:: ::

                                       Η Αιώνια Φλόγα των Θεών

Οι σειρήνες ουρλιάζουν και οι φωτιές ανάβουν. Οι άπιστοι οχλαγωγούν, καίουν, σφάζουν, βυσσοδομούν. Παντού αίμα και φωτιά. Τα παιδιά σφαγμένα, οι γονείς αποκεφαλισμένοι, οι Ιερείς απαγχονισμένοι, οι Φιλόσοφοι σουβλισμένοι, οι Ναοί γκρεμισμένοι. Άπιστοι, ληστές, δολοφόνοι, ειδωλολάτρες, όργανα του Κτήνους καίνε, βιάζουν, σφάζουν, βασανίζουν την Ελλάδα.

Μυρίζω τον αέρα. Γεμάτος πτώματα και σκουλήκια. Ακούω τα ρυάκια. Γεμάτα αίματα και σπλάχνα Ελλήνων. Οι εραστές του Κτήνους σκόρπισαν τον θάνατο. Ήπιαν αίμα τα ανθρωπόμορφα κτήνη από τους Έλληνες. Κατέστρεψαν τους βωμούς των Θεών. Υβρίζουν τους Προγόνους. Λοιδωρούν τους Ήρωες.

Κοιτάζω προς τους Ουρανούς. Οι Θεοί με βλέπουν. Στέκομαι να προσευχηθώ.

Ω Θεοί! δώστε μου τα όπλα της Ειρήνης.

Ω Θάνατε! πού είναι οι Συμφορές Σου; Γιατί αφήνεις τους εχθρούς χωρίς να τους επισκεφθείς;

Ω Ερινύες! πού είναι η Εκδίκησή Σας;

Ω Απόλλων! πού είναι τα Πυρωμένα Βέλη σου; Βύθισέ τα Εκατηβόλε στις καρδιές των βεβήλων.

Ω Ζεύ Πάτερ! πού είναι η Δικαιοσύνη Σου; Πού είναι η Θεϊκή Οργή Σου; Μην αφήνεις τα παιδιά Σου να τα κατασπαράσσει το Κτήνος. Κρύψε τον οίκτο από τα μάτια Σου. Δείξε την Οργή Σου. Δώσε στους εχθρούς να γευτούν την Μανία Σου. Μην καθυστερείς.

Ω Θεοί! πάρτε με μαζί Σας. Ο πόλεμος με περιμένει. Θέλω να σταθώ δίπλα Σας στην μάχη. Οι άπιστοι ουρλιάζουν, περιμένουν τον Θάνατο να τους επισκεφθεί. Πρέπει να έρθω μαζί Σας. Μην μ’ αφήνετε μόνο μου. Με Πίστη ενωμένοι θα πάρουμε εκδίκηση. Οι βέβηλοι θα γευτούν το αίμα τους. Θα γευτούν την τιμωρία των ευσεβών.

Ω Θεοί! πόσο μισείτε τους απίστους που προσκυνούν τα είδωλα του Κτήνους. Καταστρέψατε τους ασεβείς εχθρούς σας, κάψατε τα πορνεία τους, γκρεμίσατε τα είδωλά τους, κάψατε τις ψυχές τους με ζήλο για να δοξαστεί το Όνομα Σας. Μου δώσατε δύναμη. Κάνατε το πένθος μου χαρά. Με κάνατε λέοντα για να κατασπαράξω τους ασεβείς. Ποιός θα τους σώσει τώρα; Πού θα κρυφτούν; Η γλώσσα τους στάζει αίμα και μίσος για την Μητέρα Ελλάδα. Τώρα που κόπηκε δεν θα ξαναφυτρώσει.

Ξεθάβω τον Ιερό Πέλεκυ του πολέμου...

Φορώ την Πανοπλία του Χαλκαρμάτου Άρεως, πίνω την Σοφία της Προμάχου Αθηνάς, δένω τα Πτερωτά Σανδάλια του Ψυχοπομπού Ερμού, τεντώνω τα Βέλη του Εκατηβόλου Απόλλωνος, αρπάζω τους Κεραυνούς του Παντοκράτορος Διός...

Και εφορμώ ακάθεκτος κατά των προαιωνίων εχθρών του Γένους.

Ο Θείος Λόγος σκοτώνει τις ψευτιές του εχθρού, η Αλήθεια μαστιγώνει την ανομία του, η Δικαιοσύνη τιμωρεί τα εγκλήματα του, η Σοφία ξεσκίζει τα σωθικά του, η Πίστη στραγγαλίζει τις ψευτιές του, η Αγάπη καίει την καρδιά του.

Οι Θεοί χαμογελούν. Τα κάστρα της ειδωλολατρείας πέφτουν. Το Κτήνος καίγεται στην φωτιά. Οι Έλληνες αγαλλιάζουν. Η δύναμις των Θεών απεκαλύφθη.

Οι εραστές του Κτήνους αγκάλιασαν την Αιώνια Φλόγα των Θεών και τους θεράπευσε την ψυχή.

Πετώ στους Ουρανούς δίπλα στον Ψυχοπομπό Ερμή και βλέπω από ψηλά τα πτώματα των εχθρών της Ελλάδος. Το αίμα τους πλημμυρίζει τα βουνά. Τα κορμιά  τους κείτονται νεκρά. Σαπίζουν. Τί χαρά! Ο άνεμος μεταφέρει το μήνυμα της λυτρώσεως. Είναι γραμμένο στον άνεμο. Οι Θεοί κατέσφαξαν το βρυκολακιασμένο Κτήνος. Το κατασπάραξε η Αιώνια Φλόγα Τους.