:: ::

Ο Αστερίξ, ο Οβελίξ, και το γελοίο στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Παρατηρούμε εδώ και μερικά χρόνια να πραγματοποιούνται ενέργειες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης που δεν μας βρίσκουν καθόλου σύμφωνους.

Το κακό ξεκίνησε με την τοποθέτηση στον γύρω χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης  υποτιθέμενων έργων σύγχρονης τέχνης που όχι μόνον ουδεμία σχέση έχουν με το αντικείμενο ενός Αρχαιολογικού Μουσείου αλλά και αλλοιώνουν και υπονομεύουν τον ρόλο και την λειτουργία του.

Παρατηρήσαμε μάλιστα πως το κακό μοιάζει με μία εισβολή που αφού προετοιμάστηκε, περικύκλωσε και πολιόρκησε το Μουσείο, τελικά εισέβαλε για να καταλάβει κάθε δωμάτιο, διάδρομο ακόμη και κάθε κλίμακα εντός του.

Για πρώτη φορά εμφανίστηκε έργο που υποτίθεται αναφέρεται στην «αποκάλυψη του Ιωάννη». Το έργο αυτό παρουσιάζει ένα μολύβδινο κουτί ριγμένο πάνω σ’  ένα ξερό δένδρο. Σήμερα η κατάστασή του είναι ελεεινή καθώς άγνωστοι τις μολύβδινες πλάκες τις έχουν σε μεγάλο βαθμό ξηλώσει. Δεν ρωτούμε για το κόστος του ανωτέρω αριστουργήματος, ενώ εδώ εγείρεται και το θέμα της τοξικότητας του μόλυβδου αφού συχνά μικρά παιδιά ανεβαίνουν πάνω στο κουτί για να παίξουν.  Σας πληροφορούμε ότι το βυζαντινό Μουσείο βρίσκεται παραπλεύρως του Αρχαιολογικού και έχει προαύλιο χώρο ικανό να το φιλοξενήσει.

Το δεύτερο κρούσμα είναι η τοποθέτηση ενός γιγαντιαίου πριονιού που αδυνατούμε να κατανοήσουμε το νόημα και την σκοπιμότητά του. Το έργο αυτό αφού απερρίφθη η αγορά του από ικανό αριθμό κρατών τελικά κατέληξε να αγορασθεί (αντί ποίου τιμήματος δεν απεκαλύφθη) από τους συμπλεγματικούς αρχοντοχωριάτες της άρτι εκπνευσάσης οικονομικά πατρίδας μας.

Το τρίτο κρούσμα ξεπέρασε κάθε μέτρο και κατέλαβε με άνεση το οχυρό του γελοίου, της ύβρεως και του χυδαίου. Βρωμερά καλτσόν τοποθετήθηκαν δίπλα σε δύο πανέμορφες σαρκοφάγους στην είσοδο ακριβώς του Μουσείου. Μετά από διαμαρτυρίες πολιτών τα καλτσόν τελικά απομακρύνθηκαν.

Σημειώνουμε ότι το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης  δεν έχει μεριμνήσει για την προστασία των δύο αυτών πανέμορφων σαρκοφάγων όπως και αυτών των εκθεμάτων που βρίσκονται στην νότια πλευρά του  αφού δεν τοποθέτησαν περιμετρικά κανένα εμπόδιο ή φράκτη. Στο παρελθόν μάλιστα δέχτηκαν την επίθεση βανδάλων  οι οποίοι ανέγραψαν με σπρέι την ποδοσφαιρική ομάδα που προτιμούν και για την οποία είναι πρόθυμοι να σπάσουν τα κεφάλια των θεωρούμενων αντιπάλων τους.

Ως τέταρτο κρούσμα παρατηρήθηκε η εισβολή πλέον της μονδέρνας τέχνης στον προθάλαμο του Μουσείου, εκθέματος που παριστάνει μεγεθυντικό φακό ο οποίος μεγεθύνει είς θεός γνωρίζει τι.

Το πέμπτο κρούσμα είναι η τοποθέτηση όλο και πιο μέσα τριών αντικειμένων που αυτοαποκαλούνται γλυπτά και ίσως να απεικονίζουν το Άλιεν της ομώνυμης ταινίας.

Το έκτο κρούσμα είναι η τοποθέτηση φωτοτυπιών με κόλλα στους τοίχους της έκθεσης για το κεχριμπάρι. Η αισθητική είναι «Τράς» (σ.σ. Σκουπίδια) και προσβάλει τους λογοτέχνες, τους εκθέτες αλλά και το κοινό που βρίσκεται μπροστά σε μία αισθητική τοιχογραφίας του Ελληνικού δημοκρατικού πανεπιστημίου.

Το έβδομο  κρούσμα είναι η τοποθέτηση τεσσάρων τουλάχιστον οθονών μέσα στις διάφορες  εκθέσεις που προβάλλουν βιντεάκια για τους αγώνες του Μάη του 68 και άλλα προοδευτικά.

Το όγδοο κρούσμα ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Διαμορφώθηκε ένας ολόκληρος χώρος  του  Μουσείου 100 τ.μ. στον οποίο υμνείται (δεν μπορεί καμμία τολμηρή φαντασία να συλλάβει) ο Αστερίξ και ο Οβελίξ! Το χαριτωμένο μάλιστα είναι πώς σε ολόκληρο το Μουσείο κολλήθηκαν στα πατώματα και στις κλίμακες αυτοκόλλητα που παριστάνουν τις πατημασιές των «ηρώων» αυτών. Απέδειξε λοιπόν η διοίκηση του Μουσείου πως ελείπεται κάθε σοβαρότητος.

 Εκτός αυτού το ανωτέρω παιδικό έντυπο είναι προϊόν ιδιωτικής επιχείρησης και το «μάρκετινγκ» και το «προμόσιον» είναι απαράδεκτο να γίνεται σε Αρχαιολογικό Μουσείο έστω και αν αμείβετο (το Μουσείο) αδρά από την επιχείρηση.

Εμείς διαπιστώνουμε πως η διοίκηση του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης έχει πλέον ξεφύγει από κάθε όριο ευπρεπείας και της ευχόμαστε η επομένη έκθεση να είναι αφιερωμένη στον Μίκυ Μάους, στον Σπάϊντερμαν, στον Σούπερμαν και γιατί όχι στον Λούκυ Λούκ, την Μαφάλτα, και την μικρή Λουλού.

Με αισθήματα αγανακτήσεως

Γεώργιος Θεοδώρου

Βενιζέλου 42 - Θεσσαλονίκη