:: ::

     Οι αγεφύρωτες ιδεολογικές διαφορές Ελλήνων και μη Ελλήνων

Εδώ και 400 χρόνια, ο Ελληνισμός δέχεται κτυπήματα από τον δυτικό ορθολογισμό, όπως επί χιλιετίες δεχόταν κτυπήματα από τον ανατολικό μυστικισμό. Όπως ο ανατολικός μυστικισμός είναι άκρως αντίθετος με τον Ελληνικό μυστικισμό, έτσι και ο δυτικός ορθολογισμός ουδεμία σχέση έχει με τον Ελληνικό ορθολογισμό.

Οι δυτικοί ορθολογιστές πήραν ό,τι τους άρεσε από την Ελληνική Σκέψη, και απέρριψαν ένα σύνολο δοξασιών, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία αγεφύρωτου χάσματος. Αυτό το χάσμα πρέπει να διευρυνθεί διότι θα βοηθήσει στην επιβίωση του Ελληνισμού. Όσο οι Έλληνες διαφοροποιούνται στην φιλοσοφική σκέψη από τους δυτικούς ορθολογιστές, τόσο θα αποφεύγουν την καταραμένη αφομοίωση από τους δυτικούς λαούς.

Οι αγεφύρωτες διαφορές αφορούν όλους τους μη-Έλληνες, αλλά μας απασχολεί ο δυτικός ορθολογιστής, διότι αυτός επικρατεί πνευματικώς στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην υπόδουλη Ελλάδα. Στην Δύση ο ορθολογιστής συνήθως αποκαλείται «σέκιουλαρ», και περιλαμβάνει έννοιες όπως κοσμικός, λαϊκός, ορθολογιστής, μετριοπαθής, άθεος, σκεπτικιστής, κλπ.

Αυτόν τον τύπο διανοουμένου πρέπει να εξαλείψουμε διότι είναι τόσο επικίνδυνος για την Ελληνική Ψυχή, όσο και ο ανατολικός μυστικοπαθής διανοούμενος.

Ο δυτικός ορθολογιστής απορρίπτει το υπερλογικό, την ενόραση, την διαίσθηση, την μαντεία, την μαγεία, την αστρολογία, τον μύθο. Αναγνωρίζει μόνον δύο πράγματα, την λογική και τον νου. Αντιπαραβάλλει στην λογική το παράλογο. Για τον δυτικό ορθολογιστή όποιος δεν αποδέχεται την λογική του, θεωρείται τρελλός. Αυτό αποτελεί βλασφημία κατά της Ελληνικής Κοσμοθεάσεως. Οι Έλληνες αποδέχονται την μαγεία, την μαντεία, την αστρολογία, την ενόραση, την διαίσθηση, παραλλήλως και συμπληρωματικώς με την λογική και τον νου. Γιατί; Διότι υπάρχει και η ψυχή στον άνθρωπο. Αυτό φαίνεται να το ξεχνούν οι δυτικοί ορθολογιστές. Η ψυχή έχει αστείρευτες δυνάμεις, και διαμέσω της ψυχής κατακτώνται οι Θεϊκές Γνώσεις.

Η Αρχαία Ελληνική Τέχνη, που τόσο θαυμάζουν οι δυτικοί ορθολογιστές, στηρίζεται στο παράλογο. Παράδειγμα τα ανάγλυφα με τον Κένταυρο Χείρωνα, μισός άνθρωπος-μισός ίππος. Τί λογική υπάρχει σε αυτό; Φυσικά κάποιοι Έλληνες δυτικίζοντες ορθολογιστές, προσπαθούν να εξορθολογίσουν την Ελληνική Τέχνη, και αρχίζουν να ψάχνουν για συμβολισμούς και ερμηνευτικά κλειδιά, που θα αποκαλύψουν λογικές έννοιες. Πρόκειται για ανοήτους και αμορφώτους δυτικίζοντες.

Υπάρχει κάτι τρομακτικό, κάτι δυναμικό, κάτι που έσπρωχνε μπροστά τους Έλληνες όσο γέμιζε τις ψυχές τους: το Παράλογο. Όταν στέρεψε το Παράλογο, έλειψαν τα μεγαλεία. Παράλογο δεν σημαίνει τρέλλα. Παράλογο δεν σημαίνει βαρβαρική δεισιδαιμονία και μαγγανείες αμορφώτων. Παράλογο σημαίνει υπέρβαση της λογικής. Σημαίνει ψυχική εξερεύνηση σε αγνώστους κόσμους. Σημαίνει επικοινωνία με τους Θεούς. Σημαίνει τόλμη, αγώνα, πίστη, ανελέητη σύγκρουση του Ήρωος με το Κακό. Οι μυθικές ιστορίες των Ελλήνων Θεών και Ηρώων, στηρίζονται στο Παράλογο. Άλλο αν ωρισμένοι βλάκες πίσω από τον Ηρακλή βλέπουν την δικαιοσύνη, και πίσω από τον Ήφαιστο βλέπουν την μοχθούσα εργατική τάξη...

Αυτό αρνούνται να δεχτούν όλοι οι δυτικίζοντες φιλοσοφούντες περί της Ελληνικής Κοσμοθεάσεως. Αρνούνται το πασιφανές. Αρνούνται ότι το Παράλογο, ως μεγίστη πολιτιστική δύναμη του Κόσμου, ώθησε σε θριάμβους όχι μόνον το Ελληνικό Έθνος, αλλά δημιούργησε μεγάλους πολιτισμούς, όπως τον Αιγυπτιακό και τον Ινδουιστικό.

Η άρνησή τους δεν εδράζεται μόνο στην ιστορική άγνοια. Εδράζεται κυρίως στην ανυπαρξία αναλυτικής ικανότητος. Είναι «ορθολογιστές» χωρίς αναλυτική και συνθετική σκέψη. Διαβάζουν την Ιστορία αλλά αδυνατούν να εξάγουν στοιχειώδη συμπεράσματα.

Ο δυτικός ορθολογιστής δεν αποδέχεται την μετενσάρκωση. Αυτή η κοινή πίστη σε όλη την Αρχαιότητα δεν αναγνωρίζεται σήμερα από τους δυτικούς ορθολογιστές παρά το ότι έχει αποδειχθεί επιστημονικώς. Αρχαίοι Έλληνες και σύγχρονοι συγγραφείς μας διδάσκουν ότι εκτός από τα βιολογικά χαρακτηριστικά κληρονομούνται και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Αλλά οι δυτικοί ορθολογιστές δεν αποδέχονται την μετενσάρκωση της ψυχής.

Ο δυτικός ορθολογιστής θεωρεί ότι η Φύση είναι μία μηχανή. Ένα άψυχο αντικείμενο που ο άνθρωπος μπορεί να το βάλει να δουλεύει για αυτόν. Αυτό ήταν το μοντέλο του Νεύτωνος και του Βάκωνος. Αντιθέτως ο Έλλην θεωρεί ότι η Φύση έχει ψυχή, διότι είναι αδύνατον ένα άψυχο όν να γεννά έμψυχα όντα.

Ο δυτικός ορθολογιστής θεωρεί ότι γύρω του υπάρχουν μόνον φυσικές δυνάμεις που κινούν τον Κόσμο. Δυστυχώς αυτή την ανοησία παπαγαλίζουν και αρκετοί Έλληνες που δεν έχουν μελετήσει τις περί ψυχής αντιλήψεις των Αρχαίων Ελλήνων. Απλώς την εξωραΐζουν κάπως μιλώντας για «κοσμικές δυνάμεις». Η αμάθειά τους είναι φρικτή.

Ενώ οι δυτικοί ορθολογιστές διδάσκουν ότι δεν υπάρχει κίνηση χωρίς δύναμη, οι Αρχαίοι Έλληνες δίδασκαν ότι δεν υπάρχει κίνηση χωρίς ΨΥΧΗ. Αν κάτι κινείται προφανώς υπάρχει κάποια δύναμη που το κινεί, αλλά πίσω από την δύναμη υπάρχει μία ψυχή. Η δύναμη δεν είναι αυτόνομο ον, ούτε αυθύπαρκτο. Πρωταρχικό αίτιο κινήσεως είναι η ψυχή, η δύναμη είναι δευτερογενές αίτιο.

Ενώ λοιπόν οι δυτικοί ορθολογιστές με την ανοησία τους χλευάζουν τους Θεούς μας λέγοντες ότι επρόκειτο για προσωποποιημένες φυσικές δυνάμεις, έρχονται οι αμόρφωτοι «Εθνικοί» να τους ενισχύσουν λέγοντες ότι πρόκειται για «κοσμικές δυνάμεις». Και οι δύο αρνούνται στους Θεούς μας το ότι είναι Όντα με Ψυχή και Νου. Αντί να μιλούν για Κοσμική Ψυχή και Κοσμικό Νού, μιλούν για κοσμικές δυνάμεις.

Και ενώ Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς δηλώνουν ρητώς ότι άνθρωποι και Θεοί είναι ομοούσιοι, οι αμόρφωτοι δυτικίζοντες Έλληνες παπαγαλίζουν τις ανοησίες των δυτικών ορθολογιστών όχι περί φυσικών, αλλά περί κοσμικών δυνάμεων. Αρνούνται στους Θεούς μας αυτό που δεν αρνήθηκαν Αυτοί σε μάς. Την ψυχή και τον νου.

Ο δυτικός ορθολογιστής αντιμετωπίζει την βιολογία και την ιατρική με καθαρώς μηχανιστικό τρόπο. Όταν εξετάζει ένα πρόβλημα του ανθρωπίνου σώματος το απομονώνει από το όλον, και δεν συζητά καν για αλληλεπίδραση με την ψυχή. Τα περί ψυχής, τα αφήνει στους ψυχιάτρους ο δυτικός ορθολογιστής ιατρός.

Αντιθέτως οι Έλληνες ασκούσαν την Ολιστική Ιατρική. Όταν πάσχει η ψυχή, πάσχει και το σώμα, και τανάπαλιν. Αν θέλουμε να θεραπεύσουμε την αιτία και όχι το σύμπτωμα, θα εξετάσουμε όλο το σώμα σε συνδυασμό με την ψυχή, και όχι απομονώνοντας την ψυχή και εξετάζοντας τοπικώς το σώμα.

Ο δυτικός ορθολογιστής πιστεύει στον διαχωρισμό ύλης-πνεύματος. Με διάφορες παραλλαγές εξετάζει το ένα χωριστά από το άλλο. Οι Έλληνες πίστευαν στον υλοζωισμό. Στην ενεργή και ζώσα ύλη.

Ο δυτικός ορθολογιστής είναι ατομιστής. Εξετάζει το άτομο απομονωμένα από την υπόλοιπη κοινωνία. Ο Έλλην εξετάζει το άτομο μέσα στο σύνολο, παλαιότερα μέσα στην Πόλη, σήμερα μέσα στο Έθνος. Εξετάζει το άτομο μέσα στο κοινωνικό σύνολο διότι με την αλληλεπίδραση των ατομικών στοιχείων καθορίζεται η μοίρα της κοινωνίας. Ο ατομισμός είναι μη-Ελληνικό, ξένο στοιχείο. Μας επιβλήθηκε επί ρωμαιοκρατίας όταν επικράτησε το κοσμοπολίτικο μοντέλο.

Οι ρωμαίοι προκειμένου να διατηρήσουν την αυτοκρατορία τους, ήθελαν να διαρρήξουν τις συλλογικές οντότητες όπως τα έθνη, τις πόλεις-κράτη και τις Αμφικτυονίες. Επικεντρώθηκαν στο άτομο, διότι μόνον έτσι μπορούσαν να αποκόψουν τους υποταγμένους λαούς, από το συλλογικό ασυνείδητο και την φυλετική ψυχή. Δημιούργησαν μία ατομική κουλτούρα, που αργότερα κατέστρεψε και τους ίδιους τους ρωμαίους, αλλά έκανε μεγάλη ζημιά στους Έλληνες. Ο ατομισμός είναι στοιχείο παρηκμασμένων, αυτοκρατορικών και μη Ελληνικών ιδεολογιών.

Ο δυτικός ορθολογιστής πιστεύει στην γραμμική ροή της Ιστορίας. Θεωρεί ότι κάποτε δημιουργήθηκε ο Κόσμος και από τότε οδεύει προς την καταστροφή. Είναι απίστευτο το ότι όλοι αυτοί οι δυτικοί ορθολογιστές που εξυμνούν τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, και άλλους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, φαίνεται να τους αγνοούν επιδεικτικώς όταν αναφέρονται στην Χρυσή Εποχή. Στην εποχή πριν τον τελευταίο μεγάλο κατακλυσμό.

Οι Έλληνες διανοητές ομιλούν για κόσμους, εποχές, πολιτισμούς, που δημιουργούνται και καταστρέφονται αενάως, δηλαδή για κυκλική ροή της Ιστορίας, ενώ οι δυτικοί ορθολογιστές βλέπουν μόνον μία ευθεία γραμμή.

Ο δυτικός ορθολογιστής είτε απορρίπτει τον Θεό, ή αποδέχεται μόνον την αρσενική του μορφή. Αντιθέτως οι Έλληνες αποδέχονται το θηλυκό ίσο με το αρσενικό στους Ουρανίους Κόσμους. Η θηλυκή μορφή του θείου, οι Θεές, αποτελούν το έτερον ήμισυ του αρσενικού στην Ελληνική Θεολογία. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει συζήτηση που να αποκλείει το θηλυκό από τα επίγεια, πόσο μάλλον από τα ουράνια πράγματα.

Ο δυτικός ορθολογιστής πιστεύει στην εκ του μηδενός δημιουργία του Κόσμου. Αν και δεν πολυπιστεύει στην ιουδαιοχριστιανική χρονολογία δημιουργίας του Κόσμου, εν τούτοις πιστεύει σε δημιουργία εκ του μηδενός. Οι Έλληνες πιστεύουν  στο «μηδέν ον εκ του μηδενός όντος». Τίποτε δεν μπορεί να δημιουργηθεί από το τίποτε.

Ο δυτικός ορθολογιστής βλέπει μία οικολογική καταστροφή απομονωμένα. Δεν την συνδέει με συνέπειες σε όλο τον Κόσμο. Μόνο τα τελευταία χρόνια άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι η καταστροφή του Αμαζονίου, ότι το λυώσιμο των πάγων στους αρκτικούς πόλους, και η εξαφάνιση πολλών φυτικών και ζωικών ειδών, θα έχει συνέπειες για όλο τον πλανήτη Γη. Αλλά από το να αντιληφθούν κάτι οι δυτικοί ορθολογιστές μέχρι το να αλλάξουν συμπεριφορά, υπάρχει διαφορά ημέρα με την νύκτα. Οι Έλληνες πάντοτε πίστευαν στην ενότητα Φύσεως και ανθρώπων. Οτιδήποτε γίνεται σε ένα οικοσύστημα επηρεάζει αργά αλλά σταθερά όλα τα οικοσυστήματα και κυρίως τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Ο δυτικός ορθολογιστής εκφράζεται με οικουμενικούς, κοσμοπολίτικους και απεθνικοποιημένους όρους. Οι Έλληνες σκέπτονται με εθνοκεντρικούς όρους.

Ο δυτικός ορθολογιστής πιστεύει στην ανάμειξη φυλών και στην πολιτιστική αφομοίωση. Οι Έλληνες πιστεύουν στον γενετικό διαχωρισμό και στην πολιτιστική  διαφορετικότητα.

Κάποιες Ελληνικές δοξασίες έχουν επηρεάσει θετικώς τους δυτικούς ορθολογιστές, αλλά δυστυχώς αρκετές δοξασίες των δυτικών ορθολογιστών καταστρέφουν την Ελληνική Ψυχή. Είναι ανάγκη να τονίζουμε συνεχώς τις διαφορές μας και να ξεκαθαρίζουμε ότι ο δυτικός άθεος διαφωτισμός και ορθολογισμός όχι μόνον δεν εκφράζει τον Ελληνισμό, αλλά αποτελεί άσπονδο εχθρό του.

Αντιάνειρα

7η Ισταμένου μηνός Βοηδρομιώνος, έτους 2782 μετά πρώτην Ολυμπιάδα