:: ::

Οι απόψεις που διαδίδετε αντιστοιχούν σε κάποιες πηγές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας;

Οι απόψεις που διαδίδετε αντιστοιχούν σε κάποιες πηγές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας; Τα τυπικά των τελετουργικών σας είναι ακριβώς τα ίδια όπως στην Αρχαία Ελλάδα; ρωτούν όσοι δεν ξέρουν τις βασικές αρχές της Ελληνικής Θρησκείας.

Η ανθελληνική προπαγάνδα κάποιων «ελληνοκεντρικών» παραποιεί τις βασικές αρχές της Ελληνικής Θρησκείας. Θεωρεί ότι η Ελληνική Θρησκεία είναι κάτι που βρίσκεται μόνο στα αρχαία κείμενα, και όχι μία ζώσα αλήθεια. Γι’ αυτούς αν κάτι δεν επικυρώνεται από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, θεωρείται ως άκυρο, ανύπαρκτο, αιρετικό, μη-Ελληνικό.

Η Ελληνική Θρησκεία δεν είναι ένα απολίθωμα, είναι μία εξελισσομένη στρατηγική επιβιώσεως του Ελληνικού Έθνους.

Όταν κάποιος λέει, «το τάδε τυπικό ή τον δείνα ύμνο που χρησιμοποιείτε, τον βρήκατε από κάποια αρχαία πηγή;» είναι σαν υπονοεί ότι Ελληνισμός ίσον μία χρονική περίοδος, η κλασική περίοδος, και μετά τέλος. Σαν να υπονοεί ότι αφού κατεστράφη το τυπικό τελετουργικού της αρχαίας εποχής, δεν μπορεί κάποιος σημερινός Έλλην να το ανασυνθέσει, να το συμπληρώσει ή να δημιουργήσει ένα νέο τελετουργικό.

Κατά την ίδια λογική είναι σαν να πιστεύουμε ότι ένα σπασμένο αρχαίο άγαλμα δεν δύναται να αποκατασταθεί, ούτε να φτιαχτεί καινούριο από έναν σημερινό Έλληνα γλύπτη. Είναι σαν να υπονοεί κάποιος ότι στις μέρες μας δεν υπάρχουν Έλληνες Ιερείς και Φιλόσοφοι που αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια πολιτισμικής δημιουργίας. Αυτή η άποψη αποτελεί ύβρι κατά του Ελληνισμού γενικώτερα, και κατά των σημερινών Ελλήνων ειδικώτερα.

Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης μας άφησε μία μεγάλη κληρονομιά, που δεν είναι τίποτε άλλο από έναν τρόπο σκέψεως, ή καλύτερα έναν τρόπο ευρέσεως της Αληθείας. Μας κληροδότησε γενικούς κανόνες και είναι σαν να μας λέει, «Εγώ σας δίδαξα κάποιους γενικούς κανόνες. Εσείς φροντίστε, βάσει αυτών, να λύσετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε». Σίγουρα ο μέγας φιλόσοφος δεν θα έλεγε ποτέ, «Μόνον αν οι μελλοντικές γενεές Ελλήνων περιοριστούν αποκλειστικώς σε ό,τι έγραψα εγώ, θα μπορούν να λύνουν τα προβλήματα της εποχής τους». Η απαίτηση να περιορίζωνται οι σημερινοί Έλληνες Θεολόγοι σε όσα περιέχουν οι αρχαίες πηγές, υπονοεί πνευματική στείρωση των σημερινών Ελλήνων Θεολόγων. Οι σημερινοί Έλληνες Θεολόγοι έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να συνθέσουν νέους ύμνους προς τιμήν των Πατρώων Θεών και νέα τελετουργικά, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Σε ό,τι αφορά τα αρχαία κείμενα. Τα αρχαία κείμενα δεν αποτελούν τις μοναδικές πηγές γνώσεων για τον Ελληνισμό. Υπάρχουν οι αρχαιολογικές ανασκαφές και οι επιγραφές που σε αρκετά ζητήματα δίνουν διαφορετική εικόνα της Αρχαίας Ελλάδος από τα κείμενα κάποιων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Επιπλέον υπάρχει η Προφορική Παράδοση που επιδεικτικώς την αγνοούν οι «ελληνοκεντρικοί» υβριστές της Ελληνικής Θρησκείας. Η Προφορική Παράδοση είναι τεραστίας σημασίας διότι καλύπτει τα κενά που έχουμε από την γραπτή παράδοση. Η επιστήμη της Λαογραφίας καταγράφει Ελληνικά ήθη και έθιμα που διατηρούν οι Ελληνικές Κοινότητες ανά τον κόσμο, και που δεν τα αναφέρουν οι αρχαίες πηγές.

Οι στοιχειώδεις νομικές γνώσεις διδάσκουν ότι το Δίκαιο πηγάζει όχι μόνο από τις γραπτές πηγές αλλά και από τα έθιμα. Ένας Ελληνικός νόμος μπορεί να μην έχει αναφορά σε γραπτή πηγή αλλά σε Ελληνικό έθιμο. Οι άγραφοι νόμοι αποκαλύπτουν την ιστορική σχέση του Ελληνισμού με τους Θεούς ανά τους αιώνες.

Όταν κάποιος ανόητος λέει, «αυτό που γράφετε για τους Θεούς, σε ποιά πηγή το βρήκατε;» είναι σαν να υπονοεί ότι οι Θεοί απεκαλύφθησαν κάποτε, στην Αρχαία Ελλάδα, και έκτοτε δεν ξαναήρθαν σε επαφή με τους Έλληνες. Σύμφωνα με αυτή την βλάσφημη άποψη, δεν μπορεί κάποιος Έλλην του 1630 μαχχ ή του 1980 μαχχ να είχε κάποια θεϊκή έμπνευση ή επαφή με τους Πατρώους Θεούς και να εξέφρασε την Θεία Βούληση.

Προς ενημέρωση των αγνοούντων, οι Ιερές Ελληνικές Γραφές δεν σταμάτησαν να γράφωνται ούτε να συμπληρώνωνται, επειδή οι ναζωραίοι υπάνθρωποι κατέστρεψαν ένα μέρος τους. Υπάρχει η Ουράνια Σφαίρα των Ιδεών όπου το επίγειο Ελληνικό Πνεύμα έρχεται σε επαφή με τους Αθανάτους Θεούς, και δια τοιαύτης επαφής ανασυντίθενται οι κατεστραμμένες Ιερές Γραφές του Ελληνισμού.

Οι Ιερές Γραφές του Ελληνισμού είναι συλλογή από πνευματικούς νόμους που κατεγράφησαν από διαφορετικούς θεόπνευστους Ιεροφάντες, σε διαφορετικές χώρες, σε άμεση επικοινωνία με τους Αθανάτους Πατρώους Θεούς, στην διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του Ελληνικού Έθνους. Άρα η μη αναφορά σε αρχαία πηγή δεν απονομιμοποιεί τον πνευματικό πλούτο των σημερινών Ελλήνων, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για να ισχυριστεί κάποιος ότι σήμερα δεν επικοινωνούν οι Πατρώοι Θεοί με τους Έλληνες.

Τα κείμενα που γράφουν οι σημερινοί Έλληνες Ιεροφάντες, μετά 2000 χρόνια θα αποτελούν αρχαίες πηγές.

Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της συνεχώς ανανεουμένης Ιεράς Ελληνικής Γραμματείας είναι οι θεολογικές απαντήσεις και αποφάσεις που εκδίδουν οι Ιεροφάντες κάθε εποχής για διάφορα ζητήματα για τα οποία τους ερωτούν οι Έλληνες. Αυτές αφορούν ζητήματα γάμου, ανατροφής τέκνων, οικονομικά ζητήματα, ερμηνείες σε δύσκολα θεολογικά ερωτήματα, ζητήματα μεταναστεύσεως, οργανωτικά ζητήματα Ελληνικών Κοινοτήτων, τεχνικές πολιτιστικού πολέμου, περίπλοκες δικαστικές αποφάσεις, ηθικά ζητήματα, και ο,τιδήποτε άλλο αφορά τις Ελληνικές Κοινότητες της Διασποράς.

Κάθε Ιεροφάντης αποφασίζει για πρακτικά και θεωρητικά ζητήματα που ανακύπτουν στην εποχή του, και που δεν ήταν δυνατόν οι προηγούμενες γενεές Ελλήνων να τα γνωρίζουν, ούτε οι προηγούμενοι Ιεροφάντες να τα έχουν καλύψει. Οι Αρχαίοι Νόμοι αφήνουν πολλά ζητήματα αναπάντητα που πρέπει να καλυφθούν από τους σημερινούς Ιεροφάντες. Για παράδειγμα στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχαν οι σημερινές μισελληνικές αιρέσεις σαν αυτή των ναζωραίων.

Συνεπώς οι σύγχρονοι Ιεροφάντες πρέπει να καλύψουν τα κενά της Αρχαίας Ελληνικής Νομοθεσίας. Και οι Ιεροφάντες του μέλλοντος θα πρέπει με την σειρά τους να καλύψουν τα κενά της δικής μας εποχής και να απαντήσουν στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ο Ελληνισμός στην δική τους εποχή.   

Οι αποφάσεις των Ιεροφαντών κάθε εποχής, καταγράφονται και αποτελούν μέρος της Ιεράς Ελληνικής Γραμματείας και πηγή Δικαίου. Συνεπώς όσοι περιορίζονται στα αρχαία κείμενα αγνοούν εσκεμμένως τα αρχαιολογικά ευρήματα, τις επιγραφές, την προφορική παράδοση, και την διαρκώς αναπτυσσομένη Ιερά Ελληνική Γραμματεία.

Η Ιερά Ελληνική Γραμματεία δεν γράφτηκε μία φορά και μετά σταμάτησε. Γράφεται και συμπληρώνεται διαρκώς από κάθε γενεά Ελλήνων. Κάθε Ελληνική γενεά προσθέτει νέες απαντήσεις στα σύγχρονα ερωτήματα που ανακύπτουν, θεία επινεύσει, και αναπληρώνει τα κενά ή αποκαθιστά τις ζημιές που προξένησαν οι εχθροί του παρελθόντος.

Αλλοίμονο στους ευήθεις που λένε, «αυτό που γράψατε για τους Θεούς δεν υπάρχει σε κάποια αρχαία πηγή, άρα δεν είναι σωστό». Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα σήμαινε ότι σήμερα οι Έλληνες δεν επικοινωνούν με τους Θεούς.

Οι απαντήσεις που έδωσαν οι Αρχαίοι Ιεροφάντες και Φιλόσοφοι στα κείμενά τους, αφορούσαν την συνομιλία τους με τους Πατρώους Θεούς στην αρχαία εποχή, για συγκεκριμένα ζητήματα. Τώρα οι Έλληνες έχουν να επιλύσουν νέα προβλήματα. Υπάρχει συνεχής αποκάλυψη και επικοινωνία των Πατρώων Θεών με τους Έλληνες. Δεν διεκόπη ποτέ, και ούτε ήταν δυνατόν να διακοπεί.