:: ::

Ναζωραίοι «βιομήχανοι» απειλούν τους Έλληνες ότι θα μεταφέρουν τα κλοπιμαία τους στο εξωτερικό

Τα τελευταία χρόνια οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» απειλούν και πάλι συνεχώς τον Ελληνικό Λαό ότι αν δεν υποκύψει στους εκβιασμούς των για επιβολή φθηνού ημερομισθίου, θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό. Τις τελευταίες ημέρες απείλησαν για πολλοστή φορά ότι αν δεν τους επιτρέψει το χριστιανικό ψευδοκράτος να φέρουν βουλγάρους εργάτες στην Ελλάδα, θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις των στο εξωτερικό.

Η χριστιανική αλητεία πολεμά τους Έλληνες σε όλα τα μέτωπα, άρα επιβάλλεται οι Έλληνες να ανταποδίδουν τα πυρά στους ναζωραίους κατακτητές. Η οικονομία είναι αιματηρό πεδίο συγκρούσεως Ελλήνων και ναζωραίων εδώ και 2000 έτη, και θα συνεχίσει να είναι.

Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι», για να αποθαρρύνουν τον Ελληνικό Λαό, πληρώνουν τα μέσα μαζικής ενημερώσεως να τους βαπτίζουν «Έλληνες επιχειρηματίες», οι οποίοι θέλουν μεταφέρουν τα εργοστάσιά «τους» στο εξωτερικό. Για μία ακόμη φορά οι ναζωραίοι προβάλλουν τα εγκλήματά τους πάνω στους Έλληνες. Αυτή είναι η μόνιμη τακτική των ναζωραίων κατακτητών. Σφετερίζονται το όνομα των Ελλήνων για να το απαξιώσουν.

Οι Έλληνες πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτοί που απειλούν τον λαό ότι θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις «τους» στο εξωτερικό δεν είναι Έλληνες επιχειρηματίες. Είναι ναζωραίοι απατεώνες. Είναι ναζωραίοι ρατσιστές και μισέλληνες. Είναι φασίστες και εγκληματίες.

Ο ναζωραίος «βιομήχανος» νομίζει ότι με τις άθλιες απειλές του θα τρομοκρατήσει τους Έλληνες για να υποκύψουν στους ελεεινούς εκβιασμού του, αλλά, χωρίς να το θέλει, στην πραγματικότητα θεριεύει τον Ιερό ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα.

Οι Έλληνες σε αντίποινα υποθάλπουν αλλοφύλους και αλλοθρήσκους να επιτεθούν στους ελληνόφωνους ναζωραίους «βιομηχάνους» και να τους αρπάξουν τις περιουσίες. Οι εγκληματικές πράξεις των ναζωραίων «βιομηχάνων» αντιμετωπίζονται με αυστηρότατες τιμωρίες.

Ευτυχώς για την Ελλάδα, ο ναζωραίος «επιχειρηματίας» δεν έχει μυαλό. Οδηγείται μόνος του στην καταστροφή. Το χριστιανικό ψευδοκράτος του παρείχε τον Αλβανό εργάτη για να απολύσει τον Έλληνα εργάτη, αλλά μετά ο ναζωραίος δεν σκέφτηκε ότι το χριστιανικό ψευδοκράτος θα του έκανε τα ίδια. Δηλαδή ότι θα του έφερνε κινέζικα προϊόντα. Ούτε σκέφτηκε ο ελληνόφωνος ναζωραίος ότι ο καταναλωτής θα τον τιμωρούσε αγοράζοντας το ξένο προϊόν και όχι το δικό του. Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό διότι δεν έχουν Ελληνική, ούτε καν εθνική συνείδηση.

Το χριστιανικό χρηματοοικονομικό οικοδόμημα στην υπόδουλη Ελλάδα καταρρέει ταχύτατα. Ο οικονομικός δεσμός μεταξύ ναζωραίων και Ελλήνων έχει σπάσει εντελώς. Και σε αυτό μας βοηθούν οι ναζωραίοι επιχειρηματίες. Μας μισούν και τους μισούμε. Μας αποκλείουν και τους αποκλείουμε. Μας απολύουν και τους απολύουμε.

Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι επιχειρηματίες αποκρύπτουν ότι προτιμούν τους μη-Έλληνες εργάτες διότι είναι μισέλληνες και διότι οι μη-Έλληνες έχουν το ίδιο θρήσκευμα με τους ελληνόφωνους ναζωραίους, ενώ οι Έλληνες εργαζόμενοι πιστεύουν στους Θεούς. Αν οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι δεν θέλουν τους Έλληνες εργαζομένους μία φορά, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν θέλουν τους ελληνόφωνους ναζωραίους «επιχειρηματίες» εκατό φορές. Οι Έλληνες επιχειρηματίες θέλουν να πετάξουν τους ναζωραίους απατεώνες-«επιχειρηματίες» έξω από την Ελλάδα. Τώρα οι ναζωραίοι φεύγουν από μόνοι των. Να και ένα καλό του καπιταλισμού. Διευκολύνει την αποχώρηση των ναζωραίων «επιχειρηματιών» από την υπόδουλη Ελλάδα.  

Οι απειλές των ναζωραίων «βιομηχάνων» λειτουργούν εναντίον τους. Προκαλούν την αυτοδιάλυσή τους. Και ευτυχώς για εμάς δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» παρά τους διθυράμβους υπέρ του νεοφιλελευθερισμού δεν έχουν ατομικά ένστικτα αυτοσυντηρήσεως. Αυτοδιαλύεται η μεγαλοαστική και μεσοαστική τάξη των ναζωραίων στην υπόδουλη Ελλάδα και αυτοί πλέουν σε πελάγη ευτυχίας(διάβαζε βλακείας), περί δήθεν νέων επενδύσεων.

Η οικονομική ιδεολογία των ναζωραίων μιλά δήθεν υπέρ των ατομικών οικονομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αλλά στην πραγματικότητα έχει παραλύσει όλα τα ένστικτα αυτοσυντηρήσεώς των.  

Ένα παράδειγμα θα μας διαφωτίσει. Όταν κλείνει μία βιομηχανία στην Ελλάδα και μεταφέρεται στο εξωτερικό αμέσως τα ΜΜΕ πηγαίνουν με τις τηλεοπτικές κάμερες έξω από το εργοστάσιο και παίρνουν συνέντευξη από εργάτριες που οδύρονται διότι έχασαν την δουλειά των.

Ο προβολεύς της δημοσιότητος πέφτει αποκλειστικώς πάνω στις εργάτριες και έτσι δημιουργείται μία εντύπωση στον κόσμο ότι αυτοί που ζημιώνονται είναι μόνον οι απλοί εργάτες/εργάτριες. Ουδείς ναζωραίος μηχανικός, δημοσιογράφος, ιατρός, λογιστής, επιχειρηματίας, διαμαρτύρεται ότι η μεταφορά της βιομηχανίας στο εξωτερικό θα έχει επίπτωση στα εισοδήματά του. Ουδείς ναζωραίος επιχειρηματίας που συνδέεται εμπορικώς με αυτή την βιομηχανία διαμαρτύρεται για αυτό το φαινόμενο, που κατακλύζει τις χριστιανικές κοινωνίες και τις απειλεί με διάλυση, ότι  του μειώνει τα κέρδη.

Για παράδειγμα μία βιομηχανία ενδυμάτων συνδέεται με επιχειρήσεις που παράγουν υφάσματα, φερμουάρ, κουμπιά, βάτες, τρέσες, κλωστές, κ.α. Επίσης μία τέτοια επιχείρηση απασχολεί ή συνδέεται με λογιστές, δικηγόρους, μηχανικούς που συντηρούν τα μηχανήματα παραγωγής, σχεδιαστές μόδας που σχεδιάζουν τα ενδύματα, φωτομοντέλα που τα προβάλλουν, πωλητές που τα προωθούν. Επίσης η επιχείρηση πληρώνει φόρους στο κράτος και ενοίκια για τα ακίνητά της. Όλος αυτός ο κύκλος εργασιών διακόπτεται όταν το εργοστάσιο μεταφερθεί στο εξωτερικό.

Υποαπασχολούνται ή απολύονται όλα αυτά τα στελέχη. Όχι μόνον οι εργάτριες. Και αυτές είναι οι επιπτώσεις στον άμεσο κύκλο. Διότι προφανώς η εταιρεία παραγωγής υφασμάτων για παράδειγμα που προμηθεύει με ύφασμα την βιομηχανία, θα αναγκαστεί να μειώσει την παραγωγή της αφού έχασε έναν μεγάλο πελάτη. Έτσι και αυτή με την σειρά της θα αναγκαστεί να μειώσει τις προμήθειες σε βαμβάκι, μετάξι, χρώματα υφασμάτων, κλπ. Έτσι επεκτείνεται συνεχώς ο κύκλος της υποαπασχολήσεως, όπως ακριβώς μεγαλώνουν οι σχηματιζόμενοι κύκλοι όταν πέφτει μία πέτρα στην θάλασσα.

Παραδόξως η οικονομική σκέψη των ναζωραίων δεν βαπτίζει ατομικό δικαίωμα την δράση προς αποτροπή μίας τέτοιας αυτο-τροφοδοτουμένης υποαπασχολήσεως και επικειμένης καταστροφής. Θεωρεί ως αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα το να κλείσει ένας ναζωραίος το εργοστάσιό του και να το μεταφέρει στο εξωτερικό. Έτσι παρατηρούμε ότι οι ναζωραίοι επιχειρηματίες ποτέ δεν αντιδρούν όταν ομοϊδεάτες των διαπράττουν αυτό το έγκλημα. Ούτε οι ναζωραίοι μηχανικοί, ούτε οι ναζωραίοι λογιστές, ούτε οι ναζωραίοι πωλητές, ούτε το ίδιο το χριστιανικό ψευδοκράτος διαμαρτύρεται που χάνει αμέτρητους φόρους από αυτή την κατάσταση.

Η εκφυλισμένη ψυχή του ναζωραίου δεν αντιδρά στην συγκεκριμένη κατάσταση διότι έχει ταυτίσει τον όρο «δικαίωμα» και τον όρο «κέρδος» με το να μπορεί κάποιος να αποκόπτεται από το κοινωνικό σύνολο. Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» όχι μόνον δεν αντιδρούν μπροστά στην καταστροφή των, αλλά αντιθέτως θέλουν να μιμηθούν πλήρως τους πρωτεργάτες αμερικανούς γιάπις αυτής της βλακώδους αυτοκτονικής πολιτικής. Αυτή η τακτική είναι σίγουρο ότι οδηγεί σε γκρέμισμα όλου του οικονομικού οικοδομήματος εκ των έσω. Και οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να αυτοκτονήσουν οικονομικώς. Μπράβο τους. Είναι γενναίοι βλάκες. Τους αξίζει.

Η οικονομική ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού που έχουν ενστερνιστεί πλήρως, όχι μόνον δεν προάγει το ατομικό συμφέρον αλλά αντιθέτως το καταπνίγει. Ο νεοφιλελευθερισμός προάγει τα ένστικτα αυτοκαταστροφής.

Επειδή οι περισσότεροι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» έχουν σπουδάσει σε αμερικανικά-δυτικά πανεπιστήμια και έχουν απορρίψει τελείως την Ελληνική οικονομική σκέψη, μιμούνται τους ηλιθίους γιάπις που παράγουν το δηλητήριο του εγωκεντρισμού και του άκρατου ατομικισμού.

Οι ναζωραίοι ψευτο-οικονομολόγοι διαφημίζουν στους ναζωραίους επιχειρηματίες την κατάποση του νεοφιλελεύθερου δηλητηρίου διότι τους   απονευρώνει και δεν νοιώθουν τον πόνο από τον αφανισμό τους.

Αν παρατηρήσει κάποιος τί γίνεται αυτή την χρονική στιγμή στις ΗΠΑ θα διαπιστώσει ότι στις αμερικανικές επιχειρήσεις κυριαρχούν οι απεθνικοποιημένες ελίτ. Οι διευθυντές των αμερικανικών επιχειρήσεων δεν ενδιαφέρονται πιά για την αμερικανική τους ταυτότητα, ούτε ενδιαφέρονται να προσλαμβάνουν αμερικανούς εργαζομένους, ούτε να προμηθεύονται αμερικανικά υλικά και μηχανήματα. Προωθούν έναν άκρατο αντιαμερικανικό απεθνικοποιημένο ατομισμό.

Όμως την ίδια στιγμή που οι απεθνικοποιημένοι γιάπις διαφημίζουν τον ατομισμό/νεοφιλελευθερισμό ως την μοναδική οικονομική συνταγή, την ίδια στιγμή μέσα στις ΗΠΑ σκύβουν δουλικά το κεφάλι μπροστά σε ισχυρές συλλογικές ταυτότητες.

Μέσα στις ΗΠΑ οι λατίνοι ως γεωγραφικό-γλωσσική συλλογικότητα, οι μουσουλμάνοι ως θρησκευτική συλλογικότητα, οι εβραίοι ως εθνική συλλογικότητα, οι μαύροι ως φυλετική συλλογικότητα, και άλλες μειονότητες εφαρμόζουν τον συλλογικό αγώνα. Με αποτέλεσμα ο νεοφιλελευθερισμός να καταρρέει διότι έχει αποδεικτεί ότι το άτομο, όσο ισχυρό και αν είναι, δεν μπορεί να τα βάλει με ωργανωμένο σύνολο.

Το καλύτερο παράδειγμα συλλογικής δράσεως είναι οι κινέζοι εισβολείς. Από το Πεκίνο μέχρι την Ουάσιγκτον έχουν δημιουργήσει έναν εμπορικό, βιομηχανικό, οικονομικό και εξαγωγικό στρατό εισβολής. Και οι ηλίθιοι νεοφιλελεύθεροι γιαπις κοιτάζοντας ανήμποροι τον ωργανωμένο κινεζικό εμπορικό στρατό, λένε στον αμερικανό καταναλωτή: Έλα, έλα να σταθείς μόνος σου μπροστά στον κινεζικό εμπορικό στρατό εισβολής. Αφού πρώτα οι νεοφιλελεύθεροι γιάπις έχουν απαγορεύσει στον αμερικανό καταναλωτή όλες τις εμπορικές άμυνες ως δήθεν «παρέμβαση στην ελεύθερη αγορά», και τον αφήνουν ανυπεράσπιστο μπροστά στον ωργανωμένο εμπορικό εισβολέα, ύστερα του ζητούν να βγάλουν μόνος του το φίδι από την τρύπα.

Οι απεθνικοποιημένοι διευθυντές των αμερικανικών επιχειρήσεων όχι απλώς βαδίζουν προς την συνολικό αφανισμό τους αλλά το απολαμβάνουν κιόλας. Έχουν καταργήσει την φρασεολογία του οικονομικού πολέμου. Δεν μιλάνε για εισβολή, οργάνωση, στρατό. Μιλάνε για «ελεύθερη αγορά» και «οφέλη» που θα έχει ο αμερικανός καταναλωτής από την αγορά φθηνών κινεζικών προϊόντων.

Αυτούς τους ηλίθιους νεοφιλελεύθερους γιάπις αντιγράφουν οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» και ψευτο-οικονομολόγοι.

Η Ελληνική οικονομική σκέψη δεν μιλά για «ελεύθερη αγορά», αλλά για «ωργανωμένη αγορά» σε αντίθεση με την ασύδοτη αγορά.

Έλληνες έμποροι, παραγωγοί, καταναλωτές, κράτος συμπεριφέρονται ως ωργανωμένος στρατός. Οι Έλληνες επιχειρηματίες είναι αξιωματικοί πολέμου στο πεδίο της μάχης. Έχουν οργάνωση, δικτύωση και ένστικτο αυτοσυντηρήσεως.

Αντιθέτως οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» ανακαλύπτουν ότι υπάρχει «κέρδος» στον καταναλωτή ή στον έμπορο που σπάει τις γραμμές του εμπορικού στρατού και συνεργάζεται με τον αλλοεθνή ανταγωνιστή.

Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» έχουν τοποθετήσει την έννοια «κέρδος» μεταξύ του ναζωραίου εμπόρου και ναζωραίου καταναλωτού και όχι μεταξύ ναζωραίων και μη-ναζωραίων. Έτσι κατακερματίζουν το χριστιανικό οικονομικό στρατόπεδο. Έπειτα την συνολική κοινωνική ζημία την βαπτίζουν ατομικό κέρδος.

Οι ναζωραίοι επιχειρηματίες προσπαθούν να παρασύρουν και τους Έλληνες στην καταστροφή. Τους καλούν να προσλαμβάνουν μη-Έλληνες εργάτες για να έχουν «κέρδος».

Φανταστείτε στην μάχη του Μαραθώνος ο Μιλτιάδης να έλεγε στους Έλληνες στρατιώτες ότι όποιος θέλει να μην πολεμήσει είναι ελεύθερος να το κάνει, θα έχει κέρδος από τον ανταγωνισμό, μπορεί να πάρει χρήματα από τον Πέρση εισβολέα, και ότι θα υπάρχει ανάπτυξη και κέρδος από την εισβολή των Περσικών ορδών...

Είναι σαν να μας λένε οι ναζωραίοι ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός βοήθησε τον Εφιάλτη στις Θερμοπύλες να κερδίσει χρήματα, και ότι δεν επιτρέπεται να λέμε ότι διέπραξε προδοσία, αλλά ότι μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποιήσεως της τότε εποχής έκανε μία επιλογή ως ελεύθερο άτομο-καταναλωτής... 

Για την Ελληνική οικονομική σκέψη η υπεράσπιση της Ελληνικής αγοράς ταυτίζεται με την υπεράσπιση του Έθνους και της Πατρίδος. Όποιος εισβάλλει στην Ελληνική αγορά είναι εχθρός προς εξόντωση.

Οι Έλληνες επιβάλλουν συλλογική, ωργανωμένη αμυντική και επιθετική στρατηγική έναντι στον μη-Έλληνα εμπορικό εισβολέα.

Οι όροι της Ελληνικής οικονομικής αναλύσεως δεν είναι το άτομο, η ελεύθερη αγορά, το ατομικό κέρδος, οφέλη καταναλωτού. Η Ελληνική οικονομική σκέψη χρησιμοποιεί όρους πολεμικής συγκρούσεως. Οικονομικά σύνορα, Έλληνες εναντίον μη-Ελλήνων, συνολικό/εθνικό κέρδος, οφέλη της κοινωνίας. 

Αν ένας Έλλην επιχειρηματίας προσλαμβάνει ξένους εργάτες ή μεταφέρει το εργοστάσιό του στο εξωτερικό όχι μόνον δεν θα έχει κανένα κέρδος αλλά αντιθέτως θα υποστεί οικονομική ζημία. Διότι απλούστατα το ίδιο θα πράξει και ο διπλανός του, αντίστοιχα θα πράξει και ο καταναλωτής, θα προτιμήσει ξένα προϊόντα.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η κατ’ εξοχήν προδοτική ιδεολογία. Δίνει επιχειρήματα στους προδότες για να προδίδουν. Και θέλουν να βαπτίσουν την προδοσία ως ατομικό κέρδος. Οι Έλληνες την απέρριψαν από το στρατόπεδό τους. Φροντίζουν να την διαδίδουν μόνον στα στρατόπεδα των μη-Ελλήνων για να επιταχυνθεί η οικονομική τους διάλυση. 

Η Ελληνική Θρησκεία εδώ και αιώνες εφαρμόζει μέτρα που τοποθετούν τους Έλληνες παραγωγούς, εμπόρους, εργαζομένους, καταναλωτές σε διάταξη μάχης. Σε όλα τα στάδια παραγωγής και διανομής οι Έλληνες μαχητές αποκλείουν τα μη-Ελληνικά προϊόντα. Στην έκδοση εμπορικών αδειών, στις εφορίες, στα λιμάνια, στις υγειονομικές υπηρεσίες, στις συγκοινωνίες, στις ενοικιάσεις ακινήτων, στις προμήθειες, στις τηλεπικοινωνίες κλπ, παντού ο μη-Έλλην εμπορικός εισβολεύς καταδιώκεται.

Όμως δεν αρκεί αυτό. Όπως είπαμε προηγουμένως ο μη-Έλλην ανταγωνιστής πρέπει να μεταγγιστεί με τις καταστρεπτικές ατομικιστικές ιδέες του νεοφιλελευθερισμού. Πρέπει να υποβάλλουμε την ιδέα ότι υπάρχει κέρδος όταν ο καταναλωτής αγοράζει ξένο προϊόν, ότι υπάρχει κέρδος όταν ο έμπορος προμηθεύεται ξένο προϊόν, ότι υπάρχει κέρδος όταν ο επιχειρηματίας προμηθεύεται ξένα υλικά και μηχανήματα και προσλαμβάνει ξένους εργάτες. Την συνολική ζημία του εχθρού την βαπτίζουμε ατομικό κέρδος.

Αντιθέτως η Ελληνική Θρησκεία προάγει ένστικτα αλληλεγγύης στον Έλληνα επιχειρηματία ώστε να προσλαμβάνει μόνον Έλληνες εργαζομένους, να αγοράζει Ελληνικά υλικά και μηχανήματα, και να καταπνίγει τον ανταγωνισμό μεταξύ Ελλήνων επιχειρηματιών.

Ανταγωνισμός μέχρις τελικής πτώσεως υπάρχει μόνον με μη-Έλληνες και σε αυτόν τον πόλεμο οι Έλληνες επιχειρηματίες πολεμούν τους ανταγωνιστές των παραταγμένοι σαν πολεμική φάλαγγα. Όλοι μαζί οι Έλληνες επιχειρηματίες πέφτουν σαν αγέλη λύκων πάνω σε έναν μη-Έλληνα ανταγωνιστή.

Συγχρόνως η Ελληνική Θρησκεία προάγει τα ατομικά ένστικτα κέρδους και αυτοσυντηρήσεως όλων των Ελλήνων που περιστρέφονται γύρω από ένα Ελληνικό εργοστάσιο ώστε να ενεργοποιούνται όλοι όσοι χάνουν χρήματα από τον προδότη που μεταφέρει το εργοστάσιό του στο εξωτερικό. Οι Έλληνες που χάνουν πλούτο ενεργοποιούνται για να τσακίσουν τον προδότη που τόλμησε να υπεξαιρέσει το κέρδος των.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν είχαν ποτέ καμμία σχέση με τους ναζωραίους απατεώνες. Οι Έλληνες επιχειρηματίες βοηθούσαν νέους Έλληνες επιχειρηματίες να σταθούν στα πόδια τους ώστε όλοι μαζί να τσακίσουν τους μη-Έλληνες ανταγωνιστές. Διαφήμιζαν προϊόντα άλλων Ελληνικών επιχειρήσεων ώστε να είναι σίγουροι ότι θα διαφημιστεί και το δικό τους προϊόν από τους άλλους Έλληνες επιχειρηματίες. Οι Έλληνες επιχειρηματίες χρηματοδοτούσαν Έλληνες διανοουμένους, Ελληνικές βιβλιοθήκες, σχολεία και νοσοκομεία, χρηματοδοτούσαν κοινωνικές επαναστάσεις για να ανατρέψουν μισελληνικά καθεστώτα, έκτισαν Ναούς των Θεών, και πάντοτε πολέμησαν σαν στρατός κατά των μη-Ελλήνων.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες αγωνίζονται για να εκδιώξουν τους ναζωραίους απατεώνες και τους μη-Έλληνες εργάτες. Στο παρελθόν όποτε οι Έλληνες υπερίσχυαν των μη-Ελλήνων τους αφαιρούσαν ελληνική εθνικότητα.

Σήμερα για μία ακόμη φορά οι Έλληνες επιχειρηματίες κατηγορούν τους ελληνόφωνους ναζωραίους ότι με τις πράξεις των καταφέρονται κατά της επιχειρηματικότητος, της αναπτύξεως, του κέρδους και του Ελληνικού Έθνους.

Οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι «βιομήχανοι» δεν είναι επιχειρηματίες. Είναι δουλέμποροι. Υποστηρίζουν το δικαίωμα στην εκμετάλλευση των ξένων και των Ελλήνων. Αλλά φροντίζουν να μιλάνε με φωνή ανθρωπιστών. Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» είναι ρατσιστές και μισέλληνες. Απειλούν ότι θα φέρουν βουλγάρους εργάτες στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα μας απειλούν ότι θα διενεργήσουν βουλγαρικό δουλεμπόριο. Μας κάνουν διαφήμιση της απανθρωπιάς τους. Αλλά σύντομα οι βούλγαροι με την βοήθεια των Ελλήνων και όλων των μειονοτήτων θα ξεσηκωθούν και πάλι και θα τους εξοστρακίσουν.

Ασχέτως συνεπειών, η πράξη των ναζωραίων «βιομηχάνων» δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν Έλληνα. Έτσι συμπεριφέρονται οι ναζωραίοι εδώ και χιλιετίες. Από τα χρόνια του βυζαντίου οι ναζωραίοι κατακτητές για να πλήξουν τους Ελληνικούς πληθυσμούς μετέφεραν ορδές αλλοφύλων και αλλοθρήσκων(Σλάβους, Αλβανούς, Βαράγγους, Νορμανδούς, Γότθους κ.α.) και τους εγκαθιστούσαν στα υπόδουλα Ελληνικά εδάφη για να διαλύσουν την Ελληνική Φυλή. Αλλά και οι Έλληνες δεν στεκόντουσαν άπραγοι. Υπέθαλπαν επαναστάσεις κατά των βυζαντινών σε συνεργασία με όλες τις μειονότητες και κατέστρεφαν τις περιουσίες των. Συμμαχούσαν με εξωτερικούς εισβολείς των ναζωραίων, όπως οι Άραβες και έπαιρναν εκδίκηση για τα δεινά που υφίσταντο.

Σήμερα οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι πληρώνουν καθημερινώς τα εγκλήματά των καθώς τα εκατομμύρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων που εγκατέστησαν στην Ελλάδα απαλλοτριώνουν καθημερινώς τις περιουσίες των.

Οι εγκληματικές ενέργειες των ναζωραίων «βιομηχάνων» αποτελούν κήρυξη εμπορικού πολέμου κατά των Ελλήνων επιχειρηματιών που συνδέονται με τις επιχειρήσεις των ναζωραίων. Αποτελεί κήρυξη πολέμου κατά των Ελλήνων παραγωγών, εμπόρων, καταναλωτών και εργαζομένων, οι οποίοι οφείλουν να αντιμετωπίσουν με εμπορικό αποκλεισμό τους ναζωραίους «βιομηχάνους». Απαγορεύεται να αγοράζουν τα προϊόντα τους.

Οι Ελληνικές οργανώσεις και Κοινότητες έχουν αντιμετωπίσει χιλιάδες φορές το άθλιο φαινόμενο του ρατσισμού και του μισελληνισμού. Οι ναζωραίοι εδώ και αιώνες κάνουν ότι είναι δυνατόν να εξαθλιώσουν οικονομικώς τους Έλληνες επιχειρηματίες και εργαζομένους. Αλλά οι Έλληνες αντιμετώπισαν αυτό τον ρατσιστικό πόλεμο επιτυχώς.

Όταν ένας ναζωραίος στην διάρκεια του βυζαντίου απέλυε Έλληνες εργάτες για να προσλάβει μη-Έλληνες όλοι οι Ελληνικοί επαγγελματικοί σύλλογοι του κήρυτταν εμπορικό πόλεμο. Το ίδιο συνέβαινε και στα μεταβυζαντινά χρόνια.

Ελληνικές επιχειρηματικές ενώσεις, σύλλογοι Ελλήνων εμπόρων, οργανώσεις Ελλήνων ιατρών, δικηγόρων, τραπεζιτών, λογιστών, μηχανικών, δημοσιογράφων κήρυτταν αμείλικτο εμπορικό αποκλεισμό στους ναζωραίους «επιχειρηματίες». Τα αντίποινα ήταν πολύ σκληρά.

Σε πολλές περιπτώσεις ο εμπορικός αποκλεισμός ήταν τόσο επιτυχημένος ώστε οι ναζωραίοι μισέλληνες δεν μπορούσαν να βρουν τρόφιμα για τις προσωπικές τους ανάγκες.

Άπειρες φορές κατά την διάρκεια του βυζαντίου, όταν οι ναζωραίοι κατεδίωκαν τους Έλληνες εργαζομένους, οι Έλληνες έμποροι και εφοπλιστές απέκλειαν τα βυζαντινά προϊόντα από τις Ελληνικές αγορές και τα Ελληνικά λιμάνια. Έλληνες μαχητές προκαλούσαν καταστροφές στις βυζαντινές αποθήκες προϊόντων ενώ Έλληνες ιατροί ηρνούντο κάθε υπηρεσία προς τους ναζωραίους.

Οι ναζωραίοι «βιομήχανοι» άθελά τους, κάνουν αυτό που συμφέρει την Ελληνική Θρησκεία. Αποκόπτονται τελείως από τον Ελληνικό Λαό και διασπούν κάθε οικονομικό δεσμό με τους Έλληνες. Όσοι Έλληνες δεν συμμετέχουν στον εμπορικό αποκλεισμό κατά των ναζωραίων και απομονωθούν, θα υποφέρουν. Από την άλλη μεριά είναι η καλύτερη ευκαιρία να διακόψουμε κάθε εξάρτηση από τους ναζωραίους «επιχειρηματίες». Είναι η καλύτερη στιγμή για να ανέλθει μία νέα τάξη Ελλήνων επιχειρηματιών, με κέντρο αναφοράς την Ελληνική Θρησκεία.

Οι ναζωραίοι «επιχειρηματίες» μολύνουν τον όρο επιχειρηματίας, διότι βαπτίζουν τα κλοπιμαία από την υπόδουλη Ελλάδα ως κέρδη, τα οποία δήθεν δικαιούνται να μεταφέρουν στο εξωτερικό.

Όμως οι επιχειρήσεις ανήκουν στον εργαζόμενο Ελληνικό Λαό. Η Ελληνική οικονομική σκέψη διδάσκει ότι μία Ελληνική επιχείρηση δεν ανήκει στον μεγαλομέτοχο, αλλά σε όλους τους Έλληνες εργαζομένους και στο Ελληνικό Έθνος. Τα εμπορικά σήματα, τα πνευματικά δικαιώματα, ο πάγιος εξοπλισμός, τα ερευνητικά εργαστήρια, το εξειδικευμένο προσωπικό δεν είναι περιουσία του μεγαλομετόχου. Οι Έλληνες επιχειρηματίες παίρνουν δάνεια μέσω τραπεζών από τους καταθέτες ή κεφάλαια μέσω χρηματιστηρίου από τους επενδυτές, προσλαμβάνουν Ελληνικό προσωπικό του οποίου την εκπαίδευση πλήρωσε ο Ελληνικός Λαός, απολαμβάνουν φοροαπαλλαγών και άλλων εμπορικών διευκολύνσεων. Άρα η επιχείρηση δεν τους ανήκει, παρά μόνον ένα μικρό μέρος.

Κάθε Ελληνική επιχείρηση ανήκει στις Ελληνικές Κοινότητες και στο διεθνιστικό Ελληνικό Έθνος.

Οι ναζωραίοι στην νομοθεσία τους επιτρέπουν στον κάθε ναζωραίο απατεώνα να συμπεριφέρεται αντικοινωνικά. Άλλωστε αυτό σημαίνει αίρεση των ναζωραίων, αντικοινωνική στάση. Αλλά αυτή την στάση ήδη την πληρώνουν πανάκριβα οι μάζες που είναι ακόμη προσκολλημένες στην αίρεση των ναζωραίων, και λιγώτερο οι Έλληνες.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν έχουν καμμία σχέση με τους ναζωραίους απατεώνες-«επιχειρηματίες». Και θα ξεπλύνουν την ντροπή του ονόματός τους.