:: ::

                 Η σύγκρουση Ελληνισμού και νεοφιλελευθερισμού

Η ελεύθερη αγορά είναι η καραμέλα όλων των νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων. Δεν εξηγούν όμως ποιές σιωπηρές υποθέσεις χρησιμοποιούν όταν αναφέρουν τον όρο «ελεύθερη αγορά».

Αναφέρουν συνεχώς τα κλειστά επαγγέλματα. Ζητούν να ανοίξουν. Αλλά δεν εξηγούν, να ανοίξουν σε ποιούς; Μήπως στους ξένους εργαζομένους; Η Ελληνική αγορά εργασίας είναι ανοικτή για τους ξένους ανειδίκευτους και ημιειδικευμένους εργάτες εδώ και χρόνια. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Κατεστράφη η Ελληνική εργατική τάξη.

Όταν μιλούν για άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων εννοούν να έρθουν στην Ελλάδα ξένοι δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, φαρμακοποιοί και οδηγοί φορτηγών. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδος; Δεν έχουμε αρκετά φαρμακεία; Προφανώς η έγνοια των νεοφιλελεύθερων είναι να έρθουν ξένες αλυσίδες φαρμακείων που θα κλείσουν τα Ελληνικά συνοικιακά φαρμακεία.

Αφού η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας δεν βελτιώθηκε παρά τα εκατομμύρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων εργατών που εισήλθαν παρανόμως, πώς θα βελτιωθεί τώρα με την εισαγωγή ξένων δικηγόρων και φαρμακοποιών; Είναι προφανές ότι οι ψευδοπροφήτες του ΔΝΤ και οι εγχώριοι ψιττακοί ψεύδονται ασυστόλως. 

Σε κάθε σόφισμα των νεοφιλελευθέρων οικονομολόγων πρέπει να αναζητείται η σιωπηρή υπόθεση. Να εξετάζουμε το τί δεν λένε. Τί αποκρύπτουν από τον Ελληνικό Λαό.

Το κύριο σόφισμα των νεοφιλελεύθερων προπαγανδιστών όταν εκθειάζουν το «ελεύθερο εμπόριο» επικεντρώνεται στην τιμή του προϊόντος. Θέλουν να πείσουν τον Έλληνα ότι το πιό φθηνό προϊόν είναι το καλύτερο. Δεν έχει σημασία για τους νεοφιλελεύθερους αν είναι εισαγόμενο προϊόν. Αρκεί να είναι φθηνό σε σχέση με το Ελληνικό.

Με αυτό τον τρόπο διαφθείρουν την συνείδηση του Έλληνος καταναλωτού. Αδιαφορούν για το πώς επιτεύχθηκε η φθηνή τιμή από τον εμπορικό μας αντίπαλο. Αν έγινε με επιδοτήσεις; Αν έγινε με ντάμπινγκ(πωλήσεις κάτω του κόστους); Αν έγινε με απάνθρωπη εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού όπως στην Κίνα και στο Πακιστάν;

Αν τολμά, ας εμφανιστεί ένας νεοφιλελεύθερος που υποστηρίζει την «ελεύθερη αγορά» στα ΜΜΕ, και ας δηλώσει ότι αδιαφορεί για την απάνθρωπη εκμετάλλευση παιδιών στην Κίνα και στο Πακιστάν που εργάζονται ως δούλοι. Αν τολμά, ας δηλώσει ότι αδιαφορεί πώς επετεύχθη η φθηνή τιμή του εισαγομένου κινεζικού παντελονιού που αγόρασε στην Ελλάδα.

Η καταστροφή που προκαλεί το νεοφιλελεύθερο δόγμα επιδεινώνεται διότι οι ελληνόφωνοι νεοφιλελεύθεροι, ως ατομιστές και εγωκεντρικά παράσιτα, αδιαφορούν για την φυλετική και πολιτιστική αξία του Ελληνικού πληθυσμού.

Αδιαφορούν για την βελτίωση του Ελληνικού παραγωγικού δυναμικού. Όταν λένε, «τα Ελληνικά προϊόντα είναι ακριβά και κακής ποιότητος. Αγοράστε ξένα προϊόντα, κάντε εισαγωγές», αυτό σημαίνει ότι θεωρούν ότι ο Ελληνικός Λαός δεν επιδέχεται βελτιώσεως.

Όταν μία πολιτική ηγεσία στο πρόβλημα των ξένων προϊόντων τα οποία είναι φθηνότερα και καλύτερα από τα Ελληνικά, απαντά «να επικεντρωθούμε στον τουρισμό», αυτό σημαίνει ότι προδίδουν συνειδητώς τον Ελληνικό Λαό. Αν δεν εκπαιδεύσουμε τους Έλληνες να κατασκευάζουν αυτοκίνητα, πλοία, αεροπλάνα, πυραύλους, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αν δεν στηρίξουμε τις Ελληνικές επιχειρήσεις που θα κατασκευάσουν υψηλής τεχνολογίας προϊόντα, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τους ξένους.

Σε αυτό το σημείο οι νεοφιλελεύθεροι διαπράττουν έγκλημα κατά του Έθνους. Μολύνουν την λαϊκή συνείδηση με το σόφισμα του δήθεν ανταγωνισμού, και της δήθεν «ελεύθερης αγοράς». Η Κίνα δεν εφαρμόζει ελεύθερη αγορά, εφαρμόζει μερκαντιλισμό. Εφαρμόζει προστατευτισμό. Αλλά οι νεοφιλελεύθεροι ζητούν από τους Έλληνες να ανοίξουν τις πόρτες τους στα προστατευόμενα από το κινεζικό κράτος κινεζικά προϊόντα ώστε να καταστρέψουν χωρίς εμπόδια τα Ελληνικά προϊόντα, τα οποία δεν επιτρέπεται να προστατεύωνται από το ελληνόφωνο κράτος, σύμφωνα με το μονομερώς εφαρμοζόμενο νεοφιλελεύθερο δόγμα.

Το εθνικό έγκλημα αποδεικνύεται με την αδιαφορία που επιδεικνύουν για το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδος. Επικεντρώνονται μόνον στο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διότι το αποστεωμένο δόγμα τους, δεν τους επιτρέπει να εστιάσουν στο εμπορικό ισοζύγιο. Ως εκ τούτου στα μέτρα που προτείνουν δεν περιλαμβάνεται η μείωση των εισαγωγών και η αύξηση των εξαγωγών, διότι αυτό δεν θα ταίριαζε με την ιδεοληψία τους περί «ελεύθερου εμπορίου».

Γι’ αυτό αποσιωπούν τελείως τον αποκλεισμό που υφίστανται στην Ελλάδα οι Έλληνες εργαζόμενοι από θέσεις εργασίας που αρπάζουν οι αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι εισβολείς.

Οι νεοφιλελεύθεροι κατακτητές ζητούν από την Ελλάδα να απελευθερώσει τον τομέα των υπηρεσιών και των επαγγελμάτων χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη  υποχρέωση από τις όμορες χώρες(Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία, Βουλγαρία). Η απαίτησή τους ισοδυναμεί με Ελληνική επιδότηση θέσεων εργασίας στους ξένους. Ισοδυναμεί με εισαγωγή ανεργίας στην Ελλάδα.

Δεν κάνουν καμμία αναφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα: Οι όμορες χώρες έχουν επιβάλλει απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων και υπηρεσιών; Προφανώς όχι. Αυτό ακριβώς επιδιώκουν οι ελληνόφωνοι νεοφιλελεύθεροι κατακτητές. Μονομερές άνοιγμα της Ελληνικής αγοράς εργασίας. Να δώσουν τις Ελληνικές δουλειές στους ξένους.

Κατηγορούν τους Έλληνες για φοροδιαφυγή αλλά αποσιωπούν ότι όλο το κινέζικο εμπόριο στην Ελλάδα είναι παράνομο. Όπως και όλοι οι ξένοι εργάτες είναι παράνομοι. Οι νεοφιλελεύθεροι αδιαφορούν για τους φόρους που χάνονται από το παρεμπόριο. Αδιαφορούν και για τα τεράστια εμπορικά ελλείμματα που δημιούργησε το άνοιγμα της Ελληνικής αγοράς. Αδιαφορούν για τα τεράστια έσοδα που έχασε το κράτος από την κατάργηση των δασμών.

Μοναδικός σκοπός των νεοφιλελευθέρων κατακτητών είναι να υποσκάψουν το ηθικό των Ελλήνων. Με το να τους αποκαλούν τεμπέληδες και διεφθαρμένους προσπαθούν να καταπνίξουν την αλήθεια. Για την χρεωκοπία φταίει σε πολύ μεγάλο βαθμό η εισβολή ξένων εργατών και ξένων προϊόντων.

Για τον νεοφιλελευθερισμό είναι αδιάφορο με ποιά διαδικασία ο εμπορικός αντίπαλος προσφέρει το προϊόν του φθηνό. Υπάρχουν πολλές παράνομες πρακτικές, ακόμη και η αντιγραφή προϊόντων χωρίς να καταβάλλωνται πνευματικά δικαιώματα.

Στην συνέχεια ο νεοφιλελευθερισμός υποστηρίζει ότι, «αν δεν είσαι καλός σε αυτό που φτιάχνεις, άσε τον ξένο να το φτιάξει». Στην ουσία ο νεοφιλελεύθερος κατακτητής λέει στον Έλληνα εργαζόμενο ότι αν ο εχθρός παράγει προϊόντα φθηνότερα και καλύτερα, εγκατάλειψε την προσπάθεια να τον ξεπεράσεις.

Η ανθελληνική προπαγάνδα του νεοφιλελευθερισμού προσπαθεί να ευνουχίσει τους Έλληνες πείθοντάς τους ότι δεν πρέπει να ανταγωνιστούν τους ξένους στην κατασκευή αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών προϊόντων. Αλλά η ιστορία της Ιαπωνίας και της Κίνας αποδεικνύει το ψεύδος του νεοφιλελευθερισμού. Από το «1950» η Ιαπωνία κατασκεύαζε αυτοκίνητα κακής ποιότητος και πανάκριβα. Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες προστατευτισμού και κρατικών επιδοτήσεων για να φθάσουν οι Ιάπωνες να ανταγωνίζωνται τα αμερικανικά και γερμανικά αυτοκίνητα. Ανάλογη είναι η ιστορία της Κινεζικής βιομηχανίας.

Αυτή η αλήθεια είναι ακόμη πιό ανάγλυφη στην περίπτωση της Νοτίου Κορέας. Το «1965» η Νότια Κορέα δεν είχε αυτοκινητοβιομηχανία. Τότε οι ΗΠΑ κατείχαν σχεδόν το παγκόσμιο μονοπώλιο σε αυτοκίνητα, τηλέφωνα, ηλεκτρικές συσκευές, τηλεοράσεις, κλπ.

Σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο δόγμα η Νότιος Κορέα δεν έπρεπε να αναπτύξει την εθνική της βιομηχανία με προστατευτισμό αλλά θα έπρεπε να εξειδικευθεί σε άλλους τομείς διότι οι ξένοι κατασκεύαζαν φθηνότερα και καλύτερα προϊόντα. Αλλά σε ποιούς τομείς; Σε παροχή υπηρεσιών; Η Ν. Κορέα σήμερα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε αρκετά προϊόντα.

Οι ελληνόφωνοι νεοφιλελεύθεροι δεν αντιλαμβάνονται την έννοια του εθνικού ανταγωνισμού όπου μία χώρα για π.χ. μία δεκαετία μπορεί να υπολείπεται σε ποιότητα και τιμές προϊόντων από μία άλλη χώρα, αλλά μετά μία εικοσαετία να κατακτήσει και πάλι τα πρωτεία. Αυτό συνέβη με την Γερμανία και την Ρωσσία. Για ωρισμένα χρόνια, για διαφορετικούς λόγους είχαν μείνει πίσω από τις ΗΠΑ. Αλλά τώρα τις ξεπερνούν. Και οι δύο χώρες εφάρμοσαν ανοικτό ή συγκεκαλυμμένο προστατευτισμό.

Αλλοίμονο αν τα κράτη άκουγαν τις συμβουλές των νεοφιλελευθέρων που συνεχώς τα προτρέπουν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια να βελτιωθούν σε ένα συγκεκριμένο βιομηχανικό πεδίο, και να ασχοληθούν με άλλους τομείς αφήνοντας στο αντίπαλο κράτος να κατέχει το μονοπώλιο.

Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάς κατέχει σε πολλά προϊόντα την εικοστή θέση σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ποιότητα και τιμή. Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάς κατασκευάζει αεροπλάνα, αυτοκίνητα, υπολογιστές, ψυγεία, ηλεκτρικές συσκευές, τηλέφωνα, τηλεοράσεις, κλιματιστικά, τα οποία δεν είναι καλής ποιότητος, και οι τιμές τους είναι πολύ υψηλές.

Τί πρέπει να κάνει η Ελλάς; Να προσπαθήσει να βελτιώσει την θέση στην παγκόσμια οικονομία ή να αφήσει τους ασιάτες να κατέχουν το μονοπώλιο κατασκευής αυτών των προϊόντων επειδή τα κατασκευάζουν φθηνότερα και καλύτερα;

Η πρόταση των νεοφιλελευθέρων να κάνουμε εισαγωγές αυτών των προϊόντων βάσει της λογικής της «ελεύθερης αγοράς», στην ουσία προτρέπει το Ελληνικό Έθνος να μην αναπτύξει Ελληνική αεροπορική βιομηχανία διότι τάχα υπάρχουν πολλοί καλύτεροι ανταγωνιστές στον τομέα της αεροναυπηγικής. Όπερ ο νεοφιλελευθερισμός μας καταδικάζει δια παντός. Δεν βλέπει αλλαγή της βιομηχανικής μας θέσεως στο μέλλον. Το σύνθημά του είναι, «άσε τον ξένο ανταγωνιστή σου να τα κατασκευάζει. Αγόρασε τα ξένα που είναι πιό φθηνά».

Το κακό με τον νεοφιλελευθερισμό ξεκινά με την λανθασμένη αναγωγή από το άτομο στο έθνος. Ο νεοφιλελευθερισμός διδάσκει ότι αφού ένας ράπτης δεν μπορεί να κάνει και τον μηχανικό αυτοκινήτων(υπάρχει άλλος για αυτή την δουλειά), άρα το Ελληνικό Έθνος δεν πρέπει να αναπτύξει βιομηχανία ηλεκτρονικών υπολογιστών(υπάρχουν άλλα έθνη για αυτή την δουλειά), με το σόφισμα ότι δεν θα τα κατασκευάζουμε φθηνά και σε καλή ποιότητα.

Η ατομική προοπτική αναλύσεως των οικονομικών φαινομένων ανήκει στον Άνταμ Σμίθ. Αντιπαρατάσσει το άτομο εναντίον του κράτους, προκειμένου να πείσει για την αναποτελεσματικότητα των συλλογικών οντοτήτων. Το κράτος όμως δεν ταυτίζεται με το δημόσιο,  ούτε με το σύνολο της κοινωνίας. Μόνον με τέτοιες ταχυδακτυλουργίες ο Σμίθ εμφανίζει το άτομο καλό και το κράτος κακό.

Ο Σμίθ υποθέτει ότι η θεωρία του εξηγεί την οικονομική συμπεριφορά ατόμων που κατοικούν σε γεωγραφικές περιοχές. Αλλά τα άτομα ανήκουν σε έθνη, πολιτισμούς και θρησκείες. Κατ’ επέκτασιν δημιουργούνται αντιθέσεις, συγκρούσεις, πόλεμοι από συλλογικές οντότητες. Η θεωρία του Άνταμ Σμίθ υποστηρίζει το ψεύδος «ό,τι είναι καλό για το άτομο είναι καλό για το σύνολο της κοινωνίας». Η θεωρία του μπορεί να γίνει αποδεκτή μόνον αφού καταργήσουμε την ιστορία, την κοινωνιολογία, και την εθνολογία.

Ο Σμίθ έβλεπε αρμονικές οικονομικές σχέσεις μεταξύ ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή έβαζε πάνω απ’ όλα το οικονομικό συμφέρον του ατόμου υπέθετε ότι πχ οι κινέζοι και οι ισλαμιστές θα θέλουν το ίδιο. Όμως δεν θέλουν. Ο Σμίθ διέγραψε την έννοια του οικονομικού πολέμου ωσάν να μην υπήρχε, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρεί ακόμη και σήμερα το Ελληνικό Έθνος με τις εγκληματικές του θεωρίες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι απόγονοί του νεοφιλελεύθεροι, οι οποίοι προωθούν την «ελεύθερη αγορά» υπονοώντας εσφαλμένως ότι οι συνθήκες εργασίας και οι νόμοι είναι ίδιοι μεταξύ δύο χωρών που ανταλλάσσουν προϊόντα. Αλλά από την στιγμή που υπάρχει ανισότητα στους νόμους, στις συνθήκες εργασίας, στην φορολογία, στην νομισματική πολιτική, στην πολιτιστική συμπεριφορά, δεν μπορεί να υπάρχει ισότητα εμπορικών όπλων.

Αν μία χώρα επιτρέπει την παιδική εργασία και δια αυτής παράγει φθηνά προϊόντα η άλλη χώρα δεν μπορεί να την ανταγωνιστεί, εκτός και αν επιτρέψει και αυτή την παιδική εργασία. Ή αν επιδοτήσει τα δικά της προϊόντα. Ή αν επιβάλλει δασμούς. Αν αφήσει την αγορά της ανοικτή με το πρόσχημα της «ελευθερίας του εμπορίου», θα καταστραφεί οικονομικώς.

Ο Άνταμ Σμίθ και οι νεοφιλελεύθεροι αποσιώπησαν το γεγονός ότι το πιο φθηνό προϊόν δημιουργείται και δια της απάτης, και δια της νοθείας, και δια της δημιουργίας καρτέλ. Αυτές οι περιπτώσεις δεν υπεισέρχονται στην θεωρία τους. Υποθέτουν ότι τα πιό φθηνά προϊόντα προέρχονται από ελεύθερο ανταγωνισμό και μόνον εξ αυτού.

Το πιό σημαντικό πλήγμα στην ψυχή των Ελλήνων από την νεοφιλελεύθερη θεωρία, η οποία στηρίζει μετά μανίας την εισαγωγή φθηνών προϊόντων, είναι το ζήτημα των χρημάτων. Για να μπορεί ο Έλλην καταναλωτής να αγοράσει φθηνά ξένα προϊόντα, χρειάζεσαι χρήματα. Και τα χρήματα προέρχονται από την εργασία. Και αν αγοράζει ξένα προϊόντα δεν θα έχει εργασία στην Ελλάδα. Συνεπώς δεν θα έχει χρήματα. Και τότε θα αναγκάζεται να δανείζεται συνεχώς από το εξωτερικό και στο τέλος να εκποιήσει την εθνική γή για να αποπληρώσει τους δανειστές του. Καταστάσεις που βλέπουμε σήμερα να ξετυλίγωνται μπροστά μας.

Ο Άνταμ Σμιθ αποσύνδεσε την έννοια του εμπορίου από την εθνική παραγωγή. Χωρίς εγχώρια παραγωγή τα εμπορικά ελλείμματα καταστρέφουν την χώρα. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν αναγνωρίζει την έννοια του καταστροφικού ανταγωνισμού, όπου οι εταιρίες μίας χώρας κλείνουν λόγω φθηνών εισαγομένων προϊόντων. Αν τα Ελληνικά προϊόντα παραμένουν απώλητα λόγω αθρόων εισαγωγών, οι συνέπειες δεν είναι μόνον οικονομικές. Είναι και τεχνικές. Οι κατασκευαστικές ικανότητες των Ελλήνων υποβαθμίζονται.

Αν κλείσουν όλες οι Ελληνικές εταιρίες λόγω φθηνών εισαγωγών, δεν έπεται καθόλου ότι οι ξένες εταιρίες θα κρατήσουν χαμηλά τις τιμές των προϊόντων τους. Χωρίς Ελληνικό ανταγωνισμό θα εκτοξεύσουν στα ύψη τις τιμές τους, όπως γίνεται στα φάρμακα.

Στο ζήτημα των εμπορευμάτων ο νεοφιλελευθερισμός διαπράττει το έγκλημα που διαπράττει στο ζήτημα της λαθρομεταναστεύσεως. Προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες ότι το ξένο φθηνό εργατικό δυναμικό θα βοηθήσει την ανάπτυξη της Ελλάδος. Όλοι ξέρουν ότι το πόσο ψευδές είναι το σόφισμα της οικονομικής αναπτύξεως δια της εισβολής και εγκαταστάσεως εκατομμυρίων αλλοφύλων και αλλοθρήσκων.

Η ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων και η «ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων» αποτελούν βασικές αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Η δημογραφική εισβολή στον νεοφιλελευθερισμό βαπτίζεται «ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων». Η οικονομική κατοχή βαπτίζεται «ελεύθερο εμπόριο».

Ως δόγμα που προτάσσει τον παρασιτισμό, ο νεοφιλελευθερισμός ενδιαφέρεται όχι για την δημιουργία πλούτου αλλά για την μεταφορά πλούτου από χώρα σε χώρα. Θέλει μία παγκόσμια αγορά χωρίς σύνορα. Και χρειάζεται μία παγκόσμια κυβέρνηση για να εξασφαλίζει τον σεβασμό των εμπορικών συμβολαίων αφού οι εθνικές κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα της επεμβάσεως σε εμπορικά ζητήματα.

Ως ακραίο αντεθνικό και εθνομηδενιστικό δόγμα, ο νεοφιλελευθερισμός πρέπει να καταπολεμηθεί σε όλες τις εκφάνσεις. Στόχος του είναι η μετατροπή των Ελλήνων από έθνος σε άτομα, αποκομμένα από εθνικο-φυλετικούς και θρησκευτικο-πολιτιστικούς δεσμούς. Προτάσσει το σαθρό ιδεώδες ενός αφελληνισμένου εγωιστικού ατόμου, που δεν ενδιαφέρεται για την Πατρίδα και τον Ελληνισμό. Ζει και καταναλώνει ως άτομο, αδιαφορώντας για κάθε συλλογική αναπτυξιακή προσπάθεια που είναι χρωματισμένη με Ελληνικά χαρακτηριστικά.

Η Ελληνική ιδιωτική πρωτοβουλία ευρισκομένη σε καθημερινή σύγκρουση με τις νεοφιλελεύθερες επιδιώξεις στον τομέα του εμπορίου δεν έχει άλλη επιλογή από τον διωγμό των νεοφιλελεύθερων ιδεολόγων από κάθε σφαίρα της κοινωνικής μας ζωής.

Τα πολεμικά αντίποινα κατά του νεοφιλελευθερισμού δεν θα περιοριστούν στην επιβολή δασμών. Θα επεκταθούν στον διωγμό των νεοφιλελεύθερων ιδεών, εντύπων και προπαγανδιστών.

N.K.

6η Λήγοντος μηνός Θαργηλιώνος, έτους 2786 μετά πρώτην Ολυμπιάδα