:: ::

        Θεολογική επισκόπηση της ναζωραϊκής επικρατήσεως

Η ανάλυση των αιτιών της δυσμενούς καταστάσεως που εξέπεσαν τα έθνη της γης από την σαρωτική ναζωραϊκή λαίλαπα, είναι το καίριο ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί καθημερινά. Το ζήτημα αυτό αποτελεί το βασικότερο θέμα μελέτης των θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών κάθε υπόδουλου έθνους. Απαιτεί επισταμένη ανάλυση με στόχο την ορθή εξαγωγή συμπερασμάτων.

Κάθε επιχειρηματικός οργανισμός, στρατιωτική ή πολιτική ηγεσία αναλύει τα αίτια της ήττας περισσότερο από τα αίτια μίας νίκης, πολλώ δε μάλλον όταν αυτή η ήττα έφερε στις πλάτες των εθνών τον ναζωραϊκό ζυγό και γύρισε την ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια πίσω.

Πλείστοι ιστορικοί μελετητές έχουν ρίξει φως στην μεγαλύτερη ιστορικά ανθρώπινη τραγωδία, την μισανθρωπία με θρησκευτικό προσωπείο. Την πρώτη επιβολή «θρησκείας» με ωμή και κτηνώδη βία, την συγκάλυψη του μεγαλύτερου διαχρονικού εγκλήματος κατά της ανθρωπότητος.

Η απόλυτη επιβολή της αιρέσεως των ναζωραίων πάνω στο θρησκευτικό σώμα των κοινωνιών, δια πολιτιστικής εθνοκτονίας και φυλετικής γενοκτονίας, κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στην θρησκευτική οπτική των ηττημένων εθνών με αποτέλεσμα τα τμήματα της απεγκλωβισμένης από τον χριστιανισμό δυτικής κοινωνίας, να ταυτίζουν την θρησκεία με τον χριστιανισμό και επακόλουθα να συνδέουν τον φυσιολογικό αντιχριστιανισμό με την αφύσικη αθεΐα!

Το πρόβλημα λοιπόν έγκειται στην οπτική γωνία που έχουν οι περισσότεροι των μελετητών πάνω στα αίτια της ναζωραϊκής επικρατήσεως και στα συμπεράσματα που εξάγουν.

Οι ναζωραίοι αποσπώντας θρησκευτική εξουσία από την Ρώμη ως εφαλτήριο καταλήψεως της πολιτικής εξουσίας, δεν διανοήθηκαν ποτέ την συνύπαρξη ή έστω την πρωτοκαθεδρία του δόγματός τους. Επεδίωξαν την μοναδικότητα, το απόλυτο μονοπώλιο στα θρησκευτικά πράγματα. Έχοντας επίγνωση του φτωχού θεολογικού οπλοστασίου που παρουσίαζαν, για να διατηρηθούν όφειλαν να εξαφανίσουν όλα τα πρωτότυπα από τα οποία άντλησαν ζωτικά συστατικά, για την δημιουργία αυτού που ονομάζουν καταχρηστικά «χριστιανική θεολογία».

Έτσι κάθε οξυδερκής μη στρατευμένη αντικειμενική ανάλυση των αιτιών της ναζωραϊκής επικρατήσεως καταδικάζεται ως βλάσφημη προς τα θεία κριτική.

Η επανασύσταση του Ελληνικού Ιερατείου για την διεξαγωγή της Ελληνικής Επαναστάσεως απαιτεί αυτήν ακριβώς την θρησκευτική οπτική στην ανάλυση των αιτιών της ήττας. Μόνο η επαρκής γνώση των σκοτεινών πρωτοχριστιανικών χρόνων, η κοινωνική πραγματικότητα κατά την εμφάνιση του προσηλυτιστή Σαούλ, σε συνδυασμό με την φύση του χριστιανικού δόγματος, μπορεί να αποδώσει ουσιαστικά συμπεράσματα  για τον αλυτρωτικό αγώνα.

Πρώτιστη μέριμνα των θρησκευτικών ηγεσιών δεν είναι απλά η ανακατάληψη της θρησκευτικής εξουσίας στην επανάσταση των εθνών, αλλά η προστασία από μια νέα επερχόμενη λαίλαπα, με όποιο όνομα ή προσωπείο ξαναεμφανιστεί στο προσκήνιο.

Η ανακατάληψη της θρησκευτικής εξουσίας από τις γηγενείς παραδόσεις είναι κάτι που νομοτελειακά θα επιτευχθεί, γνωρίζοντας τους Θείους Νόμους. Η επανάσταση των εθνών αποτελεί αναπόδραστη Μοίρα του φονιά των εθνών χριστιανισμού και Χάρις των Θεών για την διαιώνιση του ανθρωπίνου γένους. Όμως η Μοίρα στον ανθρώπινο βίο, κατά παραχώρηση των Θείων Νόμων, συνίσταται από την Πρόνοια για το Αγαθό, την Θεία ευταξία και ευρυθμία που γνωρίζουμε ως Ειμαρμένη και την Ελεύθερη βούληση. Τρεις Μοίρες που συνθέτουν τα γεγονότα.

Η ασταθής ανθρώπινη βούληση μπορεί να επιλέξει την ανομία ή την ευσέβεια, την Θεϊκή ομοίωση του αγαθού ή την κτηνώδη ομοίωση του αλόγου. Οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν την φυγή από το Κτήνος ή την φυγή από τον Θεό. Είναι οι Θεϊκοί Νόμοι  που παραχωρούν αυτήν την ελεύθερη βούληση, το ανθρώπινο αυτεξούσιο. Οι Θεοί εποπτεύουν την δοθείσα ελεύθερη βούληση, και δεν την αφαιρούν όταν οδηγεί στην μισανθρωπία διότι κάθε δρόμος προς την αρετή είναι κλειστός, αν αφαιρούσαν οι Θεοί το ανθρώπινο αυτεξούσιο. Οι άνθρωποι δεν θα κοπίαζαν για την αρετή αν αυτή εξηρτάτο από τους Θεούς χωρίς την ανθρώπινη συμβολή. Διότι δεν υφίσταται απόκτηση της αρετής χωρίς μαθητεία και κόπο! 

Η ναζωραϊκή πλάνη, αυτό το φρικτό επεισόδιο στην ανθρώπινη ιστορία, δεν ήταν κάτι αναπόφευκτο για την ανθρωπότητα, ούτε μη αναμενόμενο από τους Θεούς. Ακριβώς όπως μια καταιγίδα, ένα φυσικό αίτιο, επιπίπτει σε μια κατοικημένη περιοχή, έτσι και η χριστιανική δίνη επέπεσε στην ανθρωπότητα ως υλοποίηση της ανθρώπινης πλάνης. Ως μανιασμένος τυφώνας, μια διανοητική τρικυμία, που σάρωσε λιμάνια και πόλεις απροετοίμαστες. Ως άλλη επιδημία ακριδών πάνω στα σπαρτά και τους αγρούς των πόλεων δεν εξέφραζε παρά αυτή την ελεύθερη βούληση μιάς ικανής μερίδας ανθρώπων με σκοπό την καταστροφή.

Η ίδια ασφαλώς ελεύθερη βούληση μπορεί να ασκηθεί και στην  προετοιμασία της ανθρωπότητος απέναντι στις καταστροφές είτε αυτές είναι φυσικές είτε βαρβαρικές. Ένας τυφώνας δεν έχει τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα όταν πλήττει καλοχτισμένες πόλεις και όταν πλήττει πρόχειρους καταυλισμούς. Μια καταιγίδα δεν βυθίζει εύκολα τα γερά πλοία όπως τα μικρά πλοιάρια. Μια επιδημία ακριδών δεν έχει τόσο καταστροφικά αποτελέσματα σε προστατευμένους αγρούς.

Τα έθνη πρέπει να γνωρίσουν τα αίτια της ναζωραϊκής επιδημίας, και οι θρησκευτικές ηγεσίες οφείλουν να μελετάνε τις συνθήκες δημιουργίας τέτοιων καταστροφικών φαινομένων και να οχυρώνουν την ανθρωπότητα.

Η θεολογική άποψη που εστιάζει στην ενσαρκωμένη ψυχή, δηλαδή τον άνθρωπο, στο χρονικό σημείο εμφάνισης του ναζωραϊσμού αναγνωρίζει την ενσάρκωση πολλών ψυχών καταλαμβανομένων από την Έριδα, με στόχο να ιδεολογικοποιήσουν την ασέβεια και να συνωμοτήσουν εν ζωή κατά των Θεών.

Μια απόδραση από τους Θεούς με μόνο στόχο την λατρεία της ύλης. Μια φαιδρή αλλά έντεχνη αντικατάσταση των αΐδιων Θεών από τον θεοποιημένο άνθρωπο της ναζαρέτ. Ένας ευτελής υλισμός με πνευματικό περιτύλιγμα, με παθιασμένο στόχο την διάδοση του σε ευάλωτα τμήματα του Ελληνορωμαϊκού κόσμου από τις διαλυτικές φιλοσοφίες. Η Επικούρεια αθεΐα, η Στωική απάθεια, η Κυνική απαξίωση, διέβρωσαν το Ομηρικό οχυρό της Παραδόσεως. Η πολιτική πρακτική του θρησκευτικού συγκρητισμού με στόχο την ομογενοποίηση των Εθνών προκειμένου να διαφυλαχτεί η Ρωμαϊκή ενότης, έφερε την ιουδαϊκή παραφυάδα των ναζωραίων στην καρδιά της Ρώμης. Η άκριτη ανοχή επέτρεψε την αλλοτρίωση της ψυχής από το υστερόβουλο εξουσιαστικό δόγμα των ναζωραίων.

 Ο δύσκολος δρόμος της θεϊκής αρετής αντικαταστάθηκε με μια δήλωση πίστεως. Η μαθητεία της πολιτικής αρετής, με την υποταγή στον τοπικό επίσκοπο.

Κάτω από ένα άστατο πολιτικό καθεστώς για τους ναζωραίους, με εναλλαγές περιορισμών και επισημοποιήσεως δικαιωμάτων, σύντομα διαλείμματα περιορισμένων τοπικά και χρονικά διωγμών για παραβάσεις του κοινού ποινικού κώδικα, οι ναζωραίοι επιτύχανε την κρίσιμη μάζα. Ο επίσκοπος είχε πια κάτω από την απόλυτη εξουσία ένα αποκτηνωμένο όχλο για να υβρίζει τα Θεία ειωθότα και νομιζόμενα, να μαγαρίζει προαιώνια Ιερά, και να εκβιάζει δικαιώματα, παραχωρήσεις ατιμώρητος, για να μην διαταραχθεί η Ρωμαϊκή ειρήνη.

Με υποκριτικές εναλλαγές εξαγγελιών ο χριστιανισμός κατάφερε να αγκαλιάσει την ρωμαϊκή εξουσία πριν την πνίξει. Το κοινόβιο των ζηλωτών της ερήμου μεταλλάχθηκε σε αταξικό κοινοκτητικό όργιο αγάπης, για να μετατραπεί τέλος σε κάθετη φασιστική ιεραρχία ώστε να καταστεί χρήσιμο στην Ρωμαϊκή αυταρχία. Την ποδηγέτηση του θρόνου από την υλιστική φθονερή ψυχή των ναζωραίων, ακολουθεί πια η καταδίωξη των απροστάτευτων Ιερατείων και η γενοκτονία των πιστών εθνών. Ναοί, βωμοί, σύμβολα, Ιερείς και Ιέρειες, τελούν υπό διωγμό μέχρι σήμερα.

Η Θεία Πρόνοια και η Ειμαρμένη τιμωρούν ανελλιπώς και πολυτρόπως την αδικία διότι είναι Νόμος να μην ριζώσει το κακό στις ψυχές των ανθρώπων και ξεχάσουν το Αγαθό. Η Φύση αναλαμβάνει τα δικαιώματα της. Οι καιροί φέρνουν καθημερινά τις Θείες βουλές και οι Δαίμονες καυτηριάζουν καθημερινά τις ναζωραϊκές ψυχές στον Άδη για να τις καθάρουν από την αμαρτία. Το χριστιανικό επεισόδιο πλησιάζει στην λήξη του.

Όμως η νόσος της αποκτηνώσεως θα έρθει ξανά με άλλο πρόσωπο. Μόνη ελπίδα η θωράκιση της κοινωνίας, η οχύρωση των ψυχών στο προγονικό ήθος όπως ώρισαν οι Θεϊκοί Νόμοι. Η μνήμη της ζημίας από την ναζωραϊκή βλάβη ως αντίδοτο και η άμεση απομόνωση του νοσογόνου επιδημικού ιού. Η θωράκιση του κοινωνικού οργανισμού σε υγιείς νοητικές συνθήκες, και η εκδίωξη του αρρωστημένου τμήματος εκτός κοινωνίας.

Τώρα για άλλους λόγους μπορούμε να συμφωνήσουμε με τους στρατευμένους ναζωραίους ιστορικούς, που επικαλούνται θρησκευτική κατάπτωση για να πιστοποιήσουν αυτό που ονομάζουν αυτοί «Θεϊκή Πρόνοια». 

Ο ναζωραϊκός ιός ήταν άγνωστος για το θρησκευτικό σώμα των εθνών. Αντί να  βρει τον υγιή οργανισμό της Ιερής Παραδόσεως, βρήκε έναν επιρρεπή οργανισμό από τις ανεκτικές φιλοσοφίες, μόλυνε τα πιο ευάλωτα όργανά του, και άρχισε να μεταλλάσσεται σαν ξενιστής, κλέβοντας αρχέτυπα, σύμβολα και μύθους.

Υιοθετώντας τα εξωτερικά περιβλήματα των δογμάτων επιβίωσε της καθυστερημένης χρονικά νεοπυθαγόρειας και νεοπλατωνικής άμυνας και κατευθύνθηκε στην διάνοια προξενώντας μακροχρόνια εγκεφαλική βλάβη. Όλα τα ιδεολογικά αποστήματα του καπιταλισμού, κομμουνισμού, εθνικισμού, φασισμού, αναρχισμού, ως υλιστικά παράγωγά του προέρχονται από αυτήν ακριβώς την σύγκρουση της ναζωραϊκής φρενοβλάβειας, και της προσπάθειας του κοινωνικού οργανισμού για ίαση.

Οι Ιεροί πολεμιστές αργά και σταθερά εξυγιαίνουν ζωτικά όργανα κατευθυνόμενα στην διανοητική έδρα του οργανισμού, την ανακατάληψη της θρησκευτικής εξουσίας για να εκδιώξουν συστηματικά τον ιό.

Αυτή η συμφωνία μας με τους ναζωραίους, συνιστά την γνωστοποίηση των αιτιών της ναζωραϊκής νόσου, και την ανεπιστρεπτί διαδικασία καθάρσεως από το μίασμα. Τον θάνατο του ναζωραϊκού ιού!

Μεγιστίας-Δωδωναίος Κήρυξ

2α Λήγοντος μηνός Μεταγειτνιώνος, έτους 2781 μετά πρώτην Ολυμπιάδα