:: ::

              Απάντηση στο άρθρο διαμαρτυρίας της Χρυσής Αυγής

Στην ηλεκτρονική εφημερίδα του εθνικιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής, στις 9-9-«2006», ανηρτήθη ένα άρθρο με τίτλο «Εκπρόσωποι» Ελλήνων Εθνικών: Ανάθεμα στους Εθνικιστές!, το οποίο αναφέρεται στην πρόσφατη συνέντευξη που παρεχώρησαν εκπρόσωποι φορέων της Ελληνικής Θρησκείας στο περιοδικό Ανεξήγητο. Το άρθρο είναι ανυπόγραφο, ως εκ τούτου δεν γνωρίζουμε αν εκφράζει όλη την οργάνωση της Χρυσής Αυγής ή ένα μέρος της.

Εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε διότι ο αρθρογράφος κάνει μία σημαντική καταγγελία με σοβαρά επιχειρήματα. Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσουμε ότι ως Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα, δεν υιοθετούμε τον όρο «Εθνικοί» διότι τον θεωρούμε απαξιωτικό, ούτε θεωρούμε ότι μας εκφράζει ιδεολογικώς ο χώρος των Εθνικών. Αλλά μόνον για τις ανάγκες του συγκεκριμένου άρθρου θα θεωρήσουμε ότι ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής συμπεριλαμβάνει στον όρο Εθνικοί όλους τους θρησκευτάς κατά τα Πάτρια Ειωθότα.

Αφού αναφέρουμε την βασική επιχειρηματολογία του αρθρογράφου της Χρυσής Αυγής, θα παραθέσουμε ακριβή αποσπάσματα του άρθρου για περαιτέρω ανάλυση.

Ο αρθρογράφος διαμαρτύρεται διότι αρκετές οργανώσεις Εθνικών αναθεματίζουν τους Έλληνες εθνικιστές. Καταγγέλλει τους Εθνικούς επειδή θεωρούν ότι η Ελληνική Θρησκεία ταυτίζεται με την δημοκρατία. Καταγγέλλει τους Εθνικούς ότι διαστρεβλώνουν την αρχαία Ελληνική Ιστορία για να ταιριάζει με το δικό τους «προοδευτικό» προφίλ. Τους καταγγέλλει ότι κάνουν διακρίσεις εις βάρος των Ελλήνων εθνικιστών και ότι ενώ καταγγέλλουν την δεξιά δικτατορία, αποδέχονται τον συγχρωτισμό με μαρξιστές, οι οποίοι πρεσβεύουν την δικτατορία του προλεταριάτου. Και επίσης ο αρθρογράφος διερωτάται αν οι οργανώσεις των Εθνικών θα πάντρευαν ή θα κήδευαν έναν Έλληνα εθνικιστή, ο οποίος δηλώνει πιστός των Πατρώων Θεών.

Αυτή είναι η βασική επιχειρηματολογία του εν λόγω αρθρογράφου.

Κατ’ αρχήν να απαντήσουμε ότι ο προβληματισμός είναι αμφίδρομος. Υπάρχει σοβαρή ιδεολογική σύγχυση στους χώρους των Εθνικών όπως ακριβώς και στους χώρους των Ελλήνων εθνικιστών.

Οι Έλληνες εθνικιστές πρέπει να ξεκαθαρίσουν μιά για πάντα τί εννοούν με τον όρο «εθνικιστής». Ας προσδιορίσει ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής, λεπτομερώς, τί σημαίνει ο όρος εθνικιστής, και μετά συζητάμε. Όχι με γενικολογίες του τύπου «εθνικιστής εστί ο ενεργώς μαχόμενος για την Πατρίδα», αλλά με συγκεκριμένους όρους. Ο εθνικισμός της Χρυσής Αυγής αποδέχεται ως βασικούς ιδεολογικούς πυλώνες τον χριστιανισμό, το βυζάντιο, τον ναζισμό; Οι φράσεις «πατριώτης» και «ενεργώς μαχόμενος για την Πατρίδα» είναι πολύ αόριστες.

Αν υποθέσουμε ότι ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής είναι πιστός της Ελληνικής Θρησκείας, τότε έχουμε να του αντιτάξουμε τα εξής:

Πρώτον, η Χρυσή Αυγή δηλώνει ότι υποστηρίζει την Ελληνική Φυλή, αλλά αυτό το κάνει με ναζιστικά ιδεολογικά δεκανίκια. Δεύτερον, μέσα στην Χρυσή Αυγή και σε άλλους χώρους εθνικιστών επικρατεί ή υφέρπει ο θαυμασμός για το βυζάντιο, το οποίο κατέστρεψε τον Ελληνικό Πολιτισμό. Τρίτον, στον χώρο των εθνικιστών η πλειοψηφία είναι χριστιανοί και όχι Εθνικοί, κατ’ επέκταση ο χώρος προβάλλει χριστιανικές αντί για Ελληνικές απόψεις.

Τέταρτον, υπάρχει μία πολύ σημαντική πτυχή στο ζήτημα εθνικισμός. Οι Έλληνες εθνικιστές που μιλούν για εθνικισμό τί πρόκειται να κάνουν στο ζήτημα των αλλοφύλων μειονοτήτων, ασχέτως αν αυτές οι μειονότητες προέρχονται από λαθρομετανάστευση ή ήσαν εγκαταστημένες εδώ και αιώνες στα Ελληνικά εδάφη; Μήπως θέλουν να επιβάλλουν την αφομοίωση αλλοφύλων μειονοτήτων δια εξελληνισμού των; Κάτι που αποτελεί μόνιμη πρακτική πολλών εθνικιστών απανταχού της Γης. Γνωρίζουν οι Έλληνες εθνικιστές ότι αυτό καταστρέφει το Ελληνικό Έθνος διότι προκαλεί ανάμειξη Ελληνικού με ξένο αίμα; Στην ουσία η αφομοίωση αλλοφύλων μειονοτήτων φέρνει χειρότερο αποτέλεσμα από την πολυπολιτιστική προστασία των μειονοτήτων που πρεσβεύουν οι αριστεροί διεθνιστές.

Αν έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ της παρουσίας αλλοφύλων μειονοτήτων στην Ελλάδα και του εξελληνισμού αλλοφύλων μειονοτήτων, η Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα επιλέγει το πρώτο.

Πέμπτον, οι Έλληνες εθνικιστές θαυμάζουν τον εθνικισμό γενικώς και αορίστως; Τον θαυμάζουν ως ουδέτερη έννοια ή θαυμάζουν μόνον τον Ελληνικό εθνικισμό; Διότι αν θαυμάζουν γενικώς τον εθνικισμό, τότε θα είναι υπόλογοι για τα εγκλήματα Τούρκων, Γερμανών, Ρώσων, Βουλγάρων και Αλβανών εθνικιστών που έχουν κατασφάξει εκατομμύρια Ελλήνων.

Μήπως οι εθνικιστές της Χρυσής Αυγής θα ήθελαν να ξανασκεφτούν το ζήτημα εθνικισμός με διπλά κριτήρια; Ότι δηλαδή είναι καλός ο Ελληνικός εθνικισμός, αλλά κακοί οι ξένοι εθνικισμοί;

Έκτον, μήπως ξεχνούν οι Έλληνες εθνικιστές ότι το ½ του Ελληνικού πληθυσμού ζει εκτός Ελλάδος; Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες που ζουν σε ξένα κράτη, υφίστανται εθνικιστικές πιέσεις για αφομοίωση σε ξένους λαούς και πολιτισμούς. Αν οι Έλληνες της Διασποράς αφεθούν απροστάτευτοι στην πίεση των ξένων εθνικισμών, θα αφομοιωθούν φυλετικώς και πολιτιστικώς και θα διαγραφούν για πάντα από τα ιστορικά αρχεία του Ελληνικού Έθνους.

Και δεν μιλάμε για Έλληνες που κατοικούν στην Τουρκία ή στην Αλβανία, διότι εκεί κινδυνεύουν να σφαγιαστούν. Μιλάμε για δημοκρατικές και πολιτισμένες χώρες όπως η σημερινή Γερμανία και η σημερινή Γαλλία. Είναι σίγουρος ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής ότι ο Λεπέν στην Γαλλία και οι εθνικιστές στην Γερμανία, αν πάρουν την εξουσία, θα σεβαστούν την φυλετική και πολιτιστική ιδιαιτερότητα των Ελλήνων μεταναστών και δεν θα θελήσουν να τους αφομοιώσουν;

Ποιά είναι η πολιτική συμβουλή των Ελλήνων εθνικιστών και της Χρυσής Αυγής στους Έλληνες του εξωτερικού; Να υποστηρίζουν τον πχ γαλλικό εθνικισμό αν ζουν στην Γαλλία, ή πχ τον γερμανικό εθνικισμό αν ζουν στην Γερμανία; Τί πολιτική γραμμή πρέπει να ακολουθήσουν οι Έλληνες του εξωτερικού; ρωτάμε τον αρθρογράφο της Χρυσής Αυγής.

Εμείς απαντούμε ευθέως σε αυτό το ερώτημα: Οι Έλληνες του εξωτερικού πρέπει πάση θυσία να υποστηρίξουν το αριστερίζον πολυπολιτιστικό δόγμα για να διαφυλάξουν την φυλετική και την πολιτιστική τους διαφορετικότητα. Θα ισοδυναμεί με ομαδική αυτοκτονία αν οι Έλληνες του εξωτερικού υποστηρίζουν τα ντόπια εθνικιστικά κινήματα.

Έβδομον, αρκετοί Έλληνες εθνικιστές ορίζουν τον εθνικισμό τους με βάση το χρώμα της λευκής φυλής. Να υποθέσουμε ότι ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής αποδέχεται γάμους μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών; Η Ελληνική Θρησκεία απορρίπτει κάθε ανάμειξη με αλλοφύλους, ασχέτως χρώματος. Μήπως οι Έλληνες εθνικιστές αποδέχονται φυλετική ανάμειξη με λευκούς ευρωπαίους; Στην Βρετανία για παράδειγμα το βρετανικό εθνικιστικό κόμμα (BNP) μιλά πρώτα στο όνομα της λευκής φυλής και των λευκών Βρετανών και ύστερα στο όνομα της Αγγλικής εθνικότητος. Δεν νομίζουμε ότι το BNP έχει πρόβλημα στην φυλετική ανάμειξη Άγγλων και Ιρλανδών. Η Χρυσή Αυγή έχει πρόβλημα στην φυλετική ανάμειξη Ελλήνων και Γερμανών;

Καλό θα ήταν να δώσουν ξεκάθαρη απάντηση σε όλα αυτά τα ζητήματα οι εθνικιστές της Χρυσής Αυγής.

Και τώρα προχωρούμε σε συγκεκριμένα αποσπάσματα του εν λόγω άρθρου.

Ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής γράφει ότι «Αν το «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ», το «Ιδεοθέατρον» ή παρόμοιου είδους σύλλογοι ισχυρίζονται ότι είναι φορείς αποκλειστικά θρησκευτικού προσανατολισμού, τότε λογικά δεν θα έπρεπε να αποκλείουν κανένα που προσωπικά θρησκεύεται εθνικώς. Στην περίπτωση που το πράττουν δεν είναι τότε ξεκάθαρα θρησκευτικοί σύλλογοι, αλλά και ιδεολογικο-πολιτικοί! Αν όμως, προς χάριν ανάπτυξης του προβληματισμού του γράφοντος, αποκλείονται από τους παραπάνω συλλόγους «ορθώς» οι Έλληνες εθνικιστές, γιατί δεν αποκλείονται και οι Έλληνες μαρξιστές, κομμουνιστές, αναρχικοί, καπιταλιστές κλπ;».

Η διαμαρτυρία του αρθρογράφου είναι απολύτως δίκαια. Στις οργανώσεις των Εθνικών υπάρχουν πρώην και νυν μαρξιστές. Είναι απαράδεκτο να αποκλείωνται οι Έλληνες εθνικιστές από μία θρησκευτική οργάνωση Εθνικών με το πρόσχημα ότι είναι δεξιοί, εθνικιστές, ρατσιστές κλπ, και την ίδια στιγμή να γίνωνται αποδεκτοί οι άθεοι, οι διεθνιστές, και οι κομμουνιστές. Τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά να τα ξεχάσουν οι μαρξιστο-Εθνικοί. Αλλιώς να δηλώσουν ότι είναι τέκνα του Μάρξ και όχι των Πατρώων Θεών. Οι Πατρώοι Θεοί δεν κάνουν διακρίσεις σε Έλληνες δεξιούς και Έλληνες αριστερούς. Με ποιό δικαίωμα κάποιοι ανόητοι Εθνικοί κάνουν διακρίσεις που δεν κάνουν οι Θεοί μας; Μήπως αυτοθεοποιήθηκαν ή μήπως σταλινοποιήθηκαν;  

Και ο αρθρογράφος συνεχίζει λίγο πιό κάτω:

«Πας μη «Δημοκρατικός», όχι Έλλην Εθνικός; Προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ενστερνίζονται μία εντελώς διαφορετική κοσμοθέαση, απαλλαγμένη από τις «μετά Χριστόν αντιλήψεις ή δογματισμούς», να αποδέχονται ορολογίες και πεποιθήσεις σημερινών πολιτικών ιδεολογιών που απορρίπτουν το οτιδήποτε Εθνικό και Πατριωτικό. Αν και θεωρώ περιοριστική και «Προκρούστρεια» την συνήθεια χαρακτηρισμού ως «δημοκρατικού» ή «προοδευτικού» ή «φασιστικού» το οτιδήποτε συνδέεται με την Ελληνική Παράδοση, θα ήθελα επιγραμματικώς να παραθέσω κάποιες απόψεις, στοιχεία και ερωτήματα, τα οποία κατά την γνώμη μου δείχνουν ότι τέτοιου είδους «θρησκευτικοί» εκπρόσωποι εκθέτουν ανεπανόρθωτα ένα ολόκληρο θρησκευτικό ρεύμα»...».

Και εδώ ο αρθρογράφος έχει δίκαιο. Όντως λίγοι ανώριμοι Εθνικοί εκθέτουν ένα ολόκληρο θρησκευτικό ρεύμα. Αυτοί οι λίγοι δεν έχουν προσωπικότητα, είναι φτερά στον άνεμο. Προκειμένου να μην τους αποκαλέσει φασίστες κάποιος γελοίος μαρξιστής, βάζουν την ουρά στα σκέλια και αποποιούνται βασικά δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας. Για παράδειγμα αποποιούνται το όμαιμον της Ελληνικής Φυλής. Αυτοί οι ανώριμοι Εθνικοί πάσχουν από ιδεολογική ατροφία και έχουν εισπνεύσει πλήρως το αριστερίζον μαρξιστο-ψευδοπροοδευτικό δηλητήριο.

Ο αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής συνεχίζει ως εξής:

«Λόγω χώρου δεν θα εκθέσω είτε τις «αντιδημοκρατικές-φασιστικές»(sic), είτε τις «ρατσιστικές» (sic) απόψεις ή ενέργειες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, όπως του Θαλή του Μιλήσιου, του Παρμενίδη, του Ηράκλειτου, του Δημόκριτου, του Γοργία, του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και άλλων, αλλά θα περιοριστώ στους Πυθαγόρα και Πλάτωνα. Απλά διότι, όπως φαίνεται κάποιοι σύγχρονοι «δημοκρατικοί», αυτοπροσδιοριζόμενοι ως Έλληνες εθνικοί, αρέσκονται να τους μνημονεύουν».

Και εδώ έχει δίκαιο ο αρθρογράφος. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι δεν ήταν δημοκρατικοί, ήταν αριστοκρατικοί-ολιγαρχικοί.

Όμως πρέπει να προσθέσουμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα ενώ υπήρξαν θρησκευτικώς ευσεβέστατοι δικτάτορες, υπήρξαν και αλητήριοι δημοκρατικοί που διέδιδαν αθεϊστικές απόψεις. Αντιστρόφως, ενώ υπήρξαν θρησκευτικώς ευσεβέστατοι δημοκρατικοί, υπήρξαν και αλητήριοι δικτάτορες που αυτοανακηρύχθηκαν Θεοί εξευτελίζοντες την Ελληνική Θρησκεία. Ο διαχωρισμός σε δημοκράτες και φασίστες για την Ελληνική Θρησκεία δεν αποτελεί κριτήριο ευσεβείας προς τους Πατρώους Θεούς.

Το πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση έγκειται στην πολιτική ανωριμότητα ωρισμένων Εθνικών. Καταδικάζουν τον εθνικισμό χωρίς να ξέρουν το γιατί, μόνο και μόνο εξ αντανακλαστικής κινήσεως, επειδή έτσι θέλει το σημερινό πολιτικό κατεστημένο. Αποδέχονται πλήρως την ανάμειξη της Ελληνικής Φυλής με ξένο αίμα, και αυτό το θεωρούν στοιχείο της ...Ελληνικής Κοσμοαντιλήψεως!!! Πρόκειται για σχιζοφρενείς με ταμπέλα Έλληνος Εθνικού.

Αλλά όπως ακριβώς η φυλετική ανάμειξη με ξένο αίμα είναι κάτι αδιανόητο για έναν γνήσιο πιστό της Ελληνικής Θρησκείας, άλλο τόσο αδιανόητη είναι η θρησκευτική ανάμειξη(=συγκρητισμός) με ξένα στοιχεία, κάτι που το πράττουν συνεχώς οι ελληνοχριστιανοί εθνικιστές.

Παρακάτω γράφει ο αρθρογράφος:

«Όσον αφορά τον Πλάτωνα, παρατηρείται άλλη μία ατυχής προσπάθεια «προκρούστρειας» παρουσίασης των ιδεών ενός γνωστού αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου. Ο αριστοκρατικής καταγωγής Πλάτων δεν άσκησε κριτική κατά της «δικτατορίας», αλλά και της «δημοκρατίας» προτείνοντας στην «Πολιτεία» του, την εγκαθίδρυση ενός ξεκάθαρα «αντιδημοκρατικού», «φιλοφασιστικού» (sic) καθεστώτος;».

Εδώ ο αρθρογράφος αναφέρεται σε κάποιους Εθνικούς που αφ’ ενός μιλούν κατά των δικτατόρων με σκληρούς χαρακτηρισμούς, αφ’ ετέρου ομιλούν με απέραντο θαυμασμό για τον Πλάτωνα και το στόμα τους στάζει από δημοκρατικά σάλια, χωρίς ο Πλάτων να υπήρξε ποτέ δημοκράτης. Και όντως, αυτοί οι Εθνικοί ή δεν έχουν διαβάσει την Πολιτεία του Πλάτωνος ή οι δηλώσεις τους αντιφάσκουν με τα πιστεύω τους.

Όντως η Πλατωνική Πολιτεία είναι μία καθαρώς αντι-δημοκρατική πολιτεία. Άρα δεν δικαιούνται διάφοροι δημοκράτες Εθνικοί να υποκλίνωνται στις Πλατωνικές φιλοσοφικές ιδέες και από την άλλη μεριά να ξιφουλκούν κατά δεξιών, φασιστών, εθνικιστών, δικτατόρων κλπ. Κάποιοι σημερινοί δημοκρατικοί υποστηρικτές του Πλάτωνος μάλλον δεν θέλουν να θυμούνται ότι ο Πλάτων συνεργάστηκε με τον τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο για να εφαρμόσει τις πλατωνικές ιδέες...

Σε άλλο σημείο γράφει ο αρθρογράφος:

«Δήθεν «υπερδημοκράτες», δέχονται Ιουλιανό και Πλήθωνα...Εφόσον κάποιοι λεγόμενοι Έλληνες εθνικοί θεωρούν ως «απόλυτο κριτήριο» το πολιτικό ή ιδεολογικό φρόνημα κάποιων σημερινών ομόθρησκών τους, θα αναμενόταν να ενεργούσαν αναλόγως και με Έλληνες εθνικούς του παρελθόντος. Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει όμως. Πόσο μάλλον δεν τους θεωρούν «νεκρούς» ή «ακατονόμαστους»!».

Εδώ οι Εθνικοί έχουν σοβαρό πρόβλημα. Αν κάποιοι σημερινοί Εθνικοί ταυτίζουν την δημοκρατία με την Ελληνική Θρησκεία, τότε πρέπει να σταματήσουν να ομιλούν περί Σωκράτους, περί Ιουλιανού, περί βασιλέως Λεωνίδου, περί Φειδίου, περί Αριστοτέλους, διότι όλοι αυτοί δεν ήσαν δημοκράτες. Αν οι Εθνικοί καταδικάζουν συλλήβδην τους σημερινούς «φασίστες» αντιδημοκράτες, τότε θα πρέπει να καταδικάζουν συλλήβδην και τους αρχαίους «φασίστες» αντιδημοκράτες. 

Εδώ οφείλουμε να αποκαταστήσουμε άλλη μία εννοιολογική σύγχυση των αμορφώτων Εθνικών. Ο αντιδημοκράτης δεν ταυτίζεται με τον φασίστα και τον δικτάτορα. Αντιδημοκράτες ήταν οι αρχαίοι Έλληνες αριστοκρατικοί. Οι Έλληνες αριστοκρατικοί κατεδίκαζαν και την τυραννία και την οχλοκρατία. Και την δικτατορία του ατόμου, και την δικτατορία του όχλου. Θεωρούσαν ότι η δημοκρατία πολλάκις ολισθαίνει στην οχλοκρατία, και όχι αδίκως. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους αμορφώτους Εθνικούς.

Η Ελληνική Θρησκεία όχι μόνον δεν έχει το δικαίωμα να κάνει διακρίσεις υπέρ ή κατά αριστερών και δεξιών Ελλήνων, αλλά έχει την ιερά υποχρέωση να θεωρεί παιδιά της όλους τους Έλληνες πιστούς των Πατρώων Θεών, φυσικά και όσους δηλώνουν εθνικιστές.

Αρκεί αυτοί οι εθνικιστές να μην συγχέουν τον εθνικισμό με το βυζάντιο, τον χριστιανισμό και τον ναζιστικό εθνικοσοσιαλισμό. Οι πραγματικοί Έλληνες εθνικιστές δεν χρειάζονται ξένα ιδεολογικά δεκανίκια, αν πραγματικά υποστηρίζουν την Ελληνική Φυλή και το Ελληνικό Έθνος. Αν οι Έλληνες εθνικιστές υποστηρίζουν το γερμανικό ναζιστικό κράτος και το καταραμένο βυζάντιο, τότε το πρόβλημα το έχουν οι εθνικιστές και όχι οι Εθνικοί.

Σε κάποιο σημείο γράφει ο αρθρογράφος:

«Αρνούνται οι «ιερείς» και «ιέρειες» του «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ» να παντρέψουν ή να κηδέψουν κάποιον Έλληνα εθνικό, με την υποψία ότι ο προσωπικός πολιτικός του προσανατολισμός είναι εθνικιστικός ή «φασιστικός»;».

Δεν μπορούμε να απαντήσουμε για λογαριασμό του ΕΛΛΗΝΑΙΣ, αλλά θα πούμε την θέση της Ελληνικής Θρησκείας: Ουδείς έχει το δικαίωμα να κάνει διακρίσεις εις βάρος Ελλήνων εθνικιστών που δηλώνουν δημοσίως πιστοί των Πατρώων Θεών, και ουδείς επιτρέπεται να τους στερεί τα θρησκευτικά τους δικαιώματα. Η Ελληνική Θρησκεία δεν επιτρέπει διακρίσεις μεταξύ Εθνικών με βάση την κομματική και πολιτικο-ιδεολογική ταυτότητα εκάστου. Η Ελληνική Θρησκεία στέκεται πάνω από τις κομματικές παρατάξεις.

Αν κάποιος Έλλην εθνικιστής ζητήσει τις θρησκευτικές υπηρεσίες κάποιας οργανώσεως Εθνικών και του τις αρνηθούν, αυτή η οργάνωση αυτομάτως θέτει εαυτόν εκτός Ελληνικής Θρησκείας. Είναι αδιανόητο να γίνωνται θρησκευτικές διακρίσεις εις βάρος Ελλήνων θρησκευτών επειδή δηλώνουν εθνικιστές στην πολιτική ιδεολογία. Την στιγμή μάλιστα που αρκετές οργανώσεις Εθνικών έχουν πλημμυρίσει από πρώην και νυν κομμουνιστές, αναρχικούς, και κάθε καρυδιάς καρύδι.

Αν κάποιος Έλλην εθνικιστής, πιστός των Πατρώων Θεών, ζητήσει την βοήθεια κάποιας οργανώσεως Εθνικών σε θέματα καθαρμού, γάμου, ονοματοδοσίας ή κηδείας, και μας καταγγείλει ότι τον απέπεμψαν λόγω πολιτικής ιδεολογίας, αυτομάτως η συγκεκριμένη οργάνωση καταγράφεται στην λίστα των εχθρών μας.

Η Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα δεν κάνει καμμία τέτοια διάκριση, ασχέτως αν αρκετοί εξ ημών πρεσβεύουν πολιτικές απόψεις άκρως αντίθετες με τις πολιτικές απόψεις της Χρυσής Αυγής και του εθνικιστικού χώρου.

Πρωτεύον στην Ελληνική Θρησκεία είναι η θρησκευτική ταυτότητα, και όχι η κομματική-πολιτική. Αλλιώς υποβιβαζόμαστε σε πολιτικό κόμμα.

Θεωρούμε απαράδεκτο να αρνείται ένας θρησκευτικός φορέας Εθνικών τις υπηρεσίες του σε έναν Έλληνα εθνικιστή, πιστό της Ελληνικής Θρησκείας. Αλλά ταυτοχρόνως θεωρούμε απαράδεκτο κάποιος να δηλώνει Έλλην εθνικιστής και να ταυτίζει τον εθνικισμό του με τον χριστιανισμό, το βυζάντιο και τον ναζισμό. Αν ταυτίζει τον εθνικισμό του με τέτοιες ιδεολογίες, τότε όντως αδυνατούμε να του προσφέρουμε τις οιεσδήποτε θρησκευτικές υπηρεσίες.

Και καταλήγει ο αρθρογράφος:

«Ανησυχώ ότι κάποιοι προσπαθούν να καταστήσουν την Πατρώα Παράδοση και την Ελληνική Ιερή Παρακαταθήκη έρμαιο εφήμερων-και νεοεποχίτικων-ιδεοληψιών και αυτισμών. Όπως επίσης ότι κάποιοι συμβάλουν, εκουσίως ή ακουσίως, στην κατεύθυνση ενός ολόκληρου ακμαίου ρεύματος προς ένα ρηχό και στείρο έλος, προς όφελος των πολέμιων της Ελληνικής Πατρώας Θρησκείας. Αντί της εμφάνισης της πολυπόθητης Νέας Αναγεννήσεως υπάρχει ο κίνδυνος μετάλλαξης μίας θρησκείας σε παραθρησκεία».

Η ανησυχία του εν λόγω αρθρογράφου είναι κατανοητή, διότι όντως εκτυλίσσονται αρνητικά φαινόμενα στους χώρους των Εθνικών. Αλλά δυστυχώς αντίστοιχη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι κάποιοι εθνικιστές προσπαθούν να καταστήσουν τον Ελληνικό εθνικισμό έρμαιο χριστιανικών, βυζαντινών και νεοναζιστικών ιδεολογημάτων.

Τιμή και Μνήμη σε Θεούς και Προγόνους

Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα

3η Μεσούντος μηνός Βοηδρομιώνος, έτους 2782 μετά πρώτην Ολυμπιάδα