:: ::

                                 Η άδικη χριστιανική «δικαιοσύνη»

Όσοι απευθύνονται στην χριστιανική δικαιοσύνη είναι καταδικασμένοι να καταστραφούν, είτε ως ενάγοντες είτε ως εναγόμενοι. Γιατί να εμπιστεύωνται οι Έλληνες την δικαιοσύνη των χριστιανών, από την στιγμή που αυτή δεν εμπιστεύεται τον εαυτό της; Από την στιγμή που είναι υπό διάλυση και ενίοτε παντελώς ανύπαρκτη;

Ο Έλλην που απευθύνεται στην χριστιανική δικαιοσύνη διαπράττει έγκλημα κατά του εαυτού του. Όχι μόνο δεν πρόκειται να βρει το δίκιο του, αλλά θα απολέσει την τιμή και την υπόληψή του.

Όποιος δικηγόρος έχει καθημερινή επαφή με τα χριστιανικά δικαστήρια και με την χριστιανική δικονομία, γνωρίζει ότι στην πλειοψηφία των δικαστικών υποθέσεων συμβαίνει κάτι από τα εξής:

Ο χριστιανός δικαστής που δικάζει είναι αμόρφωτος, ως εκ τούτου αγνοεί το αντικείμενό του και εκδίδει λανθασμένη απόφαση.  

Ο χριστιανικός νόμος είναι άδικος, άρα δεν υπάρχει περίπτωση να μην αδικηθεί είτε ο ενάγων είτε ο εναγόμενος.  

Η χριστιανική δικαιοσύνη αποφασίζει βάσει ταξικών κριτηρίων, όπως έγινε στο ναυάγιο του πλοίου Σάμινα, και δεν διώκει τους υψηλά ισταμένους.

Η χριστιανική δικαιοσύνη παραλύει όταν ο κατηγορούμενος είναι παπάς που π.χ. βίασε ένα αγοράκι. Σε τέτοια περίπτωση η οικογένεια του θύματος ποτέ δεν βρίσκει το δίκιο της. Και αν υπάρξει καταδικαστική απόφαση, επιβάλλονται αστείες ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα.

Λόγω αποδιοργανώσεως του δικαστικού συστήματος των χριστιανών, υπάρχει καθυστέρηση ετών στο να τελεσιδικήσει μία υπόθεση, κάτι που ισοδυναμεί με αρνησιδικία.

Με το πρόσχημα της παραγραφής, ο χριστιανικός ποινικός και αστικός κώδικας αφήνει εσκεμμένα πολλά εγκλήματα ατιμώρητα.

Το πινάκιο είναι φορτωμένο με πολλές δίκες, γι' αυτό ο χριστιανός δικαστής πιέζει τους αντιδίκους να συντομεύσουν την παράθεση στοιχείων. Το αποτέλεσμα είναι μάρτυρες και δικηγόροι να μην έχουν αρκετό χρόνο να υπερασπίσουν καταλλήλως τις αξιώσεις των. Αθώοι καταδικάζονται, ένοχοι αθωώνονται.       

Λόγω χρηματισμού των χριστιανών δικαστών αρκετές δικαστικές αποφάσεις εξαγοράζονται, όπως παραδέχθηκαν μόνοι τους οι χριστιανοί δικαστές.

 Λόγω ρατσιστικών και μισελληνικών προκαταλήψεων των χριστιανών, πάντα τιμωρείται ο Έλλην και πάντα αθωώνεται ο μισέλλην.

Το κόστος μίας απλής δίκης στα χριστιανικά δικαστήρια του ρωμέϊκου κράτους είναι εξαιρετικά υψηλό, με αποτέλεσμα η πρόσβαση στην δικαιοσύνη να είναι αδύνατη για τους πτωχούς Έλληνες.

Οι ψευδομάρτυρες στα χριστιανικά δικαστήρια αφθονούν, καθώς δεν επιβάλλονται αυστηρές ποινές στους ψευδομάρτυρες. Όποιος κατηγορούμενος έρθει αντιμέτωπος με ψευδομάρτυρα δεν έχει πολλές ελπίδες να αθωωθεί σε χριστιανικό δικαστήριο, εκτός και αν παρουσιάσει δικούς τους ψευδομάρτυρες για να δώσουν αντίρροπες ερμηνείες των γεγονότων.

Το σύστημα παρέχει πλήρη ασυλία στους χριστιανούς δικαστές σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι κάποιος αθώος πήγε στην φυλακή, ακόμη και όταν υπάρχουν βεβαιωμένες δικαστικές παραβάσεις. Η δε αποζημίωση που λαμβάνει ο αθώος για την ταλαιπωρία που υπέστη είναι αστεία. Και μάλιστα για να την πάρει απαιτείται νέος μακροχρόνιος δικαστικός αγών, που θα του κοστίσει περισσότερο από την όποια αποζημίωση του καταβάλουν τα χριστιανικά δικαστήρια.

Η πολυνομία που υπάρχει στο ρωμέϊκο κράτος προκαλεί σύγχυση στους χριστιανούς δικαστές με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πολλές φορές τους ισχύοντες νόμους, και να αποφασίζουν κατά το δοκούν χωρίς λογικό ειρμό και χωρίς σταθερές βάσεις.

Αν κάποιος αθώος δικαστεί στα χριστιανικά δικαστήρια δεν πρέπει να αναμένει δικαίωση. Αν κάποιος ένοχος δικαστεί στα χριστιανικά δικαστήρια, θα του επιβληθεί ποινή δυσανάλογη της παραβάσεώς του, και θα εγκλειστεί σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα όπου ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα και η υγεία του, καθώς οι χριστιανικές φυλακές δεν πληρούν καμία προϋπόθεση για την ασφάλεια και την υγεία των κρατουμένων.

Όποιος δικηγόρος έρχεται σε επαφή με το χριστιανικό δικαστικό σύστημα γνωρίζει αυτή την αισχρή κατάσταση. Το ζήτημα είναι όλοι οι Έλληνες να απελευθερωθούν από τα δεσμά της χριστιανικής δικαιοσύνης, και να προσανατολιστούν στην σύσταση Ελληνικής Δικαιοσύνης. Να μην τρέφουν το χριστιανικό τέρας που τους κατασπαράσσει. Να μην αναμένουν δικαιοσύνη από την ωργανωμένη χριστιανική αδικία.

Δικαιοσύνη χωρίς αρετή καταλήγει σε τυραννία, διότι η χριστιανική δικαιοσύνη είναι βλάσφημη και ανήθικη. Και αρετή χωρίς δικαιοσύνη καταλήγει σε δουλεία, διότι δεν αρκεί οι Έλληνες να έχουν αρετή, πρέπει να αφαιρέσουν την δικαιοσύνη από τα χέρια των χριστιανών κατακτητών.

Το Έθνος των καταπιεσμένων έχει μόνον ένα όπλο κατά των καταπιεστών: τον δεσποτισμό της Ελευθερίας κατά της τυραννίας. Το Έθνος των καταπιεσμένων επικαλείται τον Δείμο της Εκδικήσεως κατά των κατακτητών.

Χωρίς την Δικαιοσύνη των Αθανάτων Θεών ας μην περιμένουμε σωτηρία από τους τυράννους μας. Χωρίς Ελληνική Αρετή δεν υπάρχει Ελληνική Δικαιοσύνη. Και χωρίς Ελληνική Δικαιοσύνη δεν υπάρχει Ελληνική Αρετή.

Ο Δείμος δεν είναι τίποτε άλλο από αγνή αλλά ανηλεής, τυφλή αλλά αστραπιαία, γυμνή αλλά ασυμβίβαστη, ταπεινή αλλά αιματηρή Επαναστατική Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη που δεν χρηματίζεται, που δεν καθυστερεί, που δεν συμβιβάζεται, που δεν ολιγωρεί, που δεν παραγράφει εγκλήματα, που δεν αθωώνει ενόχους, που δεν καταδικάζει αθώους, που η απονομή της δεν κοστίζει ακριβά, που δεν ανέχεται ψευδομάρτυρες, που τιμωρεί αυστηρώς τους ανικάνους και επιόρκους δικαστές, που δεν κάνει ταξικές διακρίσεις, που δεν υποτάσσεται παρά μόνον στην Σοφία των Πατρώων Θεών.

Ζάμολξις ο Θραξ

6η Ισταμένου μηνός Μαιμακτηριώνος, έτους 2782 μετά πρώτην Ολυμπιάδα