:: ::

                   Ο Αγώνας μας. Γιατί τον δίνουμε;

Ποιός είναι ο αγώνας μας; Γιατί θα τον διεξάγουμε; Αυτά τα δύο αλληλένδετα ερωτήματα οφείλουμε να απαντήσουμε εξαρχής για να καθαρίσουμε την σκέψη μας και να καθορίσουμε την πορεία μας, ώστε να αφοσιωθούμε στην δράση. Διότι η καθάρια σκέψη οδηγεί στο προσδοκώμενο που είναι η ευτυχία, δώρο σε αυτούς  που η αμεσότητα σκέψης και δράσης χαρακτηρίζει.

Ο αγώνας μας είναι πολιτικός, θρησκευτικός, φιλοσοφικός, κοινωνικός, ατομικός, ψυχολογικός, οικολογικός, είναι αγώνας καθολικός. Αλλά δεν είναι πολυσχιδής, δεν είναι ώς φαίνεται πολυμέτωπος, αφού αυτοί οι κατακερματισμοί της σκέψης αυτές οι διαιρέσεις της ζωής δεν φανερώνουν παρά ανικανότητα συνολικής θέασης. Μια διάσπαση που ευνοεί μόνο τους κρατούντες ώστε οι λαοί να μην βλέπουν το διακύβευμα που είναι η εξουσία!

Ο αγώνας μας λοιπόν θα είναι για την εξουσία. Αντιεξουσιαστικός απέναντι στην εξουσία των ανήθικων υλιστών και εξουσιαστικός ώστε να κυβερνήσουμε τους εαυτούς μας, να φέρουμε το αυτεξούσιο στην κοινότητα των πολιτών, με μία λέξη την δημοκρατία!

Το Αυτεξούσιο! Αυτός είναι ο αγών μας.

Δεν θα καταλάβουμε την εξουσία των επαγγελματιών την πολιτικής. Θα την καταργήσουμε! Επακόλουθα δεν μας απασχολούν τα διλήμματα των πρόσφατων κοινωνικών κινημάτων, η συλλογικότητα του αγώνος ή ο οπορτουνισμός, ο φόβος εαν η συντηρητική μάζα θα ακολουθήσει ή θα προδώσει την πρωτοπορία, εαν θα είναι επαναστατικός ή κοινοβουλευτικός, έαν το σύστημα μπορεί να χτυπηθεί απο μέσα ή απο έξω κλπ. Ούτε τα διλήμματα της άλλης πλευράς, εάν θα πρέπει να προηγηθεί ηθική αναγέννηση του πατριωτικού φρονήματος, να επιβληθεί το νέο καθεστώς πραξικοπηματικά ή μέσω απο εκλογές, να κατασταλούν οι αντιφρονούντες ή να διαπαιδαγωγηθούν.

Αντικειμενικά, εμάς αυτά τα αδιέξοδα δεν μας απασχολούν, αφού δεν περιμένουμε τίποτε και δεν προσδοκούμε τίποτε απο τους όποιους άλλους. Ο σκοπός μας είναι η αυτονόμηση, η απεξάρτηση, ο διαχωρισμός. Το μήνυμά μας μονοσήμαντο: Αποχωριζόμαστε! Δεν αναχωρούμε για αλλού δεν αποχωρούμε, δεν υποχωρούμε. Μένουμε στην γή μας αλλά διαχωριζόμαστε.

Αυτός είναι ο Αγών μας. Η Αυτονόμηση των Ελλήνων στο θρήσκευμα απο τους χριστιανούς, των Πολιτών της Δημοκρατίας απο τους υποτελείς της ολιγαρχίας της ψευδοδημοκρατίας, των ενεργών απο τους παραιτημένους της ζωής, ακόμα τον διαχωρισμό και απο τους αιθεροβάμονες αρνητές του κοινοβουλίου με τα δεξιά και αριστερά μορφώματα αναβιώσεων παρωχημένων συστημάτων διακυβέρνησης. Ο χωρισμός των Ελλήνων στην Παράδοση απο τους ανατολίτες και τους δυτικιστές, των γηγενών στην ψυχή και το πνεύμα απο τους ξένους!

 Ο αγώνας μας λοιπόν είναι να στήσουμε την Δημοκρατία για να ζήσουμε στην δημοκρατία. Κανείς εξουσιαστής δεν την έχει να μας την χαρίσει. Κανείς εξουσιαστής δεν την κατέχει για να την κλέψουμε. Δεν την περιμένουμε απο κανένα. Την δημιουργούμε για εμάς στερώντας την υποταγή μας σε αυτούς. Έτσι θα πολεμήσουμε.

Δεν αγνοούμε τον εχθρό μας, τον αρνούμαστε! Αρνούμαστε να του δίνουμε εντολή διακυβέρνησής μας μέσω ψήφου. Αρνούμαστε την ψηφοφορία ώς δημοκρατική λαϊκή εντολή. Αρνούμαστε να υπηρετήσουμε στον στρατό του, να εργαστούμε για αυτόν, να μας φορολογεί. Θα αρνηθούμε τα δικαστήρια του, την οικονομία του, τα διοικητικά του όργανα.

Απέναντί του το σύνθημα είναι Ανυπακοή! Πολιτική, κοινωνική, φιλοσοφική, οικονομική πολιτική, καθολική! Αυτός είναι ο δικός μας αντιεξουσιασμός. Παράλληλα η δική μας οργάνωση των ελεύθερων ζωνών στον Ελλαδικό χώρο, η δημιουργία της Κοινότητας όμορων Πόλεων, η παράλληλη διακυβέρνηση με δικά μας Όργανα δικές μας Αρχές, θεσμούς που θα παράξει η συνέλευση των Πολιτών, το κυρίαρχο όργανό της η Εκκλησία του Δήμου. Αυτός είναι ο δικός μας εξουσιασμός.

Αλλά γιατί θα αγωνιστούμε;

Για μιά τελείως διαφρετική ζωή απο αυτήν, φυσική και αξιοπρεπή. Για το έλεγχο της καθημερινότητάς μας. Την αυτοεκτίμηση που δίνει η πολιτική συμμετοχή στις αποφάσεις, την αυτοπεποίθηση που δίνει η συμμετοχή στην δικαστική κρίση, την ασφάλεια που δίνει η οργάνωση στον Δήμο, την ανθρωπιά των σχέσεων στην φυλή, την γειτονία φίλων πολιτών και όχι ανταγωνιστικών ατόμων. Την χαρά της δημιουργίας στον Πολιτισμό, την Τέχνη και την Επιστήμη για τον άνθρωπο. Τον πλούτο αυτής της γής που όλοι είμαστε δικαιωματικά  μέτοχοι!

Για την ζωή που θα έχουν εργασία τα παιδιά μας και αυτή ακόμα που θέλουν. Κατανομή του πλούτου σε ίσους κλήρους και περιοδική αναδιανομή του πλούτου με απόφαση των Πολιτών. Την κατανομή του πλούτου στις οικογένειες της φυλής που την απαρτίζουν. Τον περιορισμό στον αναγκαίο αριθμό για την ευημερία όλων των αλλοδαπών. Την προστασία των ατομικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων τους, την φυλετική τους προστασία, την αποτροπή ανάληψης πολιτικής εξουσίας και την ενίσχυση τους στον αγώνα για δημοκρατία στις χώρες καταγωγής τους.

Ανάπτυξη έξω απο την λογική της παμφορολογίας. Στην δημοκρατία δεν νοούνται οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι, παρά ώς φόροι πρόσθετης βλακείας. Ούτε νοούνται φόροι επι του εισοδήματος μεγαλύτεροι των φόρων που επέβαλλαν στον Ελληνικό Λαό οι βυζαντινοί και οι οθωμανοί δυνάστες. Δεν νοείται η ελεύθερη οικονομία παρά ως άναρχη οικονομία, και οι τράπεζες της, πωλητές χρέους που οδηγούν σταθερά στην φτώχεια και την εξαθλίωση.

Στην Δημοκρατία η δημοτική αρχικά τράπεζα δανείζει με συμβολικό τόκο ίσο με το ποσό εύρυθμης λειτουργίας της. Δανείζει με συμβολικό τόκο στους οικονομικούς κλάδους με απόφαση της Βουλής και μελέτη των ειδικών Οικονομικών επιτροπών μετά απο επικύρωση στην Εκκλησία του Δήμου. Δανείζει με συμβολικό τόκο στους ιδιώτες κατά περίπτωση και κατ’ αξία.   

Τέλος αγωνιζόμαστε για την επαναφορά του Ελληνικού ήθους, των παραδόσεων, την γηγενή Θρησκεία που συνέχει ψυχικά και πνευματικά την Δημοκρατία μας. Για τις γιορτές και την χαρά μέσα στην Κοινότητα, τον έρωτα την φιλία. Αυτός ο αγώνας είναι καλός και αγαθός.

 Αξίζει να τον δώσουμε!

Κράτος Δήμων

http://www.dimokratia.org