησιμότητα εκάστου. Όταν έχουμε χριστιανικό ήθος ή ισλαμικό έχουμε ως συνέπεια την απόρριψη του προηγούμενου ήθους (μισαλλοδοξία) και κατάργηση της φυλής (εθνοκτονία, γενοκτονία ή συνδυασμό). Οι σχέσεις των μελών είναι διαφυλετικές με βάση την προσχώρηση στο χριστιανικό ή ισλαμικό δόγμα.

Τί σημασία έχουν όλα αυτά; Ας πάρουμε για παράδειγμα την σχέση της Ελλάδος με την Σερβία και την Τουρκία. Στην Σερβία κατοικούν αλλόφυλοι χριστιανοί ορθόδοξοι που θεωρούνται «παραδοσιακοί σύμμαχοι» και «αδελφοί» και άρα αποτελούν θεμιτό λαό για επιμειξία μέσω κοινών γάμων. Έτσι οι χριστιανοί δημιουργούν την ελληνοσλαβική φυλή και αργότερα την ελληνορωσική φυλή.

Στα παράλια της Τουρκίας κατοικούν ακόμα εκατομμύρια Ίωνες που εξισλαμίστηκαν ή βάσει θρησκείας εκδιώχθηκαν το «1923» από την Ελλάδα. Κατοικούν δηλαδή ομόφυλοι ισλαμιστές που θεωρούνται παραδοσιακοί εχθροί και αποτελούν αθέμιτο λαό προς ανάμειξη. Άρα οι μη χριστιανοί ομόφυλοι θεωρούνται εχθροί από το χριστιανικό ήθος και οι χριστιανοί αλλόφυλοι θεωρούνται φίλοι. Όταν η φυλή επανακτήσει την Πατρώα Θρησκεία της τότε οι φίλοι γίνονται εχθροί και το αντίστροφο.

Συμπέρασμα: Κάθε φυλή πρέπει να οδηγείται με γνώμονα την επανάκτηση της παραδοσιακής της θρησκείας, με σκοπό την σωτηρία της. Κάθε άλλη φυλετική πορεία είναι αποπροσανατολιστική για την ίδια και ζημιογόνα (ρατσισμός) για τους γείτονές της.

Η γερμανική φυλή οδηγούμενη από τον χριστιανό Χίτλερ αντί να βρει τον σκοπό της στην ιστορία ανατρέχοντας στην αρχαία θρησκεία όπως ισχυριζόταν, επέλεξε να επικαλεστεί ανωτερότητα για να επιβληθεί των άλλων ακριβώς όπως άλλοτε τα θύματά της, οι ιουδαίοι, επικαλέστηκαν ανωτερότητα για να εξολοθρεύσουν τους Φιλισταίους.

Το ίδιο συνέβη με την ρωσσική φυλή η οποία με οδηγό τον διεθνιστή Λένιν γενοκτόνησε τα έθνη για την επιβολή του κομμουνιστικού δόγματος. Το ίδιο συνέβη και από την αγγλοσαξονική φυλή η οποία για την επιβολή του καπιταλισμού μισείται σήμερα από όλο τον κόσμο.

Η σπουδαιότητα κάθε φυλής ορίζεται από τον βαθμό που έχει απορρίψει κάθε διεθνιστικό οικουμενικό δόγμα και τον βαθμό που έχει υιοθετήσει το παραδοσιακό και εθνικό δόγμα. Σε τελική ανάλυση η καθαρότητα μίας φυλής ορίζεται από την ύπαρξη της φυλετικής της θρησκείας.

Μεγιστίας

6η Ισταμένου μηνός Εκατομβαιώνος, έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα